محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1841969832
زندان شاه و شکنجه مبارزین در خاطرات علیخانی
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
زندان شاه و شکنجه مبارزین در خاطرات علیخانی تهران - ایرنا - حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ قدرت الله علیخانی سال 1342 با شروع مبارزات امام خمینی(ره) مبارزه را آغاز کرد و بارها توسط ماموران دستگاه امنیتی رژیم دستگیر شد و هر بار به نحوی پس از بازداشت، از دست آنها خلاصی یافت، اما سال 1354 که آخرین دستگیری وی توسط ساواک در پی وقایع فیضیه بود، تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و به پنج سال زندان محکوم شد.
به گزارش خانه ملت؛حجت الاسلام والمسلمین حاج شیخ قدرت الله علیخانی متولد روستای خیارج استان قزوین است. وی در سال 1341 وارد حوزه علمیه قزوین شد.
وی در سال 1354 که آخرین دستگیری وی توسط ساواک در پی وقایع فیضیه بود، تحت شدیدترین شکنجه ها قرار گرفت و به 5 سال زندان محکوم گردید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سوی حضرت امام خمینی(ره) مامور رسیدگی به مناطق محروم قزوین شد و سپس از سوی آیت الله مهدوی کنی به عنوان فرمانده کمیته انقلاب اسلامی در قزوین منصوب شد.
آقای علیخانی در سوابق خدمتی خود نمایندگی ولی فقیه در جهادسازندگی قزوین و همچنین ریاست بازرسی کل نیروی انتظامی را نیز دارد. وی در دوره های ششم، هفتم و هشتم مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از سوی مردم بویین زهرا و قزوین وارد مجلس شد.
حجت الاسلام علیخانی در حال حاضر مشاور امور مجلس آیت الله هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هستند.
* شما از زندانیان سیاسی قبل از پیروزی انقلاب هستید بفرمایید در چه تاریخ هایی توسط رژیم شاه دستگیر شدید؟
- چندین بار دستگیر شدم که آخرین بار در سال 1354 بود که به وقایع فیضیه مربوط می شد. در دادگاه بدوی به 4 سال زندان و در دادگاه تجدیدنظر به 5 سال زندان محکوم شدم. در آن سال عده ای از طلبه ها و روحانیون را بازداشت کرده بودند و بنده را نیز به عنوان یکی از سازمان دهندگان آن قضیه دستگیر کردند.
البته قبل از آن بارها دستگیر شده بودم اما هر دفعه با ترفندی آزاد شده بودم. بعد از حادثه فیضیه چون فشار بر زندانیان زیاد بود، مرا به راحتی آزاد نکردند. و چون به عنوان محرک دستگیر شده بودم.
من اما مقاومت کردم و حتی پس از شکنجه های فراوان باز اعترافی نکردم. به همین دلیل قرار شد مرا آزاد کنند اما چون یکی از آثار این شکنجه ها ضربه شدید یکی از شکنجه گران و بازجویان ساواک به نام مستعار امیری بود که با نوک کفش به صورت و دهان من زده و باعث پارگی و زخمی شدن دهان و صورتم شده بود، گفتند باید در زندان بمانی و هر وقت خوب شدی آزادت می کنیم. در این فاصله مرا از سلول به زندان منتقل کردند و دربند عمومی اوین بودم.
اینجا بد نیست که این خاطره را هم یادآوری کنم که در اوین وقتی مرا به روی تخت مخصوص شکنجه بستند و با کابلی که معمولا بکار می بردند، ضرباتی به کف پایم می زدند، از آنجائیکه امیری شکنجه گر دل پری از سخنرانی های من در فیضیه داشت، با کفش روی سینه ام ایستاد و به گونه ای که تداعی گر نحوه سخنرانی من بالای سنگ کنارحوض مدرسه فیضه باشد دستش را بالا برد و تکان داد و با تمسخر گفت: اینجا روی سنگ مدرسه فیضه است...
