محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829636744
يادداشت/ مهدي محمديمدل شيك اپوزيسيون‌سازي سرويس‌هاي غرب
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: يادداشت/ مهدي محمديمدل شيك اپوزيسيون‌سازي سرويس‌هاي غرب
انبوهي از كدها وجود دارد كه نشان مي‌دهد دولت آمريكا با بازخواني تجربه شكست خورده فتنه 88 در پي طراحي مدل جديدي از پروژه اپوزيسيون‌سازي و كودتاي نيمه سخت در ايران است كه هدف آن چيزي به غير از تغيير رژيم در ايران است.
به گزارش سرويس فضاي مجازي خبرگزاري فارس، مهدي محمدي امروز سه شنبه 26/09/92 طي يادداشتي در روزنامه وطن امروز نوشت: نوع رفتار هيات اروپايي در تهران بويژه ملاقات پنهان با دو چهره كاملا شناخته شده نزديك به جريان فتنه، اگر در كنار برخي پديده‌هاي ديگر گذاشته شود، حقيقت مهمي را درباره نحوه بازنويسي راهبرد سياسي - اطلاعاتي كشورهاي غربي عليه ايران آشكار مي‌كند.
مي‌دانيم و آمريكايي‌ها خود از مدت‌ها قبل گفته‌اند كه پيگيري پروژه تغيير رژيم در ايران يا تغيير رفتار رژيم به گونه‌اي كه عملا به دگرگون شدن ماهيت انقلابي آن بينجامد لوازم متعددي دارد كه در راس آن باز شدن پاي غربي‌ها به داخل كشور و عادي ـ بخوانيد غيرقابل جلوگيري - شدن ارتباط آنها با اپوزيسيون ايراني است.
فقط به عنوان يادآوري، فراموش نكنيم كه مارك پالمر، تحليلگر كميته خطر جاري در آمريكا، 7 سال قبل، وقتي گزارش «ايران: يك رهيافت جديد» را مي‌نوشت (گزارشي كه منابع غربي هنوز هم از آن به عنوان يكي از پايه‌هاي سياستگذاري امنيتي واشنگتن عليه تهران ياد مي‌كنند) همه چيز را به يك جمله ختم كرد: «اگر مي‌خواهيد پروژه براندازي در ايران پيش برود، نخستين و مهم‌ترين گام بازگشايي سفارت آمريكا در تهران است».
ترديدي نيست كه وقتي كسي چون پالمر درباره «ضرورت بازگشايي سفارت آمريكا در تهران» به عنوان گام نخست يك پروژه براندازي موفق سخن مي‌گفت در واقع به اهميت مقوله از جنس ارتباط مستقيم، بدون واسطه و عملياتي ميان غرب و اپوزيسيون ايراني نظر داشت. كاركرد اصلي سفارتخانه‌هاي آمريكا در تمام كشورهايي كه پروژه‌هاي براندازي نيمه سخت در آنها اجرا شده هم همين بوده است كه «ميدان» را به خوبي بشناسند، ارتباطات را برقرار كنند، نقش‌ها را تعريف كنند، حمايت‌ها را به‌وجود بياورند و در نهايت روز عمليات، هم تقسيم كار كنند و هم بر اجراي درست پروژه نظارت.
اين البته فقط يك نشانه تاريخي است. انبوهي از كدها وجود دارد كه نشان مي‌دهد دولت آمريكا بويژه با بازخواني تجربه شكست خورده فتنه 88 در پي طراحي مدل جديدي از پروژه اپوزيسيون‌سازي و كودتاي نيمه سخت در ايران است كه هدف آن دقيقا همان چيزي است كه اكنون آمريكايي‌ها آن را انكار مي‌كنند يعني تغيير رژيم در ايران.
ديپلماسي هرگز نبايد ما را فريب دهد. وظيفه ديپلمات‌ها كاهش خطر ايران و مديريت تهديد ايران از طريق توليد فشار جهاني بر روي آن و همچنين خلع يد آن از توانمندي‌هاي حياتي در حوزه‌هاي راهبردي – مانند برنامه هسته‌اي - است اما از ديد آمريكا و اسرائيل جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك موجوديت انقلابي مساله‌اي نيست كه بتوان فقط به مديريت آن توسط ديپلمات‌ها بسنده كرد. واشنگتن و تل‌آويو عقيده دارند فراتر از مديريت، مساله ايران بايد حل شود و حل اين موضوع هم كار سرويس‌هاي اطلاعاتي است نه ديپلمات‌ها و سرويس‌ها هم مجازند از همه ابزارهاي ممكن استفاده كنند اما هرگز نبايد از ياد ببرند كه همه راه‌ها به درون ايران ختم مي‌شود و مساله ايران بنا نيست و نمي‌تواند از بيرون حل شود.
اكنون نشانه‌هايي وجود دارد كه ثابت مي‌كند در حالي كه ديپلمات‌ها ظاهرا بسيار پركارند، سرويس‌هاي اطلاعاتي با آرامش پشت سر آنها پنهان شده و در حال پيش بردن سناريوي خويشند؛ بگو و بخندهاي ديپلماتيك هيچ تغييري در خط مشي آنها ايجاد نكرده است.
اين پديده‌ها را كنار هم بگذاريد:
1- هياتي كه ظاهرا متعلق به پارلمان اروپاست به تهران سفر كرده و مخفيانه با نسرين ستوده و جعفر پناهي دو چهره شناخته شده فتنه 88 در سفارت يونان در تهران ملاقات كرده است.
نمايندگان مجلس مي‌گويند وزارت امور خارجه نقشي جدي در هماهنگي اين ديدار ايفا كرده است.
2- تقريبا بلافاصله پس از توافق ژنو، دولت يازدهم گام‌هاي بسيار معناداري در حوزه سياست داخلي برداشته است: سندي تحت عنوان منشور حقوق شهروندي ارائه شده كه باطن آن چيزي غير از جرم‌زدايي از جرائم سياسي و امنيتي و بستن دست نظام در برخورد با پروژه‌هايي شبيه فتنه 88 در آينده نيست، مقام‌هاي دولتي تلاش‌هايي جدي براي گرفتن پرونده حقوق بشر از قوه قضائيه و سپردن آن به وزارت امور خارجه را آغاز كرده‌اند، آزادي عمل بسيار جدي در حوزه‌هاي سياسي و رسانه‌اي و حتي تشكيلاتي به عوامل جريان فتنه داده شده است، نوعي روند درگيري با سپاه در ادبيات برخي از مقام‌هاي دولتي مشاهده مي‌شود و رئيس‌جمهور شخصا اصرار دارد خود را در تقابل با نظاميان نشان بدهد؛ سخنگوي دولت هم آشكارا گفته است پيگيري موضوع رفع حصر در دستور كار دولت قرار دارد منتها بنا نيست درباره آن سر و صداي رسانه‌اي زيادي انجام شود. همه اين موارد مويد تحليلي است كه پيش از توافق ژنو هم وجود داشت و آن اين بود كه دولت و جريان‌هاي سياسي حامي آن قصد دارند از يك توافق در سياست خارجي به مثابه سكويي براي پرش در سياست داخلي به سمت اهدافي استفاده كنند كه ريسك حركت به سوي آنها بدون بهره‌مندي از يك فشار اجتماعي هيجاني، بسيار بالا ارزيابي مي‌شده است.
3- جريان فتنه در محافل داخلي خود بيش از هر چيز روي مفهوم استفاده از فرصت دولت روحاني براي ايجاد يك شبكه اجتماعي نيرومند و بازگشت آزادانه به جامعه مدني و نهايتا حركت مجدد از جامعه مدني به سمت حكومت، تاكيد دارد.
4- طرف غربي هيچ ابهامي در اين زمينه باقي نگذاشته است كه قصد دارد پس از موضوع هسته‌اي يا حتي همزمان با آن به سراغ درگيري‌هاي خود با ايران بويژه در حوزه‌هاي حقوق بشر و منطقه‌اي برود. وندي شرمن در اظهارنظري بسيار جالب توجه به كنگره گفته است تنها تعهدي كه آمريكا در مذاكرات ژنو داده اين است كه در حوزه‌هاي هسته‌اي تحريم جديدي عليه ايران وضع نكند، و لذا كنگره مي‌تواند به تصويب تحريم در حوزه‌هاي غيرهسته‌اي ادامه بدهد. در واقع آمريكايي‌ها تغيير محاسبات ايران در موضوع هسته‌اي را مقدمه تغيير محاسبه در ديگر حوزه‌ها مي‌دانند و براي اين كار به دو ابزار مهم نياز دارند: اول، تمركز بر تقويت جريان فتنه در ايران از طريق سوق دادن هر چه بيشتر آن به سمت شبكه‌سازي اجتماعي (كه البته آمريكايي‌ها به استفاده از واژه ميانه‌رو براي آنها علاقه دارند) با اين پيش‌فرض كه فشار خارجي هر چقدر هم جدي باشد بدون وجود يك اپوزيسيون پاي كار در داخل كه مطالبات و ادبيات غربي‌ها را نمايندگي كند به مطلوب خود نمي‌رسد و دوم، تداوم فشار تحريم‌ها بر مردم ايران و متقاعد كردن آنها به اينكه مشكل تحريم‌ها به طور اساسي حل نخواهد شد مگر اينكه سياست‌هاي كلان نظام در همه حوزه‌هاي امنيت ملي تغيير كند.
5- به وضع اوكراين هم نگاهي بكنيد. براي نخستين بار و در يك تجربه جديد، مقام‌هاي آمريكايي نوع جديدي از مداخله در امور يك كشور را تجربه مي‌كنند كه مبتني است بر حضور مستقيم و علني در ميان معترضان كه در آن خود به خود جرائمي مانند جاسوسي يا ارتباط با بيگانگان بي‌معنا مي‌شود. اجازه بدهيد محتاطانه نتيجه بگيريم. اين بحث هنوز بسيار خام است و زوايايي مهم دارد كه فعلا به طور علني نمي‌توان درباره آن بحث كرد. به طور بسيار خلاصه، سرويس‌هاي غربي ظاهرا در حال رسيدن به اين جمع‌بندي هستند كه مي‌توانند مدل جديدي از پروژه اپوزيسيون‌سازي، توانمندسازي اپوزيسيون و ارتباط با اپوزيسيون را در ايران تجربه كنند و تصور مي‌كنند روحيه تعاملي دولت با طرف‌هاي خارجي مسير را براي آنها تسهيل خواهد كرد. رفتارهاي دولت در حوزه‌هاي مختلف بويژه محافظه‌كاري نمايان آن در مقابل اقدامات طرف غربي و تلاش براي سرايت دادن استراتژي مذاكره و بده بستان به ساير حوزه‌هاي امنيت ملي از جمله موضوع حقوق بشر، غربي‌ها را هر چه بيشتر متقاعد كرده است كه اكنون فرصتي بي‌بديل براي تجديد حيات اپوزيسيون با رويكردي اجتماعي و با ارتباطات تعريف شده، مستمر و ارگانيك با بيرون از ايران، پديد آمده و نگاه مثبتي هم كه دولت به مساله تعامل با غرب دارد – كه از جمله در مذاكرات تلفني و حضوري مستقيم با مقام‌هاي آمريكايي و اروپايي متجلي شده - مجال دسترسي مستقيم‌تر و جدي‌تر سرويس‌هاي غربي به نيروهاي اپوزيسيون در ايران را فراهم خواهد كرد بدون اينكه نگراني‌هاي امنيتي سابق وجود داشته باشد. در درازمدت، عمق پيدا كردن اين فضا بدون ترديد به شكل‌گيري تهديدهاي بسيار مهمي عليه كشور خواهد انجاميد و روزي خواهد رسيد كه دوستان دولتي ما خواهند ديد پشت سر ديپلمات‌ها، جاسوس‌ها در حال انجام كار خود بوده‌اند و ديپلمات‌هاي غربي هم كاري جز تسهيل پروژه و برداشتن گام اول در مسيري كه انتهاي آن تلاش براي پروژه تغيير رژيم است انجام نداده‌اند. آن روز است كه خواهيم ديد مساله هسته‌اي بالكل بهانه‌اي بيش نبوده است و البته باز همان روز است كه اهل اعتدال خواهند ديد آنچه كشور را حفظ مي‌كند «سرهنگ‌ها» و «سربازها» هستند و لاغير.
بازگشت به صفحه نخست گروه فضاي مجازي
انتهاي پيام/
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]
-
گوناگون
پربازدیدترینها