واضح آرشیو وب فارسی:ايران: چرا تدوين طرح جامع سلامت ضروري است؟
دكتر سليمان عباسي
عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس
توجه به حوزه سلامت در همه نظامهاي سياسي جزو اولويتهاي مهم است. فراهم كردن شرايط مناسب براي زندگي مردم كه در آن كمترين آسيبها متوجه مردم شود از يك طرف وظيفه دولتهاست و از سويي ديگر حق مردم است. هر چند حوزه سلامت دايره فراخي است كه نهادهاي مختلف را درگير خود ميكند اما وزارت بهداشت و درمان در صدر نهادهاي مسئول است. با توجه به مشكلات و واقعيات موجود در جامعه به نظر ميرسد وزارت بهداشت بايد در سه مسير مشخص حركت كند. پيشگيري، فراهم كردن امكان دسترسي عمومي به خدمات درماني و تربيت نيروي متخصص مسيرهاي سه گانه است. در نگاهي به وضعيت امروز جامعه موارد مختلفي را ميتوان نام برد كه بايد درباره آن چاره انديشيهاي اساسي شود. پوشش همگاني بيمه براساس سند چشمانداز و قانون اساسي و رسيدن به نقطهاي كه سهم مردم از پرداخت بيمه به زير 30 درصد برسد يكي از موارد قابل توجه است. توجه به پيشگيري در حوزههاي تصميمگيري مربوط به درمان و بهداشت از نكات قابل تأمل ديگر است. در سايه نگاه مبتني بر پيشگيري از هدر رفت بسياري از هزينهها جلوگيري ميشود. تربيت نيروي متخصص در اين حوزه هم از موارد ديگري است كه نقش بسزايي در كيفيت سلامت جامعه خواهد داشت. هيأت امناي دانشگاهها و ميزان تجربيات و توان علمي و تخصص آنها نيز در مقوله سلامت تأثيرگذار است. ارتقاي شاخصهاي بهداشت و درمان از مؤلفههاي ديگري است كه دولت يا وزارت بهداشت بايد مد نظر داشته باشد.
چگونگي مديريت منابع مالي و نظارت بر عملكردها هم مهم است. بنابراين در حوزه سلامت با مشكلات، نيازمنديها و مسائل مختلف علمي، مديريتي و مالي روبهرو هستيم كه چاره انديشي براي آنها يك سند راهبردي مشخص را ميطلبد.
از اين منظر تدوين يك نقشه راه مشخص با عنوان «طرح تحول نظام سلامت» يا «طرح جامع سلامت» كه همه نهادها و مسئولان مرتبط با حوزه سلامت براساس آن حركت كنند، ضروري است. با تدوين چنين طرحي از كارهاي پراكنده و متفرقه يا برنامههاي آني و بدون كارشناسي شده جلوگيري ميشود. در طول سالهاي گذشته شاهد بودهايم در نبود چنين طرح جامعي طرحها يا برنامههاي مختلفي در حوزه سلامت به اجرا درآمده كه از كارشناسي لازم برخوردار نبوده و با صرف هزينههاي زياد به نتايج دلخواه هم نرسيدهايم. اين البته تنها مختص حوزه سلامت نيست و ميتوان به ساير حوزهها هم تعميم داد. هر جا يك سند يا نقشه راه مشخص وجود داشته باشد برنامههاي آن حوزه بهتر و با هزينه كمتر انجام ميشود.
نكته قابل تأمل ديگر در اين خصوص توجه به اين موضوع است كه وزارت بهداشت در رأس نهادهاي مسئول در حوزه بهداشت و سلامت جامعه است ولي اين وزارتخانه به تنهايي نميتواند همه مشكلات را حل كند. در تدوين طرحهايي كه جنبه ملي دارند مثل طرح جامع سلامت ميطلبد ساير نهادها و دستگاههاي مرتبط با اين حوزه هم همكاري كنند. بدون شك جهاد كشاورزي، وزارت صنعت، صنايع غذايي، بستهبندي، شهرداريها، محيطزيست، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، صدا و سيما، مجلس و... همه و همه به نوعي مرتبط با سلامت جامعه هستند و ميتوانند در ارتقاي شاخصهاي سلامت مؤثر باشند. بنابراين تعامل وزارت بهداشت به عنوان مسئول اصلي سلامت جامعه با ساير نهادها بسيار مهم است. اين تعامل ميتواند منجر به هم افزايي ظرفيتها در شناخت آسيبها و بررسي راهكارهاي لازم براي رفع آنها شود. اميد ميرود در دولت جديد كه بناي خود را بر تدبير و اميد گذاشته، نظام سلامت جامعه كه متأسفانه با مشكلاتي دست و پنجه نرم ميكند، به وضعيت بهتري برسد.
پنجشنبه 5 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]