تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820220193
بي بي سي: فعاليت خبرنگاري در تركيه بسيار خطرناك است
واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: بي بي سي: فعاليت خبرنگاري در تركيه بسيار خطرناك است
تهران/واحدمركزي‌خبر/سياسي 1392/10/03
00:00:12.20
بي بي سي اعلام كرد فعاليت خبرنگاري در تركيه بسيار خطرناك است زيرا دولت به شدت با خبرنگاران برخورد مي كند.
به گزارش شبكه تلويزيوني بي بي سي، تركيه درسالهاي اخير از نظر اقتصادي قدرت گرفته و گردشگراني را از سراسر جهان جذب خودش كرده است اما تركيه كه از آن با نام مرواريد مديترانه ياد مي شود ، چهره ديگري هم دارد كه به نحوه برخورد دولت با روزنامه نگاران در اين كشور مربوط است.
يكي از روزنامه نگاران ترك در اين باره گفت:« آنها مي خواهند فعاليتهاي ژورناليستي كه من انجام مي دهم را اقدامي تروريستي جلوه بدهند.»
يكي از فعالان ترك نيز گفت:« دولت تركيه به سمت استبداد و خودكامگي مي رود.
به نظرمي رسد تحمل دولت از انتقادها، كمتر و كمتر مي شود. در اين صورت، ديگر نظارتي بر فعاليت دولت وجود نخواهد داشت.»
دولت تركيه اين اتهامات را رد مي كند. رجب طيب اردوغان نخست وزير تركيه مدعي است رسانه هاي خارجي چهره اي نادرست از تركيه نمايش مي دهند.
اردوغان مي گويد رسانه هايي از قبيل بي بي سي، سي ان ان و رويترز واقعيتهاي تركيه را مخفي مي كنند و چهره اي غيرواقعي از تركيه نشان بدهند.
پوشش خبري تحولات تركيه و فعاليت در نقش خبرنگار و روزنامه نگار در اين كشور اصلا آسان نيست. پليس تركيه در سركوب معترضان از گاز اشك آور استفاده مي كند و با خبرنگاران نيز برخورد تندي دارد. مصداق اين مسئله نوع برخورد با معترضان و خبرنگاران به هنگام تظاهرات بهار و تابستان امسال در ماجراي پارك گزي در شهر استانبول است.
احمد شيك يكي از خبرنگاران ترك در اين باره گفت:« وقتي ما به پوشش تظاهرات مردم در استانبول مي پرداختيم نيروهاي پليس با گاز اشك آور مرا هدف قرار دادند و خون سر و صورتم را فراگرفت. پس از آنكه هدف قرار گرفتم به خانه رفتم و روز ديگري براي پوشش دادن خبرهاي تظاهرات به ميان تقسيم رفتم . اين بار، آنها با ماشين هاي آب پاش ما را هدف قرار مي دادند. اگر كلاه ايمني به سر نداشتم بي ترديد حالا زنده نمي بودم كه با شما صحبت كنم.»
احمد شيك نه تنها هدف حملات فيزيكي قرار گرفته است بلكه در سال دو هزار و يازده براي مدت يك سال زنداني شد.
احمد شيك گفت:« آنها مرا به علت نگارش كتابي كه در دست نوشتن داشتم و هنوز چابپ نشده بود، به تبليغات براي اقدامات تروريستي متهم كردند. اين سخن بسيار مسخره است.»
اما اردوغان با اشاره به اين كتاب گفته است كتابها مي توانند از بمب ها خطرناكتر باشند. اردوغان در سه انتخابات گذشته در تركيه به پيروزي رسيده است. بيش از پنجاه درصد مردم تركيه به او راي داده اند.
روزنامه نگاران و خبرنگاران در تركيه تهديد مي شوند. آنها مي گويند دولت ديگر تحمل ندارد و هيچ انتقادي را تحمل نمي كند. در اين ميان كار خبرنگاراني كه به پوشش خبري مسائل حساس مربوط به دولت مي پردازند خطرناكتر است.
آنها مي گويند تهديد مي شوند. آنها مي گويند تهديد جاني به شيوه هاي مختلف متوجه آنها مي شود. اتحاديه ژورناليستهاي تركيه اعلام كرده است در چند ماه گذشته، بيش از دويست روزنامه نگار و خبرنگار يا اخراج شده اند يا مجبور به استعفا شده اند. اين افراد به تهيه گزارش درباره مطالبي مشغول بوده اندكه به نظر دولت تركيه موضوعاتي حساس است. به نظر مي رسد جريان خودسانسوري در مطبوعات و رسانه هاي تركيه در حال افزايش است.
آمبرين زمان از روزنامه نگاران اخراج شده در تركيه در اين خصوص گفت:« سردبير روزنامه اي كه در آن كار مي كردم به صراحت به من گفت فشارهايي نه تنها از جانب صاحب امتياز روزنامه بر او وارد است بلكه از جانب دولت نيز فشارهايي بر تحريريه وارد مي شود. كار در چنين فضايي بسيار دشوار است. به ندرت مي توان مطالب و گزارشهاي تحقيقي جدي در روزنامه هاي تركيه درباره مسائلي ازقبيل فساد دولتي مشاهده كرد. هيچكس جرات نمي كند به اين حوزه ها ورود پيداكند.»
ياووز باديار ديگر روزنامه نگار اخراج شده ترك در اين باره گفت:« به محض اينكه شما وارد فعاليت ژورناليستي واقعي و جدي شويد ، به شدت به شما حمله مي شود. شما نه تنها در كانون توجه دستگاههاي دولتي قرار مي گيريد بلكه روزنامه يا نشريه اي كه براي آن كار مي كنيد نيز به شدت روي شما حساس مي شود.»
آمبرين زمان گفت:«نبايد فردي به علت نوشتن مقاله اي در مطبوعات زنداني شود. مي توان گفت تركيه به بزرگترين زندان براي روزنامه نگاران در جهان تبديل شده است.»
دستگاه قضائي تركيه اعلام كرده است فعاليت ژورناليستي كه دولت را به چالش بكشد ، فعاليت سياسي غيرقانوني است و بايد با آن برخورد شود. البته ناظران خارجي مي گويند اين نوع برخورد با روزنامه نگران و ژورناليستها در تركيه، برخوردي سياسي است.
ايسبن اوربرگ از اعضاي فدراسيون ژورناليستهاي اروپا در اين خصوص گفت:«نخست وزير تركيه مي گويد ژورناليستها را به علت فعاليت حرفه اي شان زنداني نمي كنند بلكه به علت فعاليتهاي سياسي آنها زنداني مي كنند. اين درحالي است كه همه ژورناليستهاي زنداني شده در تركيه به علت كاري كه فعاليت حرفه اي شان بوده است زنداني شده اند.»
اتحاديه ژورناليستهاي تركيه ضعيف است. هفت نفر از بيست ژورناليستي كه در تركيه محاكمه مي شوند به حبس ابد محكوم شده اند. اين افراد به حمايت از تروريسم متهم هستند. روزنامه نگاراني كه در تركيه به خطوط قرمز سياسي بسيار نزديك شوند، هدف اقدامات دولتي قرار مي گيرند و زنداني مي شوند. حسين دنيز روزنامه نگار كرد يكي از اين افراد زنداني شده است. بيش از نيمي از روزنامه نگاران زنداني در تركيه، كرد هستند. نوع برخورد دولت تركيه با شهروندان كرد دراين كشور يكي از حساسترين مسائل تركيه در دهه هاي گذشته بوده است. خواهر حسين دنيز تاكيد دارد برادرش صرفا خبرنگار است و هيچ كار ديگري انجام نمي دهد.
خواهر حسين دنيز مي گويد:« اگر در تركيه كسي حقوق شهروندي اش را مطالبه كند دشمن ملت تلقي مي شود. اين نوع فضا در تركيه بسيار خطرناك است.»
دولت تركيه مي گويد حسين دنيز از اعضاي سازمانهاي تروريستي است اما خانواده و وكيل او مي گويند اين اتهام مسخره و مضحك است.
خواهر حسين دنيز مي گويد:«نوشتن يا صحبت كردن درباره حقوق كردها ، اقدامات تروريستي نيست. اقدامات تروريستي با خشونت مرتبط است. اينكه فردي فقط مطلبي بنويسد يا عكسي تهيه كند مصداق اقدامات تروريستي نيست.»
سانسور حتي در دورافتاده ترين نقاط تركيه احساس مي شود. شهر ريحانلي در جنوب تركيه و نزديك مرز از جمله مكانهايي است كه مي توان اين سانسور دولتي را احساس كرد. اين شهر در نزديك مرز سوريه واقع است. انفجار بيست و سوم ماه مه امسال يكي از مصاديق سانسور خبري در دورافتاده ترين مناطق تركيه است. در دو انفجار اين شهر پنجاه و سه نفر كشته شدند. اما رسانه هاي دولتي تركيه از پوشش خبرهاي مربوط به اين انفجارها منع شدند. خانواده هاي قربانيان اين انفجارها از سانسور گسترده در اين خصوص انتقاد مي كنند. آنها مي گويند رسانه ها بايد كار حرفه اي خودشان را انجام بدهند و به انتشار حقايق بپردازند. به هرحال، بحراني كه دامنگير فعاليت ژورناليستي در تركيه شده است نشان دهنده دوقطبي شدن فزاينده فضاي تركيه است. براي بسياري از تركهاي ليبرال و شهرنشين، سياستهاي دولت در زمينه اجراي قوانين محافظه كارانه اسلامي سبب شده است دخالتهايي در زندگي خصوصي آنها انجام مي شود كه مطلوبشان نيست. محدوديتهايي در زمينه فروش مشروبات الكلي در تركيه اعمال شده است اما قرار است خوابگاههاي مختلط دانشگاهي برچيده شود. حتي در مسابقات فوتبال در تركيه نيز سانسور مي شود. سرداده شدن شعارهاي سياسي در حاشيه مسابقات فوتبال به مسئله اي عادي در تركيه تبديل شده است. معترضان ترك مي گويند از هر فرصت و هرمكاني براي بيان اعتراض خود استفاده خواهند كرد. چندي پيش وقتي شعارهايي عليه دولت در حاشيه دربي معروف تركيه در يكي از استاديومهاي اين كشور سرداده شد، تلويزيون دولتي تركيه صداي استاديوم را بست. البته در محله هايي كه افراد سنتي و اسلامگراي محافظه كار تركيه زندگي مي كنند هيچ انتقادي از اردوغان مطرح نمي شود. در اين محله ها ، اردوغان محبوبيت زيادي دارد. طرفداران اردوغان مي گويند بايد ژورناليستها در گزارشهاي خود درباره دولت انصاف داشته باشند. به هرحال، دولت تركيه نمي خواهد درباره آزادي مطبوعات در اين كشور صحبت كند. مقامات دولتي تركيه حاضر نيستند در اين خصوص با بي بي سي به گفتگو بپردازند. به نظر مي رسد دولت تركيه حاضر است از ژورناليستها انتقاد كند اما حاضر نيست به پرسشهاي آنها به صورت مستقيم پاسخ بدهد. اما ژورناليستهاي تركيه مي گويند به فعاليت خود ادامه خواهند داد تا حقايق مدفون شده اين كشور روشن شود. تظاهرات چند ماه پيش در تركيه نشان دهنده نشان دهنده تحولي جدي در تركيه است. معناي اين تظاهرات آن است كه نسلي كه در حال حاضر در تركيه زندگي مي كند مي خواهد به صدايش گوش داده شود اما دولت نمي خواهد به اين صداها گوش كند و رسانه ها از اينكه كار خودشان را انجام بدهند ترس دارند. اين درحالي است كه در دموكراسي واقعي، ژورناليستها نبايد به علت بيان حقايق مجازات شوند. تركيه براي درك نقش ژورناليستها در جامعه به تغييرات اساسي نياز دارد. ژورناليسم ديگر نبايد فقط ابزاري تبليغاتي (براي دولت) باشد بلكه ژورناليستها بايد به وظيفه واقعي خود عمل كنند. مطبوعات جزء لاينفك دموكراسي به شمار مي روند و بايد اين نقش خود را در تركيه ايفا كنند.
00:25:49.11
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[مشاهده در: www.iribnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
گوناگون
پربازدیدترینها