محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842108993
هپاتیت، خطری در کمین
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با دکتر موید علویان، رئیس شبکه هپاتیت ایران هپاتیت، خطری در کمین شیوع هپاتیت ویروسی B طی 20 سال اخیر نه‌تنها در کشور ما که در تمام دنیا رو به کاهش گذاشته است که علت آن در دنیا واکسیناسیون نوزادان و افراد پرخطر، غربالگری زنان باردار و واکسیناسیون شاغلان حرفه‌های پزشکی است.
خوشبختانه اکنون در سراسر کشور، بجز دو استان گلستان و سیستان و بلوچستان، شیوع هپاتیت بسیار کاهش یافته و به کمتر از 2 درصد رسیده است. ولی درباره نوع هپاتیت C که بسیار خطرناک تر از نوع B این بیماری است، داستان هپاتیت بسیار جدی تر است. یعنی با وجود آن که 0.5 درصد از جمعیت عادی کشور به ویروس آن آلوده هستند، اما به دلیل نداشتن واکسن و وجود رفتارهای پرخطر و درمان های هزینه بر، پیشگیری از ابتلا به آن اهمیت زیادی دارد. دکتر موید علویان، رئیس شبکه هپاتیت ایران در گفت وگو با جام جم واقعیت های پنهان و آشکار این بیماری را بازگو می کند. با وجود آن که اکنون شیوع هپاتیت B در کشور 2 درصد و این رقم درباره هپاتیت C نیم درصد است، چرا کنترل و کاهش آمار ابتلا به این دو بیماری همچنان از چالش های نظام سلامت و بهداشت عمومی کشور تلقی می شود؟ با وجود کاهش قابل توجه هپاتیت B طی 20 سال اخیر که نتیجه استفاده از واکسن هپاتیت B در نوزادان و نوجوانان و ارتقای سلامت و آگاهی مردم بوده، ولی اکنون حدود یک میلیون و 400 هزار نفر مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت B هستند و شایع ترین علت نارسایی کبد، سرطان کبد و نیاز به پیوند کبد، هپاتیت B است. بیشتر افراد مبتلا از ابتلای خود آگاهی ندارند و ممکن است بیماری را به دیگران منتقل کنند، ولی در صورت کشف بیماری و انجام اقدامات درمانی در آنان و پیشگیرانه در اطرافیان می توان از این عوارض جلوگیری کرد. درباره هپاتیت C نیز با وجود کنترل و کاهش آمار بروز بیماری هنوز نزدیک به 400 هزار نفر در کشور مبتلا وجود دارد که بعد از هپاتیت B شایع ترین علت بیماری کبدی است و متاسفانه تشخیص ندادن به موقع این بیماری می تواند طی سال ها باعث از کار افتادن کبد شود. با آماری که اعلام کردید وضع کشورمان درباره شیوع این بیماری چگونه ارزیابی می شود؟ شیوع هپاتیت ویروسی نوع B در دنیا به سه گروه شیوع بالا یعنی بیش از 7 درصد جمعیت کشور، شیوع متوسط یا 2 تا 7 درصد جمعیت کشورها و شیوع کم یا کمتر از 2 درصد در جمعیت کشورها تقسیم بندی می شود. شیوع هپاتیت B در ایران در گذشته با شیوع متوسط، حدود 5 درصد در کل کشور بوده است. البته در هر کشوری هم شیوع ابتلا به هپاتیت B در شهرهای مختلف فرق می کند. با تمهیداتی که طی 20 سال اخیر اتخاذ شده، میزان شیوع این بیماری در بیشتر نقاط کشور به 2 درصد و کمتر از آن رسیده است و امروزه می توان ادعا کرد که شیوع بیماری در کشور پایین است. البته بجز دو استان گرگان و سیستان و بلوچستان که شیوع بالاتری دارند، می توان دریافت در مقایسه با کشورهای منطقه وضع بهتری داریم، یعنی اکثر کشورهای منطقه شیوع متوسط و بالا دارند. حتی این آمارها در افغانستان، پاکستان، عراق و عربستان سعودی نگران کننده است. از نظر هپاتیت ویروسی نوع C، اکنون شیوع این عفونت در جمعیت عادی کشور ایران کمتر از 0.5 درصد است. این بیماری در گروه های پرخطر مثل بیماران تالاسمی، هموفیلی، دیالیزی و معتادان تزریقی شیوع بیشتری دارد. در بیماران تالاسمی در گذشته شیوع عفونت بیش از 20 درصد و در بیماران دیالیزی در گذشته شیوع عفونت بیش از 13 درصد بوده که اکنون به کمتر از 3 درصد رسیده است. معتادان تزریقی نیز در حدود 20 تا 30 درصد موارد به ویروس هپاتیت C آلوده اند. به هر حال در مقایسه با کشورهای منطقه که شیوع هپاتیت C در جمعیت عادی آنان بیش از 5 درصد است مثل پاکستان، آذربایجان، افغانستان و تاجکستان، کشور ما در منطقه با شیوع کم هپاتیت C روبه رو است. اقدامات انجام شده طی 15 سال اخیر توانسته بار بیماری و شیوع آن را در گروه های پرخطر به نصف کاهش دهد و این نشان دهنده موفقیت آمیزبودن فعالیت های بهداشتی و درمانی و به طور کل نظام سلامت است. آمارها نشان می دهد که سالانه ده هزار ایرانی هپاتیت می گیرند. این رقم را تائید می کنید؟ درباره این که چه تعداد بیمار و ابتلای جدید در کشورمان هر ساله اتفاق می افتد، اطلاعات دقیقی وجود ندارد و آمارهای منتشر شده براساس حدس و گمان است. در گذشته نه چندان دور، عمده ترین راه انتقال بیماری را انتقال ویروس از مادر مبتلا به نوزاد تشکیل می داد، ولی هم اکنون امکان انتقال هپاتیت B از مادر به فرزند و در هنگام تولد بیش از 95 درصد موارد پیش بینی شده است. البته به دنبال غربالگری مادران باردار، با توجه به این که از نظر هپاتیت B حدود ده تا 20 هزار زن باردار مبتلا به هپاتیت B سالانه در کشور زایمان می کنند، با تزریق واکسن ایمونوگلوبین هپاتیت B در بیش از 95 درصد موارد، مانع ابتلای نوزادان شده ایم. این اقدام سبب کاهش جدی بروز هپاتیت B در کشور ما و تغییر شیوع از متوسط به کم شده است. به نظر می رسد که تغییر شیوع انتقال از مادر به نوزاد به راه های دیگر انتقال بیماری در بزرگسالی منتهی شده است. کمتر از هزار نفر در سال در ایران مبتلا به هپاتیت B می شوند که از موارد جدید ابتلا هستند. البته با آموزش بیشتر جامعه، انجام اقدامات پیشگیرانه در افراد نوجوان و جوان و توسعه واکسیناسیون به افراد جوان پرخطر می توانیم مانع ابتلای بیشتر بیماری در جامعه شویم، اما درباره موارد جدید سالانه هپاتیت C در کشور اطلاعات دقیقی وجود ندارد. چرا بیشترین مبتلایان در ایران را مبتلایان به هپاتیت B تشکیل می دهند؟ علت آن قدیمی بودن ابتلا و راه انتقال از مادر به نوزاد در گذشته نه چندان دور بوده که خطر ابتلا و باقی ماندن عفونت در بدن را بسیار افزایش داده است. همان گونه که گفتم اکنون حدود یک نفر مبتلا به هپاتیت B هستند، ولی درباره هپاتیت C که طی 20 سال اخیر وارد ایران شده کمتر از 400 هزار نفر مبتلا هستند. بیشترین عامل ابتلا به هپاتیت های ویروسی به دنبال فاجعه وارد شدن خون های آلوده به کشور در دهه 70 بود. از آن زمان به بعد چه تمهیداتی برای غربالگری خون های اهدایی داخلی و وارداتی دیده می شود؟ بگذارید این برداشت اشتباه شما و بسیاری دیگر از مردم را در همین جا اصلاح کنم. تاکنون هیچ گاه خون آلوده ای به کشور وارد نشده است. موضوع ابتلای بیماران هموفیلی به هپاتیت C به دلیل استفاده از فاکتورهای انتقالی آلوده خارجی یا تولید داخل بوده و متاسفانه در رسانه ها به صورت غلط مطرح شده است. در ایران تعداد اهداکنندگان خون همیشه به اندازه ای بوده که نیاز به واردات خون از خارج نبوده است. باید توجه داشت تا سال 1990 میلادی اطلاعی درباره ویروس هپاتیت C وجود نداشت و پس از کشف ویروس و معرفی تست های تشخیصی بعد از آن احتمال انتقال از راه تزریق خون وجود ندارد. به هر حال باید توجه داشت کسانی که قبل از سال 75 خون و فرآورده های خونی دریافت کرده اند در معرض ویروس بودن یا نبودن درباره آنها باید بررسی شود. بعد از سال 75 خون ها از نظر هپاتیت C بررسی می شود و فقط خون های منفی، مورد استفاده بیماران قرار می گیرد. با تمهیدات دیده شده آیا خطر انتقال بیماری از طریق تزریق خون و فرآورده های خونی منتفی است؟ اکنون سازمان انتقال خون از اهداکنندگان داوطلب استفاده می کند و با توجه به شیوع بیماری هپاتیت B، C و اچ آی وی در جمعیت کشور، خون اهداکنندگان ایرانی جزو سالم ترین خون ها در دنیاست و با خیال راحت می توان استفاده کرد. باید توجه داشت در هر صورت تزریق خون در مواقع نیاز و اجبار صورت می گیرد و نباید به دلیل کم خونی مورد استفاده قرار گیرد. کم خونی ها باید به صورت علتی بررسی و ریشه یابی شود و مورد درمان قرار گیرد و تنها در موارد ضروری مورد استفاده قرار گیرد. باید توجه داشت کسانی که در خانواده، فرد مبتلا به هپاتیت B یا C دارند یا خودشان سابقه ابتلا داشته اند، نباید اقدام به اهدای خون کنند. فراموش نکنید اهدای خون یعنی اهدای خون سالم. درباره معتادان تزریقی که بالاترین آمار مبتلایان به هپاتیت های ویروسی را تشکیل می دهند چه اقدامات موثری صورت گرفته و نتایج آن چه بوده است؟ اعتیاد در کشور ما در سال های اخیر از مصرف خوراکی و کشیدن تریاک به سمت استفاده از مواد مخدر تزریقی و حتی مواد سنتتیک آزمایشگاهی سوق پیدا کرده است. جامعه ما جوان است و در معرض خطرها و آسیب ها و اعتیاد از مهم ترین این عوامل خطر است. متاسفانه اکثر معتادان تزریقی از نظر سطح اجتماعی و اقتصادی پایین بوده و از نظر فرهنگی آگاهی درستی نسبت به خطر استفاده مشترک از سرنگ و سرسوزن هنگام تزریق در معرض ابتلا به هپاتیت های ویروسی B و C و اچ آی وی ندارند. در بیشتر مطالعات انجام شده در ایران ابتلای حدود 20 تا 30 درصد معتادان تزریقی به ویروس هپاتیت C مشاهده شده است. این خطر با سابقه داشتن شرکای جنسی متعدد یا طولانی بودن تزریق غیرسالم مواد مخدر بیشتر می شود. از سال ها قبل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با ارائه برنامه کاهش آسیب که مورد تائید و تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام قرار گرفته و به عنوان یک سند بالادستی با حمایت از درمان معتادان تزریقی و ارائه سرنگ رایگان، کاندوم رایگان و تغییر الگوی اعتیاد تزریقی به درمان با قرص یا شربت متادون توانسته تا بروز یک فاجعه ملی در این زمینه جلوگیری کند. به نظر می رسد که تقویت هر چه بیشتر برنامه کاهش آسیب، سبب کاهش ابتلا به هپاتیت C می شود و در ممانعت از ابتلای یک معتاد تزریقی به هپاتیت C امیدوارکننده است تا این بیماری از فرد معتاد به خانواده و بخصوص همسر منتقل نشود. در کنترل هپاتیت B با اجرای طرح ملی واکسیناسیون از سال 85 تا چه اندازه موفق بوده ایم؟ طرح اجرای واکسیناسیون هپاتیت B از سال 73 در تمام نوزادان و افراد پرخطر و شاغلان حرفه های پزشکی شروع شده است و چهار سال قبل از آن نیز به صورت آزمایشی در چهار استان به اجرا درآمده بود. با توجه به این واکسیناسیون از میزان ابتلای نوزادان به هپاتیت B کاسته شده و امروز پیدا کردن فرد مبتلای زیر 20 سال در جمعیت کشور مسالهای نادر است. در سال های 1385 به مدت چهار سال، متولدین 1368 تا 1372 تحت واکسیناسیون هپاتیت B قرار گرفتند که تاثیر بسزایی در کاهش ابتلای نوجوانان و جوانان در آینده به هپاتیت B خواهد داشت. واکسیناسیون گروه های پرخطر و در معرض خطر نسبت به هپاتیت B تا چه اندازه موثر است؟ واکسیناسیون علیه هپاتیت B در افراد پرخطر مثل خانواده افراد مبتلا تا صد درصد مانع ابتلای افراد خانواده شده و حتما باید انجام شود. قبل از تزریق واکسن بهتر است افراد خانواده از نظر هپاتیت B مورد آزمایش قرار بگیرند. در شاغلین حرفه های پزشکی نیز با استفاده از واکسیناسیون هپاتیت B می توان مانع ابتلا به این بیماری شد. آیا کنترل هپاتیت B می تواند به کاهش آمار مبتلایان به هپاتیت C نیز کمک کند؟ به بیان دیگر ابتلا به هپاتیت B، خطر هپاتیت C را نیز بیشتر می کند؟ هپاتیت ویروسی نوع B و C ارتباطی به همدیگر ندارند و متاسفانه برای پیشگیری از هپاتیت C واکسنی وجود ندارد و باید توجه داشت دوری از رفتارهای پرخطر مثل اعتیاد و داشتن شرکای جنسی متعدد توصیه می شود. به هر حال در مبتلایان به هپاتیت C توصیه می شود علیه ویروس هپاتیت B نیز واکسینه شوند. چرا بیشترین آمار مبتلایان به هپاتیت در سیستان و بلوچستان و گلستان دیده می شود؟ آیا نظام سلامت تاکنون موفق به کاهش آمار مبتلایان در این دو استان نشده است؟ در هر کشوری شیوع هپاتیت B و C در استان ها متفاوت است و علت آن تفاوت در راه های انتقال و شیوع عوامل خطر است. به هر حال در استان سیستان و بلوچستان در سابق میزان ابتلا به هپاتیت B بیش از 5 درصد بوده است که هم اکنون نیز 3.5 درصد است و می توان گفت از میزان شیوع بیماری کاسته شده است، ولی هنوز آمار ابتلا بالاست. درباره استان گلستان مطالعات متعددی از سوی مراکز علمی در حال انجام است که به زودی ارائه خواهد شد. به نظر می رسد در استان های با شیوع بالا، نظام سلامت باید سطح واکسیناسیون ضدهپاتیت را توسعه داده و در آموزش مردم اهتمام بیشتری کند. چه توصیه ای برای ناقلان هپاتیت دارید؟ همان گونه که گفتم هم اکنون یک میلیون و 400 هزار نفر مبتلا به هپاتیت B در کشور هستند که اکثریت آنها در مراحل ناقل غیرفعال هستند و نیازی به درمان با دارو ندارند و در 10 تا 20 درصد آنها نیاز به انجام اقدامات تشخیصی پیشرفته و شروع درمان ضدویروسی وجود دارد. باید توجه داشت که افراد ناقل غیرفعال نیز باید هر شش ماه تحت نظر قرار بگیرند و به توصیه های بهداشتی و تغذیه ای یعنی پرهیز از مصرف الکل و سیگار و دوری از مصرف غذاهای چرب توجه کنند. چاقی، دیابت و کم تحرکی از عوامل بیماری کبد چرب است و می تواند سبب تشدید هپاتیت ویروسی B شود. مصرف بیشتر سبزیجات، میوه جات تازه، ماهی تازه و مواد حاوی آنتی اکسیدان که در پیشگیری از ابتلا به سرطان هم موثر است نیز توصیه می شود. چرا بیشتر مبتلایان به هپاتیت را مردان، آن هم در طیف سنی 20 تا 40 سال تشکیل می دهند؟ مردان بیشتر از خانم ها در معرض رفتارهای پرخطر هستند و با توجه به واکسیناسیون نوزادان علیه هپاتیت B از سال 73 ابتلای افراد کمتر از 20 سال در کشور بسیار نادر است. صحبت های اخیر شما با رسانه ها موید آن است که هپاتیت C هم اکنون می تواند به عنوان یکی از چالش های نظام سلامت مطرح باشد. چه دلایلی برای آن دارید؟ با توجه به کنترل هپاتیت B در سال های اخیر و کاهش شیوع بیماری در جمعیت کشورها، متاسفانه هپاتیت C هم اکنون در افراد معتاد تزریقی شایع است و واکسن موثری تاکنون علیه بیماری معرفی نشده است. به همین دلیل یک معضل بهداشتی جدی است. اگر امروزه چاره جویی نکنیم فردا دچار مشکل جدی تری خواهیم بود. خصوصا که تاکنون واکسن هپاتیت C چه تزریقی و چه خوراکی مورد تائید سازمان های دارویی دنیا قرار نگرفته و واکسن در دست تحقیق است و امید می رود در سال های آینده به بازار معرفی شود. چشم انداز کنترل هپاتیت C و هپاتیت های ویروسی در کشور چگونه است؟ همان طور که گفته شد تاکنون واکسن هپاتیت C به بازار مصرف معرفی نشده است. به هر حال آموزش جامعه از نظر پرهیز از رفتارهای پرخطر یا استفاده از لوازم پیشگیرانه هنگام انجام رفتار پرخطر می تواند مانع انتشار هپاتیت C در جامعه شود. اجرای دقیق تر برنامه کاهش آسیب نیز می تواند بیماری هپاتیت C را در معتادان تزریقی محدود و از ابتلای بیشتر در این گروه جلوگیری کند. تغییر الگوی مصرف و درمان با متادون نیز در بسیاری موارد می تواند در کاهش انتقال عفونت هپاتیت C موثر باشد. پونه شیرازی / گروه جامعه
شنبه 12 بهمن 1392 8:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها