محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826818442
خاطره آدمها در فضاي ديجيتال باقي خواهد ماند
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: ما يک بار زندگي ميکنيم و اثري که از خود به جا ميگذاريم بسيار مهمه و اينکه بدونيم تک تک ما در تاريخ موجودي به نام بشر سهيم هستيم. مخصوصا در عصر تکنولوژي که نام و خاطره‌مان تا ابد در فضاي ديجيتال باقي خواهد ماند. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگهاي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، نويسنده وبلاگ "يه وجب خاك اينترنت" به نشاني http://cyberpejman.com در ادامه آورده است: وقتي اولين بار اصطلاح "عصر اطلاعات" به گوشم خورد، نه ماهواره‌اي بود و نه اينترنتي که بشه در مورد اين موضوع جستجو کرد و تنها منبع اطلاعات همان برنامه‌هاي علمي شبکه چهار بودند. سال دو هزار که رسيد، وارد هزاره‌اي شدم که اکثريت مردم جهان به پيشوازش رفتند و جشن گرفتند و صد البته داستان‌هاي هولناک مشکل عددي سال 2000 و غيرو رو هم که هممون يادمونه. شايعات مربوط به از کارافتادن زيرساختارهاي کشورهاي پيشرفته، خرابکاري و سوء استفاده تروريستها و آدم خلافها از موقعيت و غيرو حسابي داغ بود. گويي 15 سال پيش، يک قرن گذشته. حالا در نقطه‌اي زماني هستيم که ديگر بگويي عصر اطلاعات مي‌خندند چون همه در آن غرقيم. صبح پا مي‌شويم و ايميلمون رو چک ميکنيم و اصلا يادمون نيست که زماني پست وجود داشته که يه نامه عاشقانه رو برسونه به دست دلدار يا خبري از فرزند به پدر و مادر بده. يه چت صوتي با مادر در اسکايپ و يا جيتاک و بعدش خواندن سايتهاي مختلف خبري در تنها چند دقيقه. تويتر رو مي‌توني نگاه کني و متوجه بشي که در يک جزيره دور افتاده در وسط اقيانوس آرام چه اتفاقي داره مي‌افته. يکي ديگه از موبايلش در کنار ساحل داره روي فليکر عکس مي‌فرسته، يکي وسط تظاهرات کارگران در اروپاست، يکي با استفاده از موبايل اينترنت، وارد يک جلسه کاري در آن سر دنيا مي‌شود و همه اين‌ها رو بدون حتي يک لحظه تفکر انجام مي‌دهيم. اين ميان يکي از مواردي که من رو به فکر فرو برده اينه که چرا انقدر اخبار و سر تيتر خبرها شير تو شيره. اخبار مربوط به تظاهرات، زندان کردن‌ها، کشت و کشتار، قتل عام قومي، آزمايش موشکهاي دور برد، اعتصابات، زلزله و بلاياي طبيعي، کشتار حيوانات، از بين بردن محيط زيست، رسوايي‌هاي اخلاقي، سبعيت و وحشيت ديکتاتورها و بدبختي و فلاکت مردم زير دست آنها، حملات تروريستي، کل کل کردن دولتها با يکديگر، سقوط اقتصاد دولتها، اغتشاشات در زندگي روزمره، اخبار مربوط به سرطان و بيماري‌هاي عجيب و غريب حاصل از زندگي شهر نشيني، و بسياري ديگر از سر تيتر خبرها باعث سرسام من ميشه. چرا مديا و رسانه‌هاي جمعي اين کار رو با بينندگانشون مي‌کنند؟ چرا اخبار خوب در سر تيتر خبرها قرار نمي‌گيرند و فقط بدبختي و فلاکت به تصوير کشيده ميشه و جالب اينجاست که اين بنگاه‌هاي خبر پراکني، در ساختار ذهن من و شمايي که از کودکي با آن بزرگ شده ايم، تاثيري بسيار عميق گذاشته اند که فکر ميکنيم مگر غير از اين همه ميشه؟ در حالي که سرعت تکنولوژي سرسام آوره اما عادت‌هاي روزمره و نادرست اجتماعي ما، نه تنها در حال بهبود نيستند بلکه در حال پسرفت هم هستند. انسانيت روز به روز افول پيدا مي‌کنه و در کمال ناباوري وقتي اطرافم رو مي‌بينم و با ديگران صحبت مي‌کنم متوجه مي‌شوم که جنس بشر اينه که کلاه خودش رو بگيره که باد نبره. آيا اين بشر پرمدعا تمام عرضه‌اش در تمام اين قرن‌ها جز کشت و کشتار و خونريزي و ايجاد اغتشاش در هارموني اين سياره زيبا چيز ديگري بوده؟ اما سوالي که براي من باقي مي‌مونه اينه که من چه مي‌تونم بکنم که اين سيل رو تغيير بدم. من به عنوان يک شهروند جهاني چطور مي‌تونم به صورت مثبت تاثيرگذار باشم و خودم هم جزيي از اين باتلاق نشم؟ ما يک بار زندگي ميکنيم و اثري که از خود به جا ميگذاريم بسيار مهمه و اينکه بدونيم تک تک ما در تاريخ موجودي به نام بشر سهيم هستيم. مخصوصا در عصر تکنولوژي که نام و خاطره‌مان تا ابد در فضاي ديجيتال باقي خواهد ماند. شما با اخبار روزانه چطور برخورد مي‌کنيد؟ شما چطور با اين اوضاع دنيا کنار مي‌آييد؟ اصلا به آن فکر مي‌کنيد يا به قول بعضي دنبال نان شب خود هستيد؟ آيا ديدن اخبار بد برايتان عادت شده؟ انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 186]
-
گوناگون
پربازدیدترینها