واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش فارس از مناظره «بازخواني ايده وحدت حوزه و دانشگاه»وحدت حوزه و دانشگاه نياز به مديريت علم دارد/ شعار دردي را دوا نميكند
رييس دانشگاه مذاهب اسلامي گفت: اينكه دائم شعار وحدت حوزه و دانشگاه سر دهيم و از سوي ديگري به تجميع دو دانش بپردازيم، نميتواند ايده وحدت را در ابعاد كلان تحقق بخشد و تنها آسيب ايجاد ميكند.
به گزارش خبرنگار آيين و انديشه خبرگزاري فارس، مناظره «بازخواني ايده وحدت حوزه و دانشگاه» به مناسبت سالروز وحدت اين دو نهاد با حضور حجتالاسلام احمد مبلغي رئيس دانشگاه مذاهب اسلامي و محمود حكمتنيا معاون آموزش و پژوهش پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي برگزار شد.
*گام نخست وحدت، توجه به خاستگاه دو نهاد حوزه و دانشگاه است
در بخشي از اين مناظره محمود حكمتنيا درباره سهم حوزه و دانشگاه در ايجاد وحدت بين اين دو نهاد توضيح داد: ما اگر خاستگاه اين دو نهاد را مسأله قرار دهيم و سهم اينها را براساس روش حل مساله، مشخص ميشود كه نقص ما تاكنون كجا بوده است.
وي در ادامه افزود: انتظار نداشته باشيم با دستور حل مسأله شود اين يك عملياتي است كه زمينههاي فراوان و روشهاي گوناگون نياز دارد وقتي دو حوزه دانش را در نظر ميگيريم، روش مطالعه آنها و اينكه چه كسي ميتواند اينها را مطالعه كند، بايد مشخص شود؟ عدهاي ميگويند بايد مطالعه در هر دو نهاد را تركيب كرد و عدهاي معتقدند كه بايد از هر دو طرف علم را به چالش كشيد و به نتيجه مشترك رسيد.
حجتالاسلام مبلغي نيز با تأييد مباحث مطرح شده توضيح داد: خيليها براي تحقق اين كار مؤسسه و دانشگاههايي تأسيس كردند كه هم دانشجويان حوزه بخوانند و هم حوزويان دانشگاه بروند، اما هنوز خيلي مسائل ما پاسخ داده نشده است ما گاهي به ورطه التقاط در عرصه اين توليدها ميافتيم. تصور ميكنم كه بحث وحدت حوزه و دانشگاه يك ايده ناظر به فعاليت و تحول كلان در جامعه بوده كه اين ايده به جاي اينكه به ابعاد كلان و پرتحول آن توجه كند، ما آن را در يك سري راهكارها كه خود آن راهكارها هم مشخص نيست توجيه علمي داشته باشد، كشانديم.
*ضرورت تعريف علمپسند، از وحدت حوزه و دانشگاه
وي در ادامه يادآور شد: به معناي ديگر در يك سطح عامي به اين سمت رفتيم كه دائم شعار وحدت حوزه و دانشگاه را بدهيم و در يك سمت و سوي خاموشي عدهاي به تجميع دو دانش در يك مؤسسه تدارك ببينند البته تجميع را نميتوان گفت كه خاصيتهايي نداشته اما نميتواند ايده حوزه و دانشگاه را در ابعاد كلان تحقق ببخشد و مطمئناً آسيبهايي دارد لذا تا زماني كه تعريفي علم پسند از وحدت و سازوكار مديريت اين ايده در جامعه بين دو نهاد بزرگ نداشته باشيم، نسلهاي جديد آمادگي اين وحدت را پيدا نميكنند پس اول بايد در تعريف وحدت و سپس مديريت علم تلاش كنيم.
