محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802715720
تغيير الگوي حضور نظامي آمريكا درخليج‌فارس
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: تغيير الگوي حضور نظامي آمريكا درخليج‌فارس
سخنراني چاك هيگل، وزير دفاع آمريكا در نخستين روز اين نشست موسوم به گفت‌وگوي منامه، با سال‌هاي قبل اندكي متفاوت بود و با وقايع اخير منطقه مناسبت داشت.
آمريكا اكنون بيش از 2دهه است كه حضور نظامي گسترده‌اي در خاورميانه و به‌ويژه كشورهاي عرب حاشيه خليج‌فارس دارد اما اكنون توافق هسته‌اي ايران با غرب به نگراني‌هاي كشورهاي خليج‌فارس كه از پيش و در پي اعلام سياست پنتاگون موسوم به «محور آسيا» از كاهش توجه واشنگتن به اين منطقه احساس بيم مي‌كردند، دامن زده است. به‌نظر مي‌رسد هيگل در اين نشست و نيز سخنراني خود در ناو يواساسپانس كوشيد نگراني از سياست محور آسيا را بي‌مورد جلوه دهد اما وقتي نوبت به ديگر دليل نگراني اعراب، يعني توافق هسته‌اي با ايران رسيد، نه‌تنها تلاشي براي كاهش اين نگراني نكرد بلكه با مطرح‌كردن مسائلي ديگر نگراني آنها را تقويت كرد. به گزارش آسوشيتدپرس، وي در نشست منامه گفت توافق هسته‌اي با ايران فقط به بعد هسته‌اي آنچه وي تهديد ايران خواند، مي‌پردازد و تهديدهاي ديگر ازجمله موشك‌هاي بالستيك، ارتباط با تروريسم و رفتارهاي تحريك‌آميز در درياها شامل آن نمي‌شود. يك روز پيش از آن، هيگل بر عرشه ناو يواساسپانس در بحرين گفت: ما از هيچ جا در جهان عقب‌نشيني نمي‌كنيم. وي كه به‌نظر مي‌رسيد مي‌كوشد اعتماد به نفس كشورهاي منطقه را براي دفاع از خود تقويت كند، افزود: به هم‌پيمانان خود اطمينان مي‌دهم كه ما هيچ جا نمي‌رويم. وزير دفاع آمريكا در عوض بخش عمده‌اي از سخنراني خود در نشست منامه را به شرح دادن جزئيات حضور نظامي واشنگتن در خليج‌فارس اختصاص داد. به گفته وي، ارتش آمريكا اكنون بيش از 35هزار سرباز در منطقه و مناطق پيرامون خليج‌فارس دارد. هواپيماهاي جنگنده، بيش از 40كشتي، سامانه‌هاي پيشرفته مراقبت و جاسوسي و چتر دفاع موشكي متشكل از كشتي‌ها، موشك‌هاي پاتريوت و رادار، بخشي از تسليحاتي هستند كه اين نيروها در اختيار دارند. هيگل به مقامات عربي گفت: هواپيماهاي اف-22 كه پيشرفته‌ترين و جنگنده‌ترين هواپيماهاي آمريكا هستند، در اين منطقه حضور دارند. اما سابقه و دليل حضور نظامي آمريكا در خليج‌فارس چيست؟
سابقه حضور در خليج‌فارس
آمريكا تقريبا در همه جاي جهان حضور نظامي و در بسياري از كشورها پايگاه دارد. ران پال، نامزد جمهوريخواه رياست‌جمهوري آمريكا در سال2011 در جريان مباحثه با ديگر رقباي خود گفت اين كشور حدود 900پايگاه در 130كشور دارد. الجزيره در گزارشي در اين‌باره نوشت: حدود 350هزار نفر نيروي نظامي در اين پايگاه‌ها مستقر هستند. گستره پايگاه‌هاي نظامي آمريكا در جهان به‌گونه‌اي است كه گاه از آن به‌عنوان امپراتوري پايگاه‌ها يا مجمع‌الجزاير پايگاه‌ها ياد مي‌شود. سون دگانگ، پژوهشگر دانشگاه مطالعات بين‌المللي شانگهاي در مطالعه‌اي كه 3سال پيش منتشر كرد، به تفصيل به موضوع پايگاه‌هاي آمريكا در كشورهاي عرب خليج‌فارس پرداخت. وي ابتدا يادآوري مي‌كند كه تأسيس پايگاه در خلال هفت‌دهه گذشته، تلاش آمريكا براي نمايش و اعمال قدرت در سراسر جهان، نمايش اراده سياسي خود براي عقب‌راندن دشمنان و نشان‌دادن پايبندي خود به حفظ امنيت هم‌پيمانان است.
