محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843548528
با اجازه بزرگ‌ترهای فامیل/ از عروسی کردها تا لرها به روایت تصویر
واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: با اجازه بزرگ‌ترهای فامیل/ از عروسی کردها تا لرها به روایت تصویر
تنوع بالای قومیتی در ایران تعداد بسیاری آیین‌های جذاب و دیدنی را به این سرزمین هدیه داده است،
آیین هایی که گاه با خاستگاهی مشترک، تفاوت هایی شیرین در اجرا دارد. یکی از این آیین ها هم که در تمام قومیت ها و گوشه و کنار ایران پراکنده است، آیین ازدواج و مراسم عروسی است که در هر خطه ای از این سرزمین پهناور به واسطه رسوم و قوم خود شکل متفاوتی به خود گرفته است و قابلیت این را دارد که به عنوان جاذبه گردشگری برای مردم شهرنشین یا به اصطلاح متمدن مطرح شود. در این شماره نگاهی داریم به برخی از این آیین ها در گوشه گوشه ایران زمین.
جشن رنگ ها در کردستان
منطقه کردستان سرشار از آیین های شگفت و دوست داشتنی است؛ از ساز و آواز و رقص چوبشان بگیرید تا آیین هایی همچون پیر شالیار که هر ساله تعداد زیادی را به انگیزه دیدنشان راهی این منطقه می کند. اما یکی از شیرین ترین و شادترین آیین های آنها آیین ازدواج است. هر چند در بیشتر مناطق ایران کمتر این رسوم اجرا می شود اما هنوز هم می توان اجرای این آیین ها را در مناطقی از کردستان دید. این مراسم شامل نامزدی، روباز کردن، خرید لباس عروس، عقدکنان، تعیین زمان عروسی، حنابندان، حمام بردن عروس و شب عروسی است که هر قسمت آن با هلهله، شادی و خواندن ترانه و سرود و رقص همراه است. مراسم عروسی بویژه در میان عشایر جلوه ای از رنگارنگی لباس زنان را که مملو از طلب شادی مردم و بویژه زنان عشایر است نشان می دهد. کردها عروسشان را «بوک» می خوانند و به داماد «زاوا» می گویند. در گویش شیرین کردی مهریه ای که از طرف خانواده داماد به خانواده عروس داده می شود «نخت» (به فتح نون) و شیربها «نزت» نام دارد و همچنین فرد همراه داماد که همان ساقدوش است را کردها «برازاوا» (برادر داماد) می نامند. معمولا مراسم عروسی در کردستان سه تا هفت روز در منزل داماد طول می کشد. در شب عروسی یک بانوی مسن به همراه عروس فرستاده می شود تا همدم وی باشد که به آن «سرسپی» می گویند. در این مراسم رقص های بومی اجرا می شود و عروس و داماد هرکدام وارد حلقه رقص و «سرچوپی» که همان سردسته گروه رقص است، می شوند. از «باترمه» تا «گنگش گیجه»
خراسان شمالی همچون دیگر مناطق ایران آداب ویژه ای برای مراسم ازدواج دارد. یکی از این قوم های این منطقه که مراسم عروسی شان هنوز با همان شور و حال قدیم برگزار می شود ترکمن ها هستند. در جامعه ترکمن معمولا پدر برای پسرش زن انتخاب می کند و قراردادهای مربوط به ازدواج را انجام می دهد. شیربها نیز به وسیله پدر داماد به پدر عروس داده می شود. معمولا عمه های پسر همراه با هدایایی (شیرینی یا روسری و چارقد و البته نان) که برای عروس است به خواستگاری می روند. پدر عروس نیز گوسفندی را قربانی کرده و با گوشت آن غذایی به نام «باترمه» درست کرده و از مهمانان و نیز چند نفر از همسایگان پذیرایی می کند. پدر عروس با انجام این عمل موافقت خود را با عروسی