تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804788361
با این خطر جدید چه کنیم؟
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: با این خطر جدید چه کنیم؟
رئیس محترم دستگاه قضا اخیرا طی یک سخنرانی در جمع مدیران کل دادگستری سراسر کشور و دادستان‌های مراکز استان‌ها، از نیروهای امنیتی خواست تا از ورود گروه‌های تکفیری به کشور جلو گیری کنند.
دکتر حسن دادخواه در ادامه یادداشت خود نوشت: این سخن و خواسته ایشان گویای این است که وی می‌پندارد که گروه‌های تکفیری و نیروهای فرقه گرا، از بیرون از مرزها به درون کشور نفوذ می‌کنند و شرایط داخلی کشور و نوع برخورد حاکمیت با اقلیت‌های مذهبی، زاینده این جریان‌ها و گروه‌های تندرو نیست. بر پایه این پندار، بر نیروهای امنیتی و نظامی است که مرزها را خوب کنترل کنند و اگر در آینده خدایی نخواسته شاهد خرابکاری در کشور بودیم مقصر نیروهای نظامی و امنیتی هستند که به وظیفه خود عمل نکرده اند.نگارنده چند ماه پیش از این، طی یادداشتی که در ادامه می‌آید در این باره به مقامات دینی و سیاسی کشور هشدار داده و راه حل هایی را پیشنهاد کرده است. تفاوت هشدار اینجانب با هشدار رئیس محترم دستگاه قضا در این است که خاستگاه افراطی‌گری در داخل کشور و حاصل برخوردهای حکومت با اقلیت‌های مذهبی است و نه آنگونه که رئیس دستگاه قضا می‌پندارد. به متن آن یادداشت دقت فرمایید:از نفوذ فرقه‌گرایی به کشورجلوگیری کنیمپدیده فرقه گرایی در همه ادیان، پیشینه بلندی دارد. در تمام ادیان و از جمله ادیان توحیدی، چند سالی پس از آمدن دین جدید و با مرگ بنیانگذار آن، اختلافات در مبانی و فروعات و بلکه اصول اعتقادی و باورهای آن دین به وجود آمده است. در این باره، این پرسش‌ها همواره پیش روی تاریخ نگاران و پژوهشگران حوزه تاریخ اندیشه، مطرح بوده است که:1- ریشه‌ها و انگیزه‌های فرقه گرایی چیست؟2- آیا فرقه گرایی در نهایت، چهره مثبتی از دین نشان می‌دهد یا چهره آن را ملکوک و مخدوش می‌کند؟3- دست سیاست و سیاست بازان در گسترش فرقه گرایی تا کجا دیده دیده می‌شود؟4- سهم نادانی و فقر فرهنگی و فقر اقتصادی در ترویج فرقه گرایی تا چه اندازه است؟5- چگونه می‌توان از بروز و گسترش فرقه‌گرایی، در عصر حاضر جلوگیری کرد؟یافتن پاسخ‌های علمی برای پرسش‌های یاد شده و پرسش‌های مانند آن، البته نیازمند کوشش متخصصان در حوزه‌های تاریخ، علوم اجتماعی و علوم سیاسی است، ولی با توجه به تجربه‌ای که تاکنون در کشورهای دیگر از رهگذر محو فرقه‌گرایی به دست آمده است؛ می‌توان به استنباط‌های مفیدی رسید. در ادامه این یادداشت، گزاره‌هایی به صورت پیشنهادی ارائه می‌گردد که شاید برای مسئولان سیاسی و مذهبی کشورمان، به عنوان سرزمینی که در معرض خطرات تولید و گسترش فرقه‌گرایی است؛ مفید باشد:1- چنانچه در سرزمینی، انسان‌هایی معتقد به یک مذهب به عنوان اقلیت وجود دارند؛ فراهم آوردن محیطی امن و آزاد برای باورمندان به آن مذهب، برای انجام مناسک دینی و آموزش مبانی مذهبی، ضروری است. اگر اقلیت‌های مذهبی، احساس کنند که مورد بی‌توجهی مسئولان کشورشان قرار گرفته‌اند، گام به گام به حاشیه می‌روند و فعالیت خویش را از عرصه و عیان به زیرزمین و پنهان می‌کشانند. در این شرایط، هم دولت‌ها از مشارکت آنان محروم می‌گردند و هم ممکن است مزاحمت‌هایی را هم برای دولت‌ها پیش بیاورند.2- باورمندان به مذاهب، نباید خود را در مسیر تولید مخاطرات امنیتی دشمنان سرزمینخویش قرار دهند. به زبان روشنتر، نباید اجازه دهند تا دشمنانِ وحدت و یکپارچگی سرزمینی در یک کشور، بتوانند از وجود اقلیت‌های مذهبی برای تحقق اهداف سیاسی بهره ببرند.از سوی دیگر، انجام برخی اقدامات افراطی از سوی اکثریت، در پشتیبانی از باورهای یک فرقه و مذهب و برابر دانستن آن با روح اسلام و باطل اعلام کردن مذاهب دیگر، ضمن آنکه هیچ توجیه شرعی ندارد؛ فقط آب به آسیاب دشمن می‌ریزد و آنان را در رسیدن به اهداف شومشان کمک می‌کند.3- با رعایت برابری حقوقی و جلوگیری از تبعیض‌های گوناگون نسبت به شهروندان با هر باوری که دارند؛ می‌توان از گسترش فرقه‌گرایی جلوگیری کرد. برای نمونه وجود فقر اقتصادی در یک سرزمین می‌تواند زمینه را برای ترویج فرقه‌گرایی میان توده‌های محروم مانده، فراهم آورد یا جلوگیری از استخدام اقلیت‌های مذهبی در دوایر دولتی می‌تواند موجب کینه‌ورزی و دشمنی آنان به دولت و نظام گردد. از این رو، رسیدگی هر چه سریع به مشکلات شهرهایی که در مسیر تولید مخاطرات امنیتی دشمنان قرار دارد، ضروری است.4- خودداری از تحریک باورمندان و اقلیت‌های مذهبی، تا حدود زیادی می‌تواند در ایجاد دوستی و همبستگی میان شهروندان موثر باشد. از این رو، خودداری از نامگذاری دانشگاه، اماکن و.....به نام‌هایی که جز تحریک اقلیت‌های مذهبی، هیچ دستاورد مثبتی به همراه ندارد یا خودداری از انجام برخی مناسک و مراسم غیر ضروری، در کاهش و محو فرقه گرایی بسیار مهم است.5- امکانات تبلیغی و فرهنگی لازم، باید در اختیار باورمندان به مذاهب اقلیت، قرار گیرد تا آنان نیز بتوانند با آسایش به تبلیغ مذهب خویش بپردازند.6- امکان عملی تبادل اندیشه و تضارب آرا میان اندیشمندان و متفکران و مدرسان و مبلغان مذاهب داخل کشور، باید فراهم آید تا ایشان بتوانند در یک محیط علمی و به دور از انگیزه‌های سیاسی سیاست‌بازان، به نقد و خرده‌گیری از باورها و معتقدات یکدیگر بپردازند. حال که سال‌هاست جمهوری اسلامی میزبان دانشمندان سراسر جهان از مذاهب گوناگون است، چرا فرصت در اختیار اندیشمندان داخلی از مذاهب اسلامی فراهم نشود و بسترهای لازم برای گفت و شنود و مباحث علمی میان مبلغان ایرانی فراهم نگردد.خوشبختانه تاریخ اسلام و برخی مقاطع تاریخی و حتی برخورد مثبت امامان معصوم(ع)، با باورمندان به مذاهب در جامعه اسلامی، می‌تواند الگوی خوبی برای امروز ما باشد.
1392/11/01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها