واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: استاد “حسن زيرك” به سال 1300 در شهرستان بوكان استان آذربایجان غربی چشم به جهان گشود. در سن 5 سالگي از مهر پدر محروم گشت. بدبختي، تلخي و سختيهاي فراواني چشيد. زندگي را با درد و رنج گذراند و عمري را در شهرهاي كردنشین ايران و عراق سپري كرد. مدت زيادي در بخش كردي راديو بغداد همكاري كرد. از سال 1337 كه بخش راديو كردي ايران در تهران براي اولين بار افتتاح شد همكاري خود را با اين مركز آغاز نمود. حسن زيرك گرچه به خاطر شرايط سخت زندگي از نعمت درس و تحصيل بيبهره ماند، ولي استعداد كمنظيري در سرودن شعر و آهنگسازي كردي داشت. اين استعداد به همراه صداي منحصر به فرد، سبب گرديد كه خالق آثار مانا و ماندگاري در عرصه موسيقي كرد باشد و ترانههايش در سرتاسر شهرهای کردنشین محبوبيت يابد، به شكلي كه همچنان صداي او در جاي جاي مناطق كردنشين و در كوچهها و خيابانها و در خانهها و مغازهها طنينانداز می باشد. حسن زيرك كه در راديو كردي تهران فعاليت داشت با خانم ميديا زندي گوينده بخش كردي ازدواج كرد كه حاصل آن ازدواج دو دختر به نامهاي مهتاب (آرزو) و مهناز (ساكار) بود كه چند ترانه را براي فرزندانش اجرا كرده است. زندگي حسن زيرك هميشه با كوچ و آوارگي همراه بود. يكي از شهرهايي كه در آن مدت زيادي اقامت داشت كرمانشاه بوده که همكاري او در اين شهر با هنرمندان برجسته كرمانشاهي همچون استاد مجتبي ميرزاده، محمد عبدالصمدي، اكبر ايزدي و بهمن پولكي سبب خلق آثار زيبايي شد. سالهاي پاياني زندگي زيرك در تلخي و ناكامي گذشت. او در اين سالها ديگر آن بلبل خوشخواني نبود كه از بامداد تا شامگاه نغمهخواني كند. در منطقه بوكان قهوهخانه ای داير كرد و در ميان مردمي كه دوستشان داشت و دوستش داشتند آخرين نفسهايش را در رنج و بيماري كشيد تا سرانجام در چهارم تيرماه 1351 در بيمارستان شهر بوكان به علت بيماريی لاعلاج چشم از جهان فروبست و بر فراز كوه نالهشكن كه از كوههاي معروف و زيباي آن منطقه است به خاك سپرده شد. استاد شهرام ناظري هنرمند بلند آوازه موسيقي سنتي ايران در خصوص صداي حسن زيرك چنين اظهار داشت: “در خصوص مرحوم حسن زيرك، در مجموع فقط ميتوانم بگويم كه يك انسان نابغه به معناي واقعي بود، يعني در همان لحظه كه وارد اركستر راديو ميشد و به اتاق ضبط ميرفت؛ بداهتا شعر ميسرود، آهنگ ميساخت و آن را ميخواند كه تا كنون چنين موردي در موسيقي سابقه نداشته است”. سركار خانم ميديا زندي همسر حسن زيرك در كتاب “چريكه كردستان” در خصوص اين هنرمند مينويسد: “حسن زيرك بزرگمردي است كه در هر كجا كردي وجود داشته باشد و در هر كشور كردنشين همانند ستارهيي درخشان ميفروزد و آواي ملكوتياش دل هر دلداري را به جنب و جوش در مي آورد. ميتوان گفت هر كجا كرد باشد حسن زيرك نيز هست، چرا كه در خانه هر كردي، آوا و آوازهاي او وجود دارد و همه روزه آواي لذتبخش اين نابغه بزرگ به گوش ميرسد و هيچگاه باور نخواهيم كرد كه حسن زيرك مرده باشد. اكنون كه حدود 30 سال از درگذشت او ميگذرد هنوز وي در خانه هر كردي حضور دارد”. رفتار دولت وقت با حسن زيرك او را دچار مشكل فراواني كرد، به ويژه وقتي كه دكتر شيخ عابد سراجالديني رييس وقت برنامههاي كردي راديو تهران بود به او اجازه كار نداد و اين كار چنان تاثير منفي بر دل لطيف حسن گذاشت كه ديگر هيچ وقت به راديو برنگشت و با دلي شكسته باروبند خود را به سوي بغداد پيچيد. هنگامي كه به بغداد رسيد در آنجا نيز او را دچار مشكل كردند، او را گرفته و روانه زندان كردند. پس از رهايي از بغداد مجددا به تهران برگشت، در تهران نيز ساواك او را گرفت و شكنجه داد كه جريان شكنجهاش در ساواك را خودش در نوار گفته كه صداي او هنوز به يادگار مانده است و اين رويدادها نشان دهنده اين است كه حسن زيرك نه در ايران و نه در عراق روي خوشي و راحتي و آزادي را نديد. همسر مرحوم حسن زيرك كه خودش گوينده بخش كردي راديو تهران قديم است در ادامه مينويسد: “حسن زيرك نزديك به هزار ترانه در تهران و كرمانشاه اجرا كرده بود و بخاطر همين ترانههاي او بود كه روزانه نزديك به دو هزار نامه نوشته ميشد و حتي درون نامه پول قرار ميدادند تا ترانه مورد درخواست آنان پخش شود و در كل، برنامههاي كردي راديو تهران و كرمانشاه بخاطر صداي دلنشين حسن زيرك مورد توجه همه قرار گرفته بود. آن موقع هر روز دو بار برنامه (ما و شنوندگان) پخش ميشد و حسن زيرك با صداي رسا و لذتبخش خود باعث معروفيت و كيفيت و شكوفايي برنامههاي كردي در تهران و كرمانشاه شده بود و سيل نامههاي طرفداران ترانههاي او هر روز به راديو جاري بود. اما پس از اين همه خدمت، حسن زيرك را ديگر به راديو راه ندادند و او را از ياد بردند. درحالي كه در 28 مرداد 1341 كه برد ايستگاه راديوي كرمانشاه به صد كيلو وات رسيده بود صداي حسن زيرك به همه شهرها و روستاهاي كردنشين ميرسيد”. فاروق صفيزاده بورهكهيي ، از محققان ارزشمند در خصوص حسن زيرك مي نويسد: “حسن زيرك بيش از هزار و پانصد ترانه ساخته است و همه آهنگهاي ترانهها و بيشتر سرودههاي آن را خود ميساخته و ميسروده است. از آهنگهاي اين هنرمند بزرگ بيشتر ترانهسرايان امروز فارس و كرد و بيگانه و ترك نيز سود جستهاند و امروز هر آهنگي كه پديد ميآيد نشاني از آهنگهاي اين هنرمند را در خود نهفته دارد. هنگامي كه به آهنگهاي او گوش فرا ميدهي، زندگي را با همه آزارها و مويهها و رنجهايش درمييابي. بر همين پايه آهنگهاي حسن زيرك نشانه زندگي هر كرد آريايي رنجكشيده را در خود نهفته دارد”. استاد مجتبي ميرزاده نوازنده ويولون و موسيقيدان بود.
این مطلب را به لیست مطالب مورد علاقه خودتون اضافه کنید" rel="nofollow">این مطلب را به لیست مطالب مورد علاقه خودتون اضافه کنید
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]