واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: «قصه ها» هم به مدد حملات دوستان ميفروشد!
بني اعتماد در شرايطي اين فيلم را ساخت كه وضعيت شبيه به كمال تبريزي داشت... «قصه ها» مجوز ساخت داشته اما اين مجوز ساخت مجوز ساخت سينمايي نبوده و مجوز ساخت ويدئويي بوده... اين اثر اساساً رفع توقيف نشده و تنها از «تعليق» درآمده و از حالت بلاتكليفي خارج شده است.
مجوز اكران فيلم «قصهها» به كارگرداني رخشان بني اعتماد كارگردان پرسابقه سينماي ايران پس از يك دوره تعليق، در حالي صادر شد كه برخي نقدهاي وارده مبتني بر اطلاعات اشتباه، هيچ كمكي به جز افزايش فروش اين فيلم در گيشه ها نخواهد كرد و اين سعادتي است كه نصيب ساير فيلمهاي داراي شرايط مشابه نيز خواهد شد!
به گزارش «تابناك»، «هيچ فيلمي، هيچ وقت، تو هيچ كُمُدي نمونده، بالاخره يه روز، يه جايي ديده ميشه، چه سازندهاش زنده باشد، چه مرده…» اين يكي از ديالوگهاي فيلم «قصهها» است. اين اثر در سال 90 با نگاهي به شخصيت فيلمهاي قبلي رخشان بنياعتماد ساخته شد. بني اعتماد در شرايطي اين فيلم را ساخت كه وضعيت شبيه به كمال تبريزي داشت و تقريباً يا نبايد ميساخت يا نبايد به صدور پروانه نمايش فيلمش اميدوار بود اما او نيز همچون تبريزي متوقف نشد و اثرش را مقابل دوربين برد؛ اثري پربازيگر كه گفته شد با نگاهي به شخصيت فيلمهاي قبلي بنياعتماد ساخته شده است.
«قصه ها» پس از پايان مراحل توليد، وضعيت مورد انتظار را يافت و اثري كه به اكران نرسيده بود توسط برخي وبسايت ها متهم به پردازش مسائل سياسي شد و علاوه بر قضاوت، برايش حكم نيز صادر كردند. بنابراين فيلم معلق نگاه داشته شد و به بني اعتماد نه توقيف فيلمش رسماً اعلام شد و نه مجوز اكران يا حضور در جشنواره صادر شد و «تعليق» دقيق تري عبارتي بود كه درباره اين اثر و تعداد قابل توجهي ديگر از آثار سينمايي به وقوع پيوست تا مديران بعدها تاكيد كنند فيلم هاي كمي توقيف كرده اند و در عين حال، شرايطي نزديك به توقيف را پيش روي سازندگان قرار داد.
براي اين فيلم حتي در مقطعي مجوز اكران محدود صادر شد و قرار شد در چند سانس در سينماتك قلهك اكران شود و پيش فروش بليت نيز صورت پذيرفت اما در نهايت اين اكران لغو شد و بني اعتماد در يادداشتي كه روز پنجشنبه ١١ آبان ماه منتشر كرد، نوشته بود: «در نمايشي محدود، قرار بوده آخرين فيلمم روز جمعه دوازدهم آبان در پرديس سينمايي قلهك ديده شود، كه نمايش اين فيلم را لغو كردند.» اما در عين حال به خانم كارگردان اعلام نمي شد كه فيلم توقيف شده اسن.
اين شرايط به مراتب بدتر بود، چرا كه در صورت توقيف رسمي يك اثر، كارگردان در جريان قرار مي گيرد كه فيلم به چه دلايلي و مطابق با كدام مصاديق توقيف شده و حتي در صورت پذيرش سانسور مصاديق امكان اكران فيلم نيز وجود داشت؛ امري كه براي يك فيلم «معلق» يا به عبارت بهتر «بلاتكليف»، قابل تحقق نيست و «قصه ها» و چندين فيلم ديگر نظير دو فيلم اكران نشده كمال تبريزي چنين وضعيتي را داشتند. با اين اوصاف اين اثر اساساً رفع توقيف نشده و تنها از «تعليق» درآمده و از حالت بلاتكليفي خارج شده است.
اما آنچه از بحث «رفع تعليق» فيلم آخر خانم كارگردان پراهميت تر است، طرح موضوع عدم برخورداري پروانه ساخت براي توليد اين فيلم است كه به صورت مبهم بيان ميشود و چنين تصور ميشود كه بني اعتماد نه به عنوان يك كارگردان جوان كه به عنوان يك كارگردان پخته هنوز با بديهيات فيلم سازي در ايران آشنايي ندارد. آنچه مسلم است برخلاف برخي اخبار منتشر شده كه به واسطه فقدان آگاهي از پروسه ساخت اين اثر بوده، «قصه ها» مجوز ساخت داشته اما اين مجوز ساخت مجوز ساخت سينمايي نبوده و مجوز ساخت ويدئويي بوده و حال در زمان اكران، پروانه سينمايي گرفته است.
اين پروسه براي بسياري از آثار به وقوع پيوسته و اثري همچون «تنهاي تنهاي تنها» كه جزو ده اثر برتر توليده شده توسط كارگردانان مقيم شهرستان پس از انقلاب است و هم اكنون روي پرده سينماهاي سراسر كشور است، اساساً با سرمايه گذاري مركز صداوسيماي بوشهر و در قالب يك تله فيلم توليدش آغاز شد اما كيفيت فيلم آنچنان افزايش يافت كه سقف سرمايه گذاري افزايش يافت و اين اثر به يك فيلم بلند سينمايي تغيير وضعيت داد. بنابراين درباره «قصهها» ي بني اعتماد نيز اتفاق خاصي رخ نداده است.
حال فرض را بر اين بگذاريم كه فيلم ديگري توسط جواني با سرمايه گذاريِ شخصي ولي بدون اخذ مجوز توليد ساخته شده اما در نهايت اثر خلق شده نه تنها تمامي چهارچوبهاي كشور را رعايت كرده، بلكه از كيفيت بالايي نيز برخوردار شده است. آيا قوانين مميزي وحي منزل است و نميتوان با اصلاح اين قوانين و بازنگري در آنها، فرصت را براي كارگردانان اينچنيني فراهم كرد تا اولاً آثارشان را در چهارچوب نظام اكران كنند و ثانياً از اين پس در چهارچوب مذكور فعاليت كنند؟ اين موضوع مهم را به طور جدا مورد توجه قرار خواهيم داد اما درباره رخشان بني اعتماد كه خوشبختانه مشخص شد مجوز ساخت نيز صادر شده بوده است!
در واقع هياهوهاي بي حاصلي كه براي فيلم رخشان بنياعتماد به راه افتاده تنها باعث خواهد شد اين اثر در سينما بفروشد؛ اتفاقي كه درباره «پل چوبي» نيز رخ داده و اين اثر علي رغم كيفيت بسيار پايين و سناريوي بي بنيه و پردازش ضعيف تر، توانست بفروشد و البته همين خدمت را شمقدري به برخي از آثار كاهاني نيز كرده بود و حالا در غيبت كاهاني، طرفدارانش در رسانه ها، به اين وظيفه حساس سازي شاخك هاي افكارعمومي مي پردازند كه جز افزايش بليت فروشي اثري ندارد.
آنچه مسلم است، اين فيلم كه در واقع به نوعي هفت داستان است و بازيگراني چون گلاب آدينه، صابر ابر، فرهاد اصلاني، بابك حميديان، نگار جواهريان، ريما رامينفر، حبيب رضايي، عاطفه رضوي، مهراوه شريفينيا، محمدرضا فروتن، شاهرخ فروتنيان، باران كوثري، پيمان معادي، فاطمه معتمدآريا، حسن معجوني، مهدي هاشمي و... در آن نقش آفريني ميكنند، نسبت به برخي آثار پيشين رخشان بني اعتماد از سطح بالايي برخوردار نيست اما خانم كارگردان ميتواند خدا را شكر كند كه دشمنانش از قبيله قائلين به عقل نيستند و برايش حسابي تماشاچي جذب خواهند كرد!
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]