البته انصاف حکم می کند که از برخی رفتارهای خوب انسان های شریف هم یادی کنم برای مثال یکی دیگر از خاطراتم متعلق به زمانی است که برای اولین بار در قزوین دستگیر شدم و ما را به زندان قزل قلعه سابق منتقل کردند.
آنجا فردی از کارکنان زندان وقتی فهمید از قزوین آمده ام از من پرسید که آیا فلانی را می شناسم. گفتم بله. گفت می دانی که در کجا کار می کند؟ گفتم در علاف بازار قزوین. این فرد خوش را استوار پناهی معرفی کرد و فهمیدم که از اقوام آقای نادری است.
یادم می آید که در روزهای منتهی به دستگیری به پسر کوچکم محمدآقا قول خرید یک دوچرخه را داده بودم و حالا بعد دستگیری نگران روحیه او بودم. با مشاهده حسن رفتار استوار پناهی از او خواستم که از طریق تماس با یکی از آشنایان شرایط تهیه دوچرخه را برای پسرم فراهم کند تا ذهن او مدتی مشغول بازی باشد و نبود من تاثیر منفی بر روحیه او نداشته باشد.
استوار پناهی هم خوشبختانه این کار را انجام داد. بعدها هم با بسیاری دیگر از بزرگان در زندان ارتباط برقرار کرد و کمک حال دوستان بود. خوشبختانه ایشان همچنان در قید حیات هستند و به عنوان یکی از خدام امام رضا(ع) مشغول خدمت هستند.
در آن ایام بیرون از زندان به طلاب و روحانیون کمک می کردم. به ویژه کمک های مالی را که از ناحیه شخصیت هایی مانند حضرات آیات هاشمی رفسنجانی، مهدوی کنی و کروبی و بعضی از چهره های غیرروحانی و بازاریان و... به دست من می رسید، آنها را بین طلاب و روحانیون مبارز تقسیم می کردم. گاهی هم از طریق حضرات آیات پسندیده، منتظری، مشکینی و آملی لاریجانی (ابوی برادران لاریجانی) کمکهایی در اختیار مبارزین و همچنین خانواده زندانیان سیاسی می گذاشتم.
به خاطر دارم یک بار آیت الله هاشمی رفسنجانی اسناد بیش از یکصد قطعه زمین در سالاریه قم را توسط آقای شیخ حسن عطایی برای طلاب مبارز فرستادند و گفتند بین طلبه ها و خانواده های زندانیان سیاسی تقسیم کنید.
این کار را انجام دادیم و الان که سال 1392 است بعضی از این افراد هنوز خانه ها را در تملک دارند. با این مقدمه، وقتی دستگیر شدم، همراه با من برخی از این طلبه هایی که به آنها کمک مالی کرده بودم و یا از وضعیت من در قم مطلع و جزء دستگیرشدگان بودند تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفتند.
در انتظار آزادی بودم که یک روز مرا صدا کردند، تصور کردم که قرار است آزاد شوم، اما مرا برای شکنجه بردند. چون یکی از دوستان بسیار محترم که سخت شکنجه شده بود، اعترافاتی را علیه من کرده بود، من زیر شکنجه باز مقاومت کردم و زیربار نرفتم. من را با او روبرو کردند که باز نپذیرفتم. از این سد هم گذشتیم تا اینکه یکی دیگر از دوستان دستگیر شده، تحت شکنجه شدید اعترافاتی انجام داده بود. بالاخره با این موارد، بازجویان به این نتیجه رسیدند که من جزء محرکین اصلی در قم هستم و باید در زندان بمانم.
در نتیجه زندانی شدیم. حتی موارد قبل را هم به پرونده اضافه کردند. بعد از ماه ها به دادگاه رفتیم. در دادگاه بدوی به 4 سال زندان محکوم شدم و پس از تقاضای تجدیدنظر، محکومیتم به 5 سال افزایش یافت! علت هم این بود که یکی از دوستان مرحوم پدرم در یکی از روستاهای ابراهیم آ باد قزوین با رئیس دادگاه تجدیدنظر که سرهنگ آذرپوش بود ارتباط داشت. وقتی پدرم و دوستشان به سراغ سرهنگ آذرنوش رفته بودند، او از ترس متهم شدن به آشنایی با ما، به جای کم کردن 4 سال زندان یک سال هم به آن افزود!
