واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: لغو تحريمهاي ايران به منظور تسهيل يك معامله دائمي هستهاي ضروري است/ تحريمهاي جديد مطابق «متن و روح» توافقنامه ژنو نيست
«گراهام آليسون» و «گري سيمور» كارشناسان مركز بلفر در مركز تحقيقات دانشگاه هاروارد در مقالهاي بهترين استدلال ها در حمايت از لغو تحريمهاي ايران به منظور تسهيل يك معامله دائمي هستهاي را گردآوري و ارائه كردهاند.

به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در مقالهاي به قلم «گراهام آليسون» و «گري سيمور» آمده است: مطابق توافقنامه موقت كه در ژنو حاصل شد، جامعه جهاني محدوديتهايي در برنامه هسته اي ايران وضع و در مقابل، بخشي از تحريمها را لغو ميكند. از اين رو ، تعجبي ندارد كه برداشته شدن برخي تحريمهاي خاص به موضوع بحث تبديل شود.
در اين گزارش آمده است: بعد از اين كه مصالحه حاصل شد، منتقدان چنين استدلال كردند كه توافقنامه موقت:
بيش از شش تا هفت ميليارد دلاري كه دولت اوباما مي گويد، تحريم ها را لغو مي كند، با ارسال يك سيگنال بيموقع به شركت هاي خارجي مبني بر اين كه «درهاي ايران به روي تجارت باز شده است»، رژيم تحريم ها را متزلزل ميسازد و همچنين فشار بر ايران را كاهش ميدهد.
با توجه به اين كه سناتورهاي آمريكايي در نظر دارند در ماه ژانويه تحريم هاي جديد وضع كنند يا اين كه فرصت داده شده به دولت اوباما را محدود سازند، بررسي برخي تحليلها در اين باره مفيد و ارزشمند خواهد بود.
تحليل هايي كه در حمايت از تحريمهاي جديد وجود دارد:
يووال اشتاينيتز مرد اصلي بنيامين نتانياهو در امور ايران از گروه پنج بعلاوه يك به علت لغو عجولانه تحريم ها انتقاد ميكند. وي چنين استدلال مي كند كه «اگر فرمول «فشار بيشتر، شانس بيشتر» را بپذيريم پس منطقي است كه فرمول«فشار كمتر، شانس كمتر » را نيز بپذيريم. از اين رو فشار بر ايران نبايد قبل از رسيدن به توافق نهايي كاهش يابد.
اليوت انجل نماينده كنگره آمريكا نيز از تصويب تحريمهاي جديد حمايت ميكند. وي معتقد است كه تهديد تحريمها موضع چانهزني مذاكره كنندگان را تقويت ميكند و فشار بر ايران را براي اجراي بندهاي معامله موقت افزايش ميدهد. انجل در جلسه دهم دسامبر كميته روابط خارجي مجلس نمايندگان از جان كري سوال كرد:« چرا دولت با اقدام كنگره در خصوص تصويب تحريم هاي جديد عليه ايران مخالفت مي كند در حالي كه اين تحريمها تا وقتي ايران از توافقنامه سرپيچي نكند، تصويب نميشود؟»
بهترين تحليل ها و استدلال ها در مخالفت با تحريم هاي جديد نيز از اين قرارند:
«كيمبرلي آن اليوت» كارشناس مركز پيترسون در نشريه فارن افرز نوشت:« هيچ نشانه اي در تاريخ صد ساله گذشته تحريمها در حمايت از اين فرضيه كه تشديد تحريمها موجب ميشود ايران از برنامه هستهاي خود دست بردارد، ديده نشده است. بلكه شايد اين تحريمها نتيجه معكوس دهد و در حالي كه آمريكا منتظر آثار سياسي و اقتصادي تحريمهاست، ايران به برنامه هستهاي خود ادامه دهد.»
ولي نصر نيز در روزنامه نيويورك تايمز اين فرض را كه ايران فقط دو انتخاب دارد، به چالش ميكشد: با معامله موافقت كند يا اين كه بيشتر تحريم شود. نصر معتقد است كه ايران يك گزينه سوم نيز دارد و اگر تحريم ها تشديد شود، اين گزينه جذابتر خواهد شد:« اگر كنگره معامله موقت را به شكست بكشاند، ايراني ها خم به ابرو نمي آورند و به جاي اين كه به صورت تحقير آميز برنامه هستهاي خود را كنار بگذارند، خود را آماده شديدترين اصلاحات اقتصادي خواهند كرد.»
كالين كال، ستون نويس نشريه پولتيكو نيز از ما ميخواهد خود را جاي ايران فرض كنيم. او ميگويد:«فرض كنيم مجلس ايران فردا يك لايحه تصويب و در آن اعلام مي كند كه اگر واشنگتن به تعهدات خود در چارچوب توافقنامه ژنو عمل نكند، اين كشور فعاليت هاي هسته اي خود را ظرف شش ماه از سر مي گيرد.» در اين صورت، نمايندگان كنگره آمريكا چه برداشتي از اين حركت مجلس ايران خواهند داشت؟ آيا آن را مطابق متن و روح توافقنامه ژنو ميدانند؟ برخي نمايندگان مجلس ايران در تلافي اقدام اخير وزارت خزانه داري عليه نوزده شركت و شخصيت، لايحه اي را آماده ميكنند كه از ايران ميخواهد سطح غني سازي خود را تا 60 درصد افزايش دهد.
انتهاي پيام/
يکشنبه 1 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]