محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842229574
شكست تحريم ها غرب را به توافق با ايران وادار كرد
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: شكست تحريم ها غرب را به توافق با ايران وادار كرد
دو كارشناس ارشد مطالعات راهبردي در اروپا علت اصلي رضايت دادن امريكا به تفاهم با تهران را پي بردن به ناكارآمدي تحريم ها اعلام كردند.
به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران، دو كارشناس ارشد مطالعات راهبردي در اروپا علت اصلي رضايت دادن امريكا به تفاهم با تهران را پي بردن به ناكارآمدي تحريم ها اعلام كردند.
فرانسوا نيكولو، سفير سابق فرانسه در تهران و برونو ترتره، مسوول پژوهش بنياد مطالعات استراتژيك فرانسه در گفت وگو يي با گايدز ميناسيان، خبرنگار روزنامه لوموند به تشريح ديدگاه هاي خود درباره توافق ژنو پرداخته اند.
متن كامل اين گفت وگو كه روز 29 آذر 1392 (20 دسامبر 2013) منتشر شده، چنين است:
***
لوموند: آيا توافق ژنو توافق خوبي است؟
فرانسوا نيكولو، سفير سابق فرانسه در تهران: اين توافق، با توجه به شروطي كه دو طرف را به سمت توافقي قطعي و نهايي سوق مي دهد، توافق خوبي است. در واقع، اگر هر يك از دو طرف از تعهدات خود در دوره زماني محدود تعيين شده تخطي كند، مذاكرات متوقف مي شود و توافق به دست آمده از بين خواهد رفت. اين مطلب در طرح ها و برنامه ها و متون قبلي ارائه شده ناديده گرفته شده بود.
برونو ترتره: روش اين توافق كه «تلاش شود اعتماد لازم براي آغاز مذاكرات واقعي به وجود آيد» در واقع يكي از نكات مثبت اين توافق است اما متن توافق ژنو با كاستي هايي رو به روست. اول اين كه اين توافق اگر چه فعاليت هاي حساس هسته اي ايران را به حال تعليق در مي آورد اما به توقف و پايان دادن به اين برنامه منتهي نمي شود. در اين جا گروه 5+1 با چشم پوشي از خروج ذخاير اورانيوم با غناي بيست درصد از ايران (كه امكان ساخت بمب را به آن مي دهد) و نيز تعطيلي كارخانه زيرزميني فوردو، به ايران امتياز داده است.
دوم آن كه اين توافق به جنبه نظامي مسئله نمي پردازد؛ و اين درست مانند ساندويچ ژامبوني است كه در آن ژامبون نباشد. در صورتي كه اين مسئله از موضوعات اصلي مطرح ميان آژانس بين المللي انرژي اتمي و ايران است و اگر ايران به سمت فعاليت هاي نظامي متمايل نشده بود، برنامه هسته اي آن تا اين حد دچار مشكل نمي شد. علاوه بر اين، مشكل اين توافق تجديد پذير و قابل تمديد بودن آن است. بهتر بود كه به منظور اعمال فشار بر مذاكره كنندگان تنها همان فرصت شش ماهه در نظر گرفته مي شد. زيرا چه كسي مي داند كه در دوازده ماه آينده چه اوضاعي در خاورميانه رقم خواهد خورد؟ وانگهي، اين مدت يك ساله نيز اين توافق را در معرض دو خطر متضاد قرار مي دهد. به اين ترتيب كه يا تحريم ها دچار سستي مي شوند يا برعكس، شاهد فشار كنگره آمريكا براي اعمال تحريم هاي اضافي خواهيم بود. در نهايت، بايد ديد معني اجازه دادن به ايران براي در اختيار داشتن برنامه غني سازي «مطابق با نيازهاي كشور» چيست؟ اميدوارم مذاكره كنندگان هنگامي كه ملزم به توافق بر سر تعبير و تفسير اين عبارت هستند بتوانند به آن دست يابند. در ضمن فرآيندهاي تأييد و راستي‌آزمايي در نظر گرفته شده براي توافق نهايي به نظر من سطحي و اندك است.
فرانسوا نيكولو: توجه داشته باشيد كه غربي ها براي رسيدن به اين توافق در واقع الزامات قديمي خود را رها كردند. به عنوان مثال مي توان توقف سانتريفيوژهاي ايران كه از سوي شوراي امنيت سازمان ملل متحد به عنوان پيش شرط مطرح شده بود، ناديده گرفته شده است.
لوموند: آيا اين توافق نتيجه اعمال تحريم ها بر ضد ايران است؟
فرانسوا نيكولو: خير، اين تحريم ها در انتخابات رياست جمهوري و انتخاب حسن روحاني اصلاح طلب در ماه ژوئن تأثير داشته است. اجراي درست انتخابات پيروزي قابل توجهي براي جامعه ايران بوده است كه توانست از اين طريق خواسته خود براي ايجاد تغيير را ابراز كند. علاوه بر اين، تحريم ها نتوانست حركت برنامه هسته اي ايران را كند كند. در پايان سال 2006، و در زمان اولين اقدامات شوراي امنيت سازمان ملل متحد، تهران سيصد و شصت سانتريفيوژ در اختيار داشت، اما هفت سال بعد تعداد آن ها به نوزده هزار افزايش يافت. در واقع مي توان گفت مردم ايران از طريق فشار تحريم ها به سمت مذاكره سوق داده شدند، اما اين شكست تحريم ها بود غربي ها را به سمت سازش و مصالحه كشاند.
برونو ترتره: من موافق نيستم. استراتژي اروپايي ها در واقع جواب داده است. در سال 2003، تهران براي راه اندازي پنجاه هزار سانتريفيوژ در نطنز برنامه ريزي كرده بود اما اكنون در اين سايت «تنها» شانزده هزار سانتريفوژ وجود دارد و سه هزارتاي ديگر در نقاط ديگر هستند. در سال 2006، تهران اعلام كرد رئاكتور اراك را تا سال 2009 راه اندازي خواهد كرد، اما حتي امروز هم از اين امر فاصله بسياري دارد.
فرانسوا نيكولو: اين درست است؛ اما ايراني ها غني سازي اورانيوم را متوقف نكرده اند. غربي ها مدتي طولاني، هدف به صفر رساندن سانتريفيوژهاي ايران را دنبال كرده اند. در سال 2003، اروپايي ها با اين اميد كه ايران برنامه هسته اي خود را به طور كامل متوقف كند، موافقتي بر سر تعليق فعاليت هاي غني سازي از سوي ايران به دست آوردند. اما ايراني ها فهميدند كه اين راه به كجا ختم خواهد شد و بنابراين مذاكرات به شكست انجاميد و آن ها هم غني سازي را از سر گرفتند. غربي ها تازه فهميده اند كه هدف به صفر رساندن سانتريفيوژهاي ايران، هدفي غير واقعي بوده است.
برونو ترتره: اين توافق براي هر يك از طرفين به منزله آزمودن مقاصد طرف ديگر است. در اين جا دو شاخصه بايد مورد توجه قرار بگيرد، يكي اجراي توافق از سوي ايران و ديگري رفتار آن در دور دوم مذاكرات. همچنين اجراي توافق ژنو، مباحث و گفت وگوهاي ميان آژانس بين المللي انرژي اتمي و ايران و نيز مذاكرات لازم براي رسيدن توافق نهايي نيز بايد مد نظر قرار گيرد. به ناچار، تداخلاتي ميان اين سه مورد به وجود خواهد آمد و احتمال حصول توافقي نهايي به پيشرفت واقعي هر يك از اين سه مورد بستگي دارد.
لوموند: خطرات ناشي از شكست مسير ديپلماسي چيست؟
فرانسوا نيكولو: در صورتي كه بخواهيم آن چه را كه در توافق موقت به دست نياورده ايم در توافق نهايي وارد كرده و بگنجانيم، خطر شكست اين راه وجود خواهد داشت. آيا دوباره از ايراني ها درخواست مي شود كه سايت زيرزميني غني‌سازي فردو را ببندند؟ آيا ايران ملزم مي شود كه كاهش شديدي در تعداد سانتريفيوژهاي خود بدهد؟ آيا از آن ها خواسته خواهد شد كه از توسعه مدل هاي سانتريفيوژ خود و استفاده از مدل هاي كارآمد تر چشم پوشي كنند؟ ايراني‌ها اين خواسته‌ها را تحقيرآميز تلقي خواهند كرد.
