واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی:
امروز سالمرگ پابلو نرودا است خبرگزاري فارس: «پابلو نرودا» شاعر و ديپلمات شيليايي و برنده جايزه نوبل، بيست و سوم سپتامبر سال 1973 چند روز پس از كودتاي ژنرال پينوشه در شيلي بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. به گزارش خبرگزاري فارس، نرودا، يكي از منتقدان سياستهاي آمريكا در جنگ با ويتنام و خالق مجموعه اشعار ماندگاري چون «من هستم» و «سرودهاي همگاني» ژانويه سال 1904 در جنوب شهر سانتياگوي شيلي متولد شد. نام اصلي اين نويسنده «ريكاردو ريهس باسوآلتو» بود كه «نرودا» به دليل علاقه زيادش به نام «يان نرودا» نويسنده چك، فاميل او را به عنوان نام مستعار خود انتخاب كرد و سالها بعد با انتشار مجموعه اشعارش در سراسر جهان به «پابلو نرودا» شهرت يافت. «نرودا» خيلي زود وقتي چندماهه بود مادرش را از دست داد و با پدرش كه كارمند راهآهن بود زندگي ميكرد. او از همان دوران كودكي توجه خاصي به نوشتن و خواندن داشت و همين موضوع موجب ميشود تا همواره مورد تشويق اطرافيان قرار بگيرد و براي نوشتن مصمم شود. تشويق خانواده «نرودا» موجب شد تا او از دوران نوجواني نوشتن را به طور جدي آغاز كند. اولين مقاله او در سن شانزده سالگي در يكي از روزنامههاي محلي سانتياگو منتشر شد. «نرودا» در اين دوران با «گابريلا ميسترال» شاعر شيليايي نشستهاي بسياري داشت و همواره مورد تشويق وي قرار ميگرفت. «مسترال» كه بعدها به عنوان يكي از ديپلماتهاي صاحبنام شيلي معروف شد تنها فردي بود كه در سال 1945 به خاطر نگارش داستان «دعا به خاطر آنها كه خودكشي كردند» از آمريكاي لاتين موفق به دريافت جايزه نوبل ادبي شد. «پابلو نرودا» پس از پايان يافتن دوران تحصيلات مقدماتي اشت وارشد دانشگاه شيلي شد و در سال اول ورود به دانشگاه مجموعه اشعارش را منتشر كرد. انتشار اين مجموعه موجب شد تا «نرودا» به عنوان شاعر صاحبسبك در شيلي شناخته شود. او پس از اين دوره كارمند دولت شد و به عنوان مامور كنسولگري شيلي به بارسول، مادريد و برخي شهرهاي ديگر سفر كرد. در دوران فعاليت وي بود كه جنگهاي داخلي اسپانيا آغاز شد و «نرودا» در جريان اين جنگ بيش از پيش به فعاليتهاي سياسي پرداخت. همين جنگها بود كه وي را با «فدريكو گارسيا لوركا» شاعر اسپانيايي آشنا كرد. او از سال 1945 به بعد مجموعه اشعار متعددي را منتشر كرد كه از ميان آنها ميتوان به «من هستم»، «خاطرات من»، «ما بسياريم»، «اقامت بر روي زمين»، «اشعار تكميلي»، « آواي جهان»، «بيست سرود عاشقانه و يك غم آوا»، « تاريك و روشنا» و «خاطرات جزيره سياه» اشاره كرد.. «نرودا» در دهه 1960 به انتقادهاي شديد نسبت به دولت آمريكا در قبال جنگ ويتنام پرداخت . او در سال 1970 به عنوان نامزد رياست جمهوري شيلي كانديد شد اما به نفع سالوادور آلنده از اين انتخابات انصراف داد. «نرودا» سرانجام در سال 1971 موفق به اخذ جايزه نوبل ادبيات شد. او سه سال پس از دريافت اين جايزه درست چند روز پس از كودتاي ژنرال پينوشه به دليل ابتلا به سرطان پروستات چشم از جهان فرو بست. انتهاي پيام/م
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 123]