واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: شكست كربلاي 4 پلي براي فتحالفتوح كربلاي 5
گروه جهاد و حماسه: ايمان و باوري كه رزمندگان براي ادامه جنگ داشتند، آنها را واداشت تا با جديت بيشتري به ادامه جنگ بپردازند و به همين دليل عمليات كربلاي 4 را ميتوان پلي براي فتحالفتوح كربلاي 5 دانست.
سوم ديماه سال 1365، سالگرد عملياتي با نام كربلاي 4 است، نامي كه با شنيدنش به ياد خاطرات ناخوشايند اروند و غواصان شهيد آن روز ميافتيم. عملياتي كه عليرغم فعاليت عميق اطلاعاتي شش ماهه و دوري رزمندگان از خانوادهها، شكستي غيرمنتظره در كمتر از شش ساعت را به وجود آورد، اما ايمان و باوري كه رزمندگان براي ادامه جنگ داشتند آنها را واداشت تا با جديت بيشتري به ادامه جنگ بپردازند و به همين دليل بايد اين عمليات را پلهاي براي فتحالفتوح كربلاي 5 دانست.
در اين عمليات و براساس راهبرد نظامي كه از سوي سپاه پاسداران به مسئولان كشور ارائه شد، براي نيل به پيروزي در جبهه جنوب، جادههاي شمالي و جنوبي بصره و نيز در جبهه شمالي، بايد جادههاي مواصلاتي كركوك به بغداد قطع يا تهديد ميشد و در نتيجه صدور نفت عراق به خارج، كاملاً قطع و سپس حركت اصلي به سمت بغداد آغاز ميشد.
هدف اصلي اين عمليات، محاصره و سپس تصرف شهر بصره توسط سپاه پاسداران در سال 1365 بود كه براي تحقق آن، به كارگيري حدود 500 گردان و آن هم از سه محور ضرورت داشت، ليكن به دليل مشكلاتي همچون ضعف امكانات نظامي، تنها يك محور درمنطقه شلمچه و ابوالخصيب(جنوب) به منظور انجام اين عمليات بزرگ و تصرف شهر بصره و تهديد جاده صفران – بصره انتخاب شد. منطقه عملياتي ابوالخصيب و شلمچه داراي ارزشها و ويژگيهاي مهم سياسي و نظامي بود و از اين منظر ميتوان آن را مهمترين منطقه عملياتي در جبهه جنوب دانست.
فرماندهي اين عمليات نيز برعهده قرارگاه مركزي خاتمالانبياء(ص) سپاه پاسداران بود و چهار قرارگاه عملياتي با 250 گردان، اجراي آن را برعهده داشتند. قرارگاههاي نجف، قدس، كربلا و قرارگاه نوح از جمله اين نيروها بودند. نيروهاي دشمن نيز در شمال منطقه عملياتي كربلاي 4، در حوزه استحفاظي سپاه سوم قرار داشتند. لشكر11 پياده از سپاه سوم و لشكر 15 پياده از سپاه هفتم عراق نيز در منطقه حضور داشتند.
طرح عمليات اين گونه بود كه چهار منطقه شلمچه به عنوان خط حد قرارگاه نجف، ابوالخصيب خط حد قرارگاه قدس، مقابل امالرصاص توسط قرارگاه كربلا و جزيره مينو قرارگاه نوح(به اين دليل كه به لحاظ مانور، آتش، عقبه و پشتيباني به هم وابستهاند) براي انجام اين عمليات بزرگ انتخاب شد.
قرار بر اين بود تا عمليات در ساعت 22:30 مورخ 3/10/1365 آغاز شود. به همين خاطر غواصها، ساعاتي قبل به درون آب خروشان اروند وارد شدند و به سمت خط دشمن حركت كردند. نيروهاي دشمن كه از قبل كاملاً آماده و هوشيار بودند، ضمن پرتاب منور، با تيربار و خمپاره به طرف غواصان شليك ميكردند. در مجموع، عمليات خارج از كنترل و هدايت فرماندهي قرار گرفته بود و قبل از هر دستوري، يگانها با توجه به نوع وضعيت و هوشياري و عكسالعمل دشمن، به محض رسيدن به ساحل، درگيري را آغاز ميكردند. با اين حال، رمز عمليات يا محمد(ص) ساعت 22:45 اعلام شد و نيروهاي عمل كننده فقط توانستند در جزاير سهيل، قطعه، امالرصاص، امالبابي و بلجانيه نفوذ كنند و در بعضي مناطق نيز به صورت موضعي رخنه كنند.
در مقابل نيروهاي دشمن با پرتاب پي در پي منور و اجراي چند مورد بمباران كنار نهر عرايض(عقبه برخي از يگانها) و همچنين اجراي آتش مؤثر روي رودخانه اروند، عملاً سازمان غواصها و نيز نيروهاي موج دوم و سوم را به هم زدند، به طوري كه اغلب يگانها نتوانستند روي هدفها عمل كنند.
يكي از مناطق حساس عمليات، جزيره امالرصاص و نوك بوارين بود كه به رغم تلاش بسياري كه براي تصرف آن انجام شد، به خاطر هوشياري دشمن، امكان ادامه درگيري از ميان رفت. دشمن با شليك پرحجم تيربار روي آب، از عبور نيروها از تنگه امالرصاص – بوارين جلوگيري كرد. همچنين به خاطر حساسيتي كه دشمن نسبت به امالرصاص داشت، در پدافند آن از 9 رده مانع طبيعي و مصنوعي بهره ميبرد؛ به طوري كه هر گاه از هر خط عقب رانده ميشد، در خط بعدي كه نسبت به خط قبلي اشراف و تسلط داشت، مقاومت ميكرد.
در اين حال، با توجه به هوشياري دشمن، امكان ادامه عمليات ميسر نبود؛ بنابراين به منظور حفظ قوا و طراحي مجدد عمليات كربلاي 5، از ادامه نبرد اجتناب شد.
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]