محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802420156
مدير تحقيقات مركز ملي علمي پاريس: توافق هسته‌يي ژنو رنسانس دوباره ايران است
واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: مدير تحقيقات مركز ملي علمي پاريس: توافق هسته‌يي ژنو رنسانس دوباره ايران است
يك محقق فرانسوي با بيان اين كه توافق هسته‌يي ژنو رنسانس دوباره ايران است، افزود: ايران با اين توافقنامه كاملا به صحنه جهاني باز مي‌گردد.
آفتاب: برنارد اوركاد، مدير تحقيقات مركز ملي علمي پاريس و متخصص ايران در مصاحبه‌اي با روزنامه الجزايري "الوطن"در خصوص توافقنامه ژنو و اثرات سياسي و اقتصادي آن اظهار كرد: به نظر من آن چه در ژنو رخ داد يك انقلاب صلح‌آميز و برگشت‌ناپذير در روابط بين‌الملل بود.
به گزارش ايسنا، متن اين مصاحبه به اين شرح است:
سوال: چرا آمريكايي‌ها براي شروع مذاكره با ايرانيان تا انتخاب رييس‌جمهور روحاني صبر كردند؟
پاسخ: بايد توجه داشت سياست‌هاي آمريكا در خاورميانه بيش از 10 سال است كه شكست خورده است. در افغانستان جنگ بدون نهايت ادامه دارد. در عراق يك فاجعه وحشتناك در جريان است. آمريكا و غرب ناتوان از يافتن يك راه‌حل براي زندگي دردناك مردم سوريه هستند. براي امنيت منطقه يافتن يك توازن ضروري بود و ما مي‌دانيم كه هيچ توازن سياسي در خاورميانه بدون حضور كشوري با اهميت ايران امكان ندارد. عملا از 35 سال قبل ايران در خارج از تحولات است، مثل اين كه ما بخواهيم توازن در خاور دور را بدون نقش چين ايجاد كنيم كه بيهوده است. برعكس آمريكايي‌ها هرگز روابط محرمانه خود را با ايرانيان قطع نكردند. از سال 2009 تماس‌هاي واشنگتن و پاريس متوقف شد زيرا آنها منتظر بودند كه دولت ايران سقوط كرده و جمهوري اسلامي سرنگون شود. اين كه سخنان تند (رييس جمهور) احمدي‌نژاد در روند توقف تماس‌ها به طور سمبوليك نقش داشت يك واقعيت است، اما همه مي‌دانند كه قدرت برتر در ايران در دست رهبري است و نه رييس جمهور. كشورهاي غربي به سرعت متوجه شدند كه اشتباه است منتظر يك انفجار از داخل نظام و يا فروريزي آن شوند، زيرا جمهوري اسلامي ايران با وجود چالش‌هاي خود يك سيستم نسبتا با ثبات، محكم و قادر به تحول از درون است.
سوال: شما فكر مي‌كنيد اوضاع سوريه در انتخاب آمريكا براي نزديك شدن به ايران تاثير گذاشته بود؟
پاسخ: بله، به نظر من در فضاي جعلي و مشخصا آن چه در سوريه مي‌گذرد، فشار زيادي بر آمريكا براي قبول پايان دادن به دشمني با ايران داشت. شرايط در سوريه ممكن است وخيم‌تر شود و قدرت‌هاي بزرگ ناتوان از يافتن راه حل براي كنار هم نشاندن طرف‌هاي درگير در سوريه هستند و حتي با وجود مذاكرات طرف‌ها نمي‌توان بدون ايران كاري كرد. از طرف ديگر من مطمئن هستم كه ايران صندلي خود را در كنفرانس "ژنو 2" خواهد داشت، موضوعي كه بسياري از داده‌ها را تغيير خواهد داد. غربي‌ها بايد به شكست خود در اين پرونده اعتراف كنند و به ايرانيان بگويند "آقايان شما اگر قادر به حل اين مساله هستيد بفرماييد".
سوال: شما گفتيد اولين قدم از سوي آمريكا بوده است. چرا ايراني‌ها مذاكره براي رسيدن به چنين توافقي را قبول كردند؟
پاسخ: از طرف ايران مسائل قدري متفاوت بود. تحريم‌ها، اقتصاد ايران را از پاي در آورد،كاهش توليد نفت، افزايش بيكاري، افنجار تورم، از بين رفتن تقريبي بخش صادرات و واردات و خلاصه اقتصاد ايران از بين رفت. اما از نظر من اين شرايط به سه عنصر مثبت منجر شد. اول در مورد پرونده هسته‌يي كه ايران با وجود تحريم‌ها به فعاليت غني‌سازي خود بهتر و با بهترين تكنولوژي ادامه داد. دوم ملي‌گرايي در ايران تقويت شد. ايران يك ملت قديمي و قوي است و يك اجماع ملي از بورژوازي غربي شده تا اسلام‌گراهاي بسيار راديكال براي مخالفت با تحريم‌ها و دور زدن آن ايجاد شد و نوعي ملي كردن صنايع به‌وجود آمد و ايراني‌ها به ساخت و صادرات توليدات خود به اميرنشين‌هاي خليج (فارس)، عراق، هند و آفريقاي شرقي ادامه دادند. امروز صادرات غيرنفتي ايران به واردات اين كشور نزديك شده است و اين براي اولين‌بار در يك كشور توليدكننده نفت است كه رخ مي‌دهد. سوم جمهوري اسلامي ايران توانست اوضاع را اداره كند. در سال 2009 (مقام معظم) رهبري آيت الله خامنه‌اي متوجه شد كه خطر واقعي شكاف در داخل كشور وجود دارد. زيرا رهبران تظاهركنندگان، آنارشيست‌هايي كه از خارج از نظام آمده باشند نبودند. موسوي و كروبي فرزندان ايدئولوژيك بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران بودند. موسوي تا سال 1989 نخست وزير و كروبي دوبار رييس مجلس شوراي اسلامي بود. (مقام معظم) رهبري متوجه خطر شكاف حكومت شد، ايشان باهوش سياسي براي انجام يك انتخابات بسيار خوب دست به كار شد و انتخاب (رييس جمهور) روحاني موجب يك اجماع سياسي شد و در نتيجه امروز دولت ايران قوي، ملت ايران قدرتمند و صنايع هسته‌يي پيروز است. تنها اقتصاد ايجاد مشكل مي‌كند و در نتيجه ايرانيان از موضع قدرت براي حل مشكلات اقتصادي خود وارد صحنه شدند.
سوال: برخي منابع رسانه‌يي اعلام كرده بودند، توافق تاريخي ژنو به‌دليل اقدامات فرانسه شكست خورده و توافق امضاء نمي‌شود؛ در اولين دور مذاكرات چه اتفاقي افتاد؟
پاسخ: اين موافقت‌نامه داراي دو جنبه است يك توافق فني در مورد هسته‌يي، كنترل شده توسط آژانس امضا شد و ايران قبول كرد فعاليت هسته‌يي خود را محدود و هرگونه احتمال نظامي شدن را منتفي كند. اين روشن است، اما آن چه مهمتر است آن كه براي اولين‌بار بعد از انقلاب اسلامي در سال 1979 ايران با بقيه دنيا مذاكره كرد. از نظر من موافقت ژنو رنسانس دوباره ايران است، ايران كاملا به صحنه جهاني باز مي‌گردد. اين موضوع يك نقطه عطف تاريخي در خاورميانه است ،تمام قدرت‌هاي بزرگ مايل به شركت در آن بودند. آمريكايي‌ها قبل از همه ابتكار عمل را به دست گرفتند. جان كري اولين وزير بود كه 6 نوامبر براي آغاز مذاكرات به ژنو رسيد. وي از متحدان خود خواست براي امضاء بيايند و به آنها گفت با همتاي ايراني خود مسائل را حل كرده است. اروپايي‌ها و در مرحله اول فرانسوي‌ها خواستند به آمريكا بگويند آنها حرف‌هايي براي گفتن دارند. فابيوس خواستار برخي اصلاحات فني شده بود و خواست نشان دهد حق دارد آن‌جا باشد و اين براي تهران بد جا افتاد و از آن برداشت بد كرد. ايراني‌ها تصور كردند كه فرانسوي‌ها مخالف توافق هستند در حالي كه چنين نبود و بعد هم روس‌ها مي‌خواستند نشان دهند كه يك نقش تعيين كننده در امضاي توافق داشتند. در دومين دور مذاكرات لاوروف اولين وزير بود كه در 22 نوامبر قبل از همتايان آمريكايي و فرانسوي خود به ژنو وارد شد. قبل از آن هم معاون وزير خارجه خود را به تهران فرستادند. آنها مي‌خواستند بگويند آمريكا شروع‌كننده مذاكرات و فرانسه تكميل‌گر آن بود اما ما توافق را انشاء كرديم. اين توافق يك موفقيت سياسي و ديپلماسي است و همه از مشاركت در آن راضي هستند ولي تمام اين كشورها از نتيجه اقتصادي و سياسي نزديكي ايران و آمريكا ناراضي هستند.
سوال: بعد از امضاي قرارداد آقاي روحاني اعلام كرد كه غرب بالاخره به حق غني‌سازي ايران اعتراف كرده است، اما موضوع از سوي آمريكا رد شد. مي‌توانيد بگوييد واقعيت چيست؟
پاسخ: آقاي روحاني واقعيت را گفت، حتي اگر چه دو دقيقه بعد جان كري خلاف آن را اعلام داشت و اين‌جاست كه ملاحظه مي‌شود ديپلمات‌ها افراد باهوشي هستند. من توضيح مي‌دهم، ايراني‌ها مي‌گويند ما حق غني‌سازي داريم در حالي كه حق غني‌سازي به خودي خود وجود ندارد. اما آنها حق دارند زيرا در موافقت‌نامه غربي‌ها اعتراف مي‌كنند كه ايران حق توسعه هسته‌يي غيرنظامي را دارد و اين برنامه شامل غني‌سازي و فعاليت‌هاي متعدد ديگر است. در نتيجه (آقاي) روحاني و جان كري با بازي با الفاظ تلاش مي‌كنند همه را راضي نگهدارند.
در موافقت‌نامه ايران به محدود كردن سانتريفيوژها و غني‌سازي تا 5 درصد، توقف ساخت راكتور اراك كه مي‌تواند پلوتونيوم توليد كند و كنترل اورانيوم 20 درصدي بر روي خاك ايران كه در مدت شش ماه خواهد بود موظف و در مقابل قدرت‌هاي بزرگ متعهد به آزادسازي 7 ميلياردي از 100 ميليارد دلارهاي مسدود شده ايران خواهند بود كه رقمي اندك است. غربي‌ها هم‌چنين متعهد به گشايش اقتصادي ايران و بخش‌هاي اتومبيل، پتروشيمي و صنايع هوايپمايي هستند و اين يك توافق حداقلي است. مهم‌ترين بخش مساله آن است كه بعد از شش ماه در صورت عملي شدن توافق يك موافقت كامل و قطعي صورت مي‌پذيرد.
سوال: شما چگونه عكس‌العمل اسراييل و عربستان سعودي را در مورد توافقنامه توجيه مي‌كنيد؟
پاسخ: اسراييلي‌ها و سعودي‌ها از پايان سي سال كنار ماندن ايران (از صحنه جهاني) خشمناك هستند زيرا در اين مدت آنها دوستي با آمريكا در اين منطقه حساس را به انحصار خود در آورده بودند. به‌خوبي مي‌دانيم كه آمريكا هرگز نه اسراييل و نه عربستان را رها نمي‌كند. اين دو كشور از تغيير توازن قوا در منطقه به نفع ايران هراسناكند. به نظر من آن چه در ژنو رخ داد يك انقلاب صلح‌آميز و برگشت‌ناپذير در روابط بين‌الملل بود. درزمينه مسائل امنيتي دو متحد آمريكا چيزي براي ترسيدن ندارند و نبايد نگران باشند؛ برعكس دولت اسراييل از روابط طبيعي ايران با كشورهاي غربي امنيت بيش‌تري خواهد يافت. اين آرامش سياسي بسيار مهمتر از مساله هسته‌يي است زير از نظر من مساله هسته‌يي يك موضوع فني است كه به سادگي قابل حل است. بمب اتمي كه اسراييل را از صفحه روزگار محو كند يك لطيفه و يك ابزار سياسي است. در مدتي كه همه درگير پرونده هسته‌اي ايران بودند، اسراييل به شهر‌ك سازي در كرانه غربي ادامه داد. هرگز جنگي بين ايران و اسراييل رخ نخواهد داد. در مورد عربستان اين كشور به لحاظ ايدئولوژيك يك مخالف ايران است، يك پادشاهي سني عربي مقابل جمهوري اسلامي اسلامي شيعه و فارس، اما (رييس جمهور) حسن روحاني سخناني هم‌دردانه در مقابل عربستان به زبان آورد. او بارها اعلام كرده است عربستان را يك رقيب نمي‌داند بلكه يك شريك منطقه‌يي ايران است.
نظر شما:
------------
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]
[مشاهده در: www.baztabonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]
-
گوناگون
پربازدیدترینها