متن كامل آخرين گزارش البرادعي درباره ايران

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: *متن كامل آخرين گزارش البرادعي درباره ايران*

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: انرژي هسته‌يي

مديركل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي عصر دوشنبه به وقت وين، گزارشش را درباره فعاليت‌هاي هسته‌يي ايران تحت فشارهاي شديد آمريكا و برخي ديگر از كشورهاي اروپايي منتشر كرد.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، محمد البرداعي در اين گزارش براي دوازدهمين بار خاطرنشان كرد كه آژانس نبود انحراف در مواد هسته‌يي اعلام شده در ايران را تاييد مي‌كند. ايران دسترسي به مواد هسته‌يي اعلام شده را براي آژانس فراهم كرده و گزارشات حسابرسي مواد هسته‌يي درخواست شده در رابطه با مواد و فعاليت‌هاي هسته‌يي اعلام شده را ارايه كرده است.

با اين حال مديركل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي تحت فشارهاي سياسي آمريكا در آخرين گزارش خود درباره فعاليت‌هاي صلح‌آميز هسته‌يي ايران در اقدامي تعجب بر‌انگيز و غير‌حقوقي سوالات و موضوعاتي را درباره فعاليت‌هاي هسته‌يي ايران در قالب "مطالعات ادعايي" طرح كرده است.

اين درحالي است كه تهران براساس توافقي كه درمداليته حل‌و‌فصل مسايل باقي‌مانده با آژانس صورت داد، اعلام كرد كه درباره مطالعات ادعايي تنها به ارزيابي آنها مي‌پردازد، هرچند تهران ادعاهاي نسبت داده شده مبني بر انحراف به سمت سلاح هسته‌يي را بي‌پايه و اساس و سياسي خوانده بود، اما ظاهرا آژانس بدون توجه به اظهارات اين عضو معاهده منع سلاح‌هاي هسته‌يي در اقدامي تامل برانگيز سعي كرده تا مطالب و ادعاهايي سطحي برخي كشورهاي عضو آژانس را به عنوان مساله و سوال براي ايران باز كند و در جريان سه دور مذاكره در يك ماه گذشته فضايي ايجاد كند تا موقعيتي مثل گزارش مديركل براي طرح رسمي اين ادعا را به دست آورد.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) متن كامل گزارش محمد البرادعي مديركل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي به شرح زير است:

«GOV/‌١٥/٢٠٠٨

‌٢٦ May ‌٢٠٠٨

اجراي موافقتنامه پادمان NPT

و ‌١٧٤٧ (‌٢٠٠٧) و ‌١٨٠٣ (‌٢٠٠٨ ) شوراي امنيت

در جمهوري اسلامي ايران در زير مي‌آيد:

‌١- در ‌٢٢ فوريه ‌٢٠٠٨ مديركل به شوراي حكام درباره اجراي توافق پادمان‌هاي NPT و مفاد مربوطه در قطعنامه هاي ‌١٧٣٧ و ‌١٧٤٧ در جمهوري اسلامي ايران (‌٢٠٠٨/٤/ GOV) (IRAN) گزارش داد. اين گزارش كه همه تحولات مربوطه از آن تاريخ تاكنون را پوشش مي دهد، به شوراي حكام و شوراي امنيت كه در قطعنامه (‌٢٠٠٨) ‌١٨٠٣ مورخ ‌٣ مارس ‌٢٠٠٨ از مديركل خواست گزارش ديگري در خصوص اين موضوع را ظرف ‌٩٠ روز تسليم كند، ارايه مي شود.

A. فعاليتهاي فعلي مربوط به غني سازي

‌٢- از زمان ارايه گزارش پيشين تاكنون ايران به فعاليت واحد اوليه ‌٣٠٠٠ دستگاهي IR-1 در كارخانه غني سازي سوخت (FEP) ادامه داده است. فعاليت نصب در چهار واحد ديگر نيز ادامه داشته است در ‌٧ مه ‌٢٠٠٨ ، دو آبشار ‌١٦٤ دستگاهي (IR-1) از اين چهار واحد با UF6 تغذيه شد و آبشار ديگر از همان واحد بدون UF6 در خلا قرار گرفت. نصب ‌١٥ آبشار ديگر در آن واحد ادامه دارد. تمامي مواد هسته‌اي در FEP و نيز همه آبشارهاي نصب شده تحت كنترل و نظارت آژانس قرار دارد. در فاصله زماني در صورت برداري فيزيكي در ‌١٢ دسامبر ‌٢٠٠٧ و ‌٦ مه ‌٢٠٠٨ ، ‌٢٣٠٠ كيلوگرم UF6 به آبشارهاي فعال تزريق شد. اين مقدار كلي UF6 تزريق شده به آبشارها از زمان آغاز فعاليت ها در فوريه ‌٢٠٠٧ تاكنون را به ‌٣٩٧٠ كيلوگرم رساند.

‌٣- در ‌١٠ آوريل ‌٢٠٠٨ ايران به آژانس درباره طرح نصب برنامه ريزي شده نسل جديد سانتريفيوژ زير بحراني (IR-3) در كارخانه پيلوت غني سازي سوخت (PFEP) اطلاع داد. در ‌١٩ آوريل ‌٢٠٠٨ آژانس تاييد كرد كه دو سانتريفيوژ IR-3 در PFEP نصب شده است. در فوريه ‌٢٠٠٨ بازرسان آژانس اشاره كردند كه ايران هم چنين ‌٢٠ سانتريفوژ IR-1 را به PFEP آورده است كه در يك آبشار ‌٢٠ دستگاهي براي مدت كوتاهي فعال بوده و پس از آن دوره برچيده شده اند.

‌٤- بين ‌٢٨ ژانويه و ‌١٦ مه ‌٢٠٠٨ ايران دركل نزديك به ‌١٩ كيلوگرم UF6 را به يك آبشار ‌٢٠ دستگاهي IR-1 و تك سانتريفوژهاي IR-2 و يك آبشار ‌١٠ دستگاهي IR-2 و تك سانتريفوژهاي IR-3 در PFEP تزريق كرده است. همه مواد هسته اي در PFEP و نيز منطقه آبشار هم چنان تحت كنترل و نظارت آژانس است.

‌٥- نتايج نمونه هاي محيطي برداشت شده در FEP و PFEP نشان مي دهد كه اين كارخانه ها همان طور كه اعلام شده بود فعاليت كرده اند. اين نمونه‌ها ذرات اورانيوم غني شده در سطح پايين (تا غناي ‌٠/٤% اورانيوم ‌٢٣٥)، اورانيوم طبيعي و اورانيوم تهي شده (غناي پايين تر از ‌٤/٠% اورانيوم ‌٢٣٥) را نشان داد. ايران سطوح غني سازي در FEP را تا ‌٧/٤% در اورانيوم ‌٢٣٥ اعلام كرد. از مارس ‌٢٠٠٧ تاكنون ‌١٤ بازرسي سرزده انجام شده است.

Bــ فعاليت‌هاي بازفرآوري

‌٦- آژانس به نظارت بر استفاده و ساخت سلول‌هاي داغ در راكتور تحقيقاتي تهران (TRR ) تاسيسات توليد راديو ايزوتوپ موليبدنيوم، آيودين و زنون(تاسيسات MIX ) و راكتور تحقيقات هسته اي ايران (IR-40) از طريق بازرسي ها و راستي آزمايي اطلاعات طرح (DIV) ادامه داده است. هيچ نشانه اي از فعاليت هاي در حال اجراي مربوط به آن تاسيسات وجود نداشته است. در حالي كه ايران اعلام كرده است كه هيچ فعاليت تحقيق و توسعه مربوط به بازفرآوري در ايران وجود نداشته است، آژانس مي تواند اين را فقط در رابطه با اين سه تاسيسات تاييد كند، زيرا اقدامات مربوط به پروتكل الحاقي در دسترس نيست.

C- پروژه هاي مربوط به رآكتور آب سنگين

‌٧- در ‌١٣ مه ‌٢٠٠٨ آژانس راستي آزمايي اطلاعات طرح را در راكتور تحقيقاتي هسته‌يي ايران (IR-40) انجام داد و اشاره كرد كه ساخت اين تاسيسات درحال اجراست. آژانس به نظارت بر وضعيت كارخانه توليد آب سنگين با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي ادامه داده است.

‌٨- در ‌١٠ مه ‌٢٠٠٨ آژانس در كارخانه توليد سوخت (FMP) راستي آزمايي اطلاعات طرح را انجام داد. اگر چه روند توليد قرص سوخت براي سوخت راكتور آب سنگين تقريبا كامل است و تعدادي قرص به صورت آزمايشي توليد شده، اما توليد ميله سوخت و روندهاي جمع آوري سوخت هم چنان فاقد برخي تجهيزات ضروري است.

D- ديگر مسايل اجرايي

D-1 تبديل اورانيوم

‌٩- از ‌١٢ مه ‌٢٠٠٨ نزديك به ‌١١ تن اورانيوم در شكل UF6 كه توليد آن از ‌٣ فوريه ‌٢٠٠٨ شروع شده، توليد شده است. اين امر ميزان اورانيوم در قالب UF6 كه در تاسيسات تبديل اورانيوم(UCF) از مارس ‌٢٠٠٤ تاكنون توليد شده است را به ‌٣٢٠ تن رساند كه همه آن ميزان هم چنان تحت كنترل و نظارت آژانس است. ايران اعلام كرده است كه فعاليت هاي تحقيق و توسعه مربوط به تبديل اورانيوم را به جز فعاليت‌هايي كه در اصفهان انجام مي گيرد، انجام نمي‌دهد.

D-2 اطلاعات طرح

‌١٠- در ‌٣٠ مارس ‌٢٠٠٧ آژانس از ايران خواست در تصميمش در خصوص تعليق اجراي متن اصلاح شده بخش عمومي ترتيبات فرعي، كد ‌١-3 (‌١٤- ‌١٢ پاراگراف ‌٢٢/ ‌٢٠٠٧/ GOV) تجديد نظر كند، اما هيچ پيشرفتي در اين مساله حاصل نشده است.

