واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
آشناترین ناشناخته تهران - ایرنا - روزنامه « جمهوری اسلامی » که خود همزاد انقلاب اسلامی است امروز شنبه به مناسبت آغاز دهه فجر سرمقاله ای با عنوان « آشناترین ناشناخته » منتشر کرده است.
در این مطلب آمده است : نه فقط روز 12 بهمن و نه فقط دهه فجر انقلاب اسلامی، بلکه تمام روزها و ماه ها و سال های انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران باید به نام امام خمینی باشند.
کاری که امام خمینی برای کشور و ملت ایران در بعد داخلی و برای ملت های مسلمان و ملت های تحت ستم در بعد خارجی انجام داد، در تاریخ قرن های اخیر بی سابقه است.
ما عادت داریم وقتی دهه فجر می شود از امام خمینی به خاطر اینکه انقلاب اسلامی ایران را رهبری کرد و نظام جمهوری اسلامی را در ایران بنیان نهاد تجلیل می کنیم.
این، کار درستی است ولی کامل نیست. کاری که امام خمینی انجام داد بسیار فراتر و با عظمت تر از آنچه در ایران رخ داده است بود.
برنامه همه جانبه قدرت های سلطه گر در نیمه قرن حاضر، منزوی کردن کامل اسلام در کل کشورهای اسلامی و در سطح جهان بود. آمریکا و شوروی در آن زمان هر چند دو قطب متضاد از نظر منافع خود بودند ولی هر دو برای حفاظت از منافع خود با اسلام واقعی مشکل داشتند. آمریکا دو قطب سرمایه داری به خاطر مخالفت اسلام با استثمار مردم که جان مایه این قطب غربی بود با این دین الهی مشکل داشتند و شوروی نیز به خاطر همین ویژگی و نگاه ماتریالیستی به جهان نمی توانست با هیچ دینی به ویژه اسلام کنار بیاید.
به همین دلیل، این دو قطب همچون دو لبه یک قیچی به اسلام هجوم می آوردند و درصدد نابودی آن بودند.
در آن مقطع، هیچ دولت و هیچ قدرت مادی یا معنوی در سطح جهان برای دفاع از اسلام وجود نداشت.
حاکمان کشورهای اسلامی، یا مهره های بلوک غرب بودند یا دست نشانده بلوک شرق. ملت ها نیز در عین حال که تحت ستم بودند در برابر تهاجمی که به دینشان می شد پناهگاهی نداشتند.
علمای اسلام و مراکز دینی نیز خود در انزوا و غربت و مظلومیت قرار داشتند. هنر، علم، صنعت و هر ابزار دیگری که دردست قدرت های استعماری و سلطه گر بود، یکجا و هماهنگ علیه دین به ویژه اسلام بکار گرفته می شدند تا چیزی از محتوای اسلام باقی نماند.
هدف این بود که این مانع بزرگ از سر راه قدرت های سلطه گر برداشته شود تا آنها بتوانند راحت تر به استثمار و مسخ انسان ها بپردازند. اسلام در این شرایط در اوج غربت قرار داشت.
درست در چنین وضعیتی بود که امام خمینی قیام کرد.
پیدا بود که این قیام برای خارج ساختن اسلام از غربت و جاری ساختن آن در حیات ملت ها بود. او از ایران شروع کرد زیرا تلاش های دشمنان اسلام در ایران بیشتر بود و ملت ایران نیز برای دفاع از اسلام آماده تر بودند. اما هدف امام فقط نجات ایران نبود، بلکه می خواست امواج برخاسته از بیداری اسلامی با عبور از مرزهای ایران معادلات قدرت های سلطه گر را برهم بزند و اسلام در سرتاسر جهان اسلام و حتی جهان تجدید حیات کند.
هدف بالاتر این بود که ندای آزادیخواهی ملت های مسلمان به گوش سایر ملت ها نیز برسد و سنگرهای استثمار و استعمار یکی پس از دیگری توسط ملت های بپاخاسته فتح شوند و جهان از یوغ دیکتاتورها آزاد و به راهی نو رهسپار شود که آزادی حرف اول را در آن بزند.
امام خمینی در گام اول موفق شد و ایران را از چنگ استعمار و استبداد رهاند و به استقلال رساند و نظام مردمی جمهوری اسلامی را در آن تأسیس کرد.
در گام دوم هم توفیق نصیب امام شد و آرمان های وی به سراسر جهان راه یافت و ملت ها با این واقعیت آشنا شدند که بدون تکیه برابر قدرت های شرقی یا غربی می توانند به استقلال برسند و ابرقدرت واقعی خود ملت ها هستند.
گام سوم را خود ملت ها می بایست بردارند که بسیاری از آنها برداشتند و به نتایج خوبی نیز رسیدند.
در این مرحله بلوک شرق از هم پاشید و بلوک غرب بشدت برای مقابله با امواج خروشان انقلاب های مردمی به تکاپو افتاد، امری که بسیار طبیعی است و از همین مسیر جنگ میان حق و باطل است که راه استقلال و آزادی ملت ها هموار می شود.
آنچه امام خمینی انجام داد، موجب شد ایران به پایگاه جهانی انقلاب تبدیل شود، انقلابی که نیروی محرکه خود را از مردم می گیرد و از نظر محتوا به ایمان به خدا متکی است.
هر چند لزومی ندارد تمام انقلاب های جهان درست همان شکل و محتوا را داشته باشند که انقلاب مردم ایران داشت و دارد، اما برای آنکه ملت ها به الگو گرفتن از انقلاب مردم ایران ادامه دهند، ما باید ویژگی های پایگاه جهانی انقلاب را حفظ کنیم.
این ویژگی ها عبارتند از معرفی صحیح رهبر انقلاب، پای بندی به آرمان های او، حراست از محتوای انقلاب و نظام برآمده از آن و حفظ و تحکیم وحدت ملی.
هنر امام خمینی این بود که افکار و گرایش های مختلف مردم ایران را در یک جهت قرار داد و از حداکثر ظرفیت ها بهره برداری کرد. ایران، کشور اقوام مختلف و افکار گوناگون است.
این وضعیت در سال های56 و 57 که سال های اوج انقلاب بود، بشدت دامن زده می شد تا راه انقلاب سد شود و مردم به هدف خود نرسند.
امام خمینی با رهبری فراگیر و بی نظیر خود توانست این تلاش ها را ناکام نماید و انقلاب را به پیروزی برساند.
وجود امام علاوه بر به پیروزی رساندن انقلاب، ضامن بقاء آن هم بود. رمز موفقیت امام این بود که بر قلب ها حکومت می کرد و مردم چون امام را فردی که برای خدا کار می کند، کردارش با گفتارش منطبق است و خود را برای خدمت به مردم وقف کرده است یافته بودند، از صمیم قلب به او عشق می ورزیدند.
همین رابطه دو طرفه، انقلاب و نظام را در برابر تمام تهاجمات و تخاصمات و حمله های سیاسی و تبلیغاتی و حتی نظامی حفظ کرد و به پیش برد.
امروز نیز برای تداوم انقلاب، تقویت نظام جمهوری اسلامی و تحقق عملی آرمان های امام خمینی در سراسر جهان، به ادامه راهی که امام به ما نشان داد نیازمندیم.
علاوه بر این، باید امام خمینی را آنطور که بود به نسل حاضر و نسل های آینده معرفی کنیم. واقعیت تلخی که باید به آن اعتراف کنیم اینست که هنوز نتوانسته ایم رهبر انقلاب و بنیان گذار نظام جمهوری اسلامی را به درستی معرفی نمائیم.
راستی بعد از گذشت 35 سال از پیروزی انقلاب اسلامی چند فیلم قابل قبول برای شناساندن امام خمینی ساخته ایم؟
کدام اقدام فرهنگی جامع الاطراف برای تشریح آرمان های امام را در کارنامه خود داریم؟ و فراتر از کارهای معمول که از باب اسقاط تکلیف انجام می دهیم چه کاری کرده ایم؟
این واقعیت های تلخ نشان می دهند که امام خمینی هر چند برای ما آشناترین است اما در میان ما هنوز ناشناخته است.
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
12/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]