واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: تبعيت از اهل بيت(ص) در سبك عزاداري اربعين حسيني
گروه انديشه: اربعين ديرينه و پيشينهاي دارد كه به خاندان پيامبر(ص) برميگردد؛ شكل عزادريها بايد همان شكلي باشد كه خاندان نبوت(ص) بعد از شهادت امام حسين(ع) انجام ميدادند.

حجتاسلام والمسلمين سيدمحمدعلي موسوي، پژوهشگر و استاد حوزههاي علميه در گفتوگو با خبرگزاري بينالمللي قرآن(ايكنا)، درباره عزاداريهاي اربعين گفت: دين از محوريترين مسائل در ايجاد وحدت ملي است و از اين ميان، مودت و محبت نسبت به خاندان پيامبر(ص) از نكات كليدي اين محور وحدتبخشي است. بر اساس روايات، مهرورزي به پيامبر(ص) و خاندانش واجب است و فريقين بر اين مسئله توافق دارند و اين يك نكته اجماعي است.
وي ادامه داد: جداي از تلقي ويژه ما شيعيان نسبت به امام حسين(ع)، در هر دو فرقه شيعه و سني در اينكه ايشان نوه پيامبر(ص) بودند، به گردن همه مسلمانان حق دارند و اينكه آنها خانداني بودند كه گاهي با صلحشان و گاهي با جنگشان، بيشترين خدمت را به اسلام كردهاند، اتفاق نظر است.
عزاداري امام حسين(ع) و ايجاد وحدت ملي
وي با اشاره به اينكه امام حسين با خون خود اسلام را حفظ كرد و اين ريختن خون براي به دست آوردن قدرت و يا آشوبگري نبود، تصريح كرد: بر اساس اين اشتراكي كه بين همه مسلمانان دنيا وجود دارد، عزاداري امام حسين(ع) ميتواند به عنوان يكي از مؤلفههاي وحدت ملي باشد. اما برخي از شيعيان با عزاداريهاي نامتعارف مانند قمه زدن و.. باعث دور شدن مذاهب و فرق ديگر از اين مراسم ميشوند.
اين محق و پژوهشگر مسائل ديني افزود: عزاداريها نامتعارف باعث ميشود تا از تشيع تلقي خرافي بشود؛ به اين ترتيب كه بيننده تشيع را فاقد درونمايه عقلي پندارد و مردم را نسبت به خود مذهب بدبين ميكند. نكته دوم اينكه خود شيعيان را انسانهاي غير عقلاني معرفي ميكند؛ عزاداريهاي نامتعارف سبب ميشود كه وحدت ملي شكننده شود.
ريشه تاريخي اربعين در خاندان پيامبر(ص)
وي با بيان اينكه عزاداري بايد به صورت عقلاني و عاطفي، همانطور كه دستور آن از طرف ائمه(ع) به ما رسيده است، برگزار شود، گفت: اربعين در سنت اسلامي، يك عرف اجتماعي بوده است. چنين رسم بوده كه در چهلمين روز بعد از فوت يا شهادت شخصي كه در بين جامعه، قوم و خانوادهاي عزيز بود، افراد جمع ميشدند و تعزيه و سوگواري برپا ميكردند.
وي خاطرنشان كرد: افزون بر اينكه اين سنت در جامعه وجود داشته و پيامبر اكرم(ص) هم ما را از اين بابت نهي نكرده است، درباره امام حسين(ع) چنين آمده كه اهل بيت پيغمبر(ص) براي ايشان عزاداري كردهاند. بنده در كتاب «قافله نور» اثبات كردم كه خاندان پيغمبر(ص) در اولين اربعين آمدهاند و در سوگ سالار شهيدان عزاداري كردهاند و با تمسك به خاندان پيامبر(ص)، براي ما شيعيان هم لازم است كه هرساله عزاداري را هر ساله در اربعين امام(ع) انجام دهيم.
حجتالاسلام موسوي بيان كرد: شكل عزادريها بايد همان شكلي باشد كه در خاندان نبوت(ص) بعد از شهادت امام حسين(ع) انجام ميدادند. اربعين ديرينه و پيشينهاي دارد كه به خاندان پيامبر(ص) برميگردد. وقتي حضرت زينب(س) بر سر مزار امام حسين(ع) حاضر شدند، خود را با تيغ نزدند و كارها غير عقلاني و غيرانساني كه باعث هتك حرمت شود، انجام ندادند. در آن مراسم امام سجاد(ع) سخن گفتند، ديگران گريه كردند و سلام بر امام حسين(ع) فرستادند.
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 61]