برونو ترتره: گروه 5+1 دريافته است، براي آن كه توافقي به دست آيد لازم است تهران بتواند وجهه خود را حفظ كند. سوال اصلي كه همچنان باقي است اين است كه آيا ايران آماده چشم پوشي از گزينه هسته اي نظامي يا به عبارت ديگر توانايي توليد سريع سلاح هسته اي هست يا نه؟ به نظر من، توافق نهايي خوب بايد موقعيتي را فراهم آورد كه بر اساس آن جامعه بين المللي بتواند اطمينان حاصل كند كه ايران تا چند سال قادر نخواهد بود سلاح هسته اي توليد كند.
فرانسوا نيكولو: در اينجا ايران امتحان پس مي دهد. پيمان منع گسترش سلاح‌هاي هسته‌اي (ان‌پي‌تي) از سال 1968 قانوني را تعيين كرده است كه بر اساس آن، كشورهايي كه تا آن زمان بمب نداشته اند از دستيابي به آن چشم پوشي كرده اند. در حال حاضر، پنج كشوري كه پيمان ان‌پي‌تي حق داشتن بمب را براي آنان به رسميت مي شناسد قصد دارند براي ديگر كشورها به جاي ممنوعيت ساخت بمب، دستيابي به فن‌آوري ساخت بمب را ممنوع كنند. اما اين ايده در ميان ذي نفعان با مخالفت رو به رو مي شود و آن ها اين پنج كشور را به خاطر تلاش اندك براي از بين بردن زرادخانه هاي هسته اي خود كه در پيمان ان‌پي‌تي نيز مطالبه شده است مورد نكوهش قرار مي دهند.
برونو ترتره: من با اين تحليل موافق نيستم. پيمان ان‌پي‌تي «معاهده عدم اشاعه و خلع سلاح» ناميده نمي شود! ان‌پي‌تي متن كوتاهي است و بنابراين مورد تفسير واقع مي شود اما نمي توان استدلال كرد برداشتي كه از جنگ افزار هسته اي مي شود با اين معاهده سازگار است.
لوموند: آيا تحولات كنوني در خاورميانه روي اين توافق تأثيري داشته است؟
فرانسوا نيكولو: اين كه مذاكره كنندگان از وسوسه مطرح كردن همزمان همه مشكلات نظير مسئله سوريه، افغانستان، لبنان و فلسطين با طرف ايراني خودداري كرده اند، اقدامي درست و سنجيده بوده است. بحران هسته اي مسئله بسيار خاصي است. اما اگر اين گره گشوده شود، احتمالاً چرخه مثبتي آغاز خواهد شد كه ديگر مسائل كليدي منطقه نيز از آن بهره‌مند خواهند شد. ايران موافق است كه حضور آن در منطقه‌اي پيچيده وظايفي را براي آن ايجاد مي كند. علاوه بر اين، گفته مي شود برخي از كشورهاي غربي در قبال نگراني هاي اسرائيل و عربستان سعودي بيش از حد حساس هستند. همچنين بايد به خاطر داشت كه گروه 5+1 به نمايندگي از جامعه بين المللي در مذاكرات حضور مي يابد. منافع همسايگان ايران در صورت حاكم بودن صلح و آرامش تأمين خواهد شد. اين به اين معنا نيست كه هميشه حق با آن هاست، اما بايد به حرف هاي آن ها هم گوش فرا داده شود.
برونو ترتره: برخي كارشناسان ادعا كرده اند كه بازسازي روابط ديپلماتيك با آمريكا دنبال خواهد شد. اين يك شوخي است! چرا كه اگر توافقي منعقد شده، تنها به اين دليل است كه به موضوع هسته اي محدود شده است.
