واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > طاهریان، محمد ابراهیم - نهادهای رنگارنگ بین المللی با عدم عدم شناخت تحولات، شرایطی را ایجاد نموده اند که نهادهای ملی افغانی از خواسته مردم فاصله گرفته و در مقابل نیز جریان افراط موفق به سربازگیری از شرایط شده اند. افغانستان در چند دهه گذشته و خصوصا در یک دهۀ اخیر با پدیده شکل گیری دولت و نهادها که مورد حمایت جامعه بین الملل و تأیید و حمایت مردم بود، روندی را آغاز نمود که در میانۀ راه دچار وصفی شد که امروز گوشه ای از آن پدیدار است.به خصوص بعد از برگزاری دور دوم انتخابات در افغانستان برای ریاست قوۀ مجریه(بعد از یک دورۀ حدودا دوسالۀ دولت انتقالی یا موقت و یک دورۀ 5 ساله دورۀ اول)که روندی غیرشفاف داشت، مولود آن ناقص و نتیجه آن عاملی برای ایجاد مشکلات بیشتر شد که در خوش بینانه حالت نتوانست با برخورداری از مشروعیت جامع و کامل به ایجاد تفاهم ملی و قدرت با قاعده وسیع در جهت بهبود اوضاع امنیتی و اقتصادی و فرهنگی منجر شود و به همین ترتیب روند برگزاری انتخابات دور دوم ولسی جرگه(پارلمان) با روندی طولانی چندماهه در اعلام نتیجه و مسائل بعد از آن و مجموعه اتفاقات پی در پی که در مورد انتخاب هیئت مدیره آن اتفاق افتاد، جایگاه قوۀ مقننه را تضعیف کرد. بدین ترتیب عناصر تأثیرگذار در حاشیه قرار گرفتند و بعید به نظر می رسد این روند در مجموعه برگزاری انتخابات پارلمان و نتیجۀ آن بتواند در بهتر شدن اوضاع و تأثیرگذاری در شرایط پرفراز و نشیب افغانستان در همه حوزه ها تأثیر داشته باشد.از طرفی در اتفاقی دیگر ایجاد نهاد شورای عالی صلح که رفتاری فراقانونی و بدون پشتوانه مستقیم از قانون اساسی بود تبدیل به اقدامی بی محتوا شد به طوری که همزمان با اعلام ایجاد این نهاد عکس العمل جریان افراط به شدت خونین و سنگین بود و کماکان این وضع ادامه دارد. لهذا به نظر می رسد دو نهاد اصلی و یک نهاد ایجادی از کارکرد خود فاصله گرفتند و در طرف مقابل جریان افراط با بهره گیری از همه کاستی ها از اقداماتی ضدامنیتی و فرامرزی امروز تبدیل به پدیده ای حاضر در همه تحولات و مناطق کشور گردیده است به گونه ای که در برخی ولایت ها مانند نورستان ، مناطقی را به طور کامل در اختیار دارد، در جنوب قوانینی را وضع و اجرا و در شمال نیز علیه نهادهای بین المللی با دستاویزهای مختلف اقدامات خونین انجام می دهد و در مرکز هم ایجاد دهشت و ترور می کند. به نظر می رسد در چنین شرایطی کارکرد نهادهای رنگارنگ بین المللی با عدم ارزیابی روندها و عدم شناخت از تحولات، شرایطی را ایجاد نموده اند که نهادهای ملی و قوای مختلف کشور که می توانستند با بومی سازی و مشروعیت گرفتن از حمایت آحاد مردم نقش واقعی خود را ایفا نمایند، تبدیل به پدیده هایی شده اند که بیشتر جنبه شکلی داشته و از خواسته مردم فاصله گرفته است و در مقابل نیز جریان افراط موفق به سربازگیری از شرایط شده اند و تبدیل به پدیده ای شدند که امروز شاهد آن هستیم. لهذا به نظر میرسد تا زمانی که جامعه بین الملل و نهادهای آن و سازمان ملل که در گذشته اقدامات موثری در افغانستان انجام داده بود ارزیابی واقعی از روندها نداشته باشند و به جایگاه واقعی خود بازنگردند و روند بومی سازی نهادهای افغانی براساس واقعیت ها و نه آرزوها شکل نگیرد شاهد وضع فعلی و بدتر شدن آن خواهیم بود. در چنین فضایی جریان افراط و حامیان آنها در داخل منطقه و فرامنطقه می توانند از هر تحول و اتفاقی موجی با هزینۀ فراوان ایجاد نمایند که تحولات و پیامدهای غیرقابل پیش بینی را برای افغانستان و منطقه و جامعه بین المللل به همراه داشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 298]