تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870844611
یادداشت چرا اوباما از بازگشت ایران به جامعه بین‌المللی سخن گفت؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت
چرا اوباما از بازگشت ایران به جامعه بین‌المللی سخن گفت؟
رئیس‌جمهور آمریکا گفته است: اگر رهبران ایران از این فرصت استفاده کنند، ایران می‌تواند گامی مهم را برای الحاق به جامعه بین‌الملل بردارد و ما یکی از مهمترین چالش‌های امنیتی زمان خود را بدون خطر جنگ حل کرده‌ایم.
به گزارش خبرگزاری فارس، بسیاری بر این تصور هستند که مفهوم جامعه بین‌المللی چیزی جز اجتماع دولت‌ها نیست. اگرچه این یک معنای قابل تصور از جامعه بین‌المللی است اما شاید معانی دیگری هم بتوان برای آن یافت. اوباما بارها تلویحا اشاره کرده است که ایران در جامعه بین‌المللی منزوی شده است. طبعا منظور اوباما از انزوای ایران، این نیست که اکثریت کشورهای جهان برنامه هسته‌ای ایران را غیرصلح‌آمیز دانسته و آن را برای خود تهدید می‌انگارند. به‌طور واضح، آقای اوباما به تعداد خاصی از کشورها به‌عنوان جامعه بین‌المللی اشاره دارد وگرنه کشورهای عضو جنبش عدم تعهد بارها از برنامه هسته‌ای ایران دفاع کرده‌اند، هرچند که شاید بعضا هنگام رای دادن، در راستای منافع همان گروه از کشورها رای داده‌اند که منظور نظر اوباما است. جامعه بین‌المللی منظور اوباما از قرن هفدهم میلادی و با پیمان موسوم به وستفالی شکل گرفته است. از همان دوران جامعه‌ای از دولت – ملت‌های مستقل ایجاد شد اما معادلات و الگوها در این جامعه را «ساختار قدرت بین‌المللی» یا همان نظام بین‌الملل تولید و بازتولید می‌کرد. در زمان حاضر نیز منظور دقیق از جامعه بین‌المللی در عبارات سران کشورهای غربی، سازمان ملل و کشورهای اروپایی را باید ساختار قدرتی دانست که در صحنه بین‌المللی وجود دارد و هر نیروی مخالفی را سرکش و یاغی قلمداد می‌کند. در جامعه بین‌المللی که امروز از آن سخن می‌رود، اگرچه چارچوب‌های حقوقی، نهادی و قانونی وجود دارد اما همه این‌ها پیش از آنکه در منظومه تعاملات بین کشورها فعال باشند، در فضای ساختار قدرت بین‌المللی نفس می‌کشند. بنابراین نهادها اعم از سازمان‌ها و الگوها، همه در گستره تفسیر قدرت‌ها معنا می‌یابند و چنین است که تعداد معدودی از کشورهای ثروتمند و قدرتمند، تقریبا تمام الگوهای حاکم بر جامعه بین‌المللی را ترسیم و تبیین می‌نمایند. این ساختار قدرت، همان چیزی است که ایرانیان پس از انقلاب اسلامی از آن به‌عنوان «استکبار» یاد کرده و می‌کنند. در چنین چارچوبی است که باید سخنان آقای اوباما در خصوص بازگشت ایران به جامعه بین‌المللی را درک کرد. اوباما چنین گفته است: «اگر رهبران ایران از این فرصت استفاده کنند، ایران می‌تواند گامی مهم را برای الحاق به جامعه بین‌الملل بردارد و ما یکی از مهمترین چالش‌های امنیتی زمان خود را بدون خطر جنگ حل کرده‌ایم.» منظور از این فرصت، توافق ژنو و مذاکرات جامع است. بنابراین، «سخنگوی ارشد استکبار»، در حال مخابره این پیام برای ایران است که اگر در مسیر مذاکرات جامع هسته‌ای، از الگوهای حاکم پیروی کنید، می‌توانید مورد تایید جامعه بین‌المللی – به‌معنای جامعه‌ای که در آن توزیع قدرت تعیین‌کننده است – قرار گیرید و اگر چنین نکنید، باید با تبعاتی مواجه شوید. باراک اوباما این تبعات را نیز در سخنرانی سالانه خود معرفی کرده است: «تحریم‌های بیشتر» و «استفاده از سایر گزینه‌ها» که طبعا به‌معنای استفاده احتمالی از گزینه نظامی است. آمریکایی‌ها مذاکرات را فرصت تبعیت ایران از الگوهای حاکم بین‌المللی می‌دانند نه فرصتی برای پایان دادن به یک بحران غیرضروری و دروغین. اصولا این بحران ساختگی تاوان عدم تبعیت ایران از الگوهای برآمده از قدرت بین‌المللی بود و فقط در یکی از این دو صورت پایان می‌پذیرد: اول، تبعیت ایران از همان الگوهایی که ساختار قدرت ترسیم کرده است و دوم، پافشاری و سرسختی بر مواضع اصولی و اتکا به منابع قدرت داخلی و گفتمانی که البته مستلزم پذیرش هزینه و سختی‌هایی نظیر تحریم است و در بلندمدت نتیجه خواهد بخشید. پافشاری ایران بر مواضع خود در خصوص غنی‌سازی و سرسختی مذاکره‌کنندگان ایرانی چه در دولت قبل و چه در دولت یازدهم باعث شد که در برنامه اقدام مشترک، برنامه غنی‌سازی ایران وارد شده و قطعی شود که ایران از این حق اساسی خود چشم نمی‌پوشد. این یک نمونه نشان‌گر آن است که می‌توان با اتکا به منابع داخلی و اجماع ملی جامعه بین‌المللی مدنظر باراک اوباما را مجبور به پذیرش مواردی کرد که با الگوهای حاکم بر آن چندان هم‌خوانی ندارد. از این پس هم اگر سیاست جمهوری اسلامی بر مبنای دفاع منطقی و قدتمند از مواضع اصولی باشد، باز هم می‌تواند بدون پذیرش الگوهای حاکم بر ساختار بین‌المللی برنامه هسته‌ای خود را دنبال کند و قدرت‌ها را به پذیرش آن ملزم کند. این پرده دیگری از نبرد بین ایران و استکبار است که مذاکرات جامع هسته‌ای گام اصلی آن خواهد بود. انتهای پیام/
92/11/09 - 11:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها