تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816854006
گاهی نگاهی به پشت سرمان بیاندازیم
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۳۷
نوستالژی یا گذشته طلائی پدیده‌ای است که این روزها بازار گرمی دارد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، در سالیان اخیر پدیده‌ها و اتفاقاتی رخ داده که ما را به این سمت برده است که بار دیگر به گذشته‌ها و رفتار و کردارمان در گذشته باز گردیم و شاید دلیل عمده این مسائل آن باشد که سرعت زندگی و رفتار و کردارهای ما آنقدر زیاد شده که گاهی با نگاهی به پشت سرمان متوجه می‌شویم که سال‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌ایم، بدون اینکه متوجه باشیم. در هر جامعه‌ای دورانی است که برای مردم خاطرات جالبی را به همراه دارد، این خاطرات جالب می‌تواند تلخ و شیرین باشد اما وجه مهم و تاثیرگذار آنان این است که ختم به یک اتفاق مبارک و خوش‌آیند برای مردم شده باشند. به عنوان مثال برای آنهایی که متولدین دهه 50 و 60 هستند بسیاری از مباحث مربوط به انقلاب و جنگ جزء نوستالژی‌ها و گذشته‌های طلائی محسوب می‌شود. چیزهایی که امروز دست‌مایه بسیاری از برنامه‌سازان تهیه کنندگان تلویزیون قرار گرفته و آثار نسبتاً زیادی را نیز به عرصه تولید رسانده است. قدر مسلم بسیاری از این نوستالژی‌ها ریشه در دورانی دارد که مردم ما در کنار یکدیگر از پیچ‌های تاریخی گذشته‌اند و امروز خاطراتی دارند که خوشایندی آنها باعث می‌شود تا به گذشته نگاهی از روی علاقه داشته باشند. بسیاری از این نوستالژی‌ها در غالب برخی برنامه‌های خاص تلویزیون مثل نقره، رادیو هفت، سریال وضعیت سفید و برنامه یادگاری و ... برای مردم بازآفرینی می‌شود و این رویکرد نهایتاً ختم به بالا رفتن حس تعلق به کشور و تقویت هویت اجتماعی خواهد شد. اما در یک سال اخیر شاهد به وجود آمدن پیام‌های بازرگانی هستیم که بسیاری از آنها ریشه در نوستالژی‌های غربی ما دارد و از داستان‌هایی مثل رابینسون کروزوه، مارکوپلو، شرلوک هلمز، خانم مارپل و ... نشات می‌گیرند که این پدیده‌ها برای ما و هر ببیننده غیر منفعلی این سوال را ایجاد می‌کند که به راستی سبب اصلی دستاویز قرار دادن نوستالژی‌های غربی در پیام‌های بازرگانی تلویزیون چیست؟ آیا این گونه تبلیغات باعث می‌شوند که دید مردم نسبت به تولیدات داخلی ما تقویت شود؟ چرا باید برای تبلیغ یک کالای ایرانی به سراغ نوستالژی‌های غربی برویم؟ آیا ما در داستان‌های ملی و سرزمینی‌مان نوستالژی‌های کمی داریم که نمی‌توانیم به آنها مراجعه کنیم یا آیا رجوع به نوستالژی‌های بومی باعث ساده‌انگاری محصولات تولیدی شده ما می‌شود؟ و... . بررسی علل و عوامل این امر ما را بر آن داشت که با یکی از اساتید جامعه‌شناسی در این خصوص به گفت‌وگو بنشینیم. یک جامعه‌شناس: فرمول توصیه‌ای برای فرهنگ جواب نمی‌دهد دکتر غلامرضا صدیق اورعی در گفت‌وگو با ایسنا- منطقه خراسان، در خصوص حرکت تبلیغات تلویزیونی به سمت استفاده از نوستالژی‌های غربی اظهار کرد: یکی از دلایل این امر این است که تولیدکننده چنین برنامه‌هایی می‌داند که اکثر مردم با زمینه‌های تاریخی چنین نوستالژی‌هایی آشنا بوده و تنها با کوچک‌ترین اشاره به ذهن ایشان، خاطرات آن را در ذهن مردم بیدار می‌کند. وی ادامه داد: شاید تولید تبلیغات تلویزیونی با تم غربی به این علت باشد که سازندگان آن پس‌زمینه‌ها و نوستالژی‌های ایرانی را مناسب تولید چنین برنامه‌هایی ندانسته و یا نسبت به آگاهی مردم نسبت به آن آشنایی چندانی ندارند؛ این مساله تا جایی است که حتی شاید خود سازندگان این تبلیغات نیز آشنایی چندانی با نوستالژی‌های ایرانی نداشته باشند. وی با بیان این که سازندگان برنامه‌های تلویزیونی بر مبنای تست تجربی فعالیت می‌کنند، ادامه داد: مطمئناً تاثیر چنین تبلیغی را طبق تجربه در نظر می‌گیرند و جریان هنرمندانه، داوری بازار را در دست گرفته و سفارش‌ها یک به یک به سمت تولید کننده سرازیر می شود. این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: مشخص است که تهیه‌کننده چنین برنامه‌ای به دنبال تاثیرگذاری عینی به روی بیننده است چرا که شکل عینی چنین برنامه‌هایی خیلی سریع تاثیر خود را نشان می‌دهد. اورعی خاطرنشان کرد: مردم در عرصه فرهنگ به راحتی از قواعدی که ایجاد شده پیروی نمی‌کنند چرا که فرمول توصیه‌ای برای فرهنگ جواب نمی‌دهد و مردم با آن هماهنگ نخواهند شد؛ به عنوان مثال سیستم‌هایی که برای اصلاح فرهنگ ملی ایجاد شده باید کارشناسی و نقد شود تا بتواند به اهداف مورد نظر خود برسد. وی در مورد علل گرایش مردم به چنین تبلیغاتی تصریح کرد: نمی‌توان به راحتی علت آن را تشخیص داد و به عنوان مثال گفت تنها بی‌علاقگی مردم نسبت به نوستالژی‌های بومی موجب چنین رویدادی می‌شود؛ این احساس تعلق نسبت به نوستالژی غربی وجود دارد اما تمام این گرایشات ناشی از آن نیست. وی در ادامه خاطرنشان کرد: در این رابطه باید گفت که فرهنگ ما کاملاً با فرهنگ غربی آمیخته شده و اجزای غربی حاضر در این مجموعه به معنای نفی اجزای بومی آن نیست. این محقق جامعه‌شناس اضافه کرد: ما نیمه‌های فرهنگی داریم که با هم تفاوت جدی دارند، عده‌ای گرایش به فرهنگ بومی داشته و عده‌ای نیز گرایش بیشتری به فرهنگ غرب و در برخی جاها نیز این مساله مشترک است؛ با این حال ممکن است روزبه‌روز تاثیر و غلظت این نیمه‌ها افزایش و یا کاهش یابد در تولید چنین برنامه‌هایی نیز نیمه مشتاق‌تر به غرب تاثیر بیشتری می‌گیرد. وی گفت: به فرض که نیمی از مردم از چنین برنامه‌هایی استقبال نکنند باز هم تبلیغات توجه نیمی دیگری از مردم را به خود جلب کرده است. اورعی خاطرنشان کرد: اگر از ابتدا متوجه می‌شدیم که با دو نیمه فرهنگی روبه‌رو هستیم، می‌توانستیم برنامه‌ریزی دقیق‌تری روی رفتار خود داشته و امروز شاهد اوضاع بهتری باشیم، متاسفانه تفکر به این گونه است که فرهنگ که همانند یک سیستم سیاسی یک سرزمین فرهنگ نیز مقوله‌ای واحد و قابل لمس است. این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: به همین جهت برخی دچار کج‌روی شدند چرا که واقعیت را به درستی درک نکردند؛ یکی از علل گسترش نیمه غرب‌گرا در فرهنگ ما این است که از لحاظ جمعیت تعداد افراد تحت پوشش این ذهنیت بیشتر است زیرا فرزندان افراد سنت‌گرا متجدد شدند اما از آن سوی کسی به سمت سنت حرکت نکرد. وی ادامه داد: اگر به این درک برسیم که قشربندی فرهنگی وجود خارجی دارد ممکن است هنرمندی که به تولید چنین تبلیغاتی می‌پردازد با یک محاسبه کوچک دریابد که چه تعداد از جامعه تحت پوشش نیمه فرهنگی غرب‌گرا است و به زودی به این نتیجه می‌رسد که باید از تاثیرات عینی برای تولید برنامه‌های خود استفاده کند. وی در ادامه در خصوص تفاوت زیبایی شناسی ایرانی و غربی اظهار کرد: مطمئنا ذهنیت مشترک مردم ما نسبت به زیبایی تغییر یافته و احساس ما با اجدادمان متفاوت است. این نیز اشاره‌ای از غرب است که البته مسئله جدید نیست و مدتهاست که زیبایی شناسی ما به سمت غربی شدن حرکت می‌کند. وی گفت: با این حال می‌توان چنین فضایی را تغییر داد اما اگر آن را رها کنیم خللی به قدرت رسانه وارد نمی‌شود و این تاثیر روزافزون خواهد بود. با این حال این به معنای برتری فرهنگ غرب نیست، بلکه تنها قدرت آنها بیشتر است. اورعی تصریح کرد: متاسفانه این تفسیر خطا در بین اکثریت مردم وجود دارد که برتری فرهنگ غرب ناشی از تمدن است و این یکی از مشکلات بزرگ فرهنگی و تاریخی ماست که باید بدانیم چطور آن را سازماندهی کنیم زیرا این مسائل تنها جلوه ظاهری فرهنگ غرب است. به هر روی در پایان بازهم این سوال مطرح است که آیا گرم‌کنندگان تنور نوستالژی‌های غربی از تبعات و اثرات تصمیمات و عمل‌کرد خود آگاهی دارند یا خیر؟ انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها