محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831086398
متن معاهده ي منع گسترش سلاح هاي هسته اي(2)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: متن معاهده ی منع گسترش سلاح های هسته ای(2)
در قسمت قبل به بیان 5 ماده از مفاد این معاهده پرداختیم و اکنون به ادامه بیان آن می پردازیم:ماده 6 تمام همپیمانان متعهد می شوند، مذاکرات به منظور توقف مسابقه ی سلاح های هسته ای و خلع سلاح هسته ای و انعقاد پیمانی جهت خلع سلاح کامل و عام با مقررات دقیق و مؤثر را با حسن نیت و در اسرع وقت آغاز کنند. ماده 7 هیچ نکته ای در این پیمان، ناقض حق هر گروه از دولت هایی که به منظور حصول اطمینان از عدم وجود سلاح های هسته ای در قلمرو خود وارد پیمان های منطقه ای شوند، نخواهد بود. ماده 8 1. هر یک از همپیمانان می توانند اصلاحیه ای را به منظور اعمال در این پیمان، پیشنهاد کنند. متن هرگونه اصلاحیه ای باید به دولت های امانتدار تحویل داده شود و این متن توسط آنان بین تمام همپیمانان، توزیع خواهد شد. در صورت درخواست یک سوم همپیمانان یا بیشتر، دولت های امانتدار باید کنفرانسی را تشکیل داده و از تمام همپیمانان برای شرکت در آن و بررسی اصلاحیه، دعوت به عمل آورند. 2. هرگونه اصلاحیه در این پیمان باید به تأیید اکثریت همپیمانان، از جمله تمام دولت های دارای تسلیحات هسته ای وارده در این پیمان و تمام همپیمانانی که در زمان توزیع متن اصلاحیه عضو هیئت رئیسه ی آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده اند، برسد. زمان اجرایی شدن اصلاحیه برای هر دولتی که اسناد تصویب آن را تسلیم کرده، از هنگامی خواهد بود که اکثریت همپیمانان، از جمله تمام دولت های دارای تسلیحات هسته ای وارده در این پیمان و تمام همپیمانانی که در زمان توزیع متن اصلاحیه عضو هیئت رئیسه ی آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده اند، اسناد تصویب آن را تسلیم کرده باشند. پس از آن، زمان اجرایی شدن اصلاحیه برای هر همپیمان دیگر از زمان تسلیم اسناد تصویب آن خواهد بود. 3. پنج سال پس از اجرایی شدن این پیمان، کنفرانسی از همپیمانان باید در شهر ژنو واقع در سوئیس به منظور مرور عملکرد آن و با هدف حصول اطمینان از اینکه اهداف مذکور در مقدمه و مقررات پیمان، مورد اجرا قرار گرفته اند، برگزار شود. پس از آن، هر پنج سال یک بار اکثریت همپیمانان می توانند با تسلیم درخواست خود به دولت های امانتدار، خواستار برگزاری کنفرانس دیگری به منظور بررسی عملکرد پیمان شوند. ماده 9 1. این پیمان باید برای امضای تمام دولت ها، آماده باشد. هر دولتی که پیش از اجرایی شدن آن طبق پاراگراف سوم این ماده، آن را امضا نکرده باشد، می تواند در هر زمان دیگری به آن ملحق شود. 2. نفوذ این پیمان مشروط به تصویب آن توسط دولت های امضاکننده خواهد بود. اسناد تصویب آن و اسناد الحاق به آن باید نزد دولت های بریتانیا، اتحاد جماهیر شوروی (سابق) و ایالات متحده آمریکا که بدینوسیله به عنوان دولت های امانتدار تعیین می شوند، به ودیعه گذاشته شود. 3. این پیمان، پس از تصویب آن توسط دولت هایی که به عنوان امانتدار تعیین شده اند و تصویب آن توسط چهل دولت دیگر امضاکننده ی این پیمان و تسلیم اسناد تصویب آنها، وارد اجرا خواهد شد. در این پیمان، دولت های دارای تسلیحات هسته ای به دولت هایی گفته می شود که پیش از اول ژانویه ی 1967، مبادرت به تولید و انفجار سلاح هسته ای یا هرگونه ابراز انفجار هسته ای دیگر کرده اند. 4. در خصوص دولت هایی که اسناد تصویب و الحاق آنها به پیمان، پس از اجرایی شدن این پیمان، تسلیم می شود، تاریخ اجرای آن از تاریخ تسلیم اسناد تصویب و الحاق خواهد بود. 5. دولت های امانتدار باید تمام دولت های امضاء کننده و ملحق شده به پیمان را از تاریخ هر امضاء، تاریخ تسلیم اسناد تصویب یا الحاق، تاریخ اجرایی شدن این پیمان و تاریخ دریافت درخواست برای تشکیل کنفرانس یا هر مورد دیگر، بلافاصله مطلع سازند. 6. این پیمان باید توسط دولت های امانتدار و در تطابق با ماده 102 منشور ملل متحد، به ثبت برسد. ماده 10 1. هر دولتی باید حق داشته باشد در اجرای حاکمیت ملی خود در صورتی که احساس کند موارد فوق العاده ای در رابطه با موضوعات این پیمان، منافع حیاتی کشورش را به مخاطره انداخته است، از پیمان خارج شود. در این صورت باید سه ماه پیش از خروج، به تمام همپیمانان و شورای امنیت سازمان ملل متحد اطلاع دهد. در چنین اطلاعیه ای باید موارد فوق العاده ای که از نظر آن کشور منافع حیاتی اش را به مخاطره انداخته نیز ذکر شود. 2. بیست و پنج سال پس از اجرایی شدن این پیمان، باید کنفرانسی تشکیل شود تا در خصوص اجرای نامحدود آن، یا تمدید آن برای دوره یا دوره های دیگر، تصمیم گیری شود. تصمیم اتخاذ شده در این مورد با رای اکثریت همپیمانان، نافذ خواهد بود. ماده 11 این پیمان، متن انگلیسی، روسی، فرانسه، اسپانیولی و چینی آن که همگی از اعتبار یکسانی برخوردارند، در آرشیو دولت های امانتدار محفوظ خواهند بود. نسخه های تایید شده ی این پیمان، باید توسط دولت های امانتدار به دولت های امضاکننده و ملحق شده به آن ارسال شود. گردآوری: مژده اصولیتنظیم برای تبیان : محسن مرادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 562]
-
گوناگون
پربازدیدترینها