اعلام می کند. پس از آن روزی را برای بله برون انتخاب می کنند که در آن مقدار جهیزیه، شیربها و نحوه برگزاری جشن تعیین می شود که این مراسم در گذشته ایستماق و حالا «شب جواب» می گویند. روز مراسم زنان و دختران همراه با دست زدن و خواندن آواز (لاله شاد) که در وصف عروس و داماد است، به خانه عروس می روند. آنجا نیز نغمه های لاله خوانی ادامه دارد. در آستانه مراسم عروسی یک آیین دیگر به نام « قوده بولمه» برگزار می شود که برای عروس لباس، طلا و جواهرات و روسری و چارقد به همراه شیرینی های محلی برده می شود. شب پیش از عروسی به نام «گنگش گیجه» یا شب مشورت نامیده می شود که افراد فامیل در خانه داماد جمع شده و برای عروسی برنامه ریزی می کنند.عروسی لرها
در میان اقوام لر، معمولا رسم بر این است که زنان فامیل دختری را برای پسر انتخاب می کنند و چند بار به خانه دختر رفت و آمد می کنند تا حرکات و رفتار او را در برخورد با مهمان و خانواده اش مورد ارزیابی قرار دهند. پس از آن نوبت به آمد و شد ریش سفیدان است. پس از این مرحله خانواده عروس نیز شرط های خود را برای قبول این وصلت اعلام کرده و خانواده داماد بعد از چند روز رضایت خود را به خانواده عروس اعلام می کند. یکی از آداب ویژه مردم لر که در آیین های عروسی مردم این دیار رایج است رقص و پایکوبی به همراه بازی های سنتی و محلی است. ساز و سماع، کمانچه و تنبک از آلات موسیقی است که در آیین عروسی لرها از آن استفاده می شود.«شب یکجایی» بلوچ ها
براساس رسم بلوچ ها می توان در عروسی های کنونی نیز هشت مرحله را دید. «گِندونِن» (به کسر گاف و نون)، «هِبَرجنی» که به نوعی همان بله برون است. «بربند مال» که مراسمی برای تعیین مال عروس و مهریه است. «جُل بندی» که در آن عروس برای رفتن به مراسم عروسی بست می نشیند و نباید کسی او را در این مدت ببیند. «حِنا دوزوکی» که حنابندان غیررسمی پیش از شب حنابندان است. «حِنا راستکی» که مراسم حنابندان اصلی است. «سرآپی» یا «سرآب» و «مشاطه» که به آماده کردن عروس و داماد مربوط است و سرانجام «شب یکجایی» که در آن داماد و عروس یکخانه می شوند و زندگی مشترک از این نقطه آغاز می شود.عروسی دیگران چگونه است ؟مراسم گریه در چین: مراسم عروسی شادترین مراسم در هر کشوری است، اما قبیله تویجا در چین برعکس تمام دنیا شادمانی خود را در روز ازدواج با گریه نشان می دهند. آنها یک ماه قبل از مراسم ازدواج، مراسم گریه را آغاز کرده و تا فردای روز عروسی آن را ادامه می دهند. تنها چیزی که بیانگر سنت ازدواج در این قبیله است صدای شیون و گریه و زاری است که از منزل عروس به گوش می رسد.کثیف کردن عروس در اسکاتلند: اگرچه در تمام دنیا عروسان تلاش می کنند زیباتر و تمیزتر از همیشه به نظر برسند، اما در اسکاتلند سنت ازدواج شکل دیگری دارد. در این کشور در روز عروسی سعی می کنند عروس را با گل و زباله و تخم مرغ گندیده و ماهی فاسد آلوده کنند. آنها معتقدند این کار عروس را برای مقابله با سختی های زندگی آماده می کند.چاقی عروس ها در موریتانی: بیشتر عروس ها در سراسر دنیا چند ماه به مراسم عروسی باقی مانده رژیم های لاغری را آغاز می کنند تا اندام متناسبی داشته باشند، اما در کشور موریتانی همه چیز برعکس است. در این کشور چاق بودن دختر نشان ثروت و سلامت خانواده اش است و دختران چاق خواهان بیشتری دارند. بنابراین بیشتر دخترانی که شانس ازدواج پیدا می کنند عروس هایی چاق هستند. این مساله به قدری اهمیت دارد که برای دختران دم بخت کمپ هایی درست شده که در آن دختران جوان را پروار و آماده ازدواج می کنند.دزدیدن کفش داماد در هند: در این کشور رسم است که خانواده عروس یک لنگه از کفش های داماد را هنگامی که وی در محراب ازدواج قرار دارد بدزدند و خانواده داماد موظف هستند که از کفش های داماد مراقبت کنند. اگر خانواده عروس موفق به ربودن کفش داماد شوند خانواده وی باید مبلغی را پرداخته و کفش را پس بگیرند.جوجه کُشی در مغولستان: در منطقه Duar واقع در مغولستان، عروس و داماد برای نهایی کردن تاریخ مراسم، یک جوجه مرغ را در حالی قربانی می کنند که چاقوی مورد استفاده برای این کار را به طور مشترک در دست گرفته اند. سپس شکم جوجه را شکافته و جگر آن را در می آورند، اگر جگر جوجه سالم باشد، به این معناست که تاریخ مورد نظر مناسب است و اگر جگر حیوان، بیمار باشد، یعنی باید به فکر تاریخ دیگری بود!عروس دزدی در آفریقا : مراسم نمادین دزدیدن عروس و گرفتن بله از او در بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی هنوز هم انجام می شود و متداول است و دامادی که بتواند عروس خود را بدزدد، با عرضه تلقی می شود و از این رو در کتاب های جامعه شناسی خانواده از نوعی ازدواج با عنوان «ازدواج ربایشی» نام برده می شود.کتک خوردن از ماهی: در کره پس از مراسم عروسی، دوستان داماد مچ پاهای او را بسته و جوراب هایش را در می آورند. سپس با ماهی به کف پاهای او می زنند تا از او برای مقابله با مشکلات زندگی مشترک، یک مرد بسازند!نهال همراه عروس گیلانی ها
عروسی در مناطق شمالی ایران به رسم و رسوم سابق برگزار می شود و هنوز هم می توان خانواده هایی را یافت که بر طبق آیین و سنت پیشینیانشان پیوند زناشویی می بندند. در گیلان بویژه در مناطق روستایی پیوند دو خانواده اصولا با یاری و همکاری در کار و زندگی آغاز می شود. تاملی در قسمت های مختلف این مراسم نشان می دهد که اگر چه از نظر مالی داد و ستدهایی در قالب هدایای مختلف بین دو خانواده صورت می گیرد که البته بخش عمده آن جنبه کمک به عروس و داماد را دارد اما همکاری های افراد بسیار چشمگیر است. پسران در شالیکاری، درو شالی، کلش ریختن بام خانه ها، درو گندم و دیگر کارهای کشاورزی و باغداری، دامداری، نوغان داری و ... که بر عهده مردان است به کمک پدر نامزد خود به اصطلاح به یاوری می روند. دامادها معمولا این کار را بعد از ازدواج نیز ادامه می دهند. در شرق گیلان اما رسمی برای عروس است به این شکل که نهالی را که از خانه پدر عروس کنده اند همراه او می کنند و این نهال را عروس و داماد با هم در خانه داماد می کارند. در بعضی از روستاهای غرب و شرق گیلان مادر عروس پای خروسی را که از مادر داماد گرفته با رشته های رنگین ابریشمی به پای مرغ می بندد و آن مرغ و خروس را با عروس همراه می کنند تا در خانه داماد بند از پای آن برگیرند و در لانه ای که آماده کرده اند جایشان دهند.«روس کردن» یزدی ها