پس از محاکمه در دادگاه نظامی، مرا برای گذراندن دوران محکومیت به زندان قصر بردند و حدود یکسال آنجا بودم. در این مدت خبر رسید که بزرگانی چون حضرات آیات منتظری، طالقانی، هاشمی رفسنجانی، مهدوی کنی، لاهوتی و گرامی دستگیر و به اوین منتقل شده اند.
در همین ایام هم آقایان ربانی شیرازی و انواری را از زندان قصر به اوین منتقل کرده بودند. پس از چندی بنده به همراه آقایان کروبی، لاجوردی، شهید کچوئی، بادامچیان، محمدی گرگانی و زمانی از گروه اباذر، از قصر به اوین منتقل شدیم. ضمنا آقایان مرحوم عسگراولادی، شهید عراقی، امانی و حیدری را نیز از مشهد به جمع ما اضافه کردند.
* در ضمن صحبت هایتان اشاره کردید که آیت آلله هاشمی رفسنجانی از طریق فردی به نام شیخ حسن عطایی بیش از یکصد قطعه زمین با سند منگوله دار به شما دادند تا بین روحانیون و طلاب مبارز تقسیم کنید، آقای شیخ حسن عطایی که بود؟ لطفاً بطور مختصر ایشان را معرفی کنید؟
- آقای شیخ حسن عطایی یکی از طلبه های اطراف اصفهان و از مبارزین بود. در تهران با مبارزینی امثال آیت الله هاشمی رفسنجانی، مهدوی کنی، کروبی و آقایان دکتر وحید و واعظی ارتباط داشت و از فعالترین نیروهای انقلاب در جمع آ وری کمک های مالی به نفع انقلاب و مبارزین بود.
* علی القاعده ایشان خیلی به آیت الله هاشمی رفسنجانی نزدیک بودند که سند یکصد زمین را از ایشان گرفته اند و آنها را به اتفاق بین روحانیون و طلاب مبارز و یا خانواده زندانیان مبارز تقسیم کردید؟
- بله، ایشان هم نزدیک و مورد اعتماد آیت الله هاشمی بود. ضمنا باید اشاره کنم که آقای کروبی نیز در زمینه کمک به طلاب و روحانیون مبارز و انقلابی بسیار فعال بود و با توجه به ارتباط من با ایشان، کمک های زیادی درجهت اهداف نهضت و از طریق ایشان دریافت می کردم.
* آقای شیخ حسن عطایی هم اکنون در قید حیات هستند؟
- بله
* بعد از انقلاب مسئولیتی داشت؟
- خیر. ایشان مسئولیتی نپذیرفت. اما همیشه دنبال خدمت به انقلاب و مردم بود.
* شما با پدر آقای کروبی (مرحوم ملااحمد کروبی) هم زندان بودید. آقای ملا احمد کروبی از روحانیون شجاع و حاضر جواب بودند. از ایشان خاطراتی دارید؟
- از دوران مدرسه فیضیه قم ـ در دهه 50 ـ ایشان را می شناختم که می آمدند در فیضیه و علیه نظام شاهنشاهی گاها سخنرانی های تندی می کردند. علنا و آشکارا از شاه و سلطنت بد می گفتند.
سال 1354 و بعد از ماجرای فیضیه ایشان هم دستگیر شد و من در یکی از سلول های کناری ایشان بودم. صدایشان را در زندان می شنیدم که بعضا در زندان و سلول فریاد می زد و علیه شاه و سلطنت شعار می داد.
* از شکنجه های ساواک در زندان اگر خاطره ویژه ای دارید بگویید؟
- از خاطراتی که دارم و تاکنون بازگو نکرده ام، همزمانی شکنجه من با شکنجه آیت الله منتظری بود. دو بازجوی جلاد و خشن با اسامی مستعار (امیری و سرهنگ سعیدی) بودند. مرا وارد اتاق کردند دیدم آیت الله منتظری را گوشه دیوار گذاشته اند و دستبند قپانی به ایشان زده اند و با مشت و لگد ایشان را می زدند و به او فحش های زشت و الفاظ رکیک می گفتند.
آیت الله منتظری به هیچ چیز اعتراف نمی کرد. آقای منتظری را آن زمان از تبعیدگاه به کمیته مشترک آورده بودند.
مرا با او روبرو کردند و گفتند شما از او برای آشوب فیضیه پول گرفته اید. آقای منتظری منکر شد و من هم منکر شدم. بعد به من هم دستبند قپانی زدند و مرتب به دو طرف صورتم سیلی های سنگین و دردناکی می زدند. به این هم راضی نشدند و با مشت به سینه ام و با نوک کفش به زانو و استخوان های پاهای من می زدند.
این خاطره را از این جهت گفتم که بنده از معدود کسانی هستم که ضمن شکنجه، شاهد شکنجه آیت الله منتظری بودم.
* آغاز آشنایی شما با امام خمینی از کجا بود؟ شروع آن از چه نقطه ای بود؟
- سال 1341 وارد حوزه شدم. در قزوین نقطه آغازین این قضایا آشنایی من با آیت الله موسوی خوئینی ها بود که از طریق ایشان با مبارزات امام خمینی بیشتر آشنا و وارد قضایای انقلاب شدم. بعد ها از طریق ایشان با آیت الله شیخ حسن صانعی و سپس با مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج احمد آقا خمینی ارتباط پیدا کردم که این آشنایی باعث ورود بیشتر بنده به جریانات سیاسی و مبارزاتی شد.
* زمانی که شما امام خمینی را به عنوان مرجع و مقتدا و رهبر خود انتخاب کردید، مراجع دیگری هم بودند، علت این انتخاب چه بود؟
- مهمترین علت انتخاب حضرت امام به عنوان مرجع و رهبر، تأیید اعلمیت ایشان از ناحیه بسیاری از علما و صاحب نظران و مدرسین و همچنین ویژگی شاخص ایشان در روحیه آزادگی و ظلم ستیزی و آگاهی به مسایل زمان و زبان دل مردم و از همه مهمتر شجاعت ایشان بود. بنابر این طبیعی بود کسانیکه در عرصه های سیاسی و مبارزاتی فعال بودند به چنین شخصیتی گرایش پیدا کنند.
* از روزهای پرشور انقلاب در سال 57 خاطره ای بیان کنید.
در همان روزهای اوج انقلاب یک روز از طرف آیت الله پسندیده برادر حضرت امام، به همراه آیت الله موسوی قافله باشی که مقسم شهریه امام خمینی بود مامور شدیم از قم به قزوین برویم و به خانواده شهدا و مجروحین انقلاب در قزوین کمک کنیم.
نظامیان شاه به مردم قزوین حمله کرده و تعدادی را شهید و مجروح کرده بودند. از قم آمدیم تهران که مصادف با روز فرار شاه یعنی 26 دی ماه 57 بود. در میدان انقلاب مردم در حال پایین کشیدن مجسمه شاه بودند.
یک افسر ارتش که سوار ماشین ارتشی بود و کاری نمی توانست بکند ما را دید و در شرایطی که شاهد شادی مردم بودیم با عصبانیت خطاب به ما گفت: آخوندها، دیدید شاه به مردم ظلم کرد و سرنگون شد. شما هم اگر به مردم ظلم کنید به همین بلا دچار می شوید.
خاطره دیگرم هم خواندن پیام امام خمینی بر روی تانک نظامیان در قم در ایام حکومت نظامی و اوج خفقان و سرکوب بود.
