محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802945143
اعراض نفساني؛ مهمترين عامل بيماري/ فاصله از خداوند، احساس امنيت را در انسان از بين مي‌برد
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: اعراض نفساني؛ مهمترين عامل بيماري/ فاصله از خداوند، احساس امنيت را در انسان از بين مي‌برد
گروه انديشه: اعراض نفساني يعني حالت‌هاي روحي و رواني مثل غضب و خشم و ساير ويژگي‌هاي رفتاري و اعمال ويژه آدمي كه عادت به آن، باعث فاصله گرفتن از خدا و از بين رفتن آرامش زندگي او مي‌شود.
به گزارش خبرگزاري بين‌المللي قرآن(ايكنا) از خراسان جنوبي، هستند افرادي كه رعايت كامل اصول تغذيه را در پيش گرفته‌اند و هدف آنها از انجام اين مهم، رسيدن به سلامتي جسم و روح خود مي‌باشد ولي متأسفانه به‌دليل نا آگاهي يا كم‌بودن ايمان و اعتقادات مذهبي‌شان، به‌راحتي و بدون هيچ هراسي مرتكب گناه مي‌شوند، غافل از آنكه با ارتكاب هر گناهي كه توسط شرع مقدس انجام آن حرام مي‌باشد، آسيبي حتي در برخي موارد، به مراتب بيشتر از رعايت نكردن اصول تغذيه به جسم و روح خود وارد مي كنند و دچار بيماري‌هاي مختلف مي‌شوند.
از گناهان روزمره مانند دروغ، غيبت، تهمت، نگاه حرام به نامحرم، رعايت نكردن حجاب اسلامي و خوردن حق‌الناس گرفته تا گناهان ديگر كه در جامعه امروزي ما بسياري از افراد بدون هيچ شرم و حيايي، به‌صورت يك عادت روزانه مرتكب آنها مي‌شوند، همگي در ايجاد اخلاط فاسد و تغييراتي حتي ناگهاني در سيستم طبيعي بدن و عدم تعادل آن مؤثر هستند.
ساختار وجود آدمي داراي دو بخش است يكي بخش اخلاط و عناصر تشكيل‌دهنده بدن و يك بخش ساختار رواني و روحي كه قطعاً تأثير متقابلي بر روي هم دارند.
يكي از مراتبي كه در پزشكي وجود دارد، طب جسمي يا طب ابدان است كه در قالب عناصر و اركان مي‌باشد و آب، باد، خاك و آتش را اخلاط تشكيل‌دهنده جسم مي‌داند و خلط‌هاي بلغم، دم، سودا و صفرا مجتمع شده و اعضاي بدن را به‌وجود مي‌آورند و اعضا به‌هم پيوسته شده و جسد را ايجاد مي‌كنند. به اين جسد يا ساختار مادي، روح اضافه مي‌شود.
وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي؛ اشاره‌اي به تفاوت ساختار روح با جسد مادي
ساختار روح مثل جسد مادي نيست و اين همان است كه قرآن در آيه 29 سوره حجر مي‌فرمايد: «... وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي...» نفخ يعني دميدن، لذا چيزي خارج از كالبد بدن وارد آن مي‌شود كه از جنس آن نيست و چيزي متمايز از ساختمان جسمي ماست.
به هر صورت وقتي اين جسم با اين روح براي يك مدت با يكديگر ممتزج و آميخته مي‌شوند، تأثير متقابلي بر روي هم دارند. اعضاي بدن افعالي را از خودشان صادر مي كنند، كه اگر اين افعال بر روند طبيعي خودش صورت بگيرد، نشانه سلامت است و اگر بر روند طبيعي خودش صورت نگيرد، نشانه بيماري است.
در يك جسم سالم و طبيعي اگر غذا خورده شود، بعد از يك تا دو ساعت، سر دل انسان سبك مي‌شود و سنگيني معده به حالت سبكي تبديل مي‌شود و به اصطلاح سر دلمان سبك مي‌شود و بعد از مدتي دفع صورت مي‌گيرد ولي فردي كه غذا مي‌خورد و به‌شدت سردلش سنگين مي‌شود و حالت تهوع پيدا مي‌كند و تا 24 ساعت نمي‌تواند چيزي بخورد، مي‌فهمد كه افعال معده‌اش از روال طبيعي خارج شده است.
نداشتن ديد خوب، نشان از خارج شدن افعال چشم از روال طبيعي است و فراموشي، نشان از خارج شدن افعال مغز از روال طبيعي خود است. به هر حال از روي افعال ميتوان متوجه بيماري شد، لذا وقتي بيماري در سطح جسم رخ مي‌دهد اختلالي در اخلاط است يعني عدم انسجام در اخلاط مي‌باشد به عبارتي ديگر يا اخلاط فاسد مي‌شوند يا زيادتر و يا كمتر از معمول مي‌شوند و يا در جاي نامناسب قرار مي‌گيرند و به‌طور كلي اين اختلال خلطي مبناي ايجاد بيماري است.
عواملي خارجي يا داخلي وجود دارند كه در ساختار اخلاط و مزاج ما دخالت مي‌كنند و موجب نگهداري سلامت ما و يا موجب از بين رفتن سلامت ما مي‌شوند كه به آن اسباب ضروريه يا سته ضروريه يا اسباب سته مي‌گويند يعني غذا و نوشيدني‌ها، هوا، احتباس و دفع، خواب و بيداري، حركت و سكون و نهايتاً اعراض نفساني.
اعراض نفساني، حالت‌هاي روحي و رواني مثل غضب و خشم و ساير ويژگي‌هاي رفتاري و اعمال ويژه آدمي است. هر اختلالي كه در ساختار شخصيت و روان انسان ايجاد شود بر روي اخلاط تأثير مي‌گذارد.
حكيم سيد‌اسماعيل جرجاني در كتاب ذخيره خوارزمشاهي آورده است: «مهمترين عاملي كه بر روي اخلاط تأثير مي‌گذارد و باعث اختلال بدن مي‌شود، اعراض نفساني يا حالت‌هاي روحي و رواني است، او مي‌گويد اگر چيزي به كسي بگوييد كه عصباني شود، سريعاً تمام بدنش گر مي‌گيرد، به لرزش مي‌افتد و حرارت در بدنش ايجاد مي‌شود و تمام ساختار بدنش در چند لحظه دچار تغيير مي‌شود، اين حرارت و تغييراتي كه ايجاد شده به‌خاطر آن است كه از اين كلمه شما رنجيده است».
بنابراين ميتوان گفت: اعراض نفساني و حالات روحي و رواني بيشترين تأثير را بر روي اخلاط و ساختار جسمي ما دارد. چون قدرت و سرعت تأثيرشان از غذا و از همه چيزهاي ديگر بيشتر است.
اشاره‌اي به نقش داشتن ايمان قوي در تحمل سختي‌هاي زندگي
در واقع اگر بدن دستكاري شود، روان تأثير مي‌پذيرد و اگر دردي در فردي وجود دارد، حافظه‌اش دچار مشكل مي‌شود، نمي‌تواند محبت كند، دچار خشم و نفرت مي‌شود، اگر داراي روان خوب و ايمان قوي باشد سخت‌ترين سختي‌ها را تحمل مي‌كند، خم به ابرو نمي‌آورد، اين يك واقعيت است كه بشر امروز نيز متوجه شده است و تأثير ذهن و روان بر روي جسم ثابت شده است.
وقتي‌كه غم و غصه، اضطراب و نگراني فكري شما زياد مي‌شود، روند توليد سودا در بدن افزايش مي‌يابد، پوست سياه مي‌شود، زير چشم‌ها سياه مي‌شوند و ممكن است سوزش معده، يبوست، ريزش مو و مشكلات ديگري حادث شود و مي‌گويند فرد دچار غلبه سودا شده است چرا‌كه يكي از مهمترين علت‌هاي مهمش حالت‌هاي روحي و رواني است، كسي‌كه غصه مي‌خورد و دچار غم است بعد از مدتي تغييرات اخلاط در بدنش به‌شكل واضح صورت مي‌گيرد.
خداوند متعال اين بدن را به‌گونه‌اي دقيق طراحي كرده است كه اعمالي كه از آن سر مي‌زند، در حوزه فيزيولوژي در همه انسان‌ها يكسانند: خوردن، خوابيدن، ارتباط جنسي و ... منتها پروردگار قواعدي را گذاشته است تا اين اعمال، تعادل اخلاط جسم را به هم نريزد، اگر از اعمالي كه با اين اخلاط جسم تنظيم شده‌اند، تخطي كنيم و رفتار را از چارچوب اين دستورالعمل‌هايي كه خداوند براي انسان در‌نظر گرفته است، خارج كنيم؛ يعني مرتكب گناه شويم و از دستورالعملي كه صانع مهربان انسان براي اين وجود گذاشته است خارج شويم بايد منتظر بازخورد آن در جسم و روحمان باشيم.
از گناه تعابير زيادي شده است يكي از آن تعابير ذنب است. ذنب به مفهوم دم و دنباله است يعني آثار گناه در وجود آدمي باقي مانده و به دنبال او كشيده مي‌شود.
غفران يعني بخشش گناه همراه با پاك‌كردن آثار آن
غفران يعني بخشش گناه همراه با پاك كردن آثار آن، كه نشان مي‌دهد گناه داراي آثاري است كه در صورت توبه بايد آثار آن نيز پاك شود وقتي گناه مي‌كنيم، فقط عقوبت در دنياي آخرت ندارد، بلكه اين گناه در همين دنيا نيز در روي شخصيت ما تأثير مي‌گذارد و وقتي ما طلب غفران مي‌كنيم، درخواست مي‌كنيم تا غير از بخشش خداوند، آثار گناه را نيز از وجودمان پاك كند، به‌طور خلاصه قواعد خاصي را، پروردگار و صانع انسان براي اين جسم گذاشته است كه خروج از اين قواعد خاص و رفتار كردن برخلاف اين قواعد، روي جسم و اخلاط بدن تأثير منفي و نابجاي خودش را بر جاي مي‌گذارد.
پيامبر اعظم(ص) مي‌فرمايند: «هر گناهي كه فردي مرتكب مي‌شود، نقطه سياهي‌سوداء) بر روي قلبش ايجاد مي‌كند تا اين‌كه سياهي‌ها زياد مي‌شود و كل قلب را مي‌گيرد»، بنابراين گناه به‌معناي ارتكاب به عملي است، خارج از قواعدي كه خالق براي اين وجود طراحي كرده است كه مستقيماً اثرش به خود گناهكار بر‌مي‌گردد.
فاصله از خداوند، احساس امنيت را از بين مي‌برد
خداوند در سوره طه، آيه 124 تعبير زيبايي آورده است و مي‌فرمايد: « مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى؛ هر كس كه از ياد من اعراض كند، زندگيش تنگ شود و در روز قيامت نابينا محشورش سازيم». بنابرين وقتي غفلت و گناه ايجاد مي‌شود و فاصله از خداوند ايجاد مي‌شود، احساس امنيت از بين مي‌رود و مي‌دانيم اساس خوشبختي حس امنيت است و اساس بدبختي عدم حس امنيت و اضطراب و ترس است كه مادر تمام بيماري‌هاست.
اشاره‌اي به آثار فاصله گرفتن از خدا
وقتي با گناه اين فاصله ايجاد مي‌شود، آرامش جاي خود را به اضطراب مي‌هد. اضطراب و افسردگي و غم ايجاد سوداهاي رسوبي و بيماري‌زا مي‌كند. بنابراين فراموشي خداوند و فاصله گرفتن از حق تعالي يك سختي در جان و دل ايجاد مي‌كند، قلب مؤمن(قلب معنوي) مركز ارتباط با خداوند است.
حال قلب يك فرد گناهكار سفت و سخت مي‌شود، ديگر جايگاه خداوند نيز نخواهد بود و از خداوند فاصله مي‌گيرد و دچار اضطراب مي‌شود كه اين شروع تغييرات سوداي بيماري زا در بدنش خواهد شد، هيجانات صفرايش را بهم مي‌ريزد، بلغم، سودا و دم را به هم مي‌ريزد و اختلال اخلاطي بسيار بدي ايجاد مي‌كند كه پايه تمام بيماري‌ها از جمله سرطان است، سرطان‌ها از رسوب سودا ايجاد مي‌شوند و امروزه تأكيد دارند كه اضطراب‌ها يكي از اصلي‌ترين فاكتورهاي بروز سرطان است.
در نتيجه «أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» حقيقتاً تموج و اختلال و پريشاني روان كه منشأ آن گناه و دوري از خداوند است، باعث عدم تعادل ساختاري و شخصيتي شده كه منجر به ايجاد سودا و اختلال در مكانيزم بدن انسان شده و انواع بيماري‌ها را به همراه خواهد داشت. لذا همان‌گونه كه جسم نياز به تغذيه سالم دارد، روح هم غذاي سالم مي‌خواهد و گناه غذاي مسموم روح است و بيماري‌هاي جسمي را نيز به همراه دارد.
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[مشاهده در: www.iqna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]
-
گوناگون
پربازدیدترینها