واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سیره قرآنی امام حسین علیه السلام (4)
دو راه با دو نگاه# استمرار پیروزی حق چون امام حسین علیهالسلام عینیّت دین بودند، میخواستند که اسلام با همین ویژگی خود در جامعه عینیّت پیدا کند؛ لیکن عینیّت یافتن دین در دنیا با تزاحم همراه است زیرا ممکن نیست چیزی در عالم طبیعت یافت شود و از گزند مزاحمت مصون بماند. البته اگر آن شیء حق بود، میماند و مزاحم آن خودش آسیب میبیند، بی آن که به حق آسیبی برساند ولی اگر آن شیء حق نبود، از برخورد چیزهای دیگر آسیب میبیند، بی آن که بتواند در درازمدّت به چیزی آسیب برساند.بنابراین، اگر گاهی میپنداریم که حق از باطل شکست خورده و باطل پیروز شده است، برای آن است که یا آنچه را حق نیست، حق پنداشتیم و آن چه را باطل نیست، باطل. یا اگر حق و باطل را درست فهمیدیم، پیروزی را به جای شکست و شکست را به جای پیروزی نشاندهایم و در این محاسبه اشتباه کردهایم وگرنه شکست حقّ حقیقی و پیروزی باطلِ واقعی، هر چند در مدّتی کوتاه ممکن نیست؛ زیرا باطل مانند کف روی آب است و حق مانند سیل خروشان. باطل در سایه حق، نمایی دارد و ممکن نیست که بتواند حق را از بین ببرد؛ زیرا اگر حقّی نباشد، باطلی نیست؛ چون باطل، حقنماست. اگر سیلی نباشد، کفی نیست؛ چنانکه اگر نور نباشد، سایهای نخواهد بود.انسان حق مداری که برای صیانت و حفظ دین الهی، نستوهانه جهاد میکند هرگز شکست ندارد.انسان حق مدار دو راه در پیش رو دارد که هر دو از نظر دانش، حق است و از نظر گرایش، خیر و زیبا: یکی شهادت و دیگری پیروزی است که از آنها به «احدی الحسنیین؛ یکی از دو پیروزی» (1) یاد میشود؛ امّا شخص باطلْطلبی که برای حق زدایی میکوشد، هرگز پیروز نخواهد شد زیرا او بیش از دو راه در پیش رو ندارد که هر دو از نظر آگاهی عقل باطل است و از نظر گواهی دل شرّ و زشت: یکی عذاب الهی بدون واسطه و دیگری عذاب به واسطه رزمندگان اسلام است: «قاتلوهم یعذّبهم الله بأیدیکم و یخزهم؛ با آنان بجنگید، تا خدا آنان را به دست شما عذاب و رسوایشان كند» (2)حسین بن علی علیهالسلام در شرایطی قیام کردند که در اثر طغیان حاکمان ستم و جهل علمی و جهالت عملی؛ اکثر مردم مبتلا به انحراف عقیده و سوءخلق و رفتار بودند و محرومیت از تبلیغ صالحان و نفوذ طالحان ددمنش، منشأ همه این تباهیها شد. حضرت سید الشهداء در روز عاشورا فرمودند: سرّ این که نصایح من در شما اثر نمیکند و رهنمود مرا نمیپذیرید، این است که شکمهای شما با حرام پر شده است؛ و حرام ممکن نیست با حلال هماهنگ شود و غذای حرام ممکن نیست با اندیشه صحیح جمع شود. با این که من حجّت خدایم و کلام حق از درون من میجوشد و اگر کسی مستعد دریافت سخن رسا باشد، یقیناً متأثر میشود، امّا شما، توان پذیرش پیشنهاد صحیح را از دست دادهاید زیرا اندیشه، نه خودجوش است و نه از جای دیگر پر میکشد؛ بلکه اندیشه محصول همان غذاهای چندین ساله قبل است که راه افتاده و اکنون علم و فهم شده است؛ چنانکه انگیزه نیز چنین است.ادامه داردپی نوشتها:1- سوره توبه، آیه 522- سوره توبه، آیه 14منبع: کتاب شکوفایی عقل در نهضت حسینی.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 159]