تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 27 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):به زيادى نماز و روزه و حج و احسان و مناجات شبانه مردم نگاه نكنيد، بلكه به راستگويى...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ووچر پرفکت مانی

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

ثبت نام کلاسینو

خرید نهال سیب سبز

خرید اقساطی خودرو

امداد خودرو ارومیه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1806751278




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

داستان تکراری که هنوز تاثیر می گذارد


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:


داستان تکراری که هنوز تاثیر می گذارد وبلاگ > بادی، نزهت - فیلم "شیار 143 " ساخته نرگس آبیار همان مضمونی را دستمایه داستان خود قرار می دهد که پیش از این به شکلهای مختلف در فیلمهای دیگر دیده ایم و این تشابه و تکرار ایده های روایی گاهی چنان شدت می گیرد که از جنبه های گوناگون فیلمهایی همچون "گیلانه"، "بوسیدن روی ماه" و یا "بوی پیراهن یوسف" را به یاد می آورد.

فیلم می کوشد با استفاده از زاویه دیدهای مختلف و روایت چندگانه به واسطه حضور شخصیتها در برابر گروه فیلمسازی که منجر به فلاش بک هایی به گذشته می شود، به شکل متفاوتی از روایت دست یابد و ساختار تازه ای به داستان خود ببخشد اما این رفت و برگشت های زمانی و تعریف تکه تکه داستان از زبان شخصیتهای مختلف نیز نمی تواند جنبه غافلگیرانه و یا پیش بینی ناشده ای را به داستان بیفزاید و ما با همان ماجراهایی روبرو هستیم که پیش از این در چنین قصه هایی دیده ایم.
درواقع آنچه از ارتباط الفت با پسرش برای ما بازگو می شود، تجربه منحصر به فرد و یگانه ای نیست که فقط میان آن دو اتفاق افتاده باشد تا بتواند به زمینه ای تبدیل شود که دوران فراق و دوری مادر از پسر و انتظار و بی خبری اش به پروسه ای از تغییر و تحول مادر منجر شود. اینجا هم همان ایده تکراری مادری که به سختی تنها پسرش را بزرگ کرده و برایش هزار آرزو داشته و او را در جنگ از دست داده، خودنمایی می کند و به همین دلیل با داستانی کاملا قابل پیش بینی روبرو هستیم که می توانیم تک تک موقعیت های آن را حدس بزنیم.
در حالی که فیلم می توانست روی ایده ای که به سادگی از آن می گذرد، مکث و تمرکز بیشتری کند و آن را بسط و گسترش دهد تا به رابطه الفت و پسرش جنبه متمایزی ببخشد و آن را از نمونه های دیگر جدا کند و مادرانگی الفت را به بستری برای وارستگی وی بدل سازد. فیلم این مجال را دارد که به واسطه همان دو صحنه ای که قرینه یکدیگرند و پسر نردبام را از زیر پای مادر برمی دارد و درباره رضایت مادرش با او گفتگو می کند، به سمت و سویی برود که ببینیم الفت از رفتن پسرش راضی نبوده است و بعد بتدریج در طی سالهای چشم براهی تغییر می کند و به عمل پسر و خواست خداوند رضایت می دهد و تسلیم می شود و زمانی که به این رضایت دست می یابد، پسر گمشده اش به آغوش او بازگردد.
با چنین رویکردی تمام این سالهای بی خبری و دوری به چالشی و آزمونی دشوار برای مادر تبدیل می شد و ما شاهد روند تدریجی تحول مادری بودیم که از عشق به پسرش به عشقی بزرگ تر و متعالی تر می رسد و همانطور که فیلم فقط به کمک دیالوگها می کوشد تا القا کند که الفت به واسطه این انتظار به آدم دیگری تبدیل شده، در دل رخدادها و موقعیت ها این استحاله و دگردیسی شخصیتی نشان داده می شد.
با این وجود فیلم تاثیرگذاری خود را از دل فضاسازی مستندگونه اش در بافت بومی و بازی جاندار و باورپذیر مریلا زارعی به دست می آورد و به دلیل همراهی مداوم با الفت و تمرکز بر عشق مادرانه اش موفق می شود که عواطف مخاطب را برانگیزد و ما را به همدلی با داستان خود وادارد. فیلمساز به خوبی می داند که هیچ کس در برابر اندوه تسلی ناپذیر یک مادر منتظر و دردمند که جنازه پسرش را همچون نوزادی در آغوش گرفته، نمی تواند مقاومت کند و بی تردید در برابر رنج عظیم و مقدسی که او تحمل کرده، سر تعظیم و احترام فرود می آورد.
فقط کاش روی جزئیات و ظرائف مسیری که مادر از آغاز تا رسیدن به آن لحظه طی می کند و تغییر و تحولی که از سر می گذراند، دقت و توجه بیشتری می کرد تا با فیلم متفاوت و تازه ای روبرو بودیم که جنبه های ناگفته ای از زندگی چنین مادرانی را ترسیم می کرد و از ماندگاری بیشتری برخوردار می شد.    



یکشنبه 20 بهمن 1392 - 11:56:48





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن