واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
اختصاصی مطهرنیا: توافق ژنو بیشترین ظرفیت را برای دستیابی به منافع ملی دارد تهران-ایرنا- «مهدی مطهرنیا» تحلیلگر مسائل سیاسی و استاد دانشگاه گفت: توافق ژنو ضمن تامین اهداف جمهوری اسلامی ایران، بیشترین ظرفیت را برای دستیابی به منافع ملی دارد.
این تحلیلگر مسایل بین المللی روز جمعه در گفت و گو با خبرنگار سیاسی ایرنا در پاسخ به این پرسش که مخالفان توافق ژنو معتقدند تعهدات و امتیازات ایران بر اساس این توافق متوازن نیست، گفت: من با مفهوم امتیاز به عنوان کلیدی ترین مفهوم تجزیه و تحلیل توافق ژنو موافق نیستم. اگر از دیدگاه معناکاوانه «وبری» به موضوع نگاه کنیم، برجسته سازی مفهوم امتیاز لغزنده و در نتیجه کل روند را به شدت شکننده می کند.
مطهرنیا تصریح کرد: باور دارم اساسی ترین مفهوم در پرونده هسته ای رسیدن به اهداف طرفین در یک بازار رقابتی است. هر دو طرف تلاش می کنند با کاربرد دیپلماسی هسته ای به اکثر هدف های تعریف شده خود دست یابند و این به معنای دادن امتیاز نیست؛ بلکه بازی برد - برد است.
این استاد دانشگاه یادآور شد: هدف غایی ایران تثبیت دستاوردهای تلاش های 10 ساله برای دستیابی به انرژی هسته ای صلح آمیز در داخل مرزهای جغرافیایی ایران از طریق شناسایی رسمی برنامه غنی سازی اش در داخل خاک خود است.
وی تصریح کرد: شعار مشهور «انرژی هسته ای حق مسلم ماست» در این معنا به صورت عملیاتی تعریف می شود. از این رو برای تثبیت این دستاورد، ایران هزینه های رسیدن به این هدف را تقبل می کند و آن افزایش سطح بازرسی هاست.
مطهرنیا گفت: افزایش سطح بازرسی ها یک دستاورد تقریبا هم وزن دارد و آن کاهش هزینه هاست. هزینه های ایران در 10 سال گذشته برای رسیدن به این دستاورد، شکاف زا و دارای سرعت به شدت تصاعدی بوده است؛ اگر ایران بتواند برای تثبیت این دستاورد افزایش سطح بازرسی ها را به گونه ای بپذیرد که منجر به کاهش هزینه ها شود، عملکرد هوشمندانه ای از خود نشان داده است.
این تحلیلگر مسایل بین المللی اظهار داشت: این موضع همچنین یک دستاورد دیگر هم داشت که سود حاصل از این معامله است و آن بازسازی و تجدید حیات منطقه ای و بین المللی پویاتر ایران است.
این تحلیلگر مسائل بین المللی افزود: ایران از طریق پذیرش نظارت های قانونی بیشتر بهانه دخالت ها را مسدود می کند و با محدودسازی بعضی از اقدامات هزینه ها را کاهش می دهد.
وی سپس این سوال را پرسید که آیا به این موارد می توان گفت امتیازدادن به رقیب؟ من باور دارم نظام بین الملل یک نظام رقابتی است. این نظام رقابتی از حالت انحصار رقابت در بازار اقتصادی پیروی می کند. در چنین بازاری از انحصار رقابت اگرچه تمرکز قدرت ممکن است در همان حال در بیشتر مواقع به بالارفتن هزینه های می انجامد.
مطهرنیا تصریح کرد: انحصار قدرت دست نیافتنی است. امروز جهان مجموعه ای به هم پیوسته است و مفهوم استقلال در این مجموعه به هم پیوسته باید بازتعریف شود. همکاری با نظام بین الملل یعنی این نظام رقابتی جایگاه بازیگران را بالا می برد و دلیلی برای وابستگی دولت ها به نظام سلطه نیست بلکه به دلیل پیوستگی آنها در نظام بین الملل برای دستیابی به قدرت بازیگری شبیه است.
وی خاطرنشان کرد: ایران باید در این بازی به جای سیاست های جامعه ستیزانه با نظام بین الملل به سیاست های جامعه پسندانه و در همان حال دارای بیشترین پتانسیل های دستیابی به منافع ملی روی آورد.
این استاد علوم سیاسی و روابط بین الملل دانشگاه گفت: توافق ژنو گامی در این راستا بود که گرچه هنوز به طور کامل اجرا نشده است؛ در صورت مدیریت بهینه آن با وجود فراز و نشیب های پیش رو و چالش های نگران کننده روبروی مذاکرات وین، می تواند دروازه مطمئنی برای ورود به چنین نگرشی باشد.
توافق ژنو موسوم به برنامه اقدام مشترک ماحصل چهار دور مذاکرات ایران با 1+5، یک دور در نیویورک و سه دور در ژنو است.
گروه مذاکره کننده ایرانی بعد از این مذاکرات توانست سوم آذر 1392/ 22 نوامبر 2013 برای حل بحران غیرضروری هسته ای با طرف مقابل به راهکاری 6 ماهه با عنوان «برنامه اقدام مشترک» دست یابد.
بر اساس این توافق ایران و 1+5 از تاریخ 20 ژانویه (30 دی) اقدامات مذکور در برنامه اقدام مشترک را به صورت متقابل، عملی و گام به گام برای 6 ماه اجرا می کنند تا در این مدت با ادامه مذاکرات، توافق جامع بین ایران و 1+5 حاصل شود.
بر مبنای توافق جامع، ایران می تواند به طور کامل از حقوق خود در بهره گیری از انرژی هسته ای با اهداف صلح آمیز بر اساس مواد مرتبط در معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و با رعایت تعهدات خود طبق معاهده برخوردار شود.
سیام**9157**1572
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
18/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]