واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ماه رمضان در سیره علما
زمانی که حضرت آیتالله بروجردی در بروجرد بود، نذر کرد که اگر خشم خود را کنترل نکند و به مردم تندی کند، یک سال پشت سر هم روزه بگیرد. علامه طباطبایی و ماه رمضانیکی از فضلا میگفت: به مرحوم آیت الله شهید مطهری عرض کردم که شما فوقالعاده از علامه طباطبایی تجلیل میکنید. تعبیر «روحی فداه» را درباره ایشان به کار میبرید، این همه تجلیل به خاطر چیست؟ ایشان فرمود: من فیلسوف و عارف، بسیار دیدهام و احترام مخصوص من به ایشان، نه به خاطر این است که او یک فیلسوف است، بلکه به این جهت است که او عاشق و دلباخته اهل بیت علیهمالسلام است. علامه طباطبایی قدسسره در ماه رمضان، روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه علیهاالسلام افطار میکرد. ابتدا پیاده به حرم مطهر مشرّف میشد و ضریح مقدس را میبوسید. سپس به خانه میرفت و غذا میخورد. این ویژگی اوست که مرا به شدت شیفته ایشان کرده است.همچنین آمده است علامه طباطبایی در مراتب عرفان و سیر و سلوک معنوی، مراحلی را پیموده بود. اهل ذکر و دعا و مناجات بود. در طول راه که او را میدیدند، همواره ذکر خداوند سبحان را به لب داشت.در جلسههای بحث و درس که شرکت میکرد، وقتی جلسه به سکوت میکشید، لبهای استاد به ذکر خدا حرکت میکرد. به نافلهها مقید بود. حتی گاهی دیده میشد که در طول راه مشغول خواندن نمازهای نافله است. شبهای ماه رمضان تا صبح بیدار بود و مقداری مطالعه میکرد و بقیه را به دعا و قرائت قرآن و نماز و ذکر میگذراند.احوال سید مهدی قزوینی در ماه رمضاندر حالتهای روحی عالم بزرگوار، سیدمهدی قزوینی آمده که رسمش این بود که نماز مغرب را در مسجد میخواند و مردم نیز اجتماع میکردند و بعد از آن نافلههای آن را بهجا میآورد. سپس به خانه میآمد و افطار میکرد. باز به مسجد برمیگشت و نماز عشا را با مردم میخواند. آنگاه نافله آن را نیز میخواند و بعد با جمعیت زیادی به خانه برمیگشت. پس از مدتی که آرام میشدند، یکی از قاریان شروع به قرائت قرآن میکرد و با آهنگی بلند و دلنواز، آیههایی از کتاب خدا را میخواند؛ آیههایی که در «تحذیر» و «ترغیب» و موعظه بود. لحن صدای قاری به گونهای بود که سنگ گران را ذوب و قلبهای سخت را نرم میکرد. آنگاه دیگری میآمد و از مصایب حضرت ابی عبداللهالحسین علیهالسلام میگفت. بعد از آن، یکی از بزرگان صالح دعاهای ماه مبارک رمضان را میخواند و دیگران نیز به پیروی از او میخواندند تا موقع صرف سحری میشد که پراکنده میشدند و هرکدام به خانه و جایگاه خود میرفتند.ادراک شب قدرآوردهاند که محمدابراهیم کلباسی که از معاصران میرزای قمی و سید شفتی و از شاگردان بحرالعلوم است، شب قدر را با عبادت کامل درک کرد؛ زیرا به مدت یک سال شب تا صبح عبادت کرد و شب قدر نیز از شبهای سال بیرون نیست.روزه در سیره آیت الله بروجردیسالی که آیتالله بروجردی از دنیا رفت، پیش از ماه رمضان، پزشک ایشان سفارش کرد که ماه رمضان امسال روزه نگیرد. ایشان فرمود: «من از آن وقتی که خودم را شناختهام، حتی یک روز هم روزهام را نخوردهام و نمیخورم؛ چون نه مریض شدهام و نه مسافرت رفتهام».زمانی که حضرت آیتالله بروجردی در بروجرد بود، نذر کرد که اگر خشم خود را کنترل نکند و به مردم تندی کند، یک سال پشت سر هم روزه بگیرد.روزی هنگام مباحثه علمی با یکی از شاگردان خود بر اثر اینکه شاگردش سخنانی ناشایست میگفت، تاب نیاورد و به او تندی کرد و نذرش شکسته شد. بعد یک سال پشت سر هم روزه گرفت تا نذرش را ادا کند. روایتکننده این حکایت میگوید: در اینجا به یاد سخن امام سجاد علیهالسلام افتادم که در مقام دعا به خدا عرض میکند:وَ لا تَرْفَعْنی فی النّاسِ دَرَجَةً اِلاّ وَقَدْ حَطَّطْنی عِند نَفْسی مِثلَها.خدایا مقام مرا در میان مردم بالا مبر، مگر اینکه به همان اندازه مقامم را نزد خودم پایین بیاوری.لذت معنوی کم خوریمرحوم فاضل تونی از عالمان بزرگ شیعه، میگوید:سالی در مشهد مقدس مشغول تحصیل بودم. در ماه مبارک رمضان آن سال فقط سه سحر با نان و ماست به سر بردم و بقیه را بر اثر تنگدستی با نان و پیاز گذراندم، ولی صفای باطن و لذت معنوی و روحی را در همان سال یافتم.تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیهمنبع :
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 589]