واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۱:۰۱
کارشناس اداره کل میراث فرهنگی استان ایلام گفت: پیوندهای پایدار خانوادگی این دیار که امروز میتواند برای جوانان الگوی مناسبی در سبک زندگی باشد با کمترین تجملات صورت گرفته و هنوز شیرینی پیوندها را میتوان در احترام آنان به یکدیگر دید که با گذشت زمان مستحکمتر شده است. وحید درخشنده در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، با اشاره به نحوهی برگزاری مراسم عروسی ایلامیها در گذشته، اظهار کرد: "شیرینیخورانی" از جمله بخشهای یک مراسم عروسی سنتی در استان محسوب میشود. پس از اتمام مراسم خواستگاری و قبول هدیه، در روزی معین، زنان دو خانواده در منزل پدر دختر جمع میشوند و خانواده پسر، یک شال و یک انگشتر و تعدادی پوشاک همچون پیراهن، کفش، سربند، گلبندی و مقداری شیرینی، قند، روغن، برنج برای خانواده دختر به عنوان هدیه میبرد و در این شب معمولا زمان عروسی تعیین میشود. وی بیان کرد: داماد از این به بعد وظیفهای جدید پیدا میکند و باید در کارهای کشاورزی به کمک خانوادهی همسر رود. درخشنده، "دستگیرانی" را از دیگر بخشهای ازدواج در ایلام عنوان کرد و گفت: معمولاً دو، سه روز قبل از این مراسم، خانواده داماد مقدار کافی قند، چای، برنج و چند راس گوسفند (بسته به تعداد میهمانان) و سایر مواد غذایی به منزل پدر عروس میفرستد و برای روز معین، افراد و وابستگان دو خانواده را برای صرف ناهار دعوت میکند. برای برگزاری این ناهار سعی میشود که وسایل ساز و دهل روبهراه باشد و پایکوبی از برنامههای اصلی و قطعی این مراسم است. پس از چند ساعتی که ناهار صرف میشود، بزرگان خانواده با بحث و تبادل نظر میزان شیربها و شیرینی و نوع زینتآلاتی را که باید به عروس هدیه کرد تعیین میکنند. وی در تشریح "دامادچرانه" خاطرنشان کرد: پس از اتمام مراسم، دستگیرانی داماد به خانه عروس دعوت میشود. معمولاً برادر عروس، داماد را تا منزل همراهی میکند و مرسوم است که داماد، مبلغی پول به عنوان هدیه به خانواده دختر میدهد و باز هم رسم است که در موقع عزیمت داماد از خانه عروس، مبلغی بیش از مبلغ اهدایی داماد از طرف خانواده عروس هدیه داده میشود. این کارشناس میراث فرهنگی درباره مراسم روز عقد در برپایی عروسی سنتی، ادامه داد: روز عقد، چند نفر از خانواده داماد به خانه عروس میروند و پس از اخذ شناسنامه دختر، همراه با یک یا دو وکیل از خانواده دختر به محضر و یا دفتر روحانی منطقه میروند و پس از جاری کردن خطبه عقد، دفاتر به امضای افراد میرسد. درخشنده با بیان اینکه برای انجام عروسی پس از کسب اجازه پدر دختر، افراد خانواده طرفین برای شرکت در جشن عروسی دعوت میشوند، اظهار کرد: دعوت شدگان، سوار بر اسب و قاطر و استر با جلال و شکوه خاصی ضمن شادی و سرور و ترتیب دادن مسابقه اسبدوانی، به منزل دختر میروند و اندکی در منزل، توقف و در این موقع زنان خانواده، دختر را برای حرکت آماده میکنند. وی همچنین با اشاره به اینکه عروس را بر مادیانی سوار کرده و با شکوه و شادی و در میان هلهله و خواندن آوازهای محلی و ساز و دهل به منزل داماد میبرند، اضافه کرد: در جلوی در منزل، فرش یا پارچهای پهن میکنند و در کنار این فرش داماد یا برادر داماد میایستد. به محض ورود کاروان عروس، یکی از آنان عروس را از بالای مادیان پایین میآورد و گوسفندی جلوی پای عروس قربانی میکند. این کارشناس اداره کل میراث فرهنگی استان ایلام تصریح کرد: پس از صرف شام و انجام مراسم مقدماتی، پدر داماد یا بزرگ خانواده داماد، دست داماد را میگیرد و او را به اطاق عروس میبرد و دست آنان را در دست یکدیگر میگذارد. در گذشته مرسوم بود که داماد مبلغی به عنوان «راهشرمانه، روسرمانه» به دختر هدیه میکرد و این گونه پیوندی شکل میگرفت که امروز نمونههایی از آن را در کنار خود میبینیم که میتوانند الگوهای مناسبی در پایداری پیمانی باشد که در کمال سادگی برگزار شده است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]