حجتالاسلام مبلغي در پاسخ به اين سؤال خود كه آيا وحدت حوزه و دانشگاه يك امر درونزا يا قابل انجام از بيرون است، گفت: وحدت چون به دانش باز ميگردد اگر اتفاق بيافتد بايد به صورت يك امر درون زاي خودجوش باشد ولي اين بدان معنا نيست كه تلاشهاي از بيرون را نفي مطلق كنيم، اصولاً خود علم را هم كه درونزا است بايد امكانات بيرونش تحققش را فراهم و مديريت كنيم اما محتواي علم را بايد به خود واگذاشت تا به جايي كه مناسب است، برود.
در ادامه حكمتنيا با اشاره به اينكه ما هنوز روش استفاده از منابع ديني و اسلامي خودمان را هم به لحاظ معرفتشناسي و منابع و هم معرفت شناسي در مرحله عمل ياد نگرفتهايم، يادآور شد: بنابراين تا زماني روش صحيح را ياد نگيريم به همان روش اشتباه گذشته عمل ميكنيم براي مديريت علمي در جامعه بايد مسأله ساز باشيم وگرنه بقيه براي ما مسأله توليد ميكنند.
وي با تأكيد بر اينكه براي وحدت حوزه و دانشگاه بايد بين اين دو نهاد هم افزايي شود، افزود: در اين صورت نقش مردم و حاكميت نيز در اين مسير مشخص ميشود، درحوزه علم بايد توجه كنيم كه اگر جامعه ما ديني است بايد اين خواست مديريت شود تا در فضاي بسته ارتباطي قرار نگيريم.
*نياز به تعريف صحيح از مديريت علم داريم
سپس حجتالاسلام مبلغي نيز درباره سهم حوزه و دانشگاه در وحدت توضيح داد: نخست بايد تلاش كنيم مديريت علم را اشتباه تعريف نكنيم تا اين مديريت دخالت در علم تلقي شود بنابراين در يك جامعه نيازمند علم بايد دوبار در حوزه تحقيق و پژوهش به جامعه بازگشت كنيم، دو خطر فقدان مديريت و بدفهمي و عمل كردن در فضاي مديريتي اينجا احساس ميشود بنابراين در فضاي وحدت هم گاهي ممكن است اين بدفهمي كه مثلاً يكي بر خروجي ديگري دخالت ميكند، ايجاد شود.
حجتالاسلام مبلغي در ادامه اين مناظره كه در برنامه تلويزيوني زاويه برپا بود، افزود: بايد انواعي از مشاركت علمي را در نظر بگيريم، در يك روند وحدت گرايانه گاهي وحدت به اين معنا است كه دو علم خروجيهاي لازم را دارند منتها يك جرياني اين دو خروجي را در خود تجميع ميكند. در اين راستا بايد به نيازهاي قانوني نيز توجه كنيم ما نبايد به عنوان حوزه پيگير اين باشيم كه صرفاً آنچه توليد ميكنيم با همان ادبيات و محتوا در قانون گذاري بيايد. امام راحل هم به اين تأكيد داشتند كه دراين راستا هم افزاي كنيم حوزه بايد بداند كه فضا را بر تخصص تنگ نكند، يك نقطهاي ايجاد شود كه بين اين دو تجميع صورت گيرد و وحدت يعني همين عدم اصرار هر يك بر ديگري با آگاهي از مظاهر و جلوههاي مختلف خود.
وي درباره اينكه آيا مدل بديلي از وحدت بين دو پايگاه علم و دين در ديگر كشورها سراغ دارد يا خير، توضيح داد: اكنون مجمعي به نام فقه جده كه وابسته به سازمان همكاري و تعاون كنفرانس اسلامي است وجود دارد كه من در دورههاي مختلف آن شركت ميكنم اينها در زمينه مسائل اجتماعي كه دين بايد پاسخگو باشد يك برنامه فشرده يك هفتهاي جمع كردند با نگاه جامعهشناختي به موضوعات علمي، فقهي و حقوقي نگاه ميكنند و سرانجام به نتيجه ميرسند اما نكته آخر دو نياز اصلي خودمان در زمينه وحدت نخست مشاركت در مديريت علم و دوم مشاركت در مرحله به كارگيري خروجيهاي هر يك از دو سنخ حوزه و دانشگاه است.
انتهاي پيام/ك
جمعه 29 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]