واضح آرشیو وب فارسی:مهر: جامعه ما دچار سرطان پركاري شده/ در فرهنگ ايراني تقسيمبندي خودي و غيرخودي به سرعت انجام ميشود
كرج - خبرگزاري مهر: عضو هيئت علمي دانشگاه خوارزمي گفت: ما نياز داريم به جاي يك ماه رمضان، تمام ماهها، رمضان باشد تا به انقطاع و بيعملي برسيم، در حقيقت جامعه ما دچار سرطان پركاري شده است و روح ما نيازمند آرامش است.
به گزارش خبرنگار مهر، رسول رسوليپور در نهمين نشست از سلسله نشستهاي «من، ديگري، معنا» ويژه تبيين پديدههاي نوظهور معنوي كه شامگاه سه شنبه در دانشگاه خوارزمي كرج برگزار شد، گفت: شناخت «خود» عليرغم تعليمات اساتيد اخلاق و بزرگاني همچون دكتر شريعتي كه در بازگشت به خويشتن مطرح ميشود، ديدن خويش در آينه «ديگري» است؛ مسيري است كه بايد از ديگري بگذريم تا به «خود» برسيم.
وي در ادامه با تفكيك ساحت انساني به ابعاد بدن، ذهن، نفس و روح افزود: دستمايه اصلي وجودي انسان «روح» است و اگر بازگشت به خويشتن يا معرفت نفس در ارتباط با «ديگري» نباشد، شناخت حقيقي حاصل نميشود.
رسولي پور يادآور شد: «ديگري» در نگاه اوليه ديگري انساني است و در نگاه توسعهيافته هر ديگري را شامل ميشود و لذت وجودي «من» با «ديگري» تأمين ميشود.
عضو هيئت علمي دانشگاه خوارزمي با بيان اينكه ما به شدت مستعد دشمنسازي هستيم، گفت: در نگاه برخي از فيلسوفان و عرفا از جمله لويناس «ديگري» غير «من» نيست و اساساً ضد «من» نيست؛ در حالي كه در فرهنگ ما تقسيمبندي خودي و غيرخودي به سرعت انجام ميشود و ما به شدت مستعد دشمني هستيم.
نگاه فرد مسلمان بايد توحيدي باشد
رسولي پور ضمن دعوت از همگان به نگاه توحيدي قرآن كريم افزود: برشها و تقسيمها باعث شده كه ما به هم دشمني بورزيم؛ در حالي كه من معتقدم در اين ميان نگاه توحيدي به قرآن، اسلام و خداوند مغفول مانده و به دنبال تكثر و جمع اضداد رفتهايم. اگر ما مسلمانيم، نگاهمان بايد توحيدي باشد و «ديگري» كه راجع به آن صحبت ميكنيم خود «من» باشد.
وي اظهار داشت: اگر انسان كسي را دوست نداشته باشد، خودش را دوست ندارد؛ اگر به كسي كمك نكند به خودش نيز كمك نميكند و اين در حالي است كه از گذشته فكر ميكنيم كه اگر ميخواهيم به ساحت قدس الهي راه يابيم بايد در خود متمركز شويم و اكنون به جايي رسيدهايم كه با خود بيگانه گشتهايم و به تعبير آلبركامو با كل جهان بيگانه شدهايم.
براي رسيدن به خدا، مسير "از خود به ديگري" را طي كنيم
اين استاد فلسفه در ادامه با تأكيد بر دنبال كردن مسير «از خود به ديگري» به جاي مسير «از خود به خدا» گفت: در مشرب ايمانگرايي خداوند واسطه «من» با «ديگري» است در حالي كه لوي ناس معتقد است كه «ديگري»، «من» را با خدا پيوند ميدهد و من به خدا نميرسم مگر از طريق ديگري.
رسوليپور با دعوت مخاطبان سلسله نشستهاي «من،ديگري،معنا» به قرآن، كتاب مقدس الهي يادآور شد: گوهرهاي اين كتاب آسماني مغفول مانده است در حالي كه ميتوان از اين كتاب به عنوان كمككننده استفاده كرد؛ متاسفانه امروز در جمعيت جوان ما خواندن يك رمان لطيفتر و راحتتر از خواندن قرآن است.
"تائو" مكتب بي عملي است
وي با معرفي كتاب «تائو تهچينگ» به عنوان شروع براي پيمودن ابتداي راه گفت: اين كتاب در ابتداي راه به رشد انسان كمك ميكند اما به درد آخر راه نميخورد. تائو مكتب بيعملي است و اين كتاب ما را به آرامش دعوت ميكند. متاسفانه در مكتبهاي شرقي پُر شدن مغفول مانده چرا كه هميشه احساس ميكنيم كه پُر هستيم. در حالي كه خواندن تائو به ما كمك ميكند تا خالي شويم و به آرامش برسيم.
رسولي پور افزود: ما نياز داريم به جاي يك ماه رمضان، تمام ماهها، رمضان باشد تا به انقطاع و بيعملي برسيم، در حقيقت جامعه ما دچار سرطان پركاري شده است و روح ما نيازمند آرامش است. كار ميكنيم تا به نتيجه برسيم غافل از اينكه نتيجه دستيافتني و اكتسابي نيست بلكه خودش حاصل ميشود. كدام يك از اهداف زندگي ما حقيقي است و كدام يك به جان ما ربط دارد؟ ما بايد زندگي حقيقي و آگاهانه را آغاز و تمام غيرحقيقتها را تعطيل كنيم.
عضو هيئت علمي دانشگاه خوارزمي در ادامه با اشاره به سخن حضرت علي(ع) در باره اينكه «هر كس دو روزش مثل هم باشد، ضرر كرده است»؛ تضادي با ديدگاه قبل ندارد؛ گفت: كسي كه دو روزش يكي باشد، مرعوب است چرا كه روز دوم بايد پربارتر ار روز اول باشد و انسان بايد تجربيات و دريافتهاي بيشتري داشته باشد.
وي با اشاره به افكار مكتب تائو تصريح كرد: تائو معتقد است كه زندگي «خود» بايد تعطيل شود و زندگي حقيقي و واقعي كه آگاهانه است آغاز شود.
رسولي پور گفت: فلسفه وجودي ما اين است كه بايد نسبت به هم حرص داشته باشيم همان گونه كه پيغمبر اسلام(ص) نسبت به ما حرص داشت و چيزي كه در نهايت براي انسان ميماند، آرامش وجودي انسان است.
وي يادآور شد: ما چقدر در ارتباطمان با ديگران دقت ميكنيم كه رضايت، لبخند شادي و حال خوش ديگران را رعايت كنيم؟ اينها بزرگترين سرمايههاي انسان هستند. حضرت امير(ع) 25 سال باغهاي يهوديان مدينه را آباد كرد، اما اكنون علي(ع) به چه معروف است؟ به باغباني؟
وي در پايان گفت: ما به جهنم خداوند نميرويم بلكه به جهنم انسانيت و نفسانيت ميرويم و به اين سبب است كه زجر ميكشيم؛ وگرنه هر جا كه خداوند باشد آنجا گلستان است و من شما را به جهنم خدا دعوت ميكنم.
كد خبر: 2193355
تاريخ مخابره : ۱۳۹۲/۹/۲۰ - ۱۱:۵۶
چهارشنبه 20 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]