واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ایسنا-يك متخصص نوزادان با تاكيد بر ضرورت تماس مستقيم نوزاد با مادر در ساعات اوليه زندگي نوزادان گفت: آنچه در ساعت اول عمر مي گذرد در بقاي نوزاد و بر رابطه آينده والدين با کودک بسيار اثرگذار است. بيش از 90 درصد نوزادان در بدو تولد براي بقاي خود نياز به هيچ گونه مداخله درماني ندارند. براي ارتقاي سلامت مادر و نوزاد و ايجاد يا تحکيم دلبستگي مادرانه در اين گروه از نوزادان، برقراري تماس پوست با پوست به محض تولد بسيار موثر است. دكتر بصير، فوق تخصص نوزادان و عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي در گفتوگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: براي والدين، گاهي دلبستگي به نوزاد از دوره بارداري آغاز ميشود و بعد از چند ماه انتظار با مشاهده و اولين تماس مستقيم با نوزاد، قويتر ميشود. اين دلبستگي ممکن است در بدو تولد و با ديدن نوزاد تجلي يابد و يا به مرور زمان و بعد از آشنايي بيشتر با نوزاد ايجاد شود. در مجموع هر چه دلبستگي والدين به نوزاد زودتر و قويتر ايجاد شود، مراقبت از نوزاد دلپذيرتر و بهتر ميشود. يکي از مهمترين عوامل در ايجاد اين دلبستگي مشاهده و شناخت واکنشهاي نوزاد است. جدايي نوزاد از مادر در لحظه تولد، تغيير رفتارهاي مادرانه را به دنبال دارد وي با اشاره به تحقيقات انجام شده در زمينه دلبستگي مادر به نوزادش و ذكر اين مطلب كه جدايي هر نوزاد از مادرش در زمان تولد، باعث تغيير رفتار و مراقبتهاي مادرانه ميشود، افزود: در پستانداران براي اين جدايي زماني مشخصي وجود دارد که بعد از آن، گسستگي عاطفي بوجود آمده، دايم و غيرقابل ترميم ميشود. دكتر بصير در ادامه با اشاره به عوارض روش معمول مراقبت پس از زايمان از نوزاد سالم گفت: در گذشته معمولا نوزاد به محض تولد از مادر جدا و در ساعات مقرر براي تغذيه نزد مادر آورده ميشد. در مقابل اين روش، روش ديگري مورد مطالعه قرار گرفت که در آن نوزاد سالم به محض تولد بدون وقفه و به مدت يک ساعت، در «تماس پوست با پوست» با مادرش قرار ميگرفت. تماس والدين با نوزاد در يك ساعت اول، نقش مهمي در تكامل و آينده نوزاد دارد دكتر بصير در اين باره ادامه داد: تحقيقات نشان ميدهد كه يک ماه بعد و يک سال بعد از تولد، مادراني که سابقه تماس زود هنگام پوست با پوست با نوزاد خود داشتند، رفتار مادرانه بيشتري را نشان ميدهند. بر اين اساس محققان دريافتند که تماس والدين با نوزاد در يک ساعت اول عمر، نقش تعين کنندهاي در تکامل عصبي و آينده نوزاد ايفا ميکند. بنابراين بايد براي تحکيم هر چه سريعتر اين دلبستگي، براي نوزادان بيماري که الزاما از بدو تولد از مادر خود جدا ميشوند بهتر است تمهيداتي در نظر گرفته شود. ضرورت حضور يك همراه در لحظه زايمان مادر لزوم همراهي مداوم مادر و نوزاد بعد از زايمان به اعتقاد وي، رفتار والدين و ميزان دلبستگي آنها به کودک خود، تحت تاثير عوامل روحي و اجتماعي بسياري است که پذيرش فرزند را از ابتداي زندگي متفاوت ميسازد. به اين ترتيب انجام اقداماتي در جهت انسانيتر کردن مراقبتهاي زايماني ضروري است. بر اين اساس بايد شرايطي فراهم شود تا در زمان زايمان، مادر يک همراه داشته باشد. همچنين در لحظات بعد از تولد نوزاد سالم بايد شرايطي فراهم شود تا والدين امکان تماس نزديک و پوست با پوست با فرزند خود را داشته باشند. از طرف ديگر همراهي مداوم مادر و نوزاد بعد از زايمان بسيار مهم است. كاهش خطر ابتلا به عفونت در ساعت اول عمر به دنبال تماس پوست با پوست مادر و نوزاد دكتر بصير افزود: براي نوزاد، خطر ابتلا به عفونت در ساعات اول عمر، در اثر تماس پوست به پوست با مادر کاهش مييابد؛ چرا كه باکتريهاي غير پاتوژن از ابتدا شروع به تکثير و کولونيزلسيون در پوست و روده نوزاد كرده و در نتيجه از رشد و تکثير باکتريهاي بيماري زا پيشگيري ميشود. وي با بيان اين كه اولين تماس مادر و نوزاد بايد تا زماني که نوزاد تغذيه ميکند ادامه يابد؛ افزود: اين زمان تماس براي مادر و نوزاد بسيار ارزشمند بوده و بهتر است حتي الامکان بدون مزاحمت طي شود. بسياري از نوزادان اين حرکات را درمدت ده دقيقه انجام ميدهند. نوزاد ضمن تلاشهاي حرکتي خود لحظاتي را به استراحت مي گذراند و سپس مجددا بدون نياز به مداخله، آغاز به فعاليت ميکند. افزايش احتمال تغذيه انحصاري با شيرمادر به دنبال تماس پوست با پوست در ساعت اول عمر نوزاد به گفته دكتر بصير، براساس تحقيقات سالهاي اخير، اگر امکان برقراري اين تماس براي نوزاد در لحظات بحراني اول عمر مهيا شود، احتمال بهره بردن از تغذيه انحصاري با شير مادر به ميزان قابل ملاحظهاي افزايش يافته و مدت شيردهي طولانيتر ميشود. عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي با بيان اين كه در حالت طبيعي نوزاد سالم به محض تولد کاملا هوشيار بوده و قادر به واکنش به اين تماس با مادر است، گفت: بزاق نوزاد به محض اين که احساس کند که تغذيه امکانپذير است ترشح كرده و حرکات دهاني آغاز ميشود. حس بويايي محرک اصلي وي براي يافتن پستان مادر است. در اين باره ميتوان گفت ذرات حاوي مايع آمنيوتيک و مواد مترشحه توسط نوک پستان مادر بوي مشابهي دارند. وي با بيان اين كه اولين سينه گرفتن نوزاد نياز به مداخله حتي براي آموزش ندارد و بهتر است که بطور خودبخودي انجام شود؛ گفت: آموزش عملي شيردهي بهتر است در تماسهاي بعدي انجام شود. جدا شدن نوزاد از مادر در بدو تولد، ايجاد استرس در نوزاد را به دنبال دارد اين فوق تخصص نوزادان با بيان اين كه وزن کردن، حمام دادن نوزاد در بدو تولد، تزريقات واکسن و ويتامين باعث جدا شدن نوزاد از مادر و ايجاد استرس در نوزاد ميشود، گفت: بهتر است اين اقدامات را به بعد از انجام برقراري تماس اوليه به تعويق انداخت. تماس مادر با نوزاد بلافاصله بعد از تولد، تحريک يک غريزه اوليه، حفظ تعادل حرارت بدن، عشق، امنيت و غذا را براي نوزاد به ارمغان ميآورد. مزاياي اين امر در سلامت، حفظ جان هزاران نوزاد و ميليونها تومان صرفهجويي در هزينه بهداشتي درماني و تامين رفاه جامعه است. هزينه اثربخشي اين اقدام توانايي ايجاد نسلي است که در بهترين شرايط ممکن رشد و تکامل يافتهاند. انتهاي پيام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]