به نوشته دگانگ، حضور نظامي آمريكا در خليج‌فارس شامل چند‌مرحله است. نيروهاي آمريكايي اولين‌بار در سال1944 و در جريان جنگ جهاني دوم وارد خليج‌فارس شدند اما حضوري ماندگار پيدا نكردند، در عوض، اين نيروهاي انگليسي بودند كه مانند قبل از آن و در طول دهه‌هاي 1950 و 1960قدرت بلامنازع خارجي در منطقه بودند. در سال1968 انگليس به حضور نظامي خود در خليج‌فارس پايان داد اما ريچارد نيكسون، رئيس‌جمهور وقت آمريكا، ترجيح داد جاي خالي انگليس را پر نكند زيرا از رشد ملي‌گرايي اعراب پس از شكست از اسرائيل در جنگ 1967 بيمناك بود؛ در نتيجه حضور آمريكا در طول دوره جنگ سرد در خليج‌فارس به‌صورت ناوهاي هواپيمابر و برخي پايگاه‌هاي كوچك و معدود بود كه بيشتر اهميت سياسي داشت تا نظامي. دگانگ خاطرنشان مي‌كند كه در اين دوره سياست آمريكا مبتني بر مهار دوگانه ايران و عراق بود. مهران كامروا، رئيس مركز مطالعات بين‌الملل دانشگاه جورج تاون در قطر، مي‌گويد: هدف سياست آمريكا در منطقه تا پيش از حمله عراق به كويت، حفظ امنيت اسرائيل و ذخاير نفتي منطقه و مقابله با تهديدها نسبت به منافع آمريكا بود. اما تهاجم عراق به كويت و اشغال آن نقطه عطفي بر اين حضور بود. در سال1991، ائتلافي به رهبري آمريكا براي بيرون‌راندن نيروهاي عراقي از كويت تشكيل شد. بيشتر پايگاه‌هاي اين ائتلاف در عربستان سعودي بود؛ هر چند كه بحرين به‌عنوان سر پل نيروهاي آمريكايي عمل كرد. به نوشته دايره‌المعارف ويكي‌پديا، شمار سربازان آمريكايي در عمليات توفان صحرا نزديك به 700هزار نفر بود كه عمدتا در پايگاه‌هايي در عربستان مستقر بودند. نقطه عطف بعدي، حملات 11سپتامبر بود. پس از آنكه واشنگتن سياست جنگ با تروريسم را در پيش گرفت، به دلايل مختلف، پنتاگون پايگاه‌هاي بزرگ خود را در عربستان برچيد و نيروهاي خود را در ديگر كشورهاي منطقه ازجمله بحرين، قطر، كويت، امارات و عمان مستقر كرد. كوچك‌شدن پايگاه‌ها، مرتبط‌شدن آنها با هم، پخش‌شدن جغرافيايي، رويارويي فزاينده با دشمن بالقوه و بالا‌رفتن قدرت مانور 5 ويژگي‌اي است كه دگانگ براي پايگاه‌هاي آمريكا در اين دوره در خليج‌فارس برمي‌شمرد. اكنون هدف حضور نظامي آمريكا حفظ‌كردن امنيت خليج‌فارس شامل كشورهاي عربي و كشتيراني، مقابله با تروريسم و مهار‌كردن ايران است.
پايگاه‌هاي آمريكا در خليج‌فارس
پس از حملات 11سپتامبر، واشنگتن خواستار در اختيار گرفتن چند پايگاه در عمان شد. 2كشور در سال 2002پيمان دفاعي مشتركي امضا كردند كه براساس آن عمان به آمريكا اجازه داد تا از 3پايگاه هوايي سيب، مسيره و ثمريت استفاده كند و در ازاي آن، آمريكا هر سال به اين كشور كمك مالي مي‌كند كه رقم آن در سال2010 بيش از 20ميليون دلار بود. آمريكا همچنين چند پايگاه نظامي در امارات متحده عربي ساخته است. دگانگ معتقد است كه تغيير شكل حضور نظامي آمريكا در خليج‌فارس به‌رغم آنكه همچنان دست بالا را در حوزه امنيتي به آن مي‌دهد، چند مشكل براي سياست خارجي آن ايجاد مي‌كند؛ همچون دامن زدن به احساسات ضدآمريكايي، تقويت‌كردن ابهام در منطقه و ايجاد رقابت بين قدرت‌هاي بزرگ مي‌شود. به‌رغم كوچك‌شدن پايگاه‌هاي آمريكا در منطقه، تعداد آنها افزايش يافته است، با اين حال، همچنان برخي از آنها بزرگ‌تر و مهم‌تر از بقيه هستند كه در اينجا به شماري از آنها اشاره مي‌كنيم. بحرين ميزبان ناوگان پنجم آمريكاست كه دست‌كم حدود 3هزار نفر نيروي نظامي در آن مستقر است. پنتاگون اكنون با بودجه 580ميليون دلار در حال اجراي طرح گسترش اين پايگاه است كه ظرفيت مهم‌ترين پايگاه دريايي آن در خاورميانه را به 6هزار نفر مي‌رساند. پايگاه يادشده قبلاً متعلق به نيروي دريايي انگليس بود كه در سال 1971به آمريكا داده شد. پايگاه هوايي العديد در غرب دوحه، پايتخت قطر، در واقع بخشي از ستاد فرماندهي مركزي ارتش آمريكاست كه مسئوليت كل نيروهاي آمريكايي را در خاورميانه برعهده دارد. قطر تمايل زيادي به حضور سربازان آمريكايي در كشور دارد. بنا بر گزارش‌ها، امير سابق قطر در سال1999 ابراز تمايل كرده بود كه اين پايگاه پذيراي حضور دائمي 10سرباز آمريكايي شود. شيخ حمد بن خليفه ظاهراً پيشنهاد كرده بود هزينه استقرار نيروهاي آمريكايي را تأمين كند اما بيشترين شمار سربازان آمريكايي در چند قرارگاه در كويت مستقر هستند كه از زمان آزادسازي آن از اشغال عراق همواره ميزبان تعداد زيادي از آنها بوده است. در سال‌جاري ميلادي، به‌طور متوسط 13500 نظامي آمريكايي در اين كشور بوده‌اند.پايگاه‌هاي آمريكا در خليج‌فارس علاوه بر ايجاد پوشش امنيتي براي كشورهاي عربي، نقش مهمي در 2جنگ آمريكا در عراق و افغانستان داشته و دارند. كارشناسان مي‌گويند كه سياست جديد نظامي آمريكا مبتني بر پرهيز از تمركز نيروها در مناطق خاصي در جهان و در عوض پراكنده‌كردن آنها در سراسر جهان است. از اين رو، واشنگتن درصدد آن است همانطور كه از شمار نيروهاي خود در اروپا كاست، از شمار نيروهاي خود در خليج‌فارس نيز بكاهد و حضور نيرومندتري در شرق آسيا داشته باشد. تأكيد بر تقويت‌كردن بنيه دفاعي كشورهاي عربي خليج‌فارس و تلاش براي همگرايي آنها، در راستاي محول‌كردن برخي از مسئوليت‌هاي امنيتي به بازيگران منطقه‌اي ارزيابي مي‌شود.
معامله تسليحات
به‌رغم حضور فزاينده آمريكا در خليج‌فارس، كشورهاي عرب نه فقط از خريدن تسليحات نكاسته‌اند كه به‌شدت بر حجم آن افزوده‌اند. واشنگتن نيز همواره كشورهاي اين منطقه را به خريدن اسلحه تشويق كرده است. در نشست منامه، هيگل پيشنهاد كرد كه براي تقويت كردن بنيه دفاعي اين كشورها به آنها سامانه‌هاي موشكي و ديگر تسليحات بفروشد. وي همچنين از كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج‌فارس خواست به‌عنوان موجوديتي واحد از واشنگتن سلاح بخرند و نشست وزراي دفاع خود را هر 6ماه يك‌بار با حضور وزير دفاع آمريكا برگزار كنند. واشنگتن همواره در پي آن بوده است كه اعضاي شوراي همكاري خليج‌فارس، اتحاديه اروپا را الگوي همگرايي خود قرار دهند، اين در حالي است كه گروهي از كارشناسان معتقدند كه اختلاف‌هاي اين كشورها به اندازه‌اي است كه اجازه همگرايي بيش از اين را به آنها نمي‌دهد. به گفته هيگل، از سال2007 آمريكا بيش از 75ميليارد دلار تسليحات به كشورهاي عرب خليج‌فارس فروخته است. سهم چين در اين مدت از اين بازار حدود 900ميليون دلار بود. پس از سخنان هيگل در منامه، روزنامه وال‌استريت ژورنال از اشتياق كشورهاي عربي براي خريدن هواپيماهاي اف-35 خبر داد. اين هواپيما با سرمايه‌گذاري مشترك 392ميليارد دلاري 8كشور ساخته شده است. گفته مي‌شود امارات متحده عربي از مشتريان پر‌و‌پا قرص آن است. اما با توجه به سياست رسمي آمريكا كه حفظ برتري نظامي اسرائيل در خاورميانه است، بعيد است تا سال 2020كشورهاي عربي بتوانند از اين هواپيماها بخرند. قرار است ارتش اسرائيل در سال2016 به اين هواپيماها مجهز شود. بهاي هر فروند اين هواپيما 100ميليون دلار است.
پايگاه هاي آمريكا در خليج فارس
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها