واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۱۱ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۱:۴۹
یک جامعهشناس گفت: نهادسازی برای شادی در کشور ما انجام نشده، اما برای برگزاری مراسم غیر از آن (سوگواری)، نهادسازی بیشتری صورت گرفته است. دکترامیرمسعود امیرمظاهری درگفتوگو با خبرنگار سرویس «جوانان» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، افزود: شادی به عنوان بخشی از ویژگیهای ذاتی انسانهاست؛ بنابراین لازم است برای آن نهادسازی اجتماعی صورت گیرد. وی به ذکر مثالی در این زمینه پرداخت و اظهارکرد: هنگام برگزاری جام جهانی سال 2002، کشورهای کره جنوبی و ژاپن پس از پیروزیهای تیمشان، جشنهای خیابانی برگزار میکردند که در این مراسم نه در رفتوآمد اختلالی به وجود میآمد و نه به اموال عمومی آسیبی میرسید و فضاها وتدابیری خاصی را برای این امر پیش بینی کرده بودند تا امکان تخلیه روانی کنشگران فراهم شود. این در حالی است که به علت فقدان نهادسازی اجتماعی شادی در ایران، شادیهای خیابانی پس از اتفاقاتی مانند پیروزی تیم ملی فوتبال ایران یا موفقیت تیم پرسپولیس یا استقلال در مقابل یکدیگر، چهارشنبه سوری واز این قبیل منجر به اختلال ترافیکی و آسیب رسیدن به اموال عمومی میشود که شاید بخشی از این نیز به دلیل ناکامیهای اجتماعی و احساس محرومیت نسبی کنشگران باشد. امیرمظاهری با بیان اینکه شادی بین جوانان تابع نشاط و شادکامی موجود درکل ساختار نظام اجتماعی است، گفت: اگر ساخت نظام اجتماعی جامعه مبتنی بر شادی نباشد و یا برخی مسایل اجتماعی –اقتصادی موانعی را در این امر ایجاد کند، جوانان به عنوان یک گروه اجتماعی احساس شادمانی نمیکنند. از سوی دیگر برخی گمان میکنند ابراز شادی ممنوعیت اجتماعی(تابو) دارد و افراد شاد در معرض برچسب غفلت، سرخوشی وسطحی نگری قرار می گیرند، در این حالت احساس ضرورت توجه به سرور و شادمانی امری ثانویه می شود و در نتیجه احساس ضرورت برای نهادینه کردن شادی نیز در بین کارگزاران اجتماعی و سازمانهای متولی این امر پدید نمیآید. این جامعهشناس افزود: برچسبهایی به افراد" شاد" در ادبیات شفاهی و مکتوب و فرهنگ عامیانه زده و حتی ضربالمثلهایی نیز درباره آنان ساخته شده است که نمونههایی از این امر هستند. وی با اشاره به رابطه عضویت در شبکههای ارتباطات میان فردی با احساس "شادی" اظهار کرد: این شبکهها در سطح خانواده وگروه همسالان وجود دارد ولی به پایداری نظامهای اجتماعی پیشین نیست. به همین علل احساس حمایت اجتماعی کاهش یافته است چون وقتی با یک جمع انسانی و پایدار در تعامل هستیم، انسانها احساس حمایت و امنیت اجتماعی بیشتری میکنند، اما در حال حاضر روابط داخل این شبکهها ضعیف شده است. امیرمظاهری با بیان اینکه فردگرایی مفرط یکی از دلایل کاهش نشاط جوانان است، تصریح کرد: جوانان امروزی از رفاه مادی بیشتری نسبت به جوانان نسل پیش برخوردار هستند؛ اما احساس رضایت کمتری میکنند. فردگرایی مفرط موجب شده است که جوانان از دوستان و والدین خود توقع داشته باشند تا به میل آنها رفتار کنند. بدون آنکه مسؤلیتی را در قبال دیگران بپذیرند. یکی از دلایل اختلافهای زوجین نیز فردگرایی مفرط است. وی با بیان اینکه بحث مبادله در زندگی اجتماعی مطرح است، گفت: در زندگی اجتماعی با چالشها و دو راهیهایی مواجه هستیم که انتخاب در این شرایط بر احساس نشاط و شادمانی تاثیر زیادی میگذارد. به عنوان نمونه انتخاب فردگرایی به جای جمعگرایی موجب میشود که از شادیهای ناشی از عضویت در گروه اجتماعی لذت نبرد و کنشگران به هر دو بعد نیاز روانی دارند تا احساس شادکامی کنند. این جامعهشناس با بیان اینکه در جهان مدرن شاهد به حاشیه رانده شدن احساسات و عواطف انسانی هستیم، تاکید کرد: این عامل نیز بر شادکامی و نشاط اجتماعی تاثیر میگذارد، چرا که با حاکم شدن عقلانیت، افراد تنها به حسابگری میپردازند وبعد دیگر مورد غفلت قرار می گیرد. وی با اشاره به مادیگرایی و معنویتگرایی در جهان امروزی، اظهار کرد: انتخاب یکی از این دو رویکرد نیز میتواند بر احساس نشاط و شادکامی اجتماعی تاثیرگذار باشد. ما نیاز داریم که بین حالات معنوی و نیازهای مادی، تعادلی را برقرار کنیم چرا که غلبه یکی بر دیگری، بر شادی ما تاثیر میگذارد. امیرمظاهری در پایان درباره احساس محرومیت در جوانان، گفت: گرچه متوسط سطح رفاه جوانان امروزی از نسلهای پیشین بیشتر است، اما مقایسه اجتماعی یکسویه و رشد صعودی توقعات وانتظارات و آنی طلبی کنشگران در جوامع کنونی به نوعی میتواند موجب احساس محرومیت در جوانان و در نتیجه کاهش احساس شادی و شعف اجتماعی آنان شود. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]