امام خمینی پیامی را خطاب به آیت الله هاشمی رفسنجانی، مهندس بازرگان و مهندس کتیرایی برای منطقه نفتی خوزستان صادر فرموده بودند که بروند و اعتصاب کارگران شرکت نفت را بشکنند و پالایشگاه ها را راه اندازی کنند.
این پیام از فرانسه تلفنی برای منزل آقای موسوی قافله باشی خوانده شده بود. آن پیام را به من دادند و من هم که در راهپیمایی خیابان آذر قم که تانک های زیادی نیز در آن خیابان برای ایجاد رعب و وحشت مردم، طلاب و روحانیون مستقر کرده بودند شرکت کردم و به دوستانم گفتم من چنین پیامی از امام به همراه دارم و آنها به من گفتند اگر بتوانی از بلندگویی برای مردم بخوانی خوب می شود.
یکباره تصمیم گرفتم بالای یکی از تانکهایی که در مسیر مستقر شده بود بروم و اعلامیه را از آن بالا برای مردم بخوانم. در شرایطی که هر لحظه امکان شلیک توسط نظامیان وجود داشت با کمک مردم و یا علی یا علی گویان به بالای تانک رفته و با یک بلندگوی دستی اعلامیه امام را خواندم. از همان بالا آقای امام جمارانی را دیدم که به درختی تکیه زده بود. با ایشان از قبل آشنا بودم که معمولا از تهران به قم می آمدند. وقتی از تانک پایین آمدم ایشان جلو آمد و مرا بوسید و گفت: وقتی بالای تانک رفتی و شروع به خواندن اعلامیه کردی، گفتم هر لحظه ممکن است تو را با تیر بزنند.
*برای حفاظت از انقلاب، چه راهکارهایی به نظرتان می رسد؟
- انقلاب در هر کشوری که اتفاق می افتد یک زمینه اجتماعی دارد، ما نمی توانیم دائماً یادی از انقلابمان کنیم اما ریشه های آن را فراموش کنیم، این انقلاب ثمره مطالبات مردم مسلمان ایران بود، مردمی که می خواستند کرامت شان حفظ شود، نظر آنها هم در پیشبرد امور به شکل عملی لحاظ شود و در قدرت مشارکت داشته باشند و از همه مهمتر علاوه براینکه دینشان حفظ شود دنیایشان هم آباد شود.
بنابر این امروز اگر می خواهیم همچنان انقلابی باشیم انقلابی بودنمان باید در جهت تحقق آن مطالبات باشد نه اینکه با حرف و عملمان هزینه ها را برای مردم افزایش دهیم.نکته دیگر اینکه ما به عنوان یارانی که امام را در آن زمان و به عنوان یک رهبر تمام عیار درک کردیم از ایشان آموختیم که در همه امور باید مردم را به عنوان ولی نعمت در نظر داشت و ادبیات هم باید ادبیات محبت و متانت باشد و یکی از دلایلی که بنده پس از انقلاب متوجه مسئولیت کارهای خدمت رسانی به مردم بودم همین مساله بود.
نکته سوم هم اینکه این انقلاب یک میراث ماندگار و ارزشمند است باید قدردانش بود، باید مفاهیم آن را متناسب با شرایط و پیچیدگی های روز متحول کرد و از همه مهمتر قدردان آنانی بود که با نثار جان و عمر و آبروی خود برای این انقلاب زخمت کشیدند تا آنرا بدست بنده و شما بدهند.
در نهایت هم این را بگویم که معتقدم صداقت و پاکی نیت ها و فداکاری هایی که در جهت پیروزی انقلاب بکار گرفته و هزینه شد همواره حافظ این انقلاب خواهد بود و دیدید که چطور وقتی بعد از سه دهه به تدریج برخی رفتارها شدت گرفت و فضای توهین و تخریب بالا گرفت و بسیاری از بزرگان انقلاب را هدف قرار داد، باز هم عنایت خداوند شامل حال انقلاب شد و با پیروزی دولت یازدهم و حمایت مردم دوباره فضای نسبتاً مناسبی حکمفرما شد.
اول**1516
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
20/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها