تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805777840
شهادت كامل‌ترين جلوه ايثار و نقطه اوج كمال و صعود وجودي يك مجاهد
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: شهادت كامل‌ترين جلوه ايثار و نقطه اوج كمال و صعود وجودي يك مجاهد
شهادت نقطه اوج و مرتبه كمال سير و صعود وجودي يك مجاهد و برترين صورت تحقق ايثار است.
به گزارش خبرنگار دفاعي امنيتي باشگاه خبرنگاران، ايثار و شهادت از خصايص والاي انساني و از ويژگي‌هايي است كه در نزد هر قوم و فرهنگي شايسته احترام است.
تمامي اديان عظمت شهيد را ستوده اند و تمامي فرهنگ‌ها در برابر والايي ايثارگري سر فرود آورده اند. ايستادن دربرابر غريزه صيانت جان كه جزء ابتدائيات حيات هر موجود جاندار است نيازمند روحي والا و اراده اي بسيار قوي است. گذشتن از اين بنيادي ترين غريزه برابر با ورود به حيطه اي فراتر است كه هرچند گويي لذت درك ساحت آن چنان جذاب است كه تلخي مرگ را در كام شهيد از عسل شيرين تر مي‌كند اما عظمت و والايي آن سايرين را به تعظيم وا مي‌دارد.
ايثار و شهادت در اسلام
آيين مقدس اسلام، آيين توحيد، عقل، فطرت، رشد، كمال، صلح، صفا، مهر و محبت و آيين تعليم و تربيت است.اسلام مي‌خواهد قلوب انسان‌ها را از راه ارتباط با شرك و كفر، بت و بت پرستي و بندگي نسبت به بندگان پاك كند.
اسلام دعوتش را با دليل و برهان و موعظه حسنه و جدا احسن شروع مي‌كند و از اين راه سعي مي‌كند انسان منحرف از فطرت توحيدي را به صراط مستقيم برگرداند. اسلام موضع‌گيري عليه فطرت توحيدي را كه به ضرر خود موضع گيران و مزاحم مؤمنان پاك دل است، نمي‌پسندد و چنانچه ببيند دشمن عالم با معاند جاهل در زمينه رشد انسان و انسانيت مانع ايجاد مي‌كند، خود را به خاطر اقامه‌ي حق، مجبور به جهاد مي‌بيند و براي او جهاد ابتدايي يا دفاعي فرقي نمي‌كند.
آنچه براي او اهميت دارد، پاك سازي حيات انسان از آلودگي شرك، كفر، فسق و فجور و بت پرستي است.اكنون كه روشن شد براي چه هدف والايي در اسلام سخن از جهاد و مبارزه به ميان آمده است، ضروري است به بررسي ارزش‌هاي ايثار و شهادت در آيين جهاد و مبارزه پرداخته شود.
ايثار و از خود گذشتگي امري است ديني، اخلاقي و انساني و بسيار نيكو و پسنديده كه در هر آيين و مذهبي ستوده شده و درباره آن سفارشات زيادي شده است. ايثار در فرهنگ اجتماعي، سياسي و اقتصادي اسلام به عنوان اوج وارستگي مؤمن و نشانه بارز پيوستگي به خدا و مكتب تلقي شده و در قرآن از آن براي آزمودن صلاحيت رهبري امامت نام برده شده است.
ايثار و شهادت ائمه معصومين عليه السلام
حضرت ابراهيم (ع) پيش از رسيدن به امامت، با ايثار آزمايش شد و امام علي (ع) و حضرت فاطمه (س) به خاطر ايثار مورد ستايش قرآن قرار گرفتند.
علي (ع) در ايثار جان، آن چنان پيش رفت كه حتي بر جبرييل و ميكاييل پيشي گرفت و ملائك و عالم آسمان‌ها را به حيرت واداشت و عامل مباهات پروردگار عالم شد.
همچنين واقعه عاشوراي حسيني، نقطه اوج و قله‌اي از ايثار و شهادت در طول تاريخ تشيع به شمار مي‌رود كه سرشار از نكات عبرت آموز براي تمام شيعيان و مسلمين جهان اسلام به شمار مي‌آيد.
فداكارى و از جان گذشتگى در راه خدا و دين، نهايت رستگارى انسان مؤمن است و آنان كه جان خويش را بر سر دين الهي مىنهند، هم به كاميابى ابدى مىرسند و هم شهادتشان سرچشمة الهام و الگوى فداكارى براى ديگران است. رسول خدا(ص) مىفرمايد:
فَوقَ كُلِّّ بِرٍّ بِرٌّ حَتَّى يُقْتَلَ الرَّجُلُ فى سَبيلِ الله، فإذا قُتِلَ فى سَبيلِ اللّه، فَلَيْسَ فَوْقَهَ بِرٌّ؛
بالاتر از هر نيكى، نيكى است، تا آن كه انسان در راه خدا كشته شود. پس چون در راه خدا كشته شد، بالاتر از آن، نيكى نيست.
و در سخن ديگر مى فرمايد:
أَشْرَفُ الْمَوتِ قَتْلُ الشَّهادَةِ؛ برترين مرگ، شهادت است.
اميرالمؤمنينن عليه السلام مىفرمايد:
إنّ أَفْضَلَ الْمَوتِ، القَتْلُ وَالّذى نَفْسُ عَلىٍّ بِيَدِهِ لَأَلْفُ ضَربَةٍ بِالسَّيفِ أَهْوَنُ مِنْ مَوتَةٍ واحِدَةٍ عَلَى الْفِراشِ؛ برترين مرگ، كشته شدن (در راه خدا) است.
سوگند به به آن (خدائى) كه جان على به دست اوست! فرود آمدن هزار ضربة شمشير (بر من در راه خدا) آسانتر است تا يك بار در بستر مردن!»
شهادت در احاديث و روايات
در احاديث آمده است كه:
قطرة خون شهيد نزد خداوند از بهترين قطرات است. شهادت، موجب آمرزش گناهان مىشود.
شهيد از سؤال قبر مصون است، فشار قبر ندارد و در بهشت با حوريان هم‌آغوش است. شهيد، حقّ شفاعت دارد و شهدا، اوّلين كسانى هستند كه وارد بهشت مى شوند و همه بهشتيان به مقام شهيد غبطه مىخورند.
اين، شمّهاى از عظمت شهيد و كشته شدن در راه خداست؛ امّا «فرهنگ شهادت» چيز ديگرى است كه شهادت نيز در سايه اين فرهنگ، حاصل مىشود.
پيامبر خدا(ص)مى فرمايد:
«وَ مَنْ خَرَجَ فى سَبيلِ اللهِ مُجاهِداً فَلَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ سَبْعَمِأَةَ أَلْف حَسَنَةٍ وَ يُمْحى عَنْهُ سَبْعَمِأة أَلْفَ سَيِّئةٍ وَ يُرْفَعُ لَهُ سَبْعَمِأة أَلْف دَرجةٍ، وَ كانَ فى ضِمانِ اللهِ بِأىِّ حَتْفٍ ماتَ كانَ شَهيداً، وَ إنْ رَجَعَ رَجَعَ مَغْفُوراً لَهُ مُسْتَجاباً دُعاؤهُ؛
كسى كه با انگيزة جهاد در راه خدا (از خانه) خارج شود، هر قدمى كه بر مىدارد، هفتصد هزار حسنه براى او ثبت مى شود و هفتصد هزار گناه از او محو مى گردد و هفتصد هزار درجه بالا مى رود و در ضمان خداوند متعال است و به هر نوع كه از دنيا برود، شهيد محسوب مىگردد. و اگر زنده بر گردد، از گناه پاك گرديده و دعاى او مستجاب است.»
فرهنگ شهادت در نهضت امام حسين عليه السلام و عاشوراي حسيني
فرهنگ شهادت، كه امام حسين عليه السلام الگوى تمام نماى آن است، تنها كشته شدن در معركة جنگ با دشمنان دين و قرآن نيست؛ بلكه فرهنگ شهادت؛ يعنى خودسازى، خداترسى، گناه گريزى، تقوا، اطاعت امر خدا، امر به معروف و نهى از منكر، اقامة نماز، جود و كرامت، عزّت نفس و گريز از ذلّت و زبونى.
فرهنگ شهادت؛ يعنى سازش نكردن با طاغوتها و حكومتهاى ستم، مبارزه با باطل، ايثار، قاطعيّت و صلابت در راه عقيده، جهاد و از خود بيرون آمدن و ديگران را بر خود مقدم داشتن. شهادت؛ يعنى از دنياگرايى و رفاه طلبى فاصله گرفتن و آخرت را مدّ نظر داشتن، در راه اصلاح جامعه و حاكميت دين و عدالت جان‌فشانى كردن و در راه رضاى حق و پياده كردن احكام الهى سر از پا نشناختن.
اين فرهنگ، حقيقتى است كه در هر زمان، ظهور و تجلّي خاصّى دارد؛ در ايام جنگ و رو در رويى با دشمن، به صورت حضور در جبهه هاى نبرد، و پايدارى و استقامت تا كشته شدن و شهيد گرديدن و در ايّام صلح، در راه خودسازى و مبارزه با مفاسد و رذائل و اجراى احكام الهى تا مرز شهادت پيش رفتن است.
در نهضت امام حسين عليه السلام و عاشوراى حسينى، «فرهنگ شهادت» به طور كامل ظهور يافت و اباعبداللّه الحسين عليه السلام لقب «سيّدالشّهدا» و اصحابش لقب «بهترين اصحاب» را گرفتند.
در روز عاشورا، اصحاب براى مبارزه و كشتن و كشته شدن از يكديگر سبقت مى گرفتند؛ زيرا شهادت و جان‌فشانى در اين راه را، سعادت هميشگى خود مى دانستند و سخنان رهبرشان امام حسين عليه السلام را به جان و دل باور كرده بودند:
فَمَا الْمَوتُ الاّ قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُمْ عَنِ الْبُؤسِ وَالضَّرَّاءِ اِلَى الْجِنانِ الْواسِعَةِ وَالنِّعَمِ الدَّائِمَةِ؛
مرگ، چيزى جز يك پل نيست كه شما را از سختى و رنج عبور داده، به بهشت پهناور و نعمتهاى هميشگى آن مى رساند!
نيز حضرت در اشعارى فرمود:
وَ اِنْ يَكُنِ الأَبدانُ لِلْمَوتِ اُنْشِأَتْ
فَقَتْلُ امْرِءٍ بِالسَّيْفِ فِىاللّهِ أَفْضَلُ
اگر بدنها براى مردن خلق شده است، پس كشته شدن در راه خدا برترين مردن است!
امام حسين عليه السلام و اصحابش با نهضت خونين خود، «فرهنگ شهادت» را جاودانه ساختند و برترى مرگ سرخ بر پذيرش عار و ذلّت را به منصّة ظهور رساندند. چه اينكه امام حسين عليه السلام اين گونه رجز مى خواند: الموت اولى من ركوب العار...
در طول تاريخ هرگاه در جامعة اسلامى اين فرهنگ رنگ بيشترى داشت، پيروزىهاى بزرگ نصيب مسلمانان شد. و امروز انقلاب شكوهمند اسلامى ايران به رهبرى امام خمينى (ره) يكى از بارزترين نمونه هاى اين فرهنگ است.
بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران با جارى ساختن فرهنگ شهادت طلبى و مبارزه با ظلم و ستم، و دين خواهى تا مرز شهادت در ملّت ايران، توانست نهضتى را پايه ريزى كند كه در سال 1357ش. به اوج خود رسيد.
مردم با اين باور كه «مرگ سرخ» به مراتب از «زندگى ذلّت بار» برتر است، يك پارچه به صحنه آمدند و از كشته شدن، به زندان رفتن، و... در اين راه نه تنها هراسي به خود راه ندادند كه به استقبال گلوله هاى آتشين طاغوت شتافتند. آنان با توكّل به خدا و اهداى خون خود، دشمن را به زانو درآوردند و بر وى پيروز گشتند.
همين فرهنگ در هشت سال دفاع مقدّس، با همه كمبودها و تحريم اقتصادى و نظامى از سوى ابرقدرتها، موجب پيروزى ايران در مقابل دشمن متجاوز و تا دندان مسلّح (صدّام) گرديد.
قابل توجه و دقّت اين است كه امروز نيز دشمنانِ سيلى خوردة اسلام، دست از توطئه و دشمنى برنداشته و با روشى ديگر به نام «جنگ سرد و تهاجم فرهنگى»؛ بلكه به فرمودة رهبر معظّم انقلاب «شبيخون فرهنگى» با تمام امكانات رسانهاى و ماهوارهاى، فريفتن بعضى از عوامل داخلى و خارجى و صرف بودجه هاى كلان براى از بين بردن اسلام و مسلمانان؛ به ويژه انقلاب اسلامى ايران، به پا خاسته‌اند. و در پى براندازى نظام اسلامى ما و نابود ساختن مسلمانان جهان هستند.
تنها راه پيروزى بر اين دشمنان، فداكارى و جان فشانى و پايدارى و استقامت و تقويت «فرهنگ شهادت» در جامعه است.
فرهنگ شهادت غير از شهيد شدن است
با روشن شدن اين مطلب كه فرهنگ شهادت غير از شهيد شدن است، به خوبى معلوم مى شود كه ترغيب و تشويق معصومان به شهادت، نوعى زمينه سازى براى به وجود آوردن اين فرهنگ است، نه صرف شهيد شدن. لذا نوع سخنان آنان به صراحت يا كنايه، اين مطلب را مى رساند.
پيامبر گرامى(ص) مى فرمايد:
كَمْ مِمَّنْ أَصابَهُ السِّلاح لَيْسَ بِشَهيدٍ وَ لا حَميدٍ، وَ كَمْ مِمَّنْ قَدْ ماتَ عَلى فِراشِهِ حَتْفَ أَنْفِهِ عِنْدَ اللهِ صدّيقٌ شَهيدٌ؛
چه بسا افرادى كه در جبهة نبرد، با اسلحه كشته مى شوند؛ اما شهيد محسوب نمى گردند و مورد ستايش نيستند و چه بسا افرادى كه به مرگ طبيعى در بستر بميرند؛ امّا نزد خداوند، صدّيق و شهيد محسوب گردند!
و نيز حضرت مى فرمايد:
«كسى كه بميرد و محبّ آل پيغمبر باشد، شهيد محسوب مي‌شود.»
عن ابى بصير قال: قال لى الصّادق عليه السلام : يا أبا محمّد اِنّ الْمَيِّتَ عَلى هذَا الأمْر شَهيدٌ.
قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ وَ اِنْ ماتَ عَلى فِراشِهِ؟ قال: وَ اِنْ ماتَ عَلى فِراشِهِ، فإنَّهُ حَىٌّ يُرْزَقُ21؛ ابا بصير مى گويد:
امام صادق عليه السلام به من فرمود: اى ابا محمد! كسى كه بر اين امر (محبّت اهلبيت پيامبر(ص)) بميرد، شهيد است. عرض كردم: فدايت شوم! اگرچه به طور طبيعى و در بستر بميرد؟ حضرت فرمود: (آرى) اگرچه در بستر بميرد، پس او زنده است و (نزد خدا) روزى مى‌خورد.
امام زين العابدين عليه السلام فرمود:
مَنْ ماتَ على موالاتنا فى غيبة قائمنا أعطاهُ اللهُ أجْرَ ألْفَ شَهيدٍ مِثلَ شُهَداءِ بَدْرٍ وَ اُحُد؛
كسى كه در زمان غيبت حضرت بقيةاللّه عليه السلام بر دوستى و پذيرش ولايت ما باقى باشد تا بميرد، خداوند اجر هزار شهيد مانند شهداى بدر و اُحد به او عطا مىكند.
مبارزه با نفس
يكى از مجاهدت‌هاى مؤمن كه با شهيد سنجيده شده و اجر آن كمتر از شهيد معرّفى نشده، مبارزه با نفس است.
