واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: جام جم آنلاين: موز مهمترين ميوه جهان است كه تاريخي 7000 ساله دارد و بيش از تمام محصولات ديگر در دنيا كشت و مصرف ميشود. تنها در كشور ما سالانه 600 هزار تن موز مصرف ميشود. از ديد گياهشناسي، موز در واقع يك نوع توت بزرگ است. درخت موز هم در واقع درخت نيست، بلكه يك نوع بوته خيلي بزرگ است (در واقع، بزرگترين بوته جهان). موزي كه در سراسر دنيا به صورت تجاري كاشته و عرضه ميشود، تنها يكي از بيش از 1000 گونه موز است كه در مقايسه با بقيه انواع طعمي نامرغوبتر دارد، راحت له ميشود و اندازه آن نيز كوچكتر است اما در مقابل به اندازه كافي دوام ميآورد تا از مزرعه به بازار برسد و مهمتر از آن اينكه در مقابل آفت مقاوم است. درون موز در 100 گرم موز 100 كالري انرژي، 70 گرم آب، 8/0 گرم پروتئين،6/5 گرم قند، 8 ميليگرم كلسيم، 25 ميليگرم فسفر و 370 ميليگرم پتاسيم وجود دارد. همچنين در اين ميوه مقادير قابل توجهي آهن، سديم، ويتامين آ، ويتامين ب1، ويتامين ب، ويتامين ب 3، چربي و ويتامين ث و چند ماده مهم مانند چند ماده شيميايي بسيار مهم مانند سروتونين، نوراپي نفرين و دوپامين وجود دارد. خواص موز در طب باستان هند و ايران اين ميوه طلايي به عنوان كيمياي جواني شناخته ميشده است. امروزه پژوهشگران معتقدند كه موز به سيستم هاضمه كمك ميكند و حس جواني و شادابي را در فرد زنده نگه ميدارد. موز از نظر طب قديم ايران معتدل و تر است و خون را غليظ ميكند. موز انرژي زيادي دارد و چون نرم هست غذاي خوبي براي كودكان و اشخاص مسن است. به دليل داشتن پتاسيم زياد ضد سرطان بوده و غذاي خوبي براي كساني است كه فعاليت زياد عضلاني دارند. همچنين در درمان اسهال موثر است. موز در درمان زخم معده و روده نيز مفيد است. موز به خصوص موز كال نفاخ است و زيادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان توليد گاز معده ميكند. موز به خاطر تركيباتي كه دارد تاثير خوبي در تامين رشد و تعادل سيستم اعصاب دارد. در تحقيقي كه در هند انجام شد معلوم شد موز نرسيده خشك شده سطح كلسترول مضر را كاهش ميدهد. اين نوع كلسترول باعث انسداد رگها و بيماريهاي قلبي ميشود. پتاسيم موجود در موز همچنين ميتواند به رشد و تقويت سلامت استخوانهاي بدن كمك كند. پتاسيم با افزايش از دست رفتن كلسيم بدن از طريق ادرار كه در نتيجه خوردن نمك زياد اتفاق ميافتد، مقابله ميكند و در نتيجه مانع تحليل رفتن استخوانها ميشود. موز از مدتها پيش به دليل خاصيت ضد اسيدي شناخته شده است كه با زخم معده و آسيبهاي ناشي از آن مقابله ميكند. يك تركيب ساده از موز و شير به ميزان قابل توجهي مانع از ترشح اسيد معده ميشود. موز وقتي به طور كامل رسيده و قهوهاي ميشود مادهاي توليد ميكند كه همان لايه پوششي توليد شده در معده است كه جلوي اثر اسيد معده بر بافت معده را ميگيرد. چند نكته موزي 1- موز به علت دارا بودن قند زياد براي مبتلايان به مرض قند مضر است و نبايد در خوردن آن زيادهروي كنند. 2- بعضي افراد به موز حساسيت دارند و پس از خوردن زبان آنها ورم كرده يا جوش ميزند. توصيه ميشود اين اشخاص پس از خوردن موز يك ميوه ترش يا آبليمو بخورند. 3- هنگامي كه موز انتخاب ميكنيد بايد پوست آن زرد، سفت و داراي لكههاي سياه باشدكه اين موز رسيده است. هضم موز نرسيده به دليل نشاسته فراوان سنگين است. 4- موز را در صورتي كه نرسيده است در كاغذ پيچيده و 2 يا 3 روز خارج از يخچال نگهداريد. اين كار باعث شيرينشدن موز ميگردد. بعد از زرد شدن آن را در يخچال بگذاريد. 5- در كشورهاي استوايي معمولا موز را ميپزند و همراه برنج و لوبيا ميخورند. در كشورهاي آمريكاي لاتين موز را ورقه ورقه كرده و در آفتاب خشك ميكنند. 6- به خاطر داشتن كالري بالا براي چاق شدن ميتوانيد از موز استفاده كنيد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 260]