‌١١- در مارس و آوريل ‌٢٠٠٨ ايران متن اصلح شده‌ي اطلاعات طراحي مربوط به FEP و PFEP را ارايه كرد كه نشان مي‌دهد، سانتريفوژها در واحد جديد ‌١٨ آبشاري (A26) در FEP نصب خواهد شد و انواع جديد سانتريفوژ IR-2 و IR-3 در PFEP نصب خواهد شد. اين تغييرات عمده است و مي بايست مطابق با كد ‌٣-1 بخش كلي ترتيبات فرعي، ‌٦٠ روز پيش از آنكه تغييرات براساس برنامه تكميل شود با آژانس دراين رابطه تماس برقرار مي‌شد. در هر صورت آژانس قادر بود اطمينان حاصل كند كه همه اقدامات پادماني ضروري از جمله كنترل ونظارت پيش از آنكه UF6 به سانتريفوژهاي تازه نصب شده تزريق شود به اجرا در آمد.

D-3 ديگر موضوعات

‌١٢- از فوريه ‌٢٠٠٨ تاكنون همه سوخت وارداتي از فدراسيون روسيه براي استفاده در نيروگاه برق هسته‌يي بوشهر تحت پلمب آژانس باقي مانده است.

‌١٣- در ‌٢ آوريل ‌٢٠٠٨ آژانس از ايران خواست به عنوان اقدامي شفاف ساز، در كنار ديگر مسايل، دسترسي به اماكن بيشتري در رابطه با ساخت سانتريفوژها، تحقيق و توسعه درباره غني سازي اورانيوم و استخراج و تصفيه اورانيوم را فراهم كند. ايران تاكنون با اين درخواست آژانس موافقت نكرده است.

E. ابعاد احتمالي نظامي

‌١٤- علاوه بر اجراي پروتكل الحاقي در ايران، براي اين كه آژانس در رابطه با فقدان مواد در فعاليت‌هاي هسته‌يي اعلام نشده در ايران تضمين‌هايي بدهد، ايران بايد علاوه بر ديگر مسايل: پرسش‌هاي مربوط به مطالعات ادعايي (‌٣٥ پاراگراف GOV/‌٤/٢٠٠٨) را حل كند؛ اطلاعات بيشتري درباره شرايط دستيابي به سند فلز اورانيوم ارايه دهد( ‌١٩ پاراگراف GOV/‌٤/٢٠٠٨ )، فعاليت‌هاي مربوط به خريد و تحقيق و توسعه نهادها و شركت‌هاي وابسته نظامي كه مي‌تواند به فعاليت‌هاي هسته‌يي مربوط باشد را توضيح دهد(‌٤١- ‌٤٠ پاراگراف GOV/‌٤/٢٠٠٨) و درباره توليد تجهيزات و قطعات هسته‌يي به وسيله شركت‌هاي متعلق به صنايع دفاعي (Gov/‌١١/٢٠٠٤ پاراگراف ‌٣٧, Gov/‌٣٤/٢٠٠٤ پارگراف ‌٢٢ )توضيح دهد.

‌١٥- در نشستي كه در ‌٢١-22 آوريل ‌٢٠٠٨ در تهران برگزار شد، ايران با پاسخ گويي به مطالعات ادعايي، فعاليت‌هاي خريد و تحقيق و توسعه موسسات و شركت‌هاي وابسته‌ي نظامي و سوالاتي كه در نامه مورخ ‌٨ فوريه و ‌١٢ فوريه ‌٢٠٠٨ آژانس (‌٣٨ پاراگراف GOV/‌٤/٢٠٠٨) مطرح شده موافقت كرد( بخش B-1 پيوست را ملاحظه كنيد) در ‌٩ مه ‌٢٠٠٨ آژانس درخواستي براي توضيحات بيشتر مربوط به ماهيت برنامه هسته‌يي ايران را ارايه كرد( بخش B-2 پيوست را ملاحظه كنيم) ايران در ‌٢٣ مه ‌٢٠٠٨ پاسخ خود به اين سوالات را ارايه داد كه در حال ارزيابي شدن به وسيله آژانس است.

‌١٦- در جلسات پيگيري در تهران مورخ ‌٢٨ تا ‌٣٠ آوريل ‌٢٠٠٨‍، و ‌١٣ تا ‌١٤ آوريل ‌٢٠٠٨، آژانس اطلاعات مربوط به مطالعات ادعايي را در خصوص پروژه نمك سبز، آزمايش انفجاري با قدرت بالا و پروژه موشك با قابليت بازگشت به جو(بخش A پيوست ملاحظه شود) براي بررسي به ايران ارائه داد. آنها شامل اطلاعاتي بودند كه ايران در فوريه ‌٢٠٠٨ بررسي آنها را نپذيرفته بود. (سند GOV/‌٤/٢٠٠٨، بندهاي ‌٣٥، ‌٣٧ تا ‌٣٩ و ‌٤٢). اين اطلاعات كه از سوي شماري از كشورهاي عضو در اختيار آژانس قرار گرفته بود و بنظر مي‌رسد ناشي از منابع متعدد در مقاطع مختلف زماني است، مشروح بوده و بطور كلي منسجم به نظر مي‌رسند. آژانس بيشتر اين اطلاعات را فقط به شكل الكترونيكي دريافت كرده و مجاز نبود كه نسخه‌هاي مكتوب آنها را در اختيار ايران قرار دهد.

‌١٧- يك جنبه مطالعات ادعايي به تبديل دي اكسيد اورانيوم به UF4 اشاره دارد كه به عنوان نمك سبز شناخته مي‌شود. جنبه دوم به ساخت و آزمايش تجهيزات چاشني انفجاري ولتاژ بالا و سيم ارتباط چاشني انفجاري كه علاوه بر ديگر چيزها از جمله شامل شليك همزمان سيم رابط چاشني انفجاري (EBW) چند گانه، يك ترتيبات آزمايش زيرزميني، ( سند GOV/‌٤/٢٠٠٨، بند ‌٣٩ ) و آزمايش دست كم يك سيستم نيمكره‌اي كامل، همگراي ضربه‌اي انفجاري كه مي‌تواند در يك وسيله هسته‌يي از نوع انفجاري دروني كاربرد داشته باشد، مربوط است. جنبه سوم مطالعات به توسعه فعاليتهاي ادعايي كه بايستي براي طراحي مجدد مخروط داخلي موشك شهاب ‌٣ با قابليت بازگشت به منظور انطباق پذيري با كلاهك هسته‌يي به انجام رسد‍ ارتباط دارد.

‌١٨- ايران در ‌١٤ مي ‌٢٠٠٨ ارزيابي كلي از اسناد ارائه شده از سوي آژانس به اين كشور را به صورت مكتوب ارائه نمود. ايران اظهار داشت كه اسناد « از هيچ نشانه اي مبني بر اينكه جمهوي اسلامي ايران درمورد (يك) سلاح هسته‌يي كار مي كند‍، حكايت نمي كند». ايران همچنين اظهار داشت كه اسناد موثق نبوده و « جعلي» و «ساختگي» هستند. ايران در خصوص اينكه برخي اطلاعات مندرج در اين اسناد حقيقتا دقيق هستند، بحثي به ميان نياورد، ولي اظهار داشت كه وقايع و فعاليت‌هاي ياد شده متضمن كاربردهاي غير نظامي يا نظامي متعارف مي‌باشند. ايران اظهار داشت كه اسناد يادشده داراي تناقضات متعددي بوده و بسياري از آنها بر اطلاعات در دسترس عموم مبتني مي باشند. ايران بيان داشت كه « جمهوري اسلامي ايران هيچ گونه برنامه سلاح هسته اي نداشته است و نخواهد داشت»

‌١٩- در خصوص اسنادي كه به نظر مي‌رسد نشان مي‌دهد ايران بر روي ايجاد ظرفيت بيشتري جهت تبديل دي اكسيد اورانيوم به UF4 (نمك سبز) فعاليت داشته كار مي‌كرده است، ايران اظهار داشت اجراي اين پروژه در حاليكه اين كشور قبلا به فن آور لازم براي UCF دست يافته، امري بي معني است.

‌٢٠- ايران در خصوص فعاليت ادعايي براي طراحي و ساخت يك EBW (سيم رابط چاشني انفجاري) و واحد چاشني انفجاري مناسب، اذعان كرد كه آزمايش همزمان با ‌٢ تا ‌٣ چاشني EBW را با دقت زماني حدود يك ميليونيوم ثانيه به انجام رسانده است. ايران در عين حال اظهار داشت كه اين كار به منظور كاربردهاي غير نظامي يا نظامي متعارف بوده است. ايران همچنين از جمله اظهار داشت هيچ نشانه‌اي در اسناد دال بر انتساب آنها به به ايران وجود ندارد.

‌٢١- در خصوص اسنادي كه تصور مي‌شود ارتباط اجرايي را بين پروژه ادعايي نمك سبز و يك پروژه براي اصلاح موشك شهاب ‌٣ به منظور حمل كلاهك هسته‌يي نشان مي‌دهد‍، ايران اظهار داشت از آنجا كه برخي اسناد از سوي آژانس به اين كشور نشان داده نشده‌اند، نمي تواند يك ارزيابي از آنها ارائه دهد. اگر چه اين اسناد كه منجر به چنين نتيجه‌گيري شد به آژانس نشان داده شدند، ولي آژانس اين اسناد را دراختيار نداشته و بنابراين متاسفانه قادر نبود آنها را در اختيار ايران قرار دهد.

‌٢٢- ايران در خصوص ‌٦ گزارش فني كه تصور مي‌شود مرتبط با تلاش‌هايي براي مهندسي يك محفظه جديد حمل براي موشك با قابليت بازگشت شهاب ‌٣ بود، اظهار داشت كه پرونده‌ها به صورت الكترونيكي هستند و بنابراين به سادگي قابل جعل بوده‌اند. ايران همچنين بيان داشت؛ از جمله اينكه اسناد كامل نبوده و ساختار گزارش داراي نوسان است به نوعي كه ترديد جدي درخصوص اصالت آن ايجاد مي‌كند.

‌٢٣- آژانس در حال ارزيابي اطلاعات و توضيحات ارائه شده از سوي ايران است. درعين حال در اين مقطع ايران تمامي اطلاعات را به آژانس ارائه نداده و دسترسي به اسناد و اشخاص لازم براي تاييد اظهارات ايران را فراهم نساخته است. با توجه به مذاكرات مورخ ‌١٤مي ‌٢٠٠٨ آژانس بر اين نظر است كه ايران ممكن است اطلاعات بيشتري را به ويژه در خصوص آزمايش انفجاري با قدرت بالا و فعاليت‌هاي مرتبط با موشك در اختيار داشته باشد كه مي‌تواند ماهيت اين مطالعات ادعايي را روشن‌تر ساخته و ايران مي‌تواند آنها را در اختيار آژانس قرار دهد.

‌٢٤- بايستي توجه داشت كه آژانس در حال حاضر، به غير از سند اورانيوم فلزي، هيچ اطلاعاتي راجع به طراحي عملي يا ساخت اجزاي مواد هسته‌يي يك سلاح يا ديگر اجزاي كليدي از جمله، چاشني از سوي ايران يا مطالعات فيزيك هسته‌يي مربوطه را در اختيار ندارد. در ارتباط با سند اورانيوم فلزي كه در ايران يافت شد، پاكستان در پاسخ به درخواست آژانس (سند GOV/‌٥٨/٢٠٠٧ ، بند ‌٢٥) تاييد كرده است كه يك سند مشابه در پاكستان وجود دارد.

‌٢٥- آژانس اگر چه هيچ گونه فعاليت هسته‌يي را در (سايت) كلاهدوز يا پارچين (سند GOV/‌٧٥/٢٠٠٣ ، بند ‌١٠، سند GOV/‌٦٧/٢٠٠٥ ، بند ‌٤١ ، سند GOV/‌٨٧/٢٠٠٥ ، بند ‌٤٦، سند GOV/‌١٥/٢٠٠٦ ، بند ‌٣٢) نيافته است، ولي لازم است نقش نهادهاي مرتبط با بخش نظامي از قبيل مركز تحقيقات فيزيك (PHRC) موسسه فيزيك كاربردي (IAP) و موسسه تحقيقات آموزشي (ERI) و كارمندان آنها، بهتر فهميده شوند، با توجه به اين واقعيت كه قطعات اساسي سانتريفيوژها در كارگاه‌هاي سازمان صنايع نظامي ساخته شده‌اند (سند GOV/‌١١/٢٠٠٤ ، بند ‌٣٧، سند GOV/‌٣٤/٢٠٠٤ ، بند ‌٢٢). آژانس همچنين نياز دارد درك كاملي از دلايل مشاركت صنايع مرتبط با بخش نظامي در خريد براي برنامه هسته‌يي داشته باشد.

F . خلاصه

‌٢٦- آژانس توانسته است كه به راستي آزمايي عدم انحراف مواد اظهار شده هسته‌يي در ايران ادامه دهد. ايران دسترسي آژانس را به مواد اظهار شده هسته‌يي فراهم ساخته است و گزارش‌هاي لازم حسابرسي مواد هسته‌يي مرتبط با مواد و فعاليت‌هاي هسته‌يي اعلام شده را به آژانس ارائه داده است. در عين حال ايران متن اصلاح شده ترتيبات فرعي، بخش عمومي، كد ‌١/٣ در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحي را به اجراء در نياورده است.

‌٢٧- مطالعات ادعايي در خصوص نمك سبز، آزمايش با قدرت انفجاري بالا و پروژه موشك با قابليت بازگشت همچنان مايه نگراني جدي است. توضيحات در خصوص اين موارد براي ارزيابي ماهيت برنامه هسته‌يي گذشته و حال ايران اهميت اساسي دارند. ايران براي پرداختن به مطالعات ادعايي موافقت كرده است، در عين حال معتقد است كه تمامي ادعاها بي پايه بوده و اينكه داده‌ها جعل شده‌اند.

‌٢٨- ارزيابي جامع آژانس از ماهيت برنامه هسته‌يي ايران همچنين مستلزم، از جمله دركي كامل از نقش سند فلزي و توضيحات از سوي ايران درباره فعاليت‌هاي خريد در نهادهاي مرتبط با بخش نظامي است كه همچنان بي‌پاسخ باقي مانده‌اند. توضيحات روشن و دقيق از جانب ايران به منظور تاييد اظهاراتش در خصوص مطالعات ادعايي و نيز ديگر اطلاعات ابعاد احتمالي نظامي لازم است. پاسخ‌هاي ايران به نامه مورخ ‌٩ مي ‌٢٠٠٨ آژانس تا تاريخ ‌٢٣ مي ‌٢٠٠٨ دريافت نشد و از اين رو، هنوز نمي‌تواند از سوي آژانس مورد ارزيابي قرار گيرد. از اين رو بسيار اساسي است كه ايران تمامي اطلاعات درخواست شده، توضيحات و دسترسي‌هايي كه در اين گزارش مورد اشاره قرار گرفته را بدون تاخير بيشتر فراهم كند. در عين حال بايد تاكيد كرد كه آژانس استفاده عملي از مواد هسته‌يي در ارتباط با مطالعات ادعايي را مشاهده نكرده است.

‌٢٩- ايران برخلاف تصميمات شوراي امنيت، فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي اورانيوم را تعليق نكرده است و به فعاليت در PFEP و FEP و نصب آبشارهاي جديد و نسل جديد سانتريفيوژها براي اهداف آزمايشي ادامه داده است. ايران همچنين به ساخت رآكتور IR-40 ادامه داده است.

‌٣٠- مديركل مصرانه از ايران مي‌خواهد كه تمامي اقدامات لازم براي اعتماد سازي نسبت به ماهيت صلح‌آميز برنامه هسته‌يي خود، از جمله پروتكل الحاقي را در سريعترين زمان ممكن به اجراء در آورد.

‌٣١- مديركل به نحو مقتضي به گزارش دهي خود ادامه خواهد داد.

_________________

الف) ضمايم نشان داده شده به ايران در ارتباط با مطالعات ادعايي

A-1- پروژه نمك سبز

سند ‌١: يك صفحه نمودار جريان (Flow Sheet) بدون تاريخ كه متصور است مبدا آن شركت كيميا معدن ( KM) باشد و يك فرآيند در حد آزمايشگاهي تبديل UO2 به UF4 با ظرفيت يك تن UF4 در سال را نشان مي‌دهد. اين سند داراي عنوان « دياگرام جريان فرآيند (Process Flow Diagram)- توليد نمك سبز آزمايشگاهي مي‌باشد‍. حاوي كلمات « گروه كيميا معدن» و «پروژه ‌١٣/٥» بوده و شامل علائم اختصاري تجهيزات و اطلاعات تراز نامه مواد است.

سند ‌٢: يك نامه يك صفحه‌اي به فارسي همراه با تفصيل به تاريخ مي ‌٢٠٠٣ از شركت مهندسي به كيميا معدن مبني بر درخواست دستورالعمل در خصوص عرضه يك سيستم برنامه پذير كنترل منطقي (PLC).

A-2- آزمايش با قدرت انفجاري بالا

سند ‌١: «تحليل و بررسي نتايج آزمايش چاشني سيم رابط انفجاري (EBW)» به تاريخ ژانويه - فوريه ‌٢٠٠٤ مشتمل بر ‌١١ صفحه به فارسي مبني بر گزارش اقدامات انجام شده در «پروژه‌١٢/٣» به منظور طراحي و ساخت چاشني EBW و چاشني مناسب واحد شليك شامل آزمايش حدود ‌٥٠٠ چاشني EBW.

سند ‌٢: يك سند يك صفحه‌اي بي تاريخ به فارسي همراه با متن و يك دياگرام الگويي براي ترتيبات آزمايش زيرزميني. اين دياگرام يك حفره ‌٤٠٠ متري واقع شده در فاصله ‌١٠ كيلومتري از نقطه كنترل شليك را توصيف كرده و استقرار سيستم‌هاي مختلف الكترونيكي از قبيل واحد كنترل و يك ژنراتور ولتاژ بالا را نشان مي‌دهد.

سند ‌٣: سند پنج صفحه‌اي به انگليسي تشريح كننده آزمايش‌هاي تجربي انجام شده با سيستم چاشني چندگانه براي ايجاد مقادير معتنابهي از انفجار با قدرت بالا در نيمكره هندسي و براي نظارت بر وقوع موج انفجار در انفجار با قدرت بالا با بهره‌گيري از مقدار قابل ملاحظه‌اي از موارد شواهد تشخيصي.

A-3- موشك با قابليت بازگشت دوباره

سند ‌١: يك فقره مكاتبه به فارسي به تاريخ ‌٣ مارس ‌٢٠٠٣ از م. فخري‌زاده به مديريت گروه صنعتي شهيد همت (SHIG) دائر بر اشاره به طرح آماد (Amad Plan) و درخواست مساعدت همراه با انتقال سريع اطلاعات براي «پروژه ‌١١١».

سند ‌٢: يك نامه يك صفحه‌اي به فارسي به تاريخ ‌١٤ مارس ‌٢٠٠٤ از يك مقام « پروژه ‌١١٠» به دكتر كامران، مبني بر ارائه نقطه نظرات ناظران پروژه به وي در خصوص گزارش مرتبط با « گروه E1» ( بخشي از «پروژه ‌١١١» )

سند ‌٣: يك صفحه سند بدون تاريخ به فارسي همراه با مكاتبه‌اي از دفتر «پروژه ‌١١١» به «مهندس فخري‌زاده، رئيس طرح آماد» مبني بر اشاره به ملاقاتي در تاريخ ‌٢٨ اوت ‌٢٠٠٢ و ارائه گزارش پيشرفت « پروژه ‌١١١» به مقامات يك وزارتخانه.

سند ‌٤: سند چهارده صفحه‌اي به فارسي مورخ فوريه – مارس ‌٢٠٠٣ تحت عنوان «اسناد آموزش مقدماتي» كه در متن و نيز در تصاوير يك مطلب ارائه شده، متدلوژي كه براي تهيه و مديريت گزارش‌ها و اسناد فني بايستي بكار گرفته شود را مشخص ساخته است.

سند ‌٥: سه صفحه سند شامل نامه‌ي توضيحي به فارسي به تاريخ ‌١١ ژوئن ‌٢٠٠٢ از آقاي فخري‌زاده به مجري پروژه كه تقاضا كرده است، گزارشات براي او ماهيانه در بيست و پنجم هر ماه با فرمت مخصوص تهيه شود.

سند ‌٦: سند پنج صفحه‌اي به فارسي و بدون تاريخ از ( اداره اركيد ) به ( مديريت طراحي ) كه فعاليت‌هاي علمي گروه‌هاي «E-6 تا E-1 پروژه ‌١١١» و «معاون E» را خلاصه كرده بود.

سند ‌٧: شامل چهار نمايش تصويري به زبان فارسي كه مروري بر پروژه ‌١١١ در برخي زمان‌ها قبل از دسامبر ‌٢٠٠٢ تا ژانويه ‌٢٠٠٤ را ارائه كرده بود. اين اسناد جزئيات جنبه‌هاي مختلفي از تلاش‌ اشخاص ناشناخته جهت توسعه و احداث وسيله ورود مجدد موشك شهاب ‌٣ به جو با قابليت قرار دادن محفظه‌اي جديد براي سيستم موشك شهاب ‌٣ را شامل مي‌شود. اين اطلاعات شامل يك فيلم كليپ كوتاه در رابطه با مونتا‍ژ غيرواقعي يك محفظه سوخت موشك با ورود مجدد بود.

سند ‌٨: دستورات براي مونتاژ قسمت‌هاي محفظه، مونتاژ داخل محفظه و مونتاژ محفظه كلاهك جنگي شهاب ‌٣، ‌١٨ صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌٢٠٠٣ – ژانويه ‌٢٠٠٤ كه به وسيله گروه E-6 از پروژه ‌١١١ تهيه شده است.

سند ‌٩: «سيستم كنترل انفجار. گزارش ساخت و طراحي.» ‌٤٨ صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌٢٠٠٣ – ژانويه ‌٢٠٠٤ كه توسط پروژه ‌١١١ تهيه شده است.

سند‌١٠: مونتاژ و راهنماي عملياتي براي سيستم كنترل انفجار، ‌١٧ صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌٢٠٠٣ – ژانويه ‌٢٠٠٤ كه به وسيله گروه‌هاي E2 وE3 پروژه ‌١١١ تهيه شده است.

سند‌١١: طراحي و ساخت سيستم كنترل انفجار، ‌٢٩ صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌٢٠٠٣ – ژانويه ‌٢٠٠٤ كه به وسيله گروه‌هاي E2 و E3 پروژه ‌١١١ تهيه شده است.

سند‌١٢: «شبيه سازي محدود اجزا و آناليز ديناميكي ناپايدار ساختار كلاهك جنگي»، ‌٣٩ صفحه به زبان فارسي به تاريخ فوريه – مارس ‌٢٠٠٣ كه توسط گروه E5 پروژه ‌١١١ تهيه شده است.

سند‌١٣- «اجراي ملزومات عمده مربوط به كلاهك جنگي شهاب ‌٣ با سوخت جديد و با استفاده از روش اپتيمايز غير خطي»، ‌٣٦ صفحه به زبان فارسي، به تاريخ مارس تا آوريل ‌٢٠٠٣ كه توسط گروه E4 از پروژه ‌١١١ تهيه شده است.

B - ديگر سوال‌ها

B.1 سوالاتي كه در نامه‌هاي آژانس به تاريخ‌هاي ‌٨ و ‌١٢ فوريه ارائه شده است.

‌١- آژانس در مورد درگير بودن احتمالي كاركنان انستيتو فيزيك كاربردي در فعاليت ايران بر روي چاشني‌هاي EBW، كوشش‌هايي براي خريد طيف سنج‌هاي گاما Borehole توسط اين شخص Gov/‌٤/٢٠٠٨ و كوشش‌ها براي خريد منفذ جرقه به وسيله ديگر اشخاص (Gov/ ‌٤/٢٠٠٨). ايران بيان كرد كه شخص مورد نظر در كارهاي مربوط به EBW درگير نبوده و تقاضاي خريد مربوط به حفاري چاه براي وزارت نفت بوده است. ايران تلاش‌هاي انجام شده براي خريد منفذ جرقه به وسيله ديگر اشخاص را تكذيب كرد. آژانس به ارزيابي خود در خصوص اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادامه مي‌دهد.

‌٢- آژانس همچنين از ايران درخواست كرد كه در مورد آنچه كه پروژه ‌٤ ناميده مي‌شود و مي‌تواند به امكان غني سازي اورانيوم مرتبط باشد را توضيح دهد. ايران اظهارات قبلي خود را تكرار كرد كه هرگز پروژه ‌٤ نداشته است و پروژه غني‌سازي اورانيوم به غير از آنچه توسط سازمان انرژي اتمي انجام شده، وجود نداشته است. آژانس به ارزيابي خود از اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادامه مي‌دهد.

‌٣- آژانس در خصوص پروژه‌هاي زير سوال كرد: «پروژه ‌١/١١/٥»، كارخانه جنوبي، بندرعباس، «پروژه ‌٢/١١/٥»، تبديل كيك زرد به UF6، پروژه ‌٥/١١/٥، تحقيق و توسعه در مورد معدن‌كاري و تغليظ. ايران وجود چنين پروژه‌هايي را تكذيب كرد. آژانس به ارزيابي خود از اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادامه مي‌دهد.

‌٤- آژانس از ايران درخواست كرد كه هدف از سفرهاي انجام گرفته به خارج از كشور بين سال‌هاي ‌١٩٩٨ تا ‌٢٠٠١ فخري‌زاده و ديگر افرادي كه مشخص شده در برنامه هسته‌يي ايران درگير بوده‌اند را توضيح دهد و افراد، شركت‌ها و موسساتي كه ملاقات‌هايي با آنها انجام شده را مشخص كند. ايران اذعان كرد كه اين ديدارها انجام شده، اما اظهار داشت كه هيچ يك از آنها در رابطه با فعاليت‌هاي هسته‌يي، شامل غني سازي اورانيوم نبوده است و هيچ جزئياتي را ارائه نكرد. آژانس در ‌١٤ مي ‌٢٠٠٨ در خواست خود را براي پاسخ با جزييات مفصل‌تر تكرار كرد.

‌٥- ايران در پاسخ به درخواست‌هاي آژانس، تلاش‌هاي انجام شده براي خريد چشمه‌هاي نوتروني در سال ‌٢٠٠٣ را تكذيب كرد. ايران همچنين تلاش‌هاي انجام شده در سال ‌١٩٩٧ براي كسب دوره‌هاي آموزشي براي محاسبات نوتروني، جداسازي ايزوتوپي/ غني سازي، نرم افزار‌هاي موج انفجاري، چشمه‌هاي نوتروني و موشك‌هاي بالستيك (GOV/‌٤/٢٠٠٨ ، بند ‌٤٠) را تكذيب كرد. آژانس در رابطه با دلايل قرار دادن معادله گسترش شعاع دايره انفجار هسته‌يي "تيلور سدوف" با عكس‌هايي از آزمايش "ترينيتي ‌١٩٤٥"، در سوابق كاري يك كارمند IAP سووالاتي را پرسيد. ايران خاطر نشان كرد كه دانشمند IAP بر روي تحليل ابعاد كار مي‌كرده است و اين امر در سوابق كاري‌اش به مراجعي كه در دسترس منابع آزاد بوده اشاره كرده است، آژانس اجازه نيافت تا با اشخاص مربوط به اين موضوعات ملاقات كند و به ارزيابي خود از اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادمه مي‌دهد.

B.2 سوالاتي كه در نامه مورخ ‌٩ مي ‌٢٠٠٨ آژانس به آن پرداخته شده است.

آژانس از ايران در مورد برنامه هسته‌يي‌اش درخواست توضيحات بيشتر كرد كه در مجموع سوالات مربوطه شامل موارد زير است:

الف) اطلاعات مربوط به ملاقاتي در سطح بالا در سال ‌١٩٨٤ در مورد احيا برنامه هسته‌يي ايران قبل از انقلاب

ب ) اطلاعات درباره يك نامه كه بوسيله رئيس شوراي تشخيص مصلحت در سپتامبر ‌٢٠٠٦ منتشر شده كه اشاراتي به احتمال كسب سلاح هسته‌يي دارد.

ج) تلاش‌هاي رئيس سابق مركز تحقيقات فيزيك نظري و به وسيله SHIG در مورد خريد اقلام با كاربري دوگانه و استفاده هسته‌يي از طرف دانشگاه فني و سازمان انرژي اتمي ( GOV/‌٤/٢٠٠٨ بند ‌١٨ )

د) حيطه ديدار از سوي مقامات انرژي اتمي از تاسيسات هسته‌يي در پاكستان در سال ‌١٩٨٧

ه) اطلاعات در مورد ملاقات‌هايي بين مقامات ايران و اعضاي شبكه خريد درسال ‌١٩٩٣ در دبي

و) نقش كميته مركزي انقلاب اسلامي در مبادلات مربوط به خريد يا شبكه خريد در سال ‌١٩٨٩

ز) آيا پروژه‌هاي زير ؛ اهداف، وضعيت حال و اشخاص درگير در آنها وجود داشته يا در حال حاضر وجود دارند:

پروژه ‌٨/٤، پروژه ‌١٤/٣، پروژه ‌٨، پروژه ‌١٣ (پروژه ‌٤٤)، گروه ‌١٤، پروژه ‌١٠، پروژه ‌١٩، پروژه ‌١٥٩

ح) اسناد مكمل در رابطه با ورقه‌ها و ميله‌هاي آلومينيومي كه در ‌٢٧ ژانويه ‌٢٠٠٦ به آژانس ارائه شده است. (GOV/‌١٥/٢٠٠٦، بند ‌٣٧)

ط) ماهيت اهداف پيش بيني شده و كاربرد تجهيزات مربوط به نظارت تشعشع كه يك كارمند عضو IAP تلاش كرده بود آن را درسال ‌١٩٩٨ بدست آورد.

ي) اطلاعات در مورد اهداف فعاليت انجام شده توسط شركت پيشگام در حدود سال ‌٢٠٠٠ در مورد طراحي روند مبتني بر PUREX براي سازمان انرژي اتمي و؛

ك) توافقي كه به گفته منابع آزاد اطلاعاتي در ‌٢١ ژانويه ‌١٩٩٠ به وسيله وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح جهت ساخت رآكتور ‌٢٧ مگاواتي در اصفهان به امضاء رسيد.»

انتهاي پيام
سه شنبه 7 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 622]