واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: چه كسي «اولين مجري انقلاب» شد؟
«اينجا تهران است. صداي راستين ملت ايران. صداي انقلاب...»
اين جمله آشنا براي همه آنان كه لحظه پيروزي انقلاب اسلامي ايران در 22 بهمن 1357 را درك كردهاند يا بعدتر اين صدا را در فيلمهاي مستند شنيدهاند خاطرهانگيز است. اما درباره صاحب صدا روايتهاي مختلفي وجود دارد.
به گزارش عصر ايران، اگر اين پرسش پديد آمده كه چرا در پايان آذرماه سراغ مناسبتي رفتهايم كه به قاعده در ماه بهمن بايد بحث آن پيش آيد به اندكي تامل توصيه ميكنيم تا پاسخ اين پرسش هم روشن شود.
روايت نخست اين است كه صداي مرحوم شيخ فضلالله محلاتي است. روايت دوم اما دو سال پيش در مقدمه گفت و گوي يك روزنامه با علي مطهري - به بهانه فهرست"صداي ملت" در انتخابات مجلس شوراي اسلامي- نشست. آنجا كه ادعا شد اول بار صداي علي مطهري بود كه بعد از پيروزي انقلاب از راديو پخش شد و گفت: اين صداي انقلاب اسلامي ايران است.
روايت سومي هم هست كه بهانه اين گفتاراست و دليل يادكرد در روزهاي پاياني آذربه جاي بهمن.
ماجرا از اين قرار است كه كاركنان سازمان راديو وتلويزيون ملي ايران در اعتصاب بودند و 22 بهمن آخرين گوينده باقي مانده كه ظاهرا تقي رحماني بود نواري ميگذارد و ساختمان راديو را ترك ميكند. اعتصابيون اما باز ميگردند و پس از كسب تكليف از آيتالله طالقاني، يكي از آنان به نام احمد كسيلا – شاعر و مجري و گوينده برنامههاي ادبي- پشت ميكروفون ميرود و بعد از ظهر همان روز تاريخي اعلام ميكند: "اينجا تهران است. صداي راستين ملت ايران. صداي انقلاب. امروز به همت مردانه ملت، آخرين دژهاي استبداد فروريخت. يكي از اين آخرينها همين راديو بود؛ صداي واقعي استبداد. ملت به ما نيرو داد و راهمان را هموار كرد تا بتوانيم همچون پارهاي كوچك از پيكر عظيم مردم صداي راستين انقلاب را به گوشها برسانيم."
با اين حال اين حكايت به اينجا ختم نميشود. چرا كه حجتالاسلام شيخ فضلالله محلاتي( هم او كه بعدها نماينده امام در سپاه شد) نيز به همراه دكتر فريدون سحابي ( پسر دكتر يدالله و برادر عزتالله سحابي) راهي يكي از ايستگاههاي راديو بودند: ايستگاه راديو در نزديكي چهارراه سيد خندان مشهور به ايستگاه بيسيم. يك متخصص مخابرات نيز همراه آنان بود ويك ساعت پس از پخش آن صدا اين ايستگاه در اختيار آنان قرار گرفته بود تا اين بار حجتالاسلام محلاتي بگويد: " بسم الله الرحمن الرحيم. اين صداي انقلاب اسلامي ايران است" و تا شب به همراه فريدون سحابي يكي ميگفت و ديگري مينوشت و گاهي به عكس.
آن سو تر هم احمد كسيلا با اصغر واقدي گفت و گو ميكردند و هر دو ذوق زده بودند.
صاحب آن صداي اوليه - احمد كسيلا- يك ماه پيش در تهران درگذشت اما هيچ گاه راديو صداي او را پخش نكرد.
بر اين پايه ميتوان گفت روايت شهيد محلاتي كه گفته است او اول بار اعلام كرد " اين صداي انقلاب اسلامي ايران است" نيز درست است اما نه از محل اصلي راديو و اين روايت كه نخستين اعلام كننده " اين صداي راستين ملت ايران است" نيز درست است و نزديك به يك ساعت تقدم زماني دارد و از مركز راديو پخش شده. ( حكايت تلويزيون و اولين گوينده پس از پيروزي انقلاب -علي حسيني- البته داستان ديگري دارد و اين گفتار درباره راديو است)
احمد كسيلا متولد 30 دي 1318 بود و بيشتر به عنوان نويسنده و شاعر شناخته ميشد تا گوينده و خود نيز چنين ميپسنديد. او در 18 آبان 1392 در پي سكته مغزي درگذشت. از نويسندگان حال حاضر كه با او رفاقت و ارتباط داشته و خود روزنامهنگاري بازنشسته اما همچنان در حال نوشتن است علي اصغر شيرزادي است كه با نقل اين خاطره چندان كه اقتضاي تاريخ معاصر ايران است سخن گفته تا اين نكته پنهان نماند.
جمعه 29 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 56]