محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846440180
حسین توسلی ویژگی های قدرت منطقه ای و تطبیق آن با شرایط جمهوری اسلامی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: حسین توسلی
ویژگی های قدرت منطقه ای و تطبیق آن با شرایط جمهوری اسلامی
ایران از لحاظ قدرت مادی و معنوی دارای شرایطی است که از سایر کشورها منطقه متمایز است. مهمترین مولفه های قدرت مادی، « توان اقتصادی، توان نظامی و توان علمی» می باشد که در هر سه مورد، جمهوری اسلامی توانمندی هایی را دارا می باشد.
قدرت منطقه ای به معنی قدرتمندترین دولت در سطح منطقه است. آگاهی از میزان قدرت دولت ها در مناطق مختلف جهان، منجر به شناخت روند تاثیرگذاری آنها بر معادلات منطقه ای می شود. اهمیت این موضوع از آن جهت است که قدرت منطقه ای علاوه بر تاثیرگذاری بر مسایل منطقه، تاثیرات جهانی و بین المللی نیز دارد. قطعا دولت هایی که ادعای قدرتمندترین دولت در سطح منطقه را دارند؛ باید از مولفه ها و ویژگی هایی برخوردار باشند. در این رابطه نویسندگان و اندیشمندان علم سیاست به نظریه پردازی پرداخته اند؛که در بسیاری از موارد میان این ویژگی ها شباهت هایی دیده می شود. در این نوشتار مهمترین ویژگی هایی که یک کشور در صورت دارا بودن آن ها می تواند به عنوان قدرت منطقه ای مطرح شود، مورد بحث قرار می گیرد. این ویژگی ها بر اساس نظریه های نویسندگان حوزه مطالعات منطقه ای استخراج شده است. سپس هر یک از این ویژگی ها با مولفه های جمهوری اسلامی تطبیق داده می شود تا مشخص شود که آیا ایران می تواند به عنوان قدرت منطقه ای در حوزه غرب آسیا (خاورمیانه) مطرح باشد یا خیر. ویژگی های قدرت منطقه ای با نگاهی به دیدگاه های نویسندگان این حوزه، چند ویژگی اساسی و مشترک میان این نظریه پردازان برای قدرت منطقه ای وجود دارد که در ذیل به بررسی آنها می پردازیم. 1- منابع قدرت یکی از شروط لازم جهت قرار گرفتن در موقعیت برتر و اعمال قدرت، برخورداری از منابع قدرت است. منابع قدرت را می توان به دو دسته تقسیم نمود: قدرت مادی و قدرت معنوی. قدرت مادی عبارت است از توان اقتصادی، نظامی، علمی، جمعیتی و ... که هر کشور بر حسب توانایی خود در این حوزه ها دسته بندی می شود. منظور از قدرت معنوی (نرم)، مجموعه هنجارها و ارزش های حاکم بر دولت است که به تعبیر دیگر ایدئولوژی نام دارد. برخی از نظریه پردازان تمامی مولفه های قدرت سخت را با هم در نظر می گیرند اما برخی دیگر، به مولفه اقتصادی بیشتر بها می دهند. دانیل فیلمز، از جمله این نظریه پردازان است. فیلمز معتقد است زمانی که صحبت از منابع مادی می شود، شاید در ابتدا توان نظامی به ذهن متبادر شود، اما واقعیت این است که توان نظامی خود تحت تأثیر منابع اساسی تری چون توان اقتصادی، قابلیت های علمی – فنی، شرایط جمعیت شناختی و مشخصه های جغرافیایی است. در این میان توان اقتصادی نقشی ویژه و مهم دارد. هرچه شاخص های رشد و توسعه اقتصادی کشور قوی تر باشد، پشتوانه محکم تری برای قدرت دولت فراهم خواهد بود. برای تقویت و رقابت پذیرتر ساختن اقتصاد، باید بخش صنعت به رشد قابل قبولی رسیده باشد. دو شاخص مهمی که در ارزیابی اقتصاد اهمیت بسیاری دارند، عبارتند از میزان رشد تولید ناخالص داخلی و به تبع آن، درآمد سرانه و سطح برابری. طبیعتا با اقتصاد قوی و توسعه یافته، شرایط مناسب تری برای فراهم سازی منابع امنیتی و در رأس آن امکانات نظامی ایجاد خواهد شد. 1 قدرت معنوی و نرم نیز از دیگر مولفه های قدرت دولت ها به شمار می آید. مولفه های قدرت نرم، ارزش ها و هنجارهایی می باشد که دولت ها مروج آن هستند. ممکن است این ارزش ها با ارزش های پذیرفته شده در سطح بین الملل متفاوت باشد اما به لحاظ نفوذ آنها در سایر دولت ها و ملت ها از اهمیت برخوردار باشد. دانیل فیلمز در این رابطه معتقد است که در حوزه منابع معنوی، متغیرهایی چون مشروعیت و ثبات سیاسی، فرهنگ سیاسی و اجتماعی حاکم بر کشور مورد توجه قرار می گیرند. سال گذشته آمریکایی ها قوانینی را تصویب نمودند که از نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه آمریکای لاتین جلوگیری شود. این قانون با عنوان « قانون مقابله با ایران در نیم‌کره غربی » تدوین شده است که اذعان به قدرت ایران و تاثیرگذاری آن فراتر از منطقه غرب آسیا دارد. دولتی که در پی اعمال قدرت بر دیگران است، باید به اعمال قدرت خود مشروعیت دهد. برای جلب مشروعیت، صرف منابع مادی کافی نیست، بلکه سیاست خارجی چنین دولتی باید حاوی مضامین اخلاقی و فرهنگی جذاب باشد. باید به دیگران اطمینان داده شود که نظمی که به دنبال آن هستیم، عادلانه و مبتنی بر منافع همگانی است. دولتی که خود ساختار سیاسی غیرعادلانه و مستبدانه دارد، نمی تواند حامل مناسبی برای این شعارها باشد. ارزش ها و هنجارهای فرهنگی باید به گونه ای معرفی شوند که برای دیگران قابل قبول و معتبر تلقی شوند. 2 به نظر می رسد هر دو منبع قدرت با شرایط جمهوری اسلامی در منطقه غرب آسیا منطبق باشد. ایران از لحاظ قدرت مادی و معنوی دارای شرایطی است که از سایر کشورها منطقه متمایز است. مهمترین مولفه های قدرت مادی، « توان اقتصادی، توان نظامی و توان علمی » می باشد که در هر سه مورد، جمهوری اسلامی توانمندی هایی را دارا می باشد. در بحث توان اقتصادی، مهمترین رقیب ایران در منطقه،کشور ترکیه است. شاخص های اقتصاد ایران عبارتند از : حجم بالای تولید ناخالص داخلی، دارا بودن منابع عظیم نفت و گاز، افزایش صادرات غیر نفتی، پایین بودن نرخ بدهی خارجی، موازنه تجاری مثبت و... . رشد و توسعه اقتصادی ایران سبب شده است که به یکی از قدرت های اقتصادی منطقه تبدیل شود. بیان این نکته ضروری است که ایران به واسطه تحریم های اقتصادی، در شرایط نابرابر در حال رقابت با سایر کشورهای منطقه می باشد. اما با این وجود یکی از قدرت های اقتصادی منطقه است. معمولا برای تعیین میزان قدرت نظامی یک کشور، شاخص هایی همچون تعداد نیروهای نظامی، میزان سلاح، انواع هواپیمای های جنگی، میزان موشک های کوتاه برد، میان برد و بالستیک،پهبادها و ..... اندازه گیری می شود. البته به دلیل محرمانه بودن اطلاعات، آمار دقیقی در این خصوص ارائه نمی شود. آنچه که از شواهد پیداست، جمهوری اسلامی ایران از قدرت نظامی بالایی برخوردار است. به گونه ای که در بسیاری از توانمندی های نظامی، از جمله تولید انواع موشک و پهباد به خودکفایی رسیده است. این در حالی است که بسیاری از کشورهای منطقه برای تهیه ابتدایی ترین وسایل نظامی وابسته به غرب می باشند. قراردادهای هنگفت میان کشورهای غربی و پادشاهان عرب، گواه این مطلب است. از مولفه های دیگر قدرت مادی، توان علمی می باشد. میزان قدرت علمی هر کشوری، چشم انداز رشد و توسعه آن کشور را در آینده مشخص می کند. در دنیای امروز توسعه یافتگی مبتنی بر علم و تکنولوژی است. از جمله شاخص های توان علمی هر جامعه ای، میزان مشارکت آن جامعه در تولید علم است. با نگاهی به وضعیت کشورهای منطقه در این حوزه، قدرت جمهوری اسلامی ایران بیشتر به چشم می آید. طبق آمار سال 2012 میلادی، ایران با تولید 21 هزار و 714 مقاله، مقام 16 جهان و رتبه اول منطقه را به دست آورده است. کشور ترکیه با تولید 19 هزار و 639 مقاله، رتبه 19 جهان و دوم منطقه را دارا می باشد. در سال 2013 ترکیه رتبه اول را در منطقه به دست آورد و ایران در جایگاه دوم قرار گرفت. این امر نشان دهنده آن است که در سال های اخیر توان علمی ایران در منطقه تثبیت شده است.(http://www.khabaronline.ir/detail/325338/) بنابراین جمهوری اسلامی ایران همواره از نظر قدرت مادی، یکی از قدرت های منطقه به حساب می آید. منظور از قدرت نرم ایران، مولفه های انقلاب اسلامی است که به نظر می رسد در سطح منطقه فراگیر شده است. از جمله این مولفه ها می توان به جبهه گیری علیه نظام سلطه، به چالش کشیدن فرهنگ غرب، مردمسالاری دینی و نفی نظام استبدادی، اسلام سیاسی و اجرا شدن احکام اسلامی در جامعه اشاره کرد. در بحران سوریه غرب در ابتدا تصورش بر آن بود که نظام بشار اسد به زودی سقوط خواهد کرد و معادلات منطقه به سود متحدان غربی منطقه پیش خواهد رفت. اما با طولانی شدن این بحران، احتمال قدرت گرفتن نیروهای سلفی و تکفیری افزایش یافت. این روند به تهدیدی بالقوه برای غرب تبدیل شد. به همین خاطر آنها برای پایان دادن به این بحران، مجبور به پذیرش نقش تاثیر گذار ایران در منطقه شدند. تئوری فکری جمهوری اسلامی مبتنی بر این اصل است که دین می تواند زندگی انسان را در حوزه های سیاسی و اجتماعی نیز هدایت کند. از جمله ابعاد قدرت نرم جمهوری اسلامی، نقد دموکراسی غربی و لیبرالیسم به عنوان الگوی برای جوامع اسلامی می باشد. بر این اساس، انقلاب اسلامی با استفاده از نظریه مردمسالاری دینی، افراد جامعه را در اداره امور اجتماع شریک می داند. با توجه به حاکم بودن نظام های استبدادی در منطقه و عدم مشارکت مردم در حوزه های سیاسی و اجتماعی، الگوی جمهوری اسلامی، جلوه خاصی از سیستم مطلوب سیاسی را میان جوامع منطقه ایجاد کرده است. بدین وسیله این الگو برای کشورهای منطقه به وجود آمده که نظام جمهوری اسلامی، ضمن نزدیکی به فرهنگ دینی جوامع اسلامی، از آسیب های لیبرالیسم و دموکراسی غربی به دور است و می تواند در این کشورها پیاده سازی شود. در همین زمینه مبارزه مردم منطقه علیه حکومت هایشان، که بیداری اسلامی نامیده می شود، در این چارچوب قابل تحلیل است. 2- نفوذ در منطقه نفوذ یکی از مولفه های اثر گذاری دولت ها قلمداد می شود. در قالب نفوذ، قدرت منطقه ای می کوشد سایر دولت ها را به ادامه عمل یا سیاستی وادار نماید که در راستای منافع اوست. شِرم از جمله نظریه پردازانی است که در رابطه با قدرت منطقه ای به مسئله نفوذ پرداخته است. او معتقد است اعمال قدرت و نفوذ واقعی از سوی قدرت منطقه ای، موضوعی است که باید مورد قضاوت قرار گیرد.3 ایویند استرود از جمله شرایط قدرت منطقه ای را داشتن نفوذ بالا در امور منطقه می داند. 4 در رابطه با این ویژگی باید گفت که نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه، نفوذی گفتمانی است. نفوذ ایران در منطقه به سه دلیل می باشد: یکی به دلیل فرهنگ دینی است که میان ایران و مردم منطقه نوعی همبستگی را به وجود می آورد. دوم مردمسالاری دینی به عنوان الگویی برای مبارزه علیه نظام استبداد، برای سایر کشورها مطرح است. سوم استکبار ستیزی جمهوری اسلامی ایران در کنار به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی، جاذبه خاصی را برای مردم منطقه به وجود آورده که ایران را متفاوت از سایر کشورها نموده است. بنابراین این نفوذ ایران با نفوذ غرب در منطقه متفاوت است. اصولا غرب به واسطه حضور نظامی در منطقه دارای نفوذ است. پایگاه های آمریکا در کشورهای منطقه، زمینه ساز نفوذ در دولت های آنها شده است. از سوی دیگر پادشاهان منطقه به دلیل آنکه فاقد پایگاه اجتماعی میان مردم خود هستند، برای حفظ قدرت، چاره ای جز وابستگی به دولت های غربی ندارند. به همین خاطر نفوذ دول غربی محدود به سیستم سیاسی کشورهای منطقه است. به دلیل عدم محبوبیت دولت های منطقه میان مردمشان، این نفوذ منجر به تنفر مردم منطقه از دولت های غربی شده است که این مسئله در نظرسنجی های مختلف نمایان است. در مقابل نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه دارای سه سطح است: 1- نفوذ در جنبش های اسلامی منطقه 2- نفوذ در افکار عمومی مردم منطقه 3- نفوذ در دولتهای منطقه. پیدایش و گسترش جنبش های اسلامی در منطقه با پیروزی انقلاب اسلامی آغاز گردید. جنبش هایی همچون حزب الله لبنان و حماس بر اساس مبارزه با رژیم صهیونیستی شکل گرفته اند. تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، اعراب ضمن پذیرش اسراییل،گام هایی جهت صلح با این دولت جعلی برداشته بودند؛ که نمونه آن شکل گیری پیمان کمپ دیوید است. اما با پیروزی انقلاب اسلامی، این روند تغییر یافت. گروههای مبارزی از کشورهای اسلامی شکل گرفتند که با تاسی از جمهوری اسلامی، به مبارزه علیه رژیم صهیونیستی رو آوردند. جنبش های دیگری در کشورهایی اسلامی وجود دارند که متاثر از گفتمان انقلاب اسلامی به مبارزه علیه رژیم های فاسد خود می پردازند. در این زمینه می توان به الحوثی ها در یمن، جمعیت وفاق اسلامی در بحرین و گروههای مبارز در عربستان اشاره نمود که با تاثیر پذیری از مولفه های انقلاب اسلامی، همچون مبارزه با استبداد، مخالفت با وابستگی به غرب و اجرای احکام اسلامی، به مخالفت با حکومت های خود به پا خاسته اند و خواهان شکل گیری حکومتی اسلامی می باشند. دومین سطح نفوذ جمهوری اسلامی در منطقه، میان افکار عمومی می باشد. نفوذ ایران در میان افکارعمومی مردم منطقه را می توان در شکل گیری بیداری اسلامی مشاهده نمود. بیداری اسلامی در منطقه منجر به شکل گیری حکومت هایی گردید که مولفه های انقلاب اسلامی را می توان در آنها دید. در این کشورها گروههای اسلامی توانسته اند قدرت را در دست بگیرند. دولت سوریه و عراق از جمله دولت هایی هستند که با سیاست های منطقه ای ایران همراهی می کنند. هم پیمانی ایران و سوریه در مبارزه با رژیم صهیونیستی، منجر به تقویت تفکر ضد صهیونیستی در منطقه شده است. روی کار آمدن نیروی های شیعی درعراق، تقویت روابط استرتژیک این کشور با جمهوری اسلامی ایران را به دنبال داشته است. در واقع گرایش افکار عمومی کشورهای عرب به سمت اسلام گرایان بوده است. این در حالی است که از نظر غرب، با گسترش طبقه متوسط در جوامع اسلامی، این کشورها به سمت دموکراسی و لیبرالیسم حرکت خواهند کرد و در قرن بیست و یکم، رنگ و بویی از دین باقی نخواهد ماند. اما دقیقا عکس این قضیه به وجود آمد. ویژگی های جمهوری اسلامی ایران، الگویی مناسب برای افکار عمومی منطقه به وجود آورده است. به طوری که می توان ریشه های اندیشه انقلاب اسلامی را در دولت های روی کار آمده به واسطه بیداری اسلامی مشاهده نمود. در مصر علاوه بر آنکه اخوان المسلمین توانست قدرت را در دست بگیرد، قانون اساسی این کشور، اسلام را منبع اصلی قانون گذاری معرفی کرده است و با تایید مردم مورد تصویب قرار گرفت. هر چند با کودتای نظامی در مصر، اسلامگرایان محدود شده اند. اما این مسئله موقتی خواهد بود، چرا که هویت مردم مصر اسلامی است و با کودتا چنین مسئله ای را نمی توان تغییر داد. در تونس نیز راشد الغنوشی رهبری حزب اسلامگرای النهضه تونس را برعهده دارد. این حزب در انتخابات مجلس موسسان توانست اکثریت کرسی ها را به دست آورد. به چالش کشیده شدن قدرت غرب، یکی از مولفه های فکری انقلاب اسلامی است که توانسته افکار عمومی را به سمت خود جلب کند. نمونه های از آن را می توان در مصر و لیبی مشاهده کرد. پس از انقلاب مصر، احساسات ضد اسراییلی مردم مصر منجر به تسخیر سفارت خانه این کشور در خاک مصر به دست نیروهای مردمی گردید که در نهایت فرار سفیر صهیونیستی را در پی داشت. در لیبی نیز حمله به سفارت آمریکا، منجر به کشته شدن اعضای سفارت خانه شد. این موارد نشان دهنده آن است که افکار عمومی جهان عرب تحت تاثیر گفتمان انقلاب اسلامی اند. نفوذ جمهوری اسلامی ایران محدود به جنبش های اسلامی و افکار عمومی نمی باشد. این نفوذ در دولت های منطقه نیز مشاهده می شود. دولت سوریه و عراق از جمله دولت هایی هستند که با سیاست های منطقه ای ایران همراهی می کنند. هم پیمانی ایران و سوریه در مبارزه با رژیم صهیونیستی، منجر به تقویت تفکر ضد صهیونیستی در منطقه شده است. روی کار آمدن نیروی های شیعی درعراق، تقویت روابط استرتژیک این کشور با جمهوری اسلامی ایران را به دنبال داشته است. در حال حاضر مواضع دولت نوری المالکی در خصوص مسایل منطقه ای، مشترک با مواضع ایران است. نمونه هایی از آن را در بحران سوریه و انقلاب بحرین مشاهده می کنیم. عراق در بحران سوریه با دیگر کشورهای عربی همراهی نکرد و مانند ایران بر راهکار سیاسی تاکید نمود. در خصوص بحرین نیز، نوری المالکی نسبت به لشگر کشی نظامی عربستان به این کشور اعتراض نمود. نفوذ جمهوری اسلامی در عراق و سوریه منجر به تقویت جبهه مقاومت شده است. 3- تاثیر گذاری منطقه ای قدرت منطقه ای نه تنها نباید نسبت به مسایل منطقه ای بی تفاوت باشد بلکه لازم است در مواقع ضروری در حل و فصل بحران های منطقه ای دخالت نماید. این دخالت می بایست به همراه تاثیر گذاری باشد. مسایل کلان منطقه ای بدون حضور قدرت منطقه ای قابل حل نیست. ماکس شومان در این رابطه معتقد است که قدرت منطقه ای باید نشان دهد علاقه مند به ایفای نقش رهبری و ثبات دهنده منطقه است. اگر تمایلی به داشتن نقش حافظ صلح ندارد، حداقل لازم است رغبت خود به صلح سازی را نشان دهد. 5 بنابراین میزان تاثیرگذاری بر تصمیمات و مناسبات سیاسی منطقه از جمله مولفه های قدرت منطقه ای محسوب می شود. این ویژگی نیز با نقش ایران در منطقه منطبق است. جمهوری اسلامی پتانسیل لازم برای تاثیرگذاری بر معادلات منطقه ای را دارا می باشد. با نگاهی به تحولات سیاسی منطقه می توان به این مسئله پی برد. به دنبال حمله نظامی غرب به افغانستان و عراق، آمریکایی ها برای رهایی از تبعات بحران این دو کشور، دست به دامان جمهوری اسلامی ایران شدند. در بحران سوریه نیز غرب در ابتدا تصورش بر آن بود که نظام بشار اسد به زودی سقوط خواهد کرد و معادلات منطقه به سود متحدان غربی منطقه پیش خواهد رفت. تصور آنها بر آن بود که در سوریه نیروهای سکولار قدرت را به دست خواهند گرفت. اما با طولانی شدن این بحران، احتمال قدرت گرفتن نیروهای سلفی و تکفیری افزایش یافت. این روند به تهدیدی بالقوه برای غرب تبدیل شد. به همین خاطر آنها برای پایان دادن به این بحران، مجبور به پذیرش نقش تاثیر گذار ایران در منطقه شدند. به طوری که این مسئله حتی در صحبت های رئیس سازمان ملل نیز انعکاس یافت. بان کی مون در خصوص ضرورت حضور ایران در کنفرانس ژنو 2 اینگونه می گوید: « ایران یک قدرت مهم منطقه‌ای است و از نقطه نظر منطقی، واقع‌گرایانه و عملی، باید بخشی از دیدارها (کنفرانس صلح) باشد ». 6 البته تلاش آمریکایی ها آن است که با نادیده گرفتن نقش و قدرت ایران در منطقه، مسئله سوریه را حل کنند. چرا که مشارکت دادن ایران در حل بحران سوریه، منجر به تثبیت قدرت جمهوری اسلامی در منطقه خواهد شد. اما واقعیت موجود نشان دهنده آن است که بدون مشارکت ایران، حل بحران سوریه ناممکن است. از سوی دیگر جبهه مقاومت که ائتلافی منطقه ای علیه رژیم صهیونیستی می باشد، نقش تاثیرگذاری در شکل دهی به معادلات منطقه ای داشته است. این جبهه با رهبری ایران، نقش موثری را در افزایش آگاهی مردم منطقه نسبت به عدم مشروعیت اسرائیل داشته است. نفوذ ایران در منطقه به سه دلیل می باشد: یکی به دلیل فرهنگ دینی است .دوم مردم سالاری دینی به عنوان الگویی برای مبارزه علیه نظام استبداد، برای سایر کشورها مطرح است. سوم استکبار ستیزی جمهوری اسلامی ایران در کنار به رسمیت نشناختن رژیم صهیونیستی، جاذبه خاصی را برای مردم منطقه به وجود آورده که ایران را متفاوت از سایر کشورها نموده است. غرب به خوبی می داند که افزایش احساسات ضد صهیونیستی که در لیبی، مصر، تونس، بحرین، یمن، سوریه، لبنان و... مشاهده می شود، نتیجه عملکرد جبهه مقاومت است. این ائتلاف منطقه ای سبب تثبیت قدرت ایران در منطقه شده است. 4- پذیرش از سوی سایر دولت ها پذیرش بدین معناست که قدرت منطقه ای، از سوی کشورهای مختلف در سطح منطقه و محیط بین الملل، به رسمیت شناخته شود. یکی از نشانه های پذیرش از سوی دیگر کشورها، دعوت از قدرت منطقه ای برای مشارکت در حل و فصل اختلافات و بحران های منطقه ای می باشد. قدرت منطقه ای باید مشارکت و نقش آفرینی جدی در مدیریت منطقه ای داشته باشد. در این رابطه دانیل فلیمز « پذیرش نقش رهبری آن کشور از سوی دولت های دیگر » 7 را از جمله شروط قدرت منطقه ای می داند. شِرم نیز مطرح می کند که این مساله قابل پرسش است که آیا دیگر دولت ها اقدامات و ادعاهای قدرت منطقه ای را پذیرفته اند یا خیر.8 ماکس شومان پذیرش قدرت منطقه ای از سوی همسایگان منطقه ای را ضروری می داند. او در این رابطه می گوید: قدرت منطقه ای لازم است از سوی همسایگان منطقه ای خود به صورت رهبر مسئول در قبال امنیت منطقه پذیرفته شود. البته شاید پذیرش فرامنطقه ای نیز ضرورت داشته باشد، به این معنی که در بین دولت های خارج از منطقه، مقبولیت داشته باشد.9 این مرحله برای جمهوری اسلامی ایران، به دو صورت می باشد: 1- اذعان دولت ها به قدرت ایران در منطقه و نقش این کشور در حل و فصل بحران های منطقه 2- تشکیل سازمان ها و تصویب قوانین برای جلوگیری از نفوذ جمهوری اسلامی، که در حقیقت اذعانی به قدرت منطقه ای ایران است. جبهه غرب و شرق به قدرت منطقه ای ایران اذعان دارند. البته کشورهای غربی به دلیل آنکه نمی خواهند در سطح افکار عمومی ایران را به عنوان یکی از قدرت های برتر نشان دهند، در گفته ها و نوشته های خود تلاش می کنند در این خصوص اظهار نظری نکنند. گاهی نیز چاره ای جز اعتراف به این واقعیت ندارند. که از جمله می توان به مورد ذیل اشاره نمود. لیام فاکس، وزیر دفاع انگلیس، ایران را قدرتی تاثیر گذار در منطقه خاورمیانه (غرب آسیا)می داند و در این رابطه می گوید:« لندن از مدتها پیش درباره تاثیرگذاری ایران بر تحولات منطقه احساس نگرانی می‌کند. حزب الله لبنان و حماس را از جمله گروه هایی خواند که زمینه افزایش نفوذ ایران در منطقه فراهم را می‌آورند». در جبهه شرق نیز لاوروف وزیر امور خارجه روسیه این گونه به قدرت ایران اذعان می کند:« ایران بخشی از منطقه و یکی از مهم ترین کشورهای منطقه است. نمی توان امیدوار به حل مسایل موجود در منطقه، بدون ایران بود». 10 در رابطه با تشکیل سازمان ها و تصویب قوانین، این نکته ضروری است که جمهوری اسلامی حاوی گفتمانی است که بر خلاف نظم نوین جهانی است. به همین خاطر قدرت های جهانی و متحدان منطقه ای شان درصدد جلوگیری از این گفتمان می باشند. در همین زمینه در سطح منطقه، شورای همکاری خلیج فارس توسط کشورهای عربی با حمایت غرب به وجود آمد که هدف از شکل گیری آن، مهار انقلاب اسلامی و جلوگیری از نفوذ آن بوده است. سال گذشته نیز آمریکایی ها قوانینی را تصویب نمودند که از نفوذ جمهوری اسلامی ایران در منطقه آمریکای لاتین جلوگیری شود. این قانون با عنوان « قانون مقابله با ایران در نیم‌کره غربی » تدوین شده است که اذعان به قدرت ایران و تاثیرگذاری آن فراتر از منطقه غرب آسیا دارد. پی نوشت: 1 عبدالله قنبرلو ،مفهوم و ماهیت قدرت منطقه ای،فصلنامه مطالعات راهبردی،شماره چهارم،صفحه 58 2 همان،صفحه 58 3 محمود عسگری ،شاخص های قدرت منطقه ای،فصلنامه راهبرد دفاعی،سال پنچم- شماره هجدهم،صفحه 63 4 قنبرلو، پیشین، صفحه 55 5 قنبرلو،پیشین،صفحه 56 6 142298http://www.entekhab.ir/fa/news/ 7 عسگری،پیشین،صفحه 64 8 همان،صفحه 63 9 قنبرلو،همان،صفحه 56 10 http://jonoubnews.ir کد خبر: JN-42964 پایان متن/
92/11/06 - 07:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
گوناگون
پربازدیدترینها