واضح آرشیو وب فارسی:الف: بهترین برادران چه کسانی هستند؟
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۱۵
برادری دینی، یکی از کارآمدترین راهها برای گریز از زیانهای تفرقه و حفظ کیان جامعه دینی از سوی قرآن معرّفی شده است.به گزارش ایسنا، در دین اسلام تعریف بسیار دقیق و تکالیف و وظایف مشخص برای واژه و عنوان برادر وضع شده است بر این اساس به هرکسی نمیتوان برادر گفت و این عنوان دارای مراتب و شاخصههایی است که از آن به عنوان "برادر دینی" یاد میشود.برادر دینی خود را در قبال برادر خود مسئول میداند و خوبی آن را خوبی خود و بدی او را بدی خود میداند براساس این تعاریف حال ببینم از دیدگاه معصومین(ع) بهترین برادر کیست؟پیامبر خدا(ص) در این باره فرمودند: "بهترین برادران کسی است که با شما در کارهای اخروی مساعدت کند۱". یعنی تو را در کارهای آخرت یاری رساند.امام عسکری(ع) نیز میفرمایند: "بهترین برادر تو کسی است که خطایت را فراموش کند و احسان تو را به خود، به یاد آورد۲".در ادامه چند حدیث گهربار از مولای متقیان امام علی(ع) در باب "بهترین برادر" ذکر میکنیم که مشخص میکند واقعا چه کسی لایق و شایسته بهترین برادری برای انسان است؟حضرت فرمودند: "بهترین برادر آن است که در نصیحت و ارشاد کمتر ملاحظه کند۳". یعنی مدارای او در نصیحت تو در بدیها کمتر از سایر برادران باشد.ایشان در جایی دیگر چنین میفرمایند: "بهترین برادر تو کسی است که در راه حق، بر تو زیاد خشم گیرد۴". یعنی در آنچه حق باشد اگر خلاف حقّ از تو ببیند منع و زجر تو کند.امام علی(ع) همچنین فرمود: "بهترین برادر آن است که برادران خویش را نیازمند دیگری نسازد۵". یعنی خود کفایت امور ایشان بکند و نگذارد که محتاج به دیگری شوند.آن حضرت تعاریف فراوانی در سخنان حکیمانه خود از بهترین برادر ارائه فرمودهاند. به عنوان مثال فرمودند: "بهترین برادران تو کسی است که به تو یاری دهد و بهتر از او کسی است که تو را بسنده باشد و اگر به تو نیازمند شد از تو بگذرد۶".ایشان میفرمایند: "بهترین برادران تو آن کسی است که با مال خویش تو را یاری رساند و بهتر از او کسی است که تو را از دیگری بینیاز سازد۷".آن حضرت در جایی دیگر بهترین برادران را کسی میدانند که دوستیاش برای خدا باشد۸" و میفرمایند: " بهترین برادران کسی است که برادریش برای دنیا نباشد۹".منابع احادیث:۱- مجموعة ورام(تنبیه الخواطر)، ج۲، ص۱۲۳.۲- بحارالأنوار: ج ۷۸ ، ص ۳۷۹ / دوستی در قرآن و حدیث: ص ۱۹۴.۳- عبدالواحد، آمدی، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۸، چاپ دوم، ص۴۱۶.۴- همان، ص۴۱۷.۵- همان، «خَیْرُ الْإِخْوَانِ مَنْ لَا یُحْوِجُ إِخْوَانَهُ إِلَی سِوَاه».۶- همان، ص۴۱۵.۷- همان، «خیرُ إخْوانِکَ مَن واساکَ بخیرِهِ و خیرٌ مِنه مَن أغناکَ عن غیرِهِ».۸- همان، ص۴۲۳. «خیرُالإخْوانِ مَن کانتْ فی اللّه ِ مَودّتُهُ».۹- همان، ص۴۱۷. «خیرُالإخْوانِ مَن لَم تَکُنْ علَی الدُّنیا اُخوّتُهُ».
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]