سوال بزرگي كه مطرح مي شود اين است كه آيا رژيم ايران مي تواند آشتي و مصالحه با غرب را تحمل كند؟ در مورد مسئله سوريه، من موافق موضع فرانسه در طول مذاكرات ژنو يك در ژوئن سال 2012نيستم كه تلاش كرد بگويد ايران هيچ جايي در آن نخواهد داشت. تصور مي كنم، اين موضع اين پيام نادرست را مي رساند كه ممكن است اين مسئله در تهران پيش فرض هاي كساني را كه معتقدند، غربي ها به دنبال توافق بر سر برنامه هسته اي نيستند، بلكه به دنبال سرنگوني رژيم هستند تقويت كند. مي توانيم اين سوال را از خودمان بپرسيم كه آيا در درنگ و ترديدهاي باراك اوباما در مسئله سوريه، ترس و نگراني از اين كه مداخله نظامي وي مذاكرات با ايران را پيچيده كند نيز تأثير داشته است؟
لوموند: آيا مي توان اين توافق را به مذاكرات محرمانه آمريكا و ايران نسبت داد؟
فرانسوا نيكولو: برقراري ارتباط ايران با آمريكا به مارس سال 2013 و قبل از انتخاب حسن روحاني بر مي گردد. محمود احمدي نژاد، رئيس جمهور وقت ايران بيرون از اين ماجرا بوده و تصميم اين كار را (آيت الله) علي خامنه اي، رهبر (معظم) انقلاب گرفته بوده است. در توافق موقت تعهداتي ذكر شده است كه ايراني‌ها در گذشته آماده پذيرش آن ها شده بودند؛ خودداري از غني سازي فراتر از پنج درصد يا انجام كنترل ها و بازديدهاي اضافي از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي از آن جمله اند. اما در زمان رياست جمهوري محمود احمدي‌نژاد، پيام‌هاي ايران نامفهوم بود. با اين حال، نكاتي كه ايران هميشه با آن ها مخالف بوده است، مانند تعطيلي سايت زيرزميني فوردو در اين توافق گنجانده نشده است. بنابراين بيشتر غربي ها تغيير موضع داده اند.
برونو ترتره: بر روي كاغذ، ايران هميشه براي همه چيز آمادگي داشته است! اگر آن ها چيزي را كه ديروز رد مي كردند، امروز مي پذيرند تنها به دليل تحريم‌ها است.
لوموند:آيا فرانسوي ها در اتخاذ موضع سخت گيرانه حق داشته اند؟
برونو ترتره: ديپلماسي فرانسه كمي بيش از حد تصنعي و متظاهرانه بود، اما تصور مي كنم، پاريس حق داشت كه بر نقاط اختلاف اصرار بورزد. در غير اين صورت، كنگره آمريكا تلاش مي كرد توافق حاصله را مختل كند و ادامه ساخت و ساز رئاكتور اراك نيز احتمال حمله اسرائيل را افزايش مي داد.
فرانسوا نيكولو: به منظور بررسي نقش فرانسه بايد بتوانيم متن نهايي توافق را با پيش نويس ارائه شده در دهم نوامبر كه ناموفق بود مقايسه كنيم. ظاهراً اعتراضات فرانسه توانسته است پنج شريك آن را متقاعد كند.
لوموند: آيا اين توافق موقت اسرائيل را كه طرفدار سختگيري بيشتر است، منزوي مي كند؟
برونو ترتره: موضع اسرائيل مورد توافق عربستان سعودي و بخش عمده اي از كنگره آمريكا قرار دارد. واكنش اسرائيل را مي توان با نگراني آن توضيح داد. اسرائيل نگران اين مسئله است كه تعليق برخي تحريم ها منجر به آسيب ديدن همه ساختار محدوديت هاي وضع شده بشود. و اين نگراني هم چندان بي دليل نيست چرا كه اين قماري است كه 5+1 انجام داده است. دليل ديگر آن ها اين است كه حداقل تا شش ماه آينده هيچ گزينه نظامي معتبري وجود نخواهد داشت. زيرا اسرائيل بر اين باور است - و چندان هم اشتباه نمي كند - كه تهديد نظامي مي تواند فشاري در جهت مثبت بر روي ايران ايجاد كند.
فرانسوا نيكولو: اين توافق حد و حدود توافق نهايي را ترسيم مي كند. اگر غربي ها به صورت دقيق و موشكافانه از آن در جهت كاهش تحريم‌هاي خود استفاده كنند، ايراني ها نيز تشويق خواهند شد به همين صورت تعهدات خود را انجام دهند و كيفيت اجراي تعهدات ايران از سوي بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي مورد بررسي و تأييد قرار مي گيرد. همه اين مسائل به احتمال زياد موجب كاهش نگراني ها خواهد شد و به ايجاد اعتماد كمك خواهد كرد.
منبع: ايران هسته اي
يکشنبه 1 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها