محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831299356
عمو ابراهیم! شهادت هنوز برایت زود است
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: تاریخ انتشار: 10 بهمن 1392 ساعت 12:22 | شماره خبر: 1364744219045977911
نویسنده این دلنوشته حس واقعی اش را نسبت به آثار ابراهیم حاتمی کیا بیان کرده و خطاب به او گفته است: هنوز من و همه هم نسلی‌هایم برای پیدا کردن راه به سروده‌های عاشقانه‌ات نیاز داریم. متن کامل این دلنوشته بدین شرح است: هم نسلی‌های من به طور قطع انقلاب را ندیده‌اند و جنگ را شاید نمی‌دانند که چیست؟ ولی به طور قطع من و همه آنان با تک‌تک سکانس‌هایت با جنگ آشنا شده‌ایم...
نمی‌دانم باید از کجا شروع کرد نوشتن درباره مردی بزرگ سخت است عمو ابراهیم چند روز پیش در مراسم تجلیلش در میان خانواده شهدا گفته بود "جسارت کردم درباره چمران فیلم ساختم" و من می‌گویم جسارت می‌کنم که درباره آقای حاتمی‌کیا می‌نویسم.
در میان خمپاره‌ها، دود، غبار و انفجار و در منتهی‌الیه جاده آسمان مردی را می‌بینیم از جنس نور به زلالی باران، مردی که تمام آنچه را که از جنگ می‌دانم او به من یاد داده است؛ سنم به خیلی دورها قد نمی‌دهد ولی اولین فیلمی را که از او دیده‌ام همه به یاد دارند، "از کرخه تا راین"؛ شاید آنقدر درباره جنگ نمی‌دانستم ولی وقتی سعید را می‌دیدم تازه می‌فهمیدم جانباز کیست و شیمیایی یعنی چه؟
فریادهای حاج کاظم هنوز از یادم نرفته است؛ پرواز عباس را در اوج آسمان به یاد دارم و هنوز هم حاج کاظم‌ها و عباس‌های بسیاری در این شهر هستند که نمی‌بینیمشان اما به برکت وجود آنان است که هنوز می‌توانیم در غبار سرد فراموشی‌ها و در عصر آهنی ماشین‌ها و نامهربانی‌ها نفس بکشیم.
"روبان قرمز" را هم دیده‌ام، فیلم خوبی بود؛ "بوی پیراهن یوسف" را هم قطعاً یادتان هست؛ همان که چشم‌انتظاری را به من فهماند و واژه مقدس انتظار را.
بیتابی‌های دایی غفور مرا آگاه می‌کرد که در این شهر کسانی هستند که هنوز به دنبال نشانی از گمشده خود می‌گردند و هنوز هم افرادی هستند که با به صدا در‌آمدن زنگِ در دلشان می‌لرزد که شاید خبری از گمشده‌شان آورده باشند.
و من همه این مفهوم‌های قشنگ را با شما آقای حاتمی‌کیا یاد گرفته‌ام و هنوز از خاطرم نرفته "ارتفاع پست" و "به رنگ ارغوان" را و هنوز هم فریادهای "پرویز پرستویی" در "به نام پدر" در گوشم می‌پیچد.
هم نسلی‌های من به طور قطع انقلاب را ندیده‌اند و جنگ را شاید نمی‌دانند که چیست؟ ولی به طور قطع من و همه آنان با تک‌تک سکانس‌هایت با جنگ آشنا شده‌ایم.
راستی "چمران" را هم دوست دارم اما زیاد نمی‌دانم؛ عمو ابراهیم شنیده‌ام که اکنون "چ" تمام شده است و بازهم من یاد می‌گیرم و می‌فهمم.
"شهید آوینی" این روزهای تو را هم با چمران دیده بود برای همین می‌گفت "ظهور "حاتمی‌کیا" در سینمای انقلاب واقعه‌ای نظیر خود انقلاب؛ هر کس سینما را بشناسد و آدم مغرضی هم نباشد قدر "حاتمی‌کیا" را به مثابه یک فیلم‌ساز در خواهد یافت"؛ و من به حرفش ایمان دارم و آنجا که شهید این‌گونه می‌گوید: "ای بلبل عاشق جز برای شقایق‌ها مخوان" را به قطع باور دارم که جز این نخواهد بود.
آرزوی خانواده شهدا یعنی شهادت را از صمیم قلب برایت می‌خواهم اما "عمو ابراهیم" هنوز زود است، هنوز من و همه هم نسلی‌هایم برای پیدا کردن راه به سروده‌های عاشقانه‌ات نیاز داریم. حدیثه رستگار/ باشگاه خبرنگاران
10 بهمن 1392 ساعت 12:22 | شماره خبر: 1364744219045977911
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها