واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > خانواده - آمارها میگوید جوانان انگلیسی بیش از دیگر کشورهای اروپایی نزد خانوادههایشان برمیگردند. بومرنگ در اصل تکه چوبی منحنی بوده که بومیهای استرالیا برای شکار از آن استفاده میکردند و بعد از پرتاب و برخورد به هدف، به سمت پرتابکننده بر میگشته است. اما با گذشت زمان و ساخت بومرنگهای مدرن در رنگها و طرحهای متنوع، حالا نوبت به نسل جوان اروپا و بویژه بریتانیا رسیده است تا تبدیل به بومرنگ شوند و به طرف والدینشان بازگردند. تحقیقی که میان جوانان 16 تا 29 ساله بریتانیا انجام شده، نشان میدهد که 4درصد از جوانانی که خانه پدری را به قصد مستقل شدن ترک میکنند، پس از مدتی دوباره پیش والدینشان برمیگردند. این آمار بیشتر از دوبرابر آماری است که این بچههای بومرنگی در دیگر کشورهای اروپایی همچون فرانسه، ایرلند، یونان و پرتغال دارند. با عمیقتر شدن بحران اقتصادی در اروپا، انتظار میرود که این پدیده نیز گسترش بیشتری پیدا کند. ماریا لاکُوو، مدیر مسئول تحقیقات اجتماعی و اقتصادی در «دانشگاه اسکس» که این تحقیقات را انجام داده است، میگوید: «این تحقیق اولین مدرک محکمی است که نشان میدهد این پدیده در بریتانیا بیشتر از باقی اروپا رخ میدهد.» این تحقیق که قرار است ماه آینده در کتابی به نام «تغییر ارتباطات» چاپ شود، اطلاعات خودش را بین سالهای 1994 تا 2001 در میان 14 کشور جمع آوری کرده است. محققان دست روی مشکلات مسکن میگذارند. همچنین به نظر آنها جوانانی که برای اولین بار از خانواده جدا میشوند ولی قبل از این که گلیم خود را از آب بیرون بکشند خود را در یک زندگی دونفره خارج از ازدواج مییابند، از جمله نسل بورنگیها هستند. براساس اداره آمار کشور بریتانیا، از میان جوانان 20 تا 24 ساله، حدود 58درصد از پسران و 39درصد دختران با والدینشان زندگی میکنند. از سال 2003 به این طرف، آمار دانشجویانی که در سال اول تحصیل خود همچنان پیش پدر و مادر خود زندگی میکردهاند از 6000 نفر به 72780 نفر در سال گذشته افزایش یافته است. گیل جونز، استاد بازنشسته جامعه شناسی دانشگاه کیل، میگوید: «برای برخی از جوانان، تنها شانس ترک والدین، این است که با کس دیگری به عنوان زوج زندگی کنند. این مساله فشار زیادی بر روابط میان این جوانان وارد میکند و شانس بهم خوردن این روابط بسیار بالا است.» لیام بیلی، محقق مسائل مسکن و املاک، میگوید: «امسال، ساخت و ساز منازل مسکونی در بریتانیا از نصف هم کمتر شده است. این امر سبب میشود تا بچهها طی دوسال آینده به خانه پدریشان برگردند.» هانا می 23 ساله دو سال است که در لندن زندگی میکند. او به عنوان دستیار وکیل مشغول به کار است اما قصد دارد به زودی پیش پدر و مادرش برگردد. او میگوید: «میخواهم کمی به پدر و مادرم نزدیکتر باشم و البته کمی هم پول پس انداز کنم. در این دوسال زندگی در لندن، موفق نشدم پس انداز کنم. نمیخواهم برای همیشه برگردم اما به نظرم یک سال، مدت زمان خوبی برای پس انداز باشد. بعد از آن هم امیدوارم بتوانم کمی سفر کنم.» تایمز - ترجمه: آزاده پارساپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 256]