واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: آخرین نیوز: چندی پیش به ویترین افتخارات سمپراس، اسطوره تاریخ تنیس و کسی که تا قبل از پیدا شدن سر و کله فدرر، بهترین بازیکن تاریخ تنیس محسوب میشد و کسی نمیتوانست جانشینی برای او تصور کند، دستبرد زده شد؛ سمپراس با قهرمانی در 14 گرند اسلم بعد از فدرر – که 16 قهرمانی دارد – پرافتخارترین تنیس باز دنیا به شمار میرود.
تنها چیزی که برای سمپراس باقی مانده 13 قهرمانیاش در گرنداسلمهای چهارگانه (اوپن استرالیا، اوپن فرانسه، ویمبلدون و اوپن آمریکا) است. او البته در اوپن فرانسه قهرمانی ندارد. اولین جام قهرمانی او در اوپن استرالیا ربوده شده است به اضافه تمام جامهایی که به خاطر قهرمانی در مسابقات جام دیویس، مسترزکاپ، چندین تور معتبر تنیس و چندین جام به مناسبت قرار داشتن در رده اول تنیس بازان جهان. روزنامه «لس آنجلس تایمز» در گزارش خود از این سرقت، وقتی داشت حرفهای سمپراس را انتقال میداد، تاکید داشت صدای اسطوره تنیس آمریکا با لرزش از حنجرهاش خارج میشد: «نمیتوان ارزش مالی برای آنها در نظر گرفت. من نمیخواستم آنها را در موزه بگذارم و هر روز به مردم نشان دهم. آنها را برای بچههایم میخواستم که نشانشان دهم. بچههای من قهرمانیهایم را ندیدهاند و همیشه دوست داشتم با دیدن این جام به تاریخ من افتخار کنند. فقط امیدوارم جامهایم تا حالا نابود نشده باشند. برای همین است که خواستم همه مردم این قضیه را بدانند. میدانم که پیدا کردنش کار سختی است اما نمیخواستم از اینکه تلاشی نکردهام پشیمان شوم. شاید کسی چیزی بداند. تنها کاری که میتوانم بکنم این است که آرزو کنم و امیدوار باشم.» بسیاری از هواداران سمپراس در لسآنجلس بعد از شنیدن این حرفهای تلخ پلاکارد به دست گرفتند و روبهروی استادیوم مرکزی تنیس این شهر جمع شده و با پلاکاردهای خود به سمپراس دلداری دادند: «جامها دزدیده شدهاند اما خاطرات از قلبها پاک نمیشود.» و خیلیها با بنری بزرگ به او یادآوری کردند که هرگز افتخارات اسطورهشان را فراموش نمیکنند: «تو شماره یک تاریخی.» سمپراس در سال 1970 از پدری آمریکایی و مادری یونانی متولد شد. وقتی به اولین قهرمانیاش در یو اس اوپن رسید 19 سالش بیشتر نبود. شده بود جوانترین تنیسباز تاریخ که توانسته قهرمان این گرنداسلم مهم شود. همان موقع پدر و مادرش عکسهایی از سه سالگی او نشان دادند که داشت در حیاط خانه با یک راکت تنیس که اندازه خودش بود توپ را به دیوار میکوبید. او هر روز ساعتها به زدن توپ به دیوار مشغول بود.انتقال زندگی او به لسآنجلس باعث شد به خاطر شرایط آب و هوایی فرصت بیشتری برای تنیس پیدا کند. الگوی سمپراس «رود لاور» بود؛ تنیسباز سرشناس آمریکایی که در دهه 60 میلادی هفت قهرمانی در گرند اسلمهای مختلف به دست آورده بود. 11 سالش که بود حتی یک بار در یک بازی نمایشی با لاور بازی کرد. او تنیس حرفه ای را سال 1988 آغاز کرد. آن موقع 16 ساله بود و کارش را با رتبه 893 آغاز کرد. اما وقتی سال 88 تمام شد میدانید به چه رتبهای رسیده بود؟ 97.او از همان ابتدا شگفتیساز بود. سال 1989 را با رتبه 81 به پایان رساند و سال 1990 را با شکست بزرگان آغاز کرد. هرچند او در اوپن استرالیا، فرانسه و ویمبلدون به جایی نرسید اما در مسابقات داخل سالن ایندیانا، پدیده تنیس آمریکا یعنی آندری آغاسی را که آن زمان نفر شماره ششم تنیسبازان دنیا بود، شکست داد. از همان موقع رقابت سنتی بزرگترین تنیسبازان آمریکایی آغاز شد و رقابت آغاسی – سمپراس را به بزرگترین رقابت دنیای تنیس تبدیل کرد. این دو در تابستان همان سال در مسابقات اوپن آمریکا روبهروی هم قرار گرفتند تا جوانترین فینال تاریخ برگزار شود و تنیسباز جوانتر – سمپراس – رقیب و هموطنش را شکست بدهد و قهرمان شود.با این قهرمانی سمپراس سال 1990 را با رتبه پنجم دنیا به پایان رساند. آقای شماره یک سمپراس البته مسیرش تغییر کرد. در فاصله سالهای 1990 تا 1993 او نتوانست هیچ قهرمانی مهمی به دست آورد. وقتی او در فینال اوپن آمریکا در سال 1992 شکست خورد خیلیها به این باور رسیدند که او فقط پدیدهای بوده در سال 1990 و دیگر نمیتواند خودش را میان بهترینها قرار دهد. به گفته خودش اما آن مسابقه مثل سیلی محکمی بود به صورتش که بیدارش کرد. برای همین سال 1993 برای او متفاوت آغاز شد. او روزانه پنج ساعت تمرین میکرد و با انرژی در هر مسابقهای حاضر میشد. او در آوریل سال 1993 برای اولینبار به عنوان مرد شماره یک معرفی شد. خیلی از مخالفان او صدایشان درآمد چون او آن زمان سه سال بود که هیچ قهرمانیای به دست نیاورده بود. سه ماه بعد اما او پاسخ همه منتقدانش را داد و با شکست همه بزرگان برای اولینبار قهرمان مسابقات ویمبلدون شد. دو ماه بعدش هم برای دومین بار اوپن آمریکا را فتح کرد تا جایش در رده اول برترین تنیسبازان محکم شود.سمپراس با همین روحیه سال 1994 را آغاز کرد و در همان اوایل سال برای اولینبار قهرمانی در اوپن استرالیا را به دست آورد. به این ترتیب او موفق شد سه گرند اسلم از چهار گرند اسلم را ببرد. همان سال او با پیروزی بر آغاسی و بوریس بکر آلمانی از عنوان قهرمانیاش در ویمبلدون دفاع کرد و تبدیل شد به تنیسبازی دستنیافتنی. خاک رس شباهتی که سمپراس با فدرر داشت، این بود که او اصلا روی زمینهای رسی خوب کار نمیکرد. برای همین حتی یکبار هم نتوانست به فینال مسابقات اوپن فرانسه در رولان گاروس برسد. فدرر البته سال 2009 وقتی نادال، قدرت مطلق زمینهای رسی، مصدوم بود این قهرمانی را به دست آورد و او هم به جمع هفت تنیسبازی که هر چهار گرند اسلم را بردهاند، اضافه شد. این فضای خالی ویترین افتخارات اوست؛ با این تفاوت که جام آن را ندزدیدهاند.سمپراس سال 1995 هم قهرمان ویمبلدون شد. او تنها کسی است که توانسته سهبار پیاپی قهرمان ویمبلدون شود. جالب است بدانید او خودش رکورد این کار غیرممکن را شکست و سالهای 1997 تا 2000 چهار بار پیاپی ویمبلدون را برد. او با هفت قهرمانی در ویمبلدون در کنار ویلیام رنشا و پرافتخارترین تنیس باز ویمبلدون محسوب میشود. او با قهرمانی در ویمبلدون سال 2000 سیزدهمین گرند اسلم عمرش را هم به دست آورد و بالاتر از روی امرسون - تنیس باز آمریکایی که سال 1967، 12 گرنداسلم را برده بود - قرار گرفت. این رکورد دست نیافتنی با قهرمانی سمپراس در یو اس اوپن 2002 کامل شد و او با 14 قهرمانی جاودانه شد. آن زمان البته او را به این خاطر جاودانه نامیدند که کسی فکرش را نمیکرد راجر فدرر سوئیسی بتواند در سال 2009 به رکورد او برسد. فدرر الان 16 قهرمانی دارد و فقط نادال است که میتواند به او برسد؛ البته اگر فدرر بگذارد نادال این کار را بکند.با این حال سمپراس هنوز در یک زمینه از فدرر پیش است. او 286 هفته متوالی مرد شماره یک تنیس جهان بوده و فدرر دیگر فرصتی ندارد که به صورت پشت سر هم مرد شماره یک باشد. خداحافظی سال 2001 در ویمبلدون شگفتی بزرگی خلق شد. سمپراس بعد از 31 پیروزی پیاپی در چهار سال مغلوب پسرک 19 ساله سوئیسی شد تا ابروهای همه اهالی تنیس از تعجب بالا برود. آری، راجر فدرر که آن زمان هیچ نام و نشانی نداشت آمد و هنوز هیچ چیز نشده بزرگترین تنیس باز تاریخ را شکست داد. خود سمپراس گفته بود که پیروزی راجر فدرر بر او بزرگتر از پیروزی او در اولین گرند اسلمش در سال 1990 بوده. شاید میخواسته اینجوری القا کند که خودش خیلی بزرگ است و پیروزی بر او هم خیلی سخت. سمپراس سال 2002 هم خیلی زود از ویمبلدون حذف شد. برای همین او تمام تمرکزش را گذاشت روی یو اس اوپن. در فینال یو اس اوپن او رقیب و دوست قدیمیاش آندری آغاسی را دید. رقابت با او بهترین فرصت بود برای خداحافظی. «سمپ» با پیروزی بر آغاسی پرونده رقابت جذابش با او را بست و بلافاصله برای همیشه از دنیای تنیس خداحافظی کرد؛ در اوج و با ویترینی پر از افتخارات. هرچند حالا باید چشم به دستان پلیس داشته باشد تا بار دیگر ویترینش پر شود. منبع:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 495]