واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: هشت بازي، شش امتياز كوير، آوردگاه اولين سه امتياز خارج از تهران؟
نتايج پرسپوليس در داخل و خارج از خانه به هيچ وجه قابل مقايسه نيست. تيم علي دايي به همان اندازه كه در تهران موفق و شكستناپذير بوده در بيرون از پايتخت موفق به پيروزي نشده است. در حالي كه بازيكنان همان بازيكنان هستند و سرمربي هم همان سرمربي اما چرا اين همه اختلاف ميان بازيهاي خارج از تهران با ورزشگاه آزادي براي پرسپوليس وجود دارد؟ تيمي كه در سراسر ايران هوادار دارد. شايد كيفيت چمن بعضي از ورزشگاهها باعث نتيجه نگرفتن آنها ميشود. البته اين دليل لازم و كافي نيست. اما شايد نكته مهمتر و قابل بحث اين آمار، تعداد گلهاي زده و خورده پرسپوليس در خانه حريفان باشد. شاگردان علي دايي دو گل از 15 گل زدهشان را در بيرون از خانه بهدست آوردهاند و شش گل از هشت گل خوردهشان را هم همينطور. اين تيم فقط شش امتياز از هشت بازي خارج از خانهاش كسب كرده است. شايد يكي از دلايل آمار بهدست آمده مسائل روحي رواني باشد كه باز هم با توجه به تجربه زيادي كه تمام بازيكنان اين تيم دارند، پذيرفتن اين فرضيه هم بسيار سخت است. نوع بازي پرسپوليس در خانه حريف هم ميتواند يكي از علل نتايج ضعيف تيم دايي باشد. پرسپوليس در ورزشگاه آزادي بازي را هجومي و معمولا پرس را از زمين حريف انجام ميدهد و شايد اين تاكتيك خيلي در شهرستانها بهكار گرفته نميشود. علي دايي بايد براي برطرف كردن اين مشكل چارهاي بينديشد. او تا پايان فصل شش بار ديگر براي بازي با حريفان از تهران بيرون ميرود (غير از بازي با مس كرمان). بازي با اين شش تيم، حكم شش فينال را دارد. ملوان ميخواهد جايگاهش را در جدول بهبود بخشد. فولاد خوزستان مدعي است و تساوي در بازي رو در رو با پرسپوليس را شكست ميداند. گسترش فولاد نميخواهد كارش به اما و اگر بكشد. محمود ياوري با فجر فقط و فقط به بقا در ليگ فكر ميكردند. به همين دليل تساوي با باخت برايشان فرقي ندارد. داماش گيلان هم در هفته بيست و هشتم از پرسپوليس پذيرايي ميكند و معلوم نيست تا آن روز چه شرايطي را در جدول دارد و بالاخره آبيهاي اهواز در هفته پاياني حريف سرسختي براي دايي خواهند بود. ما به نوع تاكتيك پرسپوليس اشاره كرديم و آن را يكي از احتمالات نتايج خارج از خانه دانستيم. حالا دو احتمال ديگر هم وجود دارد. اول اينكه شايد هنوز يك بازيكن بزرگ كه كل تيم از او حرفشنوي داشته باشند در تركيب اصلي نيست و شايد بعضيها به نوعي خودشان را بزرگ ميدانند. سالهاي گذشته كريم باقري، مهدي مهدويكيا و علي كريمي اين وظيفه را برعهده داشتند. در سپاهان هم محرم نويدكيا چنين نقشي دارد و امروز خلأ او احساس ميشود. در استقلال، جواد نكونام و آندرانيك تيموريان و حتي رحمتي اين كار را انجام ميدهند، در مس فرزاد حسينخاني، در صبا عنايتي، در ملوان مازيار زارع و ... اين يك احتمال است اما مورد دوم شايد نداشتن اعتماد به نفس كامل از سوي برخي بازيكنان باشد. بههرحال تمام مواردي كه به آن اشاره شد يك احتمال است و قطعا علي دايي بهتر از هر شخص ديگري ميتواند اين موضوع را ريشهيابي و نسبت به رفع آن اقدام كند. جدول زير در عين سادگي، نياز به تأمل زيادي دارد. يك تيم بدون باخت در خانه و بدون پيروزي در خارج از تهران. آيا دايي ميتواند طلسم پيروز نشدن در خارج از پايتخت را بشكند؟ اگر اين اتفاق بيفتد او كار بزرگي را انجام داده چون ميزبان به دلايل مختلف انگيزههاي زيادي دارد. از حضور پرويز مظلومي روي نيمكت و شيث رضايي در تركيب اصلي تا فرار از انتهاي جدول با كسب 3 امتياز كه البته انگيزههاي اين دومي نزد بازيكنان به مراتب بيشتر از مورد اولي است.
پنجشنبه 21 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]