محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803261208
چالش‌هاي آمريكا در منطقه؛ از ابهام در سرنوشت پيمان امنيتي تا مسدود شدن مسير تداركاتي ناتو
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: چالش‌هاي آمريكا در منطقه؛ از ابهام در سرنوشت پيمان امنيتي تا مسدود شدن مسير تداركاتي ناتو
به باور كارشناسان خروج نظاميان آمريكايي از عراق به اميد افغانستان، بن‌بست و ابهام در سرنوشت پيمان امنيتي كابل-واشنگتن و مخالفت دولت ايالتي پاكستان در انتقال تداركات ناتو و آمريكا از جمله چالش‌هاي جديد و جدي فراروي حضور اين كشور در منطقه است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري فارس در كابل، آمريكا پس از سالها تلاش و برنامه‌ريزي، سرانجام با استفاده از حادثه 11 سپتامبر و استناد به «دفاع پيشگيرانه»، توانست در افغانستان به عنوان سرزمين استراتژيكي كه در همجواري رقبايي مانند چين، هند، ايران و روسيه قرار داشت، جا پايي باز كند.
آمريكا براي اولين قدم در راستاي ادامه حضور در افغانستان و منطقه، پيمان استراتژيك را با اين كشور امضا كرد و اين مسئله در حقيقت مقدمهاي شد براي امضاي «پيمان امنيتي» كه قرار بود به حضور نظاميان آمريكايي در افغانستان مشروعيت بخشد.
پيش‌بيني و مهندسي استراتژيك و نظامي آمريكا در منطقه، حول محور امضاي پيمان امنيتي با افغانستان دور ميزد كه در حقيقت با امضاي اين پيمان علاوه بر قرار گرفتن در كنار رقباي سياسي، نظامي و اقتصادي، به ذخاير عظيم زيرزميني منطقه كه تاكنون دست‌نخورده باقي مانده، چشم طمع دوخته بود.
چشم پوشي از حضور در عراق به اميد افغانستان
زماني كه «كاپيتولاسيون» و يا بحث مصونيت نظاميان خارجي در عراق از سوي مردم اين كشور رد شد، آمريكا به اميد افغانستان هيچ اصرار و فشاري را براي امضاي اين پيمان و ادامه حضور در عراق وارد نكرد، زيرا گزينه افغانستان به عنوان جايگزيني براي عراق بود كه آمريكا مي‌توانست با امضاي پيمان نظامي با افغانستان، به اهداف خود دست يابد و به اين ترتيب از حضور در عراق چشم‌پوشي كرد.
هيولاي سال 2014
همزمان با تلاش براي آماده كردن پيشنويس پيمان امنيتي با افغانستان، هيولاي سال 2014 براي مردم افغانستان مطرح شد.
در اين مدت، سال 2014 به عنوان خطرناك‌ترين سال براي افغانستان مطرح شد و رسانه‌هاي جهان اين سال را براي افغانستان سرنوشت‌ساز خواندند، در حالي كه اين سال نه براي افغانستان بلكه براي آمريكا سرنوشت ساز به شمار مي‌رود.
در طي اين سالها، حضور مجدد طالبان، افزايش ناامني، كاهش كمك‌هاي خارجي و تجسم اوضاع دهه 90 در اذهان مردم افغانستان به عنوان جنگ رواني و تهديد مطرح شدند، تا از اين طريق ذهنيت مردم افغانستان را نسبت به حضور آمريكا و آماده سازند.
چالش‌هاي جديد فراروي آمريكا و گزينه صفر
بن‌بست در امضاي پيمان امنيتي با افغانستان كه به حضور نظاميان آمريكايي در اين كشور و ايجاد پايگاهاي نظامي آنان مشروعيت مي‌بخشيد، براي آمريكا غير مترقبه و غير قابل پيش‌بيني بود، به صورتي كه مقامات امنيتي اين كشور را شگفت زده كرده است.
وزير دفاع آمريكا در مصاحبه با «ان.بي.سي» تصريح كرد كه از تصميم اخير رئيس جمهور افغانستان شگفت‌زده شده و براي آنان غير قابل پيش‌بيني بود.
به گفته وي، اكنون به جز خروج كامل نظاميان آمريكا از افغانستان، راه چاره ديگري براي آمريكا در منطقه باقي نمانده است.
قطع مسير تداركاتي از سوي پاكستان، چالشي غيرقابل پيش بيني
مسئله عدم امضاي پيمان امنيتي كابل-واشنگتن وقتي وارد فاز تازه‌اي شد كه دولت ايالتي خيبرپختونخواه نيز تصميم به بستن مسير تداركاتي ناتو به واسطه ادامه حملات پهپادها به خاك اين كشور را گرفت.
چاگ هيگل، با يأس و نااميدي از امضاي اين پيمان توسط حامد كرزي بدون ملاقات با وي، افغانستان را به قصد پاكستان ترك كرد تا بتواند با كمك پاكستان، براي بن‌بست به وجود آمده در پيمان امنيتي راه‌حلي بيابد.
وي از پاكستان خواست تا در از سرگيري روند مذاكره با طالبان، به افغانستان و آمريكا كمك كند و دقيقاً اين همان چيزي است كه كرزي به عنوان پيش‌شرط براي امضاي اين پيمان عنوان كرده است.
به نظر ميرسد آمريكا به اين هدف نيز دست نيافته، بلكه روابط آمريكا با پاكستان به جاي بهبود، بيش از پيش به تيرگي گراييده است.