مراسم ازدواج در شهرها و روستاهای مختلف استان یزد با اندکی تفاوت به یکدیگر شبیه هستند. پس از خواستگاری که در قدیم حتی در حمام ها انجام می شد نوبت به مراسم عقدکنان شیرین و جذاب یزدی ها می رسد. در روز عقدکنان، عاقد از عروس بله را می گیرد. سپس سفره سفیدی به نشانه سپیدبختی روی سر عروس می گیرند و دو کله قند را به هم می سایند و می خوانند:مسابم، مسابم. دخترها و زنان می پرسند چی چی مسابی؟ مهر و محبت مسابم، برای کی؟ برای عروس و دوماد.بعد از عروس و داماد از زن و شوهران جوان دیگر نیز اسم می برند. بعد با نخ و سوزن پارچه سفیدی را می دوزند و می خوانند:چی چی می دوزی؟مهر و محبت می دوزم ، برای کی می دوزی؟برای عروس و داماد.به این مراسم پیش از آمدن داماد نزد عروس «روس کردن» می گویند. آنگاه داماد را کنار عروس روبه روی آیینه می نشانند. داماد رونما می دهد و خویشان عروس و داماد نیز به آن دو رونما می دهند. مادرزن حلقه انگشتر را به دست داماد می کند و داماد هم به دست عروس حلقه می گذارد. سپس یکی از نزدیکان عروس، ظرف آبی آورده و داماد مشتی پول درون آب می ریزد. آب را درون راهرو ریخته و پول را به عنوان شگون برمی دارند. دو روز بعد دیگر اقوام عروس و داماد، لوازمی مثل ظرف و وسایل خانه را به رسم پیشکش به خانه داماد می برند. به این پیشکش ها «جاخالی» می گویند.«درون همسری» بختیاریهاازدواج و جشن و سرورهای مربوط به عروسی مهم ترین مراسم شادی بختیاری هاست. بختیاری ها معمولا به صورت « درون گروهی» عروسی می کنند و کمتر پیش آمده مرد بختیاری زنی غیربختیاری اختیار کند و البته برعکس آن. اگر چنین شود کودکان چنین ازدواجی (برون ایلی) از نظر آداب و سنن ایل، از قوم بختیاری به حساب نمی آیند. این ازدواج ها معمولا در داخل گروه خویشاوندی صورت می گیرد و معمولا دختر عموها با پسردایی ها و... ازدواج می کنند. بختیاری ها معمولا دختران و پسران خردسال را برای تحکیم مناسبات قومی و طایفه ای برای هم «ناف بر» می کنند و از همان اوان کودکی نامزد یکدیگر می شوند و هنگام جوانی با یکدیگر ازدواج می کنند. در ازدواج ها معمولا اصل و نسب، قدرت ایلی و خانوادگی دختر اهمیت دارد و جالب این که انتخاب عروس به عهده مادر داماد است.عسل مالی به در خانه شیرازی ها خانه داماد و عروس را برای مراسم عروسی آذین می بندند و گلدان های سفالین که معمولا دارای گل شمعدانی است دور حوض می گذارند. کف حیاط فرش پهن می کنند و بعد از حضور همه مدعوین و گرم شدن مجلس به دنبال عروس می روند. هنگامی که عروس به خانه داماد وارد می شود یک نفر ظرفی را که درآن عسل است جلو عروس می آورد، عروس انگشتش را کمی درآن زده به در خانه می کشد و وارد می شود. سینی دیگری که یک جلد قرآن مجید و یک ظرف و یک کاسه آب که برگ سبز یا شاخه گل در آن گذاشته اند و یا نارنجی که در کاسه آب افتاده جلوی عروس آورده می شود. عروس قرآن را می بوسد و از زیر آن می گذرد و دیگران ظرف نقل را روی سرش می پاشند. عروس باید طوری عبور کند که پایش به ظرف اصابت کند و ظرف واژگون شود./ جام جم
چهارشنبه, 02 بهمن 1392 ساعت 11:14
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[مشاهده در: www.akharinnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها