واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: باران شبانه
"با وجودي که 5 سال دارد، تقريباً هر شب رختخوابش را خيس ميکند". بهطور معمول، گرچه در سن 3 تا 4سالگي کودکان ميآموزند که شبها دستشويي خود را کنترل کنند، اما شب ادراري تا سن 6 و حتي گاهي 7 سالگي امري طبيعي است. جالب آنكه 3 درصد افراد تا پانزده سالگي نيز گاهگاه به اين مشكل دچار ميشوند. آنچه اهميت دارد دانستن اين موضوع است كه شبادراري بيماري نيست، بلكه وضعيتي است كه نياز به درمان مؤثر و مداوم دارد.علل شب ادراريعلل ايجادكننده شبادراري ناشناختهاند. اما عوامل متعددي با اين عارضه ارتباط دارند:1. حجم مثانه: شبادراري ممكن است بهدليل ظرفيت كم مثانه باشد.2. سابقه خانوادگي: كودكانِ والديني كه شبادراري داشتهاند، بيشتر احتمال دارد كه به اين عارضه دچار شوند.3. عفونت: عفونت كليهها يا مثانه ممكن است باعث شبادراري كودكي شود كه سابقه اين مشكل را نداشته است.4. كمبود هورمون ضد ادرار: ميزان اين هورمون در بدن كودكاني كه رختخواب خود را خيس ميكنند كمتر از سايرين است. اين هورمون ساخت ادرار را كاهش ميدهد. 5. تأخير در رشد و نمو: كودك ممكن است به علت تأخير رشد دستگاه عصبي خود قادر به دريافت پيام از مثانه پر نباشد.6. خواب بسيار عميق: تعدادي از پزشكان به در نظر گرفتن اين عامل بهتنهايي اعتقادي ندارند.7. رژيم غذايي: مصرف شكلات و مواد كافئيندار و محصولات غذايي حاوي مواد رنگي مصنوعي كودك را مستعد شبادراري ميكند.8. علل رواني و عاطفي: برخي از كودكان دچار مشكلات رواني و عاطفياند و اعتمادبهنفس كافي براي كنترل ادرار پيدا نكردهاند. اين كودكان نيز مستعد شبادرارياند.9. نقص و نابالغ بودن مثانه: مثانه بدون هيچ دليلي حتي زمانهايي که کاملا پرنيست منقبض ميشود و در طول روز، بطور مداوم کودک را به دستشويي ميکشاند و در طول شب نيز موجب شب ادراري ميشود.خودتان هم باور كنيد كه كودك بدون هيچ غرضي اين كار را انجام ميدهد. پس تنبيه يا شرمنده كردن او وضع را بهتر نخواهد كردبراي دارو دادن، هنوز خيلي زود است.شما مخالف دارو دادن به کودکتان هستيد؟ حق داريد دادن دارو به کودکان زير 6 يا 7 سال، کار بيهوده و اشتباهي است. شب ادراري بيماري نيست که با دارو درمان شود. اگر کودکتان از مرز 7سالگي گذشته و باز هم دچار شبادراري شد آنگاه ميتوانيد زيرنظر پزشک متخصص، دارو مصرف کنيد. براي کودکاني که دچار نقص در مثانهاند، داروهايي وجود دارد که در کامل شدن مثانه به آنها کمک ميکند در مورد کودکاني هم که دچار مشکلات خوابند، درمانها کاملاً رفتاري است. به هر حال درمان زماني جواب ميدهد که کودک خود، براي مداوا شدن هيجان داشته باشد. وقتي او تصميم گرفت، بازي را شروع کنيد!تولد يک خواهر يا برادر، طلاق والدين، رفتن به مدرسه، اسبابکشي و... همگي ميتوانند از دلايل شب ادراري کودکاني باشند که تا مدتها رختخوابشان تميز بوده ولي ناگهان دچار شب ادراري شدهاند.حس مسئوليت را به او القا کنيد.براي يک مدت کوتاه ميتوانيد از روشهاي کلاسيک استفاده کنيد. مثلا از ساعت 18 به بعد به او نوشيدني ندهيد. فرمول هميشگي «جيش، بوس،لالا» را به او يادآوري کنيد. به او ياد بدهيد بايد در طول شب، ادرارش را نگه دارد البته نه با اين تهديد که در غير اين صورت تنبيه ميشود. با تحقير، حس مسئوليت به او القاء نميشود. بايد کاري کنيد که شب ادراري نه تنها دغدغه ذهني شما بلکه دغدغه ذهني او نيز باشد. يک چراغ خواب روشن کنيد تا شبها بدون نگراني و ترس به دستشويي برود و شما را بيدار نکند. روي يک تقويم شبهايي را که دچار شب ادراري شده و شبهايي را که نشده، همراه با خود او علامت بزنيد تا براي اين مسئله تشويق شود. مبادا روزها «فرزند دلبندم» و شبها «احمق کردن» خطابش کنيد! آشنا كردن كودك با عارضه شبادراريگاه كودك از شما ميپرسد: «من نميخواهم رختخوابم را خيس كنم. نميخواهم شما را به دردسر بيندازم. پس چرا اين اتفاق ميافتد؟» ابتدا بايد به كودك بفهمانيد كه شبادراري گناه نيست. . براي كودكتان توضيح دهيد كه احتمالاً كليه او بيشتر از كليه ديگران ادرار ميسازد يا مثانهاش قادر به نگهداري ادرار نيست. يك بادكنك را از آب پر كنيد. به كودك بگوييد كه اين بادكنك شبيه مثانه است. وقتي پر ميشود به ديوارههايش فشار ميآيد و كشيده ميشود. تا زماني كه دهانه بادكنك بسته باشد، آب از آن خارج نميشود. هرگاه مغز دستور دهد، دهانه بادكنك باز ميشود و ادرار بيرون ميريزد. به كودك بفهمانيد كه فرمان مغز همان چيزي است كه او بايد هنگام خواب دريافت كند. استفاده از زنگ هشداردهندهدر كودكي كه رختخوابش را خيس ميكند، بايد راه عصبي مغز به مثانه تقويت شود. زنگهاي هشداردهنده براي تقويت اين مكانيسم بهكار ميروند. يك گيرنده رطوبت، بلافاصله پس از شروع ادرار كردن كودك، در رختخواب او فعال ميشود و زنگ را بهصدا درميآورد. برخي از اين زنگها لرزشي هستند. بيداري کودک همراه با صداي زنگ جلو خروج بيشتر ادرار گرفته ميشود. بهتدريج كودك ميآموزد كه پيش از بهصدا درآمدن زنگ از خواب بيدار شود يا تمام شب را بدون نياز به ادرار كردن به خواب رود. در استفاده از اين روش، كودك بايد آنقدر بزرگ شده باشد كه مشكل شبادراري را دريابد و بهعنوان بخشي از درمان، با والدين و پزشك همكاري كند. براساس آمار بهدستآمده، اين زنگها ميتوانند تا 70 درصد در درمان شبادراري مؤثر باشند. توصيه ميشود كه استفاده از اين زنگها حداقل سه هفته پس از خشك شدن رختخواب كودك ادامه يابد. بهنظر ميرسد كه درمان هر كودك با اين روش به چهار الي پنج ماه زمان نياز دارد.درمان دارويي شبادراري كودكانداروها بسيار سريعتر از زنگهاي هشداردهنده عمل ميكنند، اما اين داروها، بهجاي معالجه كردن عارضه، آن را براي مدت كوتاهي پنهان ميكنند. اسپري استنشاقي، داروي ايميپرامين و در مورد برخي كودكان كه عضلات مثانه آنها قبل از پر شدن كامل مثانه منقبض ميشود، اكسيبوتين كاربرد دارد.بايد به چنين كودكاني اطمينان داد كه اين مسئله دير يا زود حل خواهد شد. پزشك و پدر و مادر در كنار او هستند و او را حمايت ميكنند تا مشكل بهطور كامل برطرف شود. منبع: ماهنامه آموزشي کودک و پيام آشنا
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 547]