كارشناسان بر اين باورند، هشدار وزير دفاع آمريكا براي باز كردن مسير تداركاتي نظاميان آمريكايي از طريق پاكستان، نشان‌دهنده بي‌نتيجه بودن اين ملاقات است، زيرا در روابط بين‌الملل و سياست خارجي، با اندك‌ترين اميدواريها طرفين با اظهارات اميدوارانه از هم جدا ميشوند، برعكس در صورتي كه طرفين نتوانند به توافق دست يابند سخنانشان با هشدار همراه خواهد بود.
آنچه در ملاقات وزير دفاع آمريكا با نخست وزير پاكستان و ستاد ارتش اين كشور صورت گرفت از نوع دوم بود نه اول، هيگل به نخست وزير پاكستان هشدار داد كه اگر اين راه هرچه زودتر بازگشايي نشود، پاكستان با خطر از دست دادن كمك‌هاي مالي آمريكا مواجه خواهد بود.
تظاهرات مردم پاكستان در مناطق هم مرز با افغانستان عليه تردد كاروان تداركاتي ناتو و در اعتراض به ادامه حملات هواپيماهاي بدون سرنشين از سوي آمريكا، مقامات آمريكايي را مجبور كرده است تا رفت و آمد كاميونهاي تداركاتي را به حالت تعليق درآورند.
استفاده از آخرين گزينه براي پاكستان، تأكيد بر نقطه حساس و پاشنه آشيل
هشدار وزير دفاع آمريكا در خصوص كاهش و يا قطع كمك‌هاي مالي اين كشور به پاكستان، فشار بر نقطه حساسي است زيرا پاكستان از نظر اقتصادي با مشكلات زيادي مواجه است، ارزش روپيه پاكستاني در قبال دلار كاهش يافته، نرخ رشد اقتصادي پاكستان زير 3 درصد تخمين زده شده و كسري بودجه اين كشور نيز بالا و حدود 9 درصد است.
در عين حال پاكستان بيش از 6 ميليارد دلار از صندوق بين‌المللي پول، وام گرفته است كه البته بخش عمده‌اي از اين وام بايستي صرف بازپرداخت قسط‌هاي معوقه پيشين شود.
قابل ذكر است كه كل سرمايهگذاري در پاكستان، بيشتر به دليل فعاليت ستيزه‌جويان و يا شبه نظاميان طالبان نسبت به سالهاي گذشته كاهش داشته است.
از طرف ديگر اگر آمريكا تعهد كند كه ديگر به خاك پاكستان حمله نخواهد كرد و بر اين تعهد خود باقي بماند، حضور آمريكا در منطقه و افغانستان زير سؤال مي‌رود و از جانب ديگر، با به وجود آمدن مناطق مرزي پاكستان به عنوان پناهگاهاي امني براي طالبان، آمريكا در افغانستان روز خوشي را نخواهد ديد.
پاسخ پاكستان چه خواهد بود؟
اما اينكه نواز شريف تا چه حد بتواند به خواستههاي آمريكا پاسخ مثبت دهد، شك و ترديدهايي وجود دارد، زيرا تا زماني كه او نتواند درباره توقف حملات هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكا در خاك پاكستان تضمين‌هايي از آمريكا دريافت كند، نميتواند به اين خواست آمريكا پاسخ دهد.
زيرا دست كم در مقابل احزاب مخالف دولت حرفي براي گفتن داشته باشد و آنان را مجاب براي باز كردن اين مسير كند، در حالي كه مجاب كردن آنان به سادگي امكان پذير نيست.
از طرف ديگر اگر دولت پاكستان بدون در نظر داشت نظريات اين گروها، با استفاده از زور اين مسير را بازگشايي كند، اين كشور با خطر جنگ‌هاي داخلي و تنشهاي جديد مواجه خواهد شد، چيزي كه مقامات پاكستاني به خوبي از آن آگاه هستند.
رؤيايي برباد رفته/ دوراهي بي‌بازگشت
با در نظر داشت شرايط منطقه و تحولات جديد كه در حال شكل‌گيري است و با در نظر داشت خسارات سنگين انساني و مالي كه آمريكا در افغانستان متحمل شده است، ترك منطقه براي آمريكا دشوار تمام خواهد شد.
همچنين امكان اينكه دولت مردان آمريكا مورد بازخواست ماليات‌دهندگان و بازماندگان قربانيان جنگ قرار گيرد، بعيد به نظر نميرسد و حتي جنگ افغانستان براي آمريكا پيامد مشابهي تجاوز روسيه به افغانستان را به دنبال داشته باشد.
اكنون خروج نظاميان آمريكايي از عراق به اميد حضور در افغانستان، به بن‌بست رسيدن امضاي پيمان امنيتي كه باعث خروج آمريكا از افغانستان مي‌شود و قطع مسير تداركاتي آمريكا از سوي پاكستان، چالش‌هايي جدي براي آمريكا در منطقه به شمار ميروند كه حل آن به سادگي امكان‌پذير نيست.
در اين صورت تمام رؤياهاي آمريكا در منطقه تبديل به سراب خواهد شد و تنها ميراث اين جنگ براي آمريكا، مشكلات مالي و خسارات انساني است كه رفع آن نياز به زمان طولاني مدت دارد.
ترديدي نيست كه مردم افغانستان، خواهان از بين بردن تروريسم در منطقه هستند، اما حضور آمريكا در افغانستان طبق قطعنامه «لويه جرگه مشورتي» نبايستي حاكميت و استقلال اين كشور را زير سؤال برده و خود عاملي بر تشديد ناامني شود.
انتهاي پيام/خ
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها