واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: مقاله اي در مورد ساختار اینترنت masterboy_nico 20 دي 1385, 06:57ساختار اینترنت اینترنت یک مجموعه غول پیکر از میلیونها کامپیوتر است که در یک شبکه کامپیوتری به هم متصل هستند. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به فراهمکننده خدمات اینترنت (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک شبکه محلی (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را میتوان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T1 یا E1 به یک فراهمکننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگتر وصل میشوند و ISPهای بزرگتر یک ستون فقرات (Backbones) فیبر نوری را برای یک کشور یا ناحیه برقرار میکنند. ستونهای فقرات در سراسر دنیا از طریق کابل نوری، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند. در اینترنت به طور کلی میتوان همه کامپیوترها را به دو دسته تقسیم کرد. سرویسگیرنده / سرویسدهنده (Client / Server). سرویسدهندگان، خدماتی را (مانند وب و FTP) برای سایر سیستمها فراهم میکنند و سرویسگیرندگان، سیستمهایی که برای دستیابی به این خدمات به سرویسدهندگان وصل میشوند. یک کامپیوتر سرویسدهنده میتواند چند سرویس را فراهم کند. برای مثال روی یک سرویسدهنده، یک نرمافزار وب سرور و میل سرور نصب کنیم. نشانی آیپی به هر رایانه در اینترنت یک نشانی منحصر به فرد به نام "نشانی پروتکل اینترنت" اختصاص داده میشود که در ایران به اختصار آن را آیپی میگویند. آیپی از چهار بخش عددی تشکیل شده که با نقطه از هم جدا میشوند (مانند 199.211.45.5). عدد هر بخش میتواند از 0 تا 255 باشد. پس 2 بتوان 8 آدرس مختلف داریم. هر رایانه در اینترنت آیپی یگانهای دارد. سرویسدهندگان آیپی ثابت دارند که معمولاً تغییر نمیکند. کامپیوترهایی که با خط تلفن به اینترنت وصل میشوند آیپی پویا دارند، یعنی هر بار که به اینترنت وصل میشوند، آیپی آنها را ISP اختصاص میدهد و احتمالاً هر بار که به اینترنت وصل میشوند آیپی متفاوتی میگیرند. برای دیدن آیپی رایانه خود میتوانید از برنامه winipcfg.exe یا ipconfig.exe استفاده کنید. آی پیها دارای 4 کلاس هستند: کلاس a:عدد اول از 0 تا 127 مثال:127.2.3.1 کلاس b:عدد اول از 127 تا191 مثال: 154.5.1.5 کلاس c:عدد اول از 191 تا 223 مثال:203.52.45.812 کلاس d:عدد اول از 223 تا انتها مثال:287.23.54.9 نام دامنه معمولا به خاطر سپردن یک رشته از اعداد که نشانی آیپی را تشکیل می دهند مشکل است. همچنین نشانی آیپی ممکن است تغییر کند. به همین خاطر سرویسدهندگان از اسمهای قابل درک توسط انسان که نام دامنه (domain name) نامیده میشود، استفاده میکنند. دامنه نام مجموعهای از سرویسدهندگان است. برای مثال در سایت بخش wikipedia.com نام دامنه است که از دو بخش تشکیل شده com. دامنه رده بالا و wikipedia دامنه است. دو نوع دامنه رده بالا داریم: دامنههای سازمانی که شامل net .com .edu .org .mil .gov .info .biz. و دامنههای جغرافیایی که از اسم اینترنتی کشورها (مثل ir. برای ایران) استفاده میشود. www نام سرویسدهنده وب است به همین شکل ftp.wikipedia.com آدرس کامپیوتر سرویسدهنده ftp و mail.wikipedia.com آدرس سرویسدهنده پست الکترونیکی در حوزه wikipedia.com است. DNS (سیستم نام حوزه) وظیفه ترجمه نام سرویسدهندگان را به آدرس IP دارد. فرض کنید آدرس سایت را در کاوشگر تایپ میکنید. کاوشگر این نام را به سرویسدهنده DNS در ISP شما میفرستد. سرویسدهنده DNS با برقراری ارتباط با سرویسدهنده نام ریشه (root name server)، سرویسدهنده نام com را پیدا کرده و آدرس IP ی wikipedia.com را از سرویسدهنده com بدست می آورد. در مرحله بعد با DNS در wikipedia.com تماس میگیرد تا آدرس IP سرویسدهنده وب را بدست بیاورد. پورت هر کامپیوتر سرویسدهنده سرویس خود را از طریق یک پورت فراهم میکند. برای هر سرویس یک پورت. برای مثال اگر یک سرویسدهنده سرویس وب و FTP را فراهم میکند، سرویسدهنده وب روی پورت ۸۰ قابل استفاده است و FTP روی پورت ۲۱ قابل دسترسی است. بنابر این سرویسگیرنده از طریق آدرس IP و پورت به یک سرویسدهنده متصل میشود. اگر یک سرویسدهنده اتصال به یک پورت را (از بیرون) قبول کند و اگر دیوار آتش از پورتها محافظت نکند، شما میتوانید به پورت متصل شوید و از سرویس آن استفاده کنید. این شمارهها اجباری نیستند. شما میتوانید یک نرمافزار وب سرور را نصب و آن را روی پورت ۹۱۸ یا روی هر پورت آزاد دیگر قرار دهید. در این صورت اگر نام حوزه xxx.yyy.com باشد برای متصل شدن به سرویسدهنده باید از آدرس زیر استفاده کنیم: xxx.yyy.com:918 اگر هیچ شماره پورتی را مشخص نکنید کاوشگر تصور میکند که سرویسدهنده روی پورت ۸۰ است.آدرس پورتها محدود است. پروتکل زمانی که سرویسگیرنده از طریق یک پورت خاص به سرویسدهنده وصل شد، میتوانیم از طریق یک پروتکل به سرویسدهنده دسترسی داشته باشيم. پروتکل یک راه از پیش تعریف شده برای گفتگو با سرویسدهنده است. همچنین پروتکلها متن ساده و قابل درک توسط انسان هستند. فراموش نکنید پروتکل قبل از آدرسهای اینترنتی میآیند. برای مثال که پروتکل وب است یا ftp://ftp.site.com که FTP:// پروتکل FTP یا انتقال فایل است. شاید سادهترین پروتکل، پروتکل Daytime باشد. اگر با پورت ۱۳ روی یک سیستم که از daytime پشتیبانی میکند متصل شوید سرویسدهنده، زمان جاری را بر میگرداند و ارتباط را قطع میکند. subaru-pc.blogspot.com master
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3616]