واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نامه توكلي به احمدينژاد درباره نامه احمدی نژاد به اوباما گفتوگو با اوباما و مككين چه منافعي را براي كشور ما به ارمغان آورده است؟ مواضع متكبرانه آقاي اوباما حتي بعد از صدور نامه تبريك جنابعالي چه تفاوتي با اسلافش داشته است؟ احمد توكلي در نامهاي به احمدينژاد به بيان نقطه نظرات خود نسبت به نامه رييس جمهور كشورمان به باراك اوباما رييس جمهور منتخب آمريكا پرداخت. به گزارش ايسنا متن اين نامه به شرح ذيل است: «پيام تبريك جنابعالي به رييس جمهور منتخب آمريكا در سه دهه اخير بيسابقه بود، در اين باره چند نكته قابل توجه، تقديم حضورتان ميشود؛ 1-اثر مثبتي كه در بدو امر به چشم ميخورد، تلاش براي ارايه چهرهاي منطقي از ايران اسلامي به عنوان كشوري خواهان صلح عادلانه و انساني است. اين تلاش كه در اقدامات مشابه جنابعالي نيز نهفته بود، درخور تقدير است. سخنراني شما در دانشگاه كلمبيا در سال گذشته و برخورد متين در مواجهه با آن بينزاكتيها، در مجموع نمونه قابل ذكري است. 2-در سالهاي اخير اين چندمين تلاش جنابعالي براي باز كردن باب مراوده با رييس جمهور آمريكاست. نامه به بوش، اعلام آمادگي به مذاكره با اوباما و مككين و اين تبريك از جمله مصاديق آشكار آن است. بگذريم از اعلام آمادگيهاي مكرر و سهل و آسان براي از سرگيري ارتباط با آمريكا اين تلاش يك جانبه كه مرتبا با بياعتنايي طرف مقابل و يا بدتر از آن برخوردهاي متكبرانه رايجشان روبرو شده، چگونه با شرط حفظ عزت سازگار است؟ شرطي كه يكي از پايههاي مسلم سياست خارجي ما و اقتضاي جهتگيري دولت و روحيه شخصي شماست. كه گفتهاند: چه خوش بي گر محبت هر دو سر بي. 3-در سياست خارجي فرصت اقدامهاي بديع و كمسابقه به ندرت پيش ميآيد و به راحتي قابل تكرار نيست. در فضايي آكنده از بياعتمادي بين دو كشور و با وجود دشمنيهاي سابقهدار آمريكا، اگر ارزيابي از اقتضائات اين باشد كه ابتكاري براي آغاز فصل جديدي در روابط دوجانبه به صلاح است بيش از يكبار نميتوان از ظرفيت نوشتن نامه مستقيم رييس جمهور به رييس جمهور سلطهجوي كشور متخاصم بهره جست؛ يا بعد از سيسال، انتخاب رييس جمهور آمريكا را تبريك گفت. چه ارزيابيهاي علمي و دقيقي صورت گرفته است كه به كار گرفتن اين فرصتهاي بيبديل مجاز شناخته شده است؟ وقتي اقدامات پيشين جواب درخور نيافت چرا بايد با تكرار اقدامات مشابه، فرصتهاي جديد را سوزاند؟ 4-در سياست خارجي هر كنش سياسي به اميد واكنش خاص طراحي ميشود. مكاتبه، مذاكره يا تجديد ارتباط هيچ كدام في حد نفسه خوب يا بد نيست. بلكه نتايج آنها براي منافع ملي است كه آنها را در خور صفت مثبت يا منفي ميسازد. در طول سه سال اخير، توفيقات سياست خارجي ما در جلب حمايت ملتهاي مسلمان در جهان چشمگير بوده است، اين توفيقها بيشتر مرهون مواضع ضد سلطهگري و صلح طلبي عادلانه بوده است. سوال اين است كه اقداماتي مانند نامه به بوش يا پيشنهاد گفتوگو با اوباما و مككين چه منافعي را براي كشور ما به ارمغان آورده است؟ مواضع متكبرانه آقاي اوباما حتي بعد از صدور نامه تبريك جنابعالي چه تفاوتي با اسلافش داشته است؟ 5- اساسا اين گونه اقدامات در كنار مواضع به حق ضد استكباري شما اين سوال را برميانگيزد كه سياست دولت آقاي احمدينژاد در قبال دولت امريكا چيست؟ 6- علت پرهيز روساي جمهور پيشين يا نخست وزيران بعد از جنگ، از كاري مشابه جنابعالي اين نبود كه از عرف سياسي مناسب اين مواقع غافل بودند. بلكه تاكيد امام رضوان الله عليه و مقام معظم رهبري بر مصلحت جوييهاي حكيمانه و عزتمندانه و نيز توجه به اين واقعيت بود كه دشمني مداوم آمريكا و عدم تفاوت سياسي بين رفتارهاي دو حزب دموكرات و جمهوري خواه، جايي براي رعايت تشريفات اخلاقي يك طرفه باقي نميگذارد. با وجود هزينههاي برشمرده، نامه اخير جنابعالي متضمن تبريك و نصيحت به رييس جمهور جديد آمريكا، قابل دفاع نيست. البته نقطه مثبت مذكور در صدر اين مطلب نيز در اقدامات ديگر جنابعالي همواره وجود داشته و به خوبي از پس آن بر آمدهايد و براي تامين آن نيازي به اين اقدام پرهزينه نبود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]