تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867705865
حاشيه رفتن از كجا ضرب المثل شده است؟
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: "حاشيه رفتن" از كجا ضرب المثل شده است؟
بايد ديد اين حاشيه چيست كه متن را تحت الشعاع قرار داده به صورت ضرب المثل درآمده است .
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، عبارت مثلي بالا كنايه از بيان مطلبي است كه با موضوع مناسب باشد ولي لازم و ضروري به نظرنرسد . اهل ادب و اصطلاح اين ضرب المثل را به شكل معترضه گويي هم استعمال مي كنند كه مقصود اين است راجع به موضوعي بيش از حد لزوم و ضرورت بحث كرده موجبات تصديع و مزاحمت شنونده يا خواننده را فراهم كنند . در چنين مواردي گفته مي شود : فلاني حاشيه مي رود .
بايد ديد اين حاشيه چيست كه متن را تحت الشعاع قرار داده به صورت ضرب المثل درآمده است . به طوري كه مي دانيم لغت حاشيه از حشو و به معني زايد آمده است . سابقاً كه صنعت چاپ اختراع نشده بود دانشمندان و محققان وقتي كتابي را مطالعه مي كردند نظرات و عقايد خويش را در تلو عبارتي مختصر و مغلق در حاشيه همان كتاب مي نوشتند .
حاشيه بر متن نوشتن كه آن را به اصطلاح ديگر تحشيه يا حاشيه نويسي مي گويند چون كاري ساده و آسانتر از تاليف بوده است لذا اين عمل از قديم تعميم پيدا كرد و صاحب نظران از اين رهگذر براي اظهار نظر در رد يا تكميل نظر مولف كتاب بيشتراستفاده مي كردند . (بر حاشيه كتاب چون نقطه ي شك ، بيكار نيم اگرچه در كار نيم )
براي آنكه تاريخچه و كيفيت حاشيه نويسي كاملاً روشن شود بهتر دانستيم از لغتنامه دهخدا كه وافي به مقصود است در اين مورد استفاده كنيم .
ازآنجا كه حاشيه نويسي بر كتب و اظهار نظر در تاليف ديگران آسانتر از تاليف است ، از قديم عموميت بسيار يافته است وليكن پيش ازمائه دهم اكتفا مي كردند و حاشيه هاي اين دوره ها عموماً واضح و روشنتر از متن مي باشد . برعكس در دوره صفوي و قاجاريه كه مي توان آن را حاشيه نويسي ناميد عده حاشيه ها بسيار است و عبارات حاشيه از متن مغلقتر و پيچيده تر شده است و هر قدر در تاريخ پيش آييم اين خاصيت آشكارتر گردد و حاشيئي كه در اين دوره نوشته شده بر سه قسمت است .
1- حاشيه بر كتب ادبي . و بخصوص كتابهاي درسي كه تعداد زيادي حواشي بر آنها تعليق شده و اين حواشي بيشتر جنبه شرح و توضيح و تعليل و استدلالات بيجا به نفع نويسنده متن كتاب است و كمتر به انتقاد صحيح پرداخته اند .
2- حواشي بر كتب ديني . وآنها يا شامل مسايل اصولي و كلامي است و يا مسايل عملي و فروع دين است . حواشي اصولي و كلامي بيشتر مشتمل بر توضيحات و استدلالات عقلي براي ماتن است نه اظهار عقيده . و كتب ردود و معارضات را كمتر به صورت حاشيه مي نوشتند بلكه آنها را مستقلاً تاليف مي كردند و در آنها بدون توجه به غث و سمين كلام طرف را ابطال مي كردند و بيشتر حواشي كتب فروع دين و مسايل عملي مختصر و فتوايي است كه مجتهدان استنباطات خود را در احكام مذهبي بدان وسيله اظهار كنند و اين حاشيه براي مدت زندگاني نويسنده آن كه مرجع تقليد است مورد استفاده و پس از او ره كلي بي ارزش است . در اين حواشي مفتي يا محشي دليل خود را ذكر نكند و فقط به راي و فتوي اكتفا ورزد و از زماني كه صنعت چاپ رايج شده مفتيان و مراجع تقليد به جاي اينكه اين حاشيه ها را در كناره صفحات رساله عمليه اسلاف خود نويسند آنها را به صورت غلطنامه مانند يك كتابچه جداگانه چاپ مي كنند .
3- حاشيه هاي كتب معقول . چون در اواخر عهد تيموري نهضتي مختصر در افكار فلسفي و عرفاني آغاز شده و دانشمندان تا اندازه اي حق اظهار نظر در اين مطالب را داشتند در دوره حاشيه نويسي بدين مسايل بيشتر توجه مي شد چنان كه مولفي رساله فلسفي مي نوشت و آن رساله در زمان حيات مولف مورد حاشيه نويسي قرار مي گرفت به طوري كه خود يا طرفداران او مجبور مي شدند برآن حواشي حاشيه نويسند و چه بسا كه حاشيه ها كه در درجات بعد به عنوان محاكمات ميان دو حاشيه سابق نوشته مي شد . براي مثال تجريد خواجه طوسي را مي بينيم كه قوشچي آن را شرح كرده و ملا جلال دواني اول آن را حاشيه نوشته و به حاشيه قديمه دوانيه معروف است و چون كساني بر آن حاشيه نوشتند دواني دوباره حاشيه اي به عنوان حاشيه جديد نوشته و براي مرتبه سوم نيز حاشيه به عنوان حاشيه اخيره يا حاشيه اجد بر آن كتاب نوشت و پس از فوت او غياث الدين منصور دشتكي مكرراً حاشيه ها بر حاشيه هاي دواني نوشته است و همچنين دواني حاشيه اي برتهذيب المنطق تفتازاني نوشته و ابوالفتح شريفي حاشيه اي بر حاشيه شريفي نوشته و شيرواني حاشيه بر حاشيه غياثي نوشته است .
اين حاشيه ها برخي مدون و به صورت كتاب مستقل درآمده و برخي به همان گونه در كنار صفحات محشي عليه باقي مانده است .
نتيجه اي كه از اين شروح و حواشي و حاشيه بر حاشيه نويسيها به دست مي آيد به عقيده مستشرق نامدار انگليسي ادوارد براون خيلي شبيه است به عبارت خواجه نصيرالدين افندي كه تركي زيرك بوده و مي گويد :" اين آب آبگوشت خرگوش است " يعني غذايي عاري از طعم و قوت كه به كلي مواد اصليه در آن مستهلك شده و نمي توان تركيب اصلي آن را دريافت كرد .
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 113]
-
گوناگون
پربازدیدترینها