اميرمؤمنان عليه السلام مىفرمايد:
مَاالْمُجاهِدُ الشَّهيدُ فى سَبِيلِ اللّهِ بِأَعْظَمَ أَجْراً مِمَّنْ قَدَرَ فَعَفَّ لَكادَ الْعَفيفُ أنْ يَكُونَ مَلَكاً مِنَ الملائِكَة؛
پاداش مجاهد شهيد در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفيف و پاكدامنى نيست كه قدرت بر گناه دارد و آلوده نمى گردد. همانا عفيف و پاكدامن، نزديك است فرشتهاى از فرشت‌گان باشد.
مبارزه با ظلم
روايات متعددى وجود دارد كه اگر كسى براى دفع ظلمى كه به خودش يا خانواده اش وارد شده، مبارزه كند تا كشته شود، شهيد محسوب مي‌شود. يا كسى كه براى كسب مال حلال و حفظ مالش يا گرفتن حقّش ايستادگى كند و جان‌فشانى نمايد، شهيد شمرده مي‌شود.
پيامبر(ص) مى فرمايد:
مَنْ اُريدَ مالُهُ بغير حَقٍّ فَقاتَلَ فَقُتِلَ فَهُوَ شَهيدٌ؛
كسى كه بخواهند مالش را به ناحق بگيرند و او مبارزه كند تا كشته شود، شهيد محسوب مىگردد!
ارزش تحصيل علم
رسول اللّه(ص) مي‌فرمايد:
... وَ مَنْ خَرَجَ مِنْ بَيْتِهِ يَلْتَمِسُ باباً مِنَ الْعِلْمِ كَتَبَ اللّهُ لَهُ بِكُلِّ قَدَمٍ ثَوابَ شهيدٍ مِنْ شُهَداءِ بَدْرٍ...؛...
و كسى كه براى كسب بابى از ابواب علم از خانه حركت كند، خداوند متعال براى هر قدمى كه او بر مىدارد، ثواب شهيدى از شهداى بدر عطا مى كند!...
رفع اختلاف امّت
رسول خدا(ص) مي‌فرمايد:
مَنْ تَمَسَّكَ بِسُنَّتى فى اخْتِلافِ أُمَّتى كانَ لَهُ أَجْرَ مِأَ?ِ شَهيد31؛ كسى كه در رفع اختلاف امّت من به سنّت من تمسّك نمايد، اجر صد شهيد دارد.
خدمت به خانواده
پيامبر خدا (ص) مي‌فرمايد:
... يا عَلِىّ مَنْ كانَ فى خِدْمَةِ الْعِيالِ فىالْبَيْتِ وَ لَمْ يَأنَفْ كَتَبَ اللَّهُ اسْمَهَ فى ديوانِ الشُّهَداءِ وَ كَتَبَ لَهُ بِكُلِّ يَومٍ وَ لَيْلَةٍ ثَوابَ أَلْفَ شَهيدٍ وَ كَتَبَ لَهُ بِكُلِّ قَدَمٍ ثَوابَ حَجَّةٍ وَ عُمْرَةٍ وَ أعْطاهُ اللّهُ بِكُلِّ عَرَقٍ فىجَسَدِهِ مَدينَةً فىالجَنَّةِ... يا عَلِىّ لا يَخْدِمُ الْعِيالَ إلاّ صِدّيقٌ شَهيدٌ اَوْ رَجُلٌ يُريدُ اللّهُ بِهِ خَيرَ الدُّنيا وَ الآخِرَةِ؛
يا على! كسى كه در خانه به خانوادهاش كمك كند و اكراهى نداشته باشد، خداوند متعال نام او را در ديوان شهدا ثبت مى كند، و براى هر روز و شبى كه در خدمت خانواده است، ثواب هزار شهيد مى نويسد، و براى هر قدمى كه در اين راه بر‌مى دارد، اجر يك حج و عمره منظور مى دارد، و به هر مقدار عرقى كه در جسم او پيدا مى شود، خداوند شهري در بهشت به او عطا مى كند... يا على! كسى به خانواده كمك نمى كند جز صدّيق شهيد و يا شخصى كه خداوند متعال مى خواهد خير دنيا و آخرت به او عطا كند!
اين همه توجه به مقام شهيد، بيانگر آن است كه حيات طيّبة جامعة اسلامى در گرو اين است كه «فرهنگ شهادت» در تمام عرصه‌هاى زندگى جارى باشد، تا جامعه اسلامي به كمال شايستة خود برسد.
عاشق شهادت
جريان فرهنگ شهادت در تمام عرصه‌هاى فردى، اجتماعى، سياسى، اقتصادى و فرهنگي به آن معنايى كه بيان شد، چنان ارزشمند است كه تمام سعادت دنيا و آخرت در تقويت آن نهفته است.
بدين جهت اولياى دين، همواره براى خود و دوستان خاص خود، آرزوى «شهادت در راه خدا» داشتند و در اين راه تلاش مى‌كردند.
فرهنگ ايثار و شهادت از ديدگاه امام خميني (ره)
حضرت امام خميني (ره) براي شهادت چنان ارزش و اهميتي قايل بود كه در آثار مكتوب و بيانات خويش آن را به «فوز عظيم» «توفيق عزت» «عزت ابدي» «سعادت هميشگي» «چراغ هدايت ملت‌ها» «افتخار جاوداني» «اوج بندگي و سير و سلوك در عالم معنويت» «هديه‌اي براي افراد لايق» «آزادي روح» «رهايي از زندان» «عامل پيروزي» «ديدن جمال جميل او- جَلَّ و عَلا-» «شيرين‌تر از عسل» و ... ياد مي‌كند و ايثارگري و شهادت را ميراثي گران بها مي‌داند كه از اوليا و انبياء به ارث رسيده است.
امام خميني (ره) فرمودند:
«جوانان عزيزم كه چشم اميدم به شماست! با يك دست قرآن و با دست ديگر سلاح را برگيريد و چنان از حيثيت و شرافت خود دفاع كنيد كه قدرت تفكر توطئه عليه خود را از آنان سلب نماييد. و چنان با دوستان خود رحيم باشيد كه از ايثار هر چه داريد، نسبت به آنان كوتاهي ننماييد. آگاه باشيد كه جهان امروز دنياي مستضعفين است و دير يا زود پيروزي از آنان است و آنان وارثين زمين و حكومت كنندگان خدايي‌اند» .
شهيد مطهرى با استفاده از روايات اهلبيت: درباره شهيد چنين مىنويسد:
«مَثَل شهيد، مَثَل شمع است كه خدمتش از نوع سوخته شدن و فانى شدن و پرتو افكندن است، تا ديگران در اين پرتو كه به بهاى نيستى او تمام شده، بنشينند و آسايش بيابند و كار خويش را انجام دهند، آرى، شهدا شمع محفل بشريتند؛ سوختند و محفل بشريت را روشن كردند.
نتيجه گيري:
شهادت دوركن دارد يكي اين كه در راه خدا و في سبيل الله باشد؛ هدف، مقدس باشد و انسان بخواهد جان خود را فداي هدف نمايد.
ديگر اين كه آگاهانه صورت گرفته باشد... شهادت به حكم اين كه عملي آگاهانه و اختياري است و در راه هدفي مقدس است و از هر گونه انگيزه خودگرايانه، منزه و مبراست، تحسين برانگيز و افتخارآميز است و عملي قهرمانانه تلقي مي شود. در ميان انواع مرگ ميرها تنها اين نوع از مرگ است كه از حيات و زندگي، برتر و مقدس تر و عظيم تر و فخيم تر است... پس شهادت، قداست خود را اينجا كسب مي كند كه فدا كردن آگاهانه تمام هستي خود است در راه هدف مقدس... از نظر اسلام هركس به مقام و درجه شهادت نايل آيد كه اسلام با معيارهاي خاص خودش او را شهيد بشناسد، يعني واقعاً در راه هدف ها عالي اسلامي با انگيزه برقراري ارزش هاي واقعي بشري كشته بشود، به يكي از عالي ترين و راقي ترين درجات و مراتبي كه يك انسان ممكن است در سير صعودي خود نايل شود نايل مي گردد.»
شهادت را مي توان كامل ترين جلوه ايثار دانست.
همين وجوه ايثارگرانه و آگاهانه در رفتار شهيد است كه مقام وجودي او را برتري و تعالي مي‌بخشد. حضور و سلوك و ايثار شهيدان و ايثارگران و مجاهدان، نه فقط موجب كمال فردي و ارتقاء و سعه وجودي ايشان مي گردد؛ بلكه نقشي سازنده و شورآفرين و تعالي بخش و الهام دهنده و هدايت گري براي امت و ديگر مردمان دارد و موجب تغيير و تحول و رشد در سرشت و سرنوشت جوامع و امت ها نيز مي گردد.
اسلام و علي الخصوص تشيع، دين و آيين جهاد و شهادت است و مجاهدان و ايثارگران و پيكارگران در راه خدا را به لحاظ مرتبه وجودي، حتي بالاتر از اولياءالله و برابر با «خاصه اولياءالله» مي داند.
به تعبير زيبا و رساي حضرت امير (ع) در نهج البلاغه:
«همانا جهاد، دري از درهاي بهشت است.»
حضرت در فرازي ديگر از نهج البلاغه، جهاد را «جامه تقوا» مي نامند.
مي دانيم كه شهادت نقطه اوج و مرتبه كمال سير و صعود وجودي يك مجاهد و برترين صورت تحقق ايثار است. اين گونه است كه با شهادت، تقوا و ايثار و جهاد پيوند مي خورند و مجاهد شهيد را به درجات عالي وجودي در عالم ملكوت مي رسانند.
معارف اسلامي به ما مي آموزد كه در جهان پس از مرگ، باطن اعمال دنيوي افراد تجسم مي يابد و داراي درجات است. بهشت نيز داراي درهاي گوناگون است و بهشت مجاهدان و شهدا و دري كه براي ورود شهدا به آن بهشت آماده گرديده است، دري است كه خواص اولياءالله از آن در به جوار قرب الهي نايل مي گردند.
به راستي، اين از افتخارات و توفيقات بي دليل مردم سرزمين ما است كه اين گونه سرشتي شهيد پرور و ايثارگر دارند.
ملت ايران در تجربه تاريخي حيات خود و به ويژه در سير و سلوك عظيم تاريخي – معنوي خود در انقلاب اسلامي و سال هاي دفاع مقدس، نشان داده است كه ملتي شهادت طلب و ايثارگر است. پيكارگران مومن، پيش برنده امواج خروشان انقلاب اسلامي و رزمندگان به خون تپيده دفاع مقدس بهترين نمونه ها و مصاديق شهادت و ايثار هستند و به جرأت مي توان گفت در تاريخ معاصر جهان، هيچ مردمي را از منظر مجاهده ي في سبيل الله و ايثارگري و شهادت طلبي، برابر و هم طراز مردم ايران نمي توان دانست و اين فوز عظيم مردم ايران به يقين برخاسته از پيروزي و اعتماد قلبي ايشان نسبت به تعاليم قدسي و معارف شيعي و عشق و حب صادقانه ي آنها نسبت به اهل بيت(ع) و تمسك به ولايت آن امامان نور مي باشد.
به يك اعتبار، تمامي حيات ملت ايران در تاريخ معاصر و به ويژه در سه دهه اخير را مي توان از مصاديق ايثار و شهادت دانست و همين پتانسيل عظيم معنوي ايثارها و شهادت ها بوده است كه كشور ما را در برابر انبوه بسيار گسترده و فراتر از تصور توطئه هاي استكباري، مصون و روئين تن كرده است و اين همان حقيقتي است كه سيد شهيدان اهل قلم«سيد مرتضي آويني» از آن تحت عنوان «راز خون» نام مي برد و آن را آشكار كننده حقايق و رمز پيروزي و توانمندي مي دانست.
انتهاي پيام/
شنبه 23 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها