واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نگهداري كودكان در كانون اصلاح و تربيت روزي ۵۰ هزار تومان هزينه دارد
بازگرداندن هر كودك به چرخه تحصيل سالانه ۲۰۰ هزار تومان خرج بر ميدارد در حالي كه هزينه نگهداري هر كودك بزهكار در كانون اصلاح و تربيت روزي ۵۰ هزار تومان است/ هنگامي كه ما درهاي مدرسه را بر روي كودكاني كه اوراق هويتي ندارند ميبنديم راه آنان را براي ورود به خيابان و چرخه كار و بزهكاري باز ميكنيم.
"انجمن حمايت از كودكان و زنان پناهنده"، ۱۵۰۰ كودك بازمانده از تحصيل را با هزينه سالانه هر كودك ۲۰۰ هزار تومان به چرخهٔ تحصيل بازگردانده است در حالي كه گفته ميشود هزينه نگهداري هر كودك بزهكار در كانون اصلاح و تربيت روزانه ۵۰ هزار تومان است.
به گزارش ايلنا، انجمن حمايت از كودكان و زنان پناهنده اولين انجمن غيردولتي است كه در حوزهٔ پناهندگان به طور اختصاصي فعاليت ميكند، اين انجمن از سال ۷۳ به طور غيررسمي فعاليتهايش را شروع كرده است.گروه هدف عمدهٔ اين جمعيت را زنان و كودكان آسيبديده در مناقشات مسلحانه، بحرانهاي سياسي و حتي بلاياي طبيعي تشكيل ميدهند.
وي ادامه داد: اين انجمن علاوه بر آنكه به پناهندگان داخلي كمك كرده است در ۲ سال گذشته كمكهايي را براي كمپ پناهندگان سومالي و سيلزدگان پاكستان فرستاده است، همچنين در عراق و افغانستان نيز برنامههايي براي توانمندي زنان داشته و زمينهاي را براي انتقال تجارب و اطلاعات و بهبود نيروي انساني انجام داده است.
"فاطمه اشرفي"، مسئول اين انجمن در گفتوگو با خبرنگار ايلنا از دو طرح در حال اجراي اين پروژه گفته است: يكي از طرحهايي كه از ۲ سال پيش روي آن كار ميكنيم طرح پيشگيري از خشونت خانگي است كه در دو استان اجرا شده است. متأسفانه در بين جامعه پناهندگان افغان گاهي شاهد رفتارهايي هستيم كه امنيت خانواده را تهيه ميكند.
وي ادامه داد: ما سعي كرديم با استفاده از ظرفيتهاي جامعه به اين مسائل ورود كنيم، به اين شكل كه حدود ۱۰۰ نفر از افراد اين جامعه را كه ويژگيها مورد نظر ما را داشتند انتخاب كرده و آموزش دادهايم، اين افراد به ميان جامعه خود ميروند و با توجه به آموزشهايي كه ديدهاند مسائل آسيبزا را در خانوادهها تشخيص ميدهند و سعي بر حل اين مشكلات ميكنند و همچنين رابط بين مؤسسه و جامعه هستند تا ما بتوانيم مشكلات را به صورت سيستماتيك ببينيم و براي حل آنها تلاش كنيم.
اشرفي افزود: طرح دوم ما كه ۶ سال است «در حال اجراي آن هستيم، طرح آموزش كودكان بازمانده از تحصيل است. سعي كردهايم مراكز استانداردي را ايجاد كنيم تا اين كودكان بتوانند به چرخه تحصيل و زندگي كودكانه خودشان بازگرداند.
وي ادامه داد: ما اين طرح را از سال ۸۷ با ۱۶۷ كودك آغاز كرديم و اكنون در ۵ مركز ۱۵۰۰ كودك تحت پوشش ما قرار دارند و به غير از سوادآموزي سعي بر آموزش امور فرهنگي، ارائه خدمات مددكاري، بهداشتي و آموزشي داريم و همچنين آموزشهايي را براي خانوادهها هم در نظر گرفتهايم و تلاش ميكنيم شكافهاي اجتماعي كه به طور طبيعي بين پناهندگان و كشور پناهنده پذير هست را كاهش دهيم.
وي در مورد هزينههاي انجام اين طرح گفت: ما مدارس دولتي را براي شيفت دوم از آموزش و پرورش اجاره كردهايم و اين مبلغ به اضافهٔ حقوق معلمين، هزينهٔ اياب و ذهاب بچهها و خدمات بهداشتي و به طور كلي به ازاي هر كودك ۲۰۰ هزار تومان در سال است كه اين مبلغ را از خيرين و چند سازمانها خصوصي كه علاقهمند به همكاري هستند و نهادهاي بينالمللي مثل يونيسف تأمين ميكنيم.
اشرفي به اين نكته اشاره كرد كه كار ما به نوعي جلوگيري از ورود كودكان به خيابان و چرخهها بزهكاريست كه سالانه براي هر فرد ۲۰۰ هزار تومان خرج بر ميدارد در حالي كه هزينه نگهداري هر كودك بزهكار در كانون اصلاح و تربيت روزي ۵۰ هزار تومان است.
وي ادامه داد: هنگامي كه ما درهاي مدرسه را بر روي كودكاني كه اوراق هويتي ندارند ميبنديم راه آنان را براي ورود به خيابان و چرخه كار و بزهكاري باز ميكنيم در قانون اساسي ما و كنوانسيون حقوق كودك كه به آن پيوستهايم عنوان شده آموزش رايگان حق همهٔ كودكان است.
اشرفي افزود: امروزه بسياري از كودكان ايراني به دلايل مختلف از جمله فقر و اعتياد والدين، شناسنامه ندارند. همچنين كودكاني كه از والدين افغان در ايران به دنيا ميآيند و همينطور كساني كه پدران افغان يا عراقي دارند و مادران ايراني، وضعيت اوراق هويتشان مشخص نيست. اين افراد از تحصيل باز ميمانند و بايد براي آنها فكري شود زيرا قوانيين محدودكننده آسيبهاي زيادي به بار خواهد آورد.
اشرفي در مورد نهادهايي كه انجمن با آنها مرتبط است گفت: ما آموزش و پرورش را متقاعد كرديم كه مدارسش را به ما اجاره دهد كه كار بسيار سختي بود همچنين مجبور به گرفتن مجوزهاي لازم از وزارت كشور و پليس بودهايم. بهزيستي در اين زمينه هيچ كمكي تاكنون به ما نكرده است و شهرداري عليرغم آنكه فكر ميكرديم در اين زمينه بايد دغدغه داشته باشد مشاركت حداقلي داشته است حتي شايد نتوانيم نام آن را مشاركت بگوئيم.
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]