واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: وقتي ديابت، روزهداري را تلخ ميكند افرادي كه روزانه از واحد انسولين بيشتري استفاده ميكنند، بيشتر دچار عوارض ميشوند به همين جهت اگر قند خون آنها كنترل شده نيست، نخواهند توانست روزه بگيرند. جام جم آنلاين: در ماه مبارك رمضان، براي بسياري از بيماران «ديابتي» اين سوال پيش ميآيد كه بالاخره با داشتن چنين بيمارياي تاب و توان روزه و روزهداري را خواهند داشت يا خير و آيا با گرفتن روزه خطري متوجه سلامت آنها نخواهد بود. دكتر فريد فتاحي، فوقتخصص غدد و متخصص داخلي دراينباره به جامجم ميگويد: روزهداري براي ديابتيهاي نوع دوم خوب است بخصوص اينكه سهچهارم ديابتيها از فعاليت بدني كم و وزن اضافه رنج ميبرند و مشكلشان زندگي شهري و ماشيني است كه همه اين عوامل دست به دست هم داده تا ميزان قند خونشان بالا برود. وي ميافزايد: اگر اين دسته از بيماران بتوانند در طول ماه رمضان روزهداري كنند و ميزان قندشان فاصله افطار تا سحر، در حد كنترل شده باشد، روزه گرفتن براي سلامت جسمي و روحي آنها، مفيد هم هست. به همين دليل ميتوان گفت؛ سهچهارم بيماران ديابتي، مشكلي براي روزهداري در اين ايام را نخواهند داشت و ميتوانند قرصهاي خود را به هنگام سحر و افطار ميل كنند. به گفته دكتر فتاحي از آنجا كه هنگام افطار، مصرف غذايي افراد، بيشتر از وعده سحر است و در ساعات بيشتري غيرروزه هستند، بهتر است قرصها با افطار صرف شود، چون اگر قرص هنگام سحر خورده شود، احتمال اينكه در طول ساعات روزهداري، قند خون آنها پايين بيفتد و توان روزهداري را از دست بدهند، بسيار زياد است. آنهايي كه نميتوانند روزه بگيرند «گاهي اوقات كه بيماري ديابتيهاي نوع دوم، شديد، طولاني و به همراه عوارض قلبي و عروقي است، روزهداري مشكل خواهد بود و بايد پزشك معالج درخصوص روزهداري اين دسته از بيماران تعيين تكليف كند.» اين پزشك متخصص داخلي با اشاره به اين مطلب عنوان ميكند: بيماراني كه دچار نوع يك ديابت هستند نيز، براي گرفتن روزه، با سختيهاي فراواني مواجه ميشوند و كار آنها بسيار سخت ميشود، بنابراين به آنها توصيه ميشود در ماههاي قبل از ماه مبارك، يك نوبت به طور امتحاني و تحت كنترل پزشك و خانواده، روزه بگيرند و اگر مشكلي برايشان پيش نيامد، اقدام به روزهداري كنند، چرا كه اين دسته از بيماران ديابتي بايستي انسولين بيشتري را كه صبح تزريق ميكردند هنگام افطار تزريق كنند تا قند خونشان در طول روزهداري، افت نداشته باشد. ولي آنچه مهم است اين است كه براي اين دسته از بيماران ديابتي (نوع يك)، هيچگونه اجباري از نظر شرعي و پزشكي وجود ندارد و نظر پزشك معالج در اينباره بسيار شرط است، چراكه هر فرد ديابتي، وضعيتش با بيمار ديگر فرق دارد و ميتوان گفت به تعداد افراد ديابتي، مدل ديابت وجود دارد كه از فردي با فردي ديگر متفاوت است. روزهداري و قند خون بالا افرادي كه روزانه از واحد انسولين بيشتري استفاده ميكنند، بيشتر دچار عوارض ميشوند به همين جهت اگر قند خون آنها كنترل شده نيست، نخواهند توانست روزه بگيرند. دكتر فتاحي با اشاره به اين موضوع، خاطرنشان ميكند: چراكه روزه گرفتن نيز نوعي «استرس» براي بدن آنها تلقي ميشود و بنابراين با روزه داشتن، قند خون آنها افزايش پيدا ميكند و حتي ممكن است آنها را به «كما» بكشاند. وقتي دچار افت قند خون شدهايد بيماران ديابتي بايد توجه داشته باشند كه وقتي دچار افت قندخون شدند به جاي مصرف شربت آب قند، از مواد غذايي كه داراي فيبر هستند، استفاده كنند، به عنوان مثال نان و پنير يا ميوههايي همچون گلابي و هلو، ميتواند كارسازتر باشد، چون هنگام نوشيدن قند آب، ممكن است قندخون تا حدود زيادي بالا رود اين فوق تخصص غدد با اشاره به اين مطلب، علايم افت قندخون شديد را عرق زياد، اختلال در هوشياري و كما ذكر ميكند. ديابتيها در افطار، ميوه را فراموش نكنند اين پزشك فوق تخصص اظهار ميكند: بهتر است افراد ديابتي هنگام افطار از خوردن و نوشيدن مواد غذايي بسيار شيرين همچون زولبيا و باميه پرهيز كنند و به جاي آن، مصرف ميوههاي فيبردار را بالا ببرند تا بدين طريق از جذب قند اضافه و يبوست جلوگيري به عمل آيد، وي در پايان تصريح ميكند: روزهداري در نوع يك بسيار خطرناك است و ممكن است فرد را دچار عوارض غيرقابل جبراني كند، بنابراين در اينگونه بيماران، مشورت با پزشك متخصص نبايد فراموش شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 321]