تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819083103
هالیوود مسلمانان را دوست ندارد! (بخش دوم)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: هالیوود مسلمانان را دوست ندارد!(بخش دوم)
در راستای بررسی نقش هالیوود در جهان در مقاله پیشین، به این نکته اشاره شد که هالیوود ابزاری است که در خدمت پیشرفت منافع سیاسی و فرهنگی آمریکا فعالیت می کند. در همین راستا لازم است به حذف موانع بپردازد تا مسیری هموار برای تثبیت ایدئولوژی خاص خود داشته باشد. همانطور که گفته شد از مهم ترین موانع برای آمریکا و صهیونیسم مسیحی، مسلمانان و افکار و اعمال آنها می باشد.بنابراین سیاست تولید فیلم در این کشور به گونه ای است که تخریب چهره مسلمانان امری مهم تلقی می شود.در این میان معرفی مسلمانان به عنوان چهره و نمادی از تروریسم، امری که به وضوح در فیلم های مختلف به چشم می خورد.در ادامه در این مقاله به بررسی جوانب دیگری از این موضوع می پردازیم تا مخاطبان اینگونه فیلم ها با نگرش دقیق تری به آنچه فراسوی این تصاویر وجود دارد، پی برند.همانطور که گفته شد، بررسی این مطلب مهم است که چگونه تولیدات پر بیننده هالیوود، در ارائه تصویری از جهان اسلام و مسلمانان در دنیای غیرمسلمانان، سهیم هستند؛در این مقاله دیگر انگاری مسلمانان و عرب‌ها در فیلمهای غربی بررسی می شود. به كلیشههای اصلی مسلمانان در فیلمهای غربی نگاهی خواهد شد و این تصاویر كلیشه‌‌ای با شیوه ارائه خود مسلمانان در فیلمهای اسلامی مقایسه خواهد شد. این موضوع، مسائل بسیاری را در باره هویت مطرح خواهد كرد كه در پایان مختصرا به آن اشاره خواهد شد. عرب‌ها لزوما مسلمان نیستند. گرچه عموما با این عنوان در هالیوود شناخته می‌شوند. با این وجود به تصاویر هالیوود از عرب‌های غیرمسلمان نیز اشاره خواهیم كرد. نگرش منفی عاملی نیست كه تنها به تصاویر مسلمانان در هالیوود محدود شود. گرچه، در حالی كه انحراف جنسی و فساد در فرامین مربوط به راهبان، اغلب توسط هالیوود زیر پوشش قرار می‌گیرد (كشیش)، تصاویر مثبت از مسلمانان تقریبا عملا در فیلمهای هالیوود دیده نمی‌شود. یافتن یك عرب مهربان و قهرمان از هر جهت در فرهنگ عوام همان قدر دشوار است كه یافتن سوزنی در میان توده‌ای از شن. والنتینو در فیلم «شیخ» گرچه اساسا شرافتمند است، اما تندخو و شهوت پرست نیز نمایانده می‌شود. به نظر می‌رسد عرب‌ها در نخستین سال‌های پیدایش سینما در آمریكا، آمیزه‌ای هستند از اساطیر مردمانی كه در طبیعت زندگی می‌كنند و دو نقطه غایی در موردشان صدق می‌كند؛ بدوی اصیل از دیدگاه روسو و وحشی از دیدگاه هابز، كه در شخصیت ابتدایی منفردی تركیب شده‌اند. گرچه، این تصویر بالقوه دلنشین و بدجنس، اما دوست داشتنی، تصویر عمده ارائه شده در فیلمهای هالیوودی نیست. تقریبا تمام غیرمسلمانان، قربانی یا قهرمانند رایج ترین و عمیق ترین تصویر از مسلمانان، تروریست و متعصب بودن آنهاست. در فیلمهای «نیروی دلتا»، «راهی به سوی بهشت»، «عملیات كندر»، «فك‌های دریایی»، «به سوی خورشید» «بیابان‌های مرگبار»، «دروغ‌های حقیقی»، «تصمیم اجرایی» و بسیاری دیگر، مسلمانان و ساكنان خاورمیانه تروریستند. ظواهری همچون رنگ پوست تیره، ابروهای كلفت، ریش‌های سیاه، پوشش سر عربی و الفبای عربی، به كرات به سوی بینندگان روانه می‌شوند كه با دیگر انگاشته شدن مسلمانان و تهدید سیاسی پیوند می‌یابند. تروریست اصلی فیلم «تصمیم اجرایی»، ظاهرا مسلمانی مومن تصور می‌شود كه برای توجیه تروریسم از قرآن نقل قول می‌كند و خداوند را به این دلیل كه «شمشیر الله» را به او بخشیده، ستایش می‌كند - شمشیر الله اسلحه ویرانگر او محسوب می‌شود - كه «عمیقا به قلب فرد كافر اصابت می‌كند.» هنگامی كه در میانه عملیات هواپیما ربایی نیایش می‌كند، سجده او به تجسم نمادین وحشت مبدل می‌شود. همنشینی مكرر عمل تروریستی متعصبانه و به جا آوردن تكالیف مسلمانی مانند عبادت، خواندن قرآن، كتاب مقدس اسلام و صحبت كردن به زبان عربی. فیلم «خیابان‌های مرگبار» درباره یك سرباز نیروی دریایی است كه فلسطینیها او را گروگان گرفته اند و قتل عام بعدی بسیاری از فلسطینیان ناشناس، در حالی كه «به سوی خورشید» ماجرای نظامی دیگری است كه پیرامون كشتار ناموجه عرب‌های تروریست ساخته شده است. شلیك تصادفی مسلسل توسط جیمی، گروهی از عرب‌های تروریست را به هلاكت می‌رساند و در همان حال تماشاگران سینمای فیلادلفیا، كشتار تبهكاران عرب را با فریاد و شادمانی تایید می‌كنند (دروغ‌های حقیقی.) این تصاویر، سنت بحث استعماری را تقویت می‌كنند. این تصاویر به تماشاگر آمریكایی كمك می‌كند كه به خاطر داشته باشد دشمن جایی در خارج قرار دارد. در فیلم «صلح ساز»، هواپیمایی سلاح‌های هسته ای را ربوده و به ایران می‌برد، گرچه دشمن عقیدتی در فیلم یك مسلمان اهل سارایوو است كه تصمیم گرفته به منهتن حمله كند و انتقام مرگ همسر و دخترش را از گروهی كه در سازمان ملل برای ایجاد صلح در آن منطقه می‌جنگیدند، بگیرد. دانشمند دیوانه فیلم یك پاكستانی دانش‌آموخته دانشگاه هاروارد است.
«راهی به سوی بهشت» داستان ناگفته بمباران مركز تجارت جهانی، ادعا می‌كند كه وقایع پشت پرده این حمله را روایت می‌كند. كارگردان این فیلم «لری ویلیام» می‌گوید: چالش اصلی او در ساختن این فیلم این بود كه داستانی را به فیلم تبدیل كند كه در آن هفت یا هشت مرد با ریش و نام‌هایی مشابه حضور دارند و آنان را متمایز سازد. پلیس‌ها و ماموران FBI در فیلم به مسلمانان با عناوینی چون «حرامزاده»، «عوضی» و... اشاره می‌كنند. گرچه مدیران، از فیلم با گفتن این نكته كه فیلم «درباره تفاوت‌های فرهنگی است» دفاع می‌كنند، رهبران مسلمان معتقدند كه فیلم تصویری كلیشه ای از مسلمانان به دست می‌دهد و شرایطی می آفریند كه در آن انزجار از تبهكاری مسلمانان به امری عادی بدل می‌شود. این فیلم تمام مسلمانان را به تروریسم در آمریكا و اسلام را به خشونت ارتباط می‌دهد و تاكید می‌كند كه ایمان، نفرت را در میان غیرمسلمانان پرورش می‌دهد، مسلمانان و اعراب را افراد مقصر در خشونت‌‌ورزی می‌پندارند نه به عنوان قربانی، به ویژه نه به عنوان قربانی تروریسم دولتی كه در «كرانه غربی» مشاهده می‌شود. هیچ تصویری از اعرابی كه سلاح شان در هم شكسته می‌شود، خانه‌هایشان منفجر می‌شود و تظاهر كنندگانی كه به آنها شلیك می‌شود و كشته می‌شوند، وجود ندارد. تماشاگران، مادران عرب را نمی‌بینند كه برای كودك شان آواز می‌خوانند. دكتر عربی را نمی‌بینند كه از یك بیمار مراقبت می‌كند، معلم عربی كه درس جبر می‌دهد و یك مرد عرب هرگز همسرش را در آغوش نمی‌گیرد. خانواده‌ها جمع نمی‌شوند كه به مسجد یا كلیسا بروند. حتی آواز ملودی اصلی فیلم علاء الدین چنین می‌گوید؛ «جایی كه در آن به این دلیل كه صورتت را دوست ندارند، گوشت را می‌برند. وحشیانه است، اما هی، اینجا وطن است.» بدون دخترم هرگز (1991) همچون بسیاری فیلمهای دیگر، به «دیگری بودن» مذهبی و فرهنگی می‌پردازد - اسلام و نمونه اصلی دیگران. در بررسی این فیلم، «مایلز» از كوشش هالیوود در ارائه «دیگری بودن» انتقاد می‌كند. با این وجود، این فیلم در هفته نخست نمایش، بیش از 14 میلیون دلارفروش كرد و به ابزار اصلی ارائه اسلام و مسلمانان در آمریكا مبدل شد. جایی كه در آن به این دلیل كه صورتت را دوست ندارند، گوشت را می‌برند. وحشیانه است، اما هی، اینجا وطن استبتی محمودی، یك زن آمریكایی، از شوهر ایرانی اش، كتك می‌خورد و منزوی می‌شود. بتی و دخترش، مهتاب، جدا نگاه داشته و تهدید می‌شوند، گویی خانواده بنیاد گرای مودی، آنها را به دادگاه احضار كرده اند. از آنجا كه هیچ نمایش متضاد دیگری از زنان آمریكایی در ایران وجود ندارد، به نظر می‌رسد كه داستان بتی، نمونه اصلی محسوب می‌شود. فیلم، كلیشه شخصیت اهریمنی ایرانی را مورد استفاده قرار می‌دهد. فیلم یك شكست تمام و كمال هنری است و وابستگی اش به كلیشههای فرهنگی، انگیزه غالب است. بینندگان، تعصب را خصیصه شخصیت ملی ایرانیان می‌پندارند. به گفته یك پروفسور ایرانی - آمریكایی، دكتر توحیدی، فیلم «از تمایز قائل شدن میان دولت و مردم بازمی‌ماند.» چرا فیلم، داستان زنی آمریكایی است؟ بتی، زنی است كه در فرهنگی خاورمیانه ای گیر افتاده است، هیچ زن خاورمیانه ای در وضع مصیبت بار مشابهی به نمایش درنمی‌آید. مردی مشابه در فیلم «پدر عروس: قسمت دوم» یافت می‌شود، جایی كه همسایه ای رذل، آقای حبیب، بر سر همسر فرمانبردارش به زبان عربی فریاد می‌كشد و استیو مارتین را تهدید می‌كند كه اگر نتواند حقوقش را بپردازد، خانه اش را خراب خواهد كرد. در «شكوفایی بچه»، زنی مسلمان كه از سر تا پا پوشیده است، زنی آمریكایی را مطمئن می‌كند كه به دخترش خواهد آموخت كه چگونه از یك مرد اطاعت كند. هدف این كلیشه این نیست كه «بیگانگان» را مطمئن سازد چیزی با عنوان مرد مسلمان طرفدار مرد سالاری وجود ندارد - به هیچ وجه - مقصود آن مطمئن ساختن مردان مسلمان از استانداردهای مساوات طلبانه رفتاری شان نیز نیست. این كلیشه صرفا این مساله را بیان می‌كند كه مردان مسلمان - همچون مردان مسیحی، یهودی، هندو و بی دین - ممكن است طرفدار مرد سالاری باشند یا نباشند و زنان مسلمان - همچون زنان مسیحی، یهودی، هندو و بی دین - ممكن است «ستمدیده»، «برده وار»، مستقل یا طیفی دیگر از خصیصه‌ها باشند. نسبت دادن خصلتی مشخص به آنها به شكلی پیوسته، مغرضانه نمایاندن این مساله است.
صنعت فیلمسازی غرب در نزدیك شدن به مسلمانان و دنیای عرب، سنت نیرومند شهوترانی را همواره مد نظر داشته است. دنیای عرب «از دریچه تصویر تكراری زن محجبه به صورت جنسی تعبیر می‌شود»، این زن عموما بیشتر از آنكه از انظار، پنهان نگاه داشته شود، در معرض دید قرار می‌گیرد. این جریان در معرض دید قرار دادن، به شكلی تمثیلی قابلیت استفاده از سرزمین‌های شرقی برای دانش و ثروت عمیق غربی را بیان می‌كند. در تصاویر نخستین عرب‌ها در سینمای آمریكا، عرب‌ها با قانون شكنی، خشونت و تمایلات جنسی پیوند می‌یابند. فیلمهای «شیخ» و «پسر شیخ» ملودرام های ماجراجویانه نامتعارضی را به تصویر می‌كشند كه در صحرا می‌گذرد. در فیلمهای «رقص»، «لا ابالی» و «صحرا»، هالیوود اجازه داشت كه پیكر را در معرض دید قرار دهد و داستان‌های خیالی شرقی از رابطه جنسی و خشونت را به كار گیرد. در فیلم «رویاهای هند و كاملیا» هنگامی كه اید، هند را اغوا می‌كند، ما از حقیقت استثمار و رنجی كه این صحنه تلویحا به آن اشاره می‌كند، آگاهیم. در شیوه ای كه به علاقه افراطی هالیوود به رقص باله، پوشش‌های بدن نما، حرمسرایی كه در آن دختران رقصنده نیمه برهنه ای برای مردشان چاپلوسی می‌كنند، شباهت دارد، تمایلات جنسی تشخیص داده می‌شود و مورد مطالعه قرار می‌گیرد، اما صورت آرمانی، به آنها داده نمی‌شود. طراحی كردن «دیگری»، برای مقایسه، تا هنگامی كه مطمئنیم آنها دشمن مان هستند، می‌توانیم برای خواسته‌های نفتی غرب به جنگ شان برویم، یا مالیات بر درآمد را در درون مجتمع‌های نظامی صنعتی اعمال كنیم، یا توجه مردم را از موضوعات داخلی منحرف كنیم. تمام این كارها با رضایت ثمربخش طراحی شده مردمی صورت می‌گیرد كه به شكلی غریزی، دشمن را می‌شناسند. در فیلم «تصمیم اجرایی» افسران ارتش آمریكا، مسلمانان متعصب عرب را به جنگ می‌طلبند. تقریبا تمام غیرمسلمانان، قربانی یا قهرمانند، در حالی كه هر مسلمان به تنهایی یك جنایتكار به تصویر كشیده می‌شود.خصلت «دیگری بودن» این گروه نژاد گرای مذهبی، مورد تاكید قرار می‌گیرد تا برادری را در پیكره سیاست آمریكایی به وجود آورد. گروه مردان ارتش آمریكا از نظر نژادی گوناگونند - انگلیسی، آسیایی و سیاهپوست آمریكایی با آمریكاییان معصوم و شجاع و مهماندار زن سیاهپوست آمریكایی همكاری می‌كنند تا از امنیت ملی پاسداری كنند. مایلز معتقد است؛ «شناسایی و نادیده گرفتن مردمی كه از لحاظ نژادی، مذهبی و جنسی با یكدیگر متفاوت اند، یك استراتژی كهن برای توصیف كردن خود غرب است، اما «دیگری بودن» پیش از آنكه كنار گذاشته شود باید تجسم شود و فیلم پرطرفدار، ابزاری است كه در آن تصاویر این اختلاف رواج داده می‌شود. :هالیوود به فرجام جهان می اندیشد!هالیوود، مسلمانان را دوست ندارد! ( بخش اول)جمع آوری:فاطمه ناظم زاده/گروه جامعه و سیاستمنبع: روزنامه – رسالت/با تغییر و تلخیص
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 318]
-
گوناگون